8 ธ.ค. เวลา 09:36 • ปรัชญา
ทุกความรู้สึกมันเป็นสิ่งชั่วคราว เราคิดว่าคุณหมายถึงว่าอะไรที่เราแคร์และยึดติดมากกว่า ที่คุณว่าความจริง
ขอแนะนำตามมุมของเรานะคะ ส่วนใหญ่เราใช้วิธีการอยู่กับตัวเอง ปล่อยให้เบื่อบ้าง จะได้มีช่วงระยะเวลาที่ไม่ได้มีสื่อหรือสิ่งเร้าอื่น จากแต่ก่อนซึ่งขับรถก็ต้องฟังเพลงตลอด ถึงบ้านก็รีบเปิด YouTube ตอนอาบน้ำยังต้องฟัง
ถ้าเปลี่ยนมาปิิดเสียงพวกนั้นก็จะเริ่มมีโอกาสสังเกตุความคิดตัวเอง อีกอย่างที่น่าลองคือบางทีการเว้นระยะห่างจากคนที่คุยกันบ่อยๆ ทั้งวัน ก็จะทำให้เราได้เห็นเขาในมุมอื่นๆก็เป็นได้
เช่น เราเลิกคบเพื่อนสนิทที่คบหากันมากเกือบ 14 ปี เพราะว่าห่างจากเขาแล้วเราสบายใจมากขึ้น จริงๆ เราก็เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่ได้ชอบนินทา
ถ้าจะวิจารณ์หรือเมาท์ต้องเป็นคนของสังคม คนไกลตัว แล้วก็สังเกตุได้อีกอย่างคือเพื่อนคนนั้นเขาอิจฉาคนอื่นแรง และชอบยืมมือเราไปผสมโรงด้วยในการพูดจาบูลลี่คนอื่น เพื่อที่ตัวเองจะได้ยังดูดีในสายตาคนอื่น
ก็ประมาณนี้ค่ะ ลองสังเกตุดูนะคะ
โฆษณา