12 ธ.ค. เวลา 15:21 • ปรัชญา
ประชาธิปไตยคือวิวัฒนาการของมนุษย์ คือจุดที่เรายืนขึ้นจากความมืดของอำนาจศักดินาและอำนาจลี้ลับทั้งปวง แล้วประกาศว่า ชีวิตของเรา…เราจะเลือกเอง
มนุษย์ไม่ควรฝากชะตาไว้กับเทพเจ้าเหนือหัว หรือชนชั้นที่เชื่อว่าตัวเองฉลาดกว่าประชาชนทั้งประเทศ เพราะเมื่อใดที่เรายอมให้คนไม่กี่คนเลือกแทน เมื่อนั้นเราก็ยอมรับเงื่อนไขแบบทาส ทาสที่ต้องฟังว่า ใครคู่ควรกับการปกครอง และใครโง่เกินไปสำหรับประชาธิปไตย
ความจริงคือไม่มีมนุษย์คนไหนโง่ จนเลือกอนาคตให้ตัวเองไม่ได้ มีแต่ระบบที่พยายามทำให้เราคิดแบบนั้น เพื่อยึดอำนาจไว้ในมือไม่กี่มือ แล้วเรียกมันว่าเสถียรภาพ
ประชาธิปไตยจึงไม่ใช่เพียงระบบการเมือง แต่มันคือความรอดพ้นของมนุษย์ คือการที่เรามีสิทธิเลือกผู้พิทักษ์ของเราเอง และเมื่อผู้พิทักษ์ทำผิด เรามีอำนาจอันชอบธรรมที่จะถอดถอน ไม่ต้องง้อเทพ ไม่ต้องง้อผู้รู้ ไม่ต้องง้อใครทั้งนั้น
เพราะอำนาจนั้นเป็นของประชาชนตั้งแต่แรก
นี่คือทางเดียวที่ซื่อสัตย์ที่สุด
เพราะผู้นำที่เกิดจากประชาชนก็ต้องทำเพื่อประชาชน ต่างจากผู้นำที่ถูกปั้นขึ้นโดย เทพผู้เลือกคนดี ที่มักสิ้นสุดลงด้วยการโกง การกดขี่ และการสร้างวาทกรรมว่า นักการเมืองมันเลว ประชาชนยังไม่พร้อม เลยต้องมีคนดีมาปกครองแทน
1
แต่ในโลกความจริง คนที่มาจากประชาชน เมื่อผิดก็ถูกตรวจสอบ เมื่อหมดความไว้วางใจก็ถูกเปลี่ยน ไม่ต้องมีใครศักดิ์สิทธิ์มาชี้นิ้ว นี่ต่างหากคือสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดที่มนุษย์สร้างได้ ยิ่งใหญ่กว่าเทพทุกองค์ที่เคยถูกเขียนขึ้นในตำนาน
ประชาธิปไตยคือการให้มนุษย์เดินทางเอง เลือกเอง รับผิดชอบเอง และนั่นแหละ คือความรอดพ้นของแท้
โฆษณา