เมื่อถึงยามศึกสงคราม ลองย้อนไปสมัยอยุธยา ข้าศึกล้อมกรุง พ่ายแพ้เค้า ก็เผาบ้านเรือน ทำลาย สิ่งที่สะสมมาด้วย บรรพบุรุษที่ ร่วมกันสร้างมา เวียงวัง วัดวาอาราม บ้านช่อง ถูกจุดไฟเผา ลุกท่วมเนืองนองไป ทั้งเมือง . มีใครบ้างที่เดือดร้อน .สงครามนั้น ไมม่ีเลยดีที่สุด แต่ด้วยจิตมนุษย์ที่เกิดมา ก็มีกรรม บ้างมาจากอบายภูมิ เค้าก็มุ่งมั่นอยากใหญ่ เห็นแก่ได้เห็นแก่ตัว ไม่มีความเห็นอกเห็นใจ เจ้าเล่ยเพทุบาย .เค้ามีความฉลาด ให้สร้างกรรมยิ่งขึ้นไป หวกเรามีอาชีพเป็นทหาร เราก็คงต้องรบ ยามออกศึก ก็ต้องรบ
.แต่นี่ชาตินี้เป็นชาวบ้านแก่ๆ พอเห็นเค้าออกรบ เราก็ช่วย ไม่รู้ว่า จะทำอย่างไร ก็ช่วยสร้างบุญกุศล แผ่หนุนนำ ให้เค้ารอดปลอดภัย เราก็ได้เห็นวิญญาณนักรบ มาปรากฏให้เห็น มานั่งข้างหน้า ด้วยชุดทหารครั้งนั้น เมื่อสี่ห้าร้อยปีมาแล้ว ก็ยังอยู่ ในแผ่นดินสยาม เค้าเรื่อกว่า จิตของผู้ที่รักชาติ รักแผ่นดินเกิด ..เค้าก็ไม่ได้ทุกข์ทรมานอะไรมาก
ถึงคราวจะรบกัน ครั้งก่อน เราก็ไม่รู้จะช่วยอะไร ก็ได้ทำบุญถวาย พระสยามเทวาธิราช พระเสื้อเมือว พระทรงเมืองกับบริวารของท่าน ให้ช่วยปกป้องบ้านเมือง ให้ทหาร ที่ออกรบปลอดภัย กับมา สู่้อ้อมอกพ่อแม่ บ้านเกิดเมืองนอน .ให้สุขกายสุขใจ ผ่านความอยากลำบากนี้ไป ปลอดภัยทุกคนเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
