เมื่อวาน เวลา 07:38 • ข่าว

📂 เมื่อขายแล้ว…เงินไม่พอแบ่ง (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1319/2568)

ตอนที่ 1 : บ้านหลังหนึ่ง กับหนี้ที่ติดมาด้วย ⚖️🏠
🏠 บ้านที่ถูกซื้อในวันที่ยังเป็นสามีภริยา
บ้านพร้อมที่ดินหลังนี้ ไม่ได้เกิดขึ้นในวันที่ความสัมพันธ์สิ้นสุด หากเกิดขึ้นในวันที่คำว่า “สามีภริยา” ยังมีผลสมบูรณ์ตามกฎหมาย จำเลยทั้ง 2 จดทะเบียนสมรสกันโดยชอบ และในระหว่างสมรสนั้นเอง ได้ร่วมกันซื้อที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างในราคา 3,150,000 บาท บ้านหลังนี้จึงไม่ใช่เพียงที่อยู่อาศัย แต่เป็นทรัพย์สินที่กฎหมายมองว่า เกิดจากความร่วมมือทางเศรษฐกิจของชีวิตคู่ตั้งแต่วันแรกที่ซื้อมา 🧾
💰 เงินดาวน์ เงินกู้ และภาระที่ผูกพันทั้งคู่
การได้มาซึ่งบ้านหลังนี้ ไม่ได้ใช้เงินจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งล้วนๆ จำเลยที่ 1 ชำระเงินบางส่วนแก่ผู้ขาย ขณะที่เงินก้อนใหญ่ที่เหลือ ทั้ง 2 ร่วมกันกู้ยืมจากธนาคาร และนำที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างไปจดทะเบียนจำนองเป็นประกันหนี้ ภาพนี้ทำให้เห็นชัดว่า ทรัพย์ชิ้นนี้ไม่ได้เป็นของใครคนเดียว แต่เป็นผลรวมของเงิน แรง และความเสี่ยงที่ผูกพันทั้ง 2 ฝ่ายไว้กับธนาคารและกันและกัน 🏦
⚖️ สินสมรส ไม่ได้ดูที่ชื่อในโฉนด
ในสายตาของกฎหมาย สิ่งที่สำคัญไม่ใช่ว่า ใครเป็นผู้ชำระมากกว่ากัน หรือใครเป็นคนติดต่อธนาคาร แต่คือข้อเท็จจริงว่า ทรัพย์ได้มา “ในระหว่างสมรส” และใช้เงินร่วมกันพร้อมภาระร่วมกัน ผลทางกฎหมายจึงชัดเจนว่า ที่ดินและบ้านหลังนี้เป็น สินสมรส ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1532 และเป็นทรัพย์ที่ต้องจัดการแบ่งกันเมื่อความเป็นสามีภริยาสิ้นสุดลง ⚖️📘
💔 เมื่อชีวิตคู่จบ แต่ทรัพย์ยังไม่จบ
วันหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้ง 2 เดินมาถึงจุดที่ไม่อาจไปต่อ จำเลยทั้ง 2 จดทะเบียนหย่าอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ความเป็นสามีภริยาสิ้นสุดลง แต่บ้านหลังนี้ยังคงตั้งอยู่ พร้อมกับภาระ ความทรงจำ และตัวเลขหนี้สินที่ยังไม่หายไปไหน การหย่าในทางกฎหมาย จึงไม่ใช่เส้นจบของทุกอย่าง หากเป็นจุดเริ่มต้นของคำถามใหม่ว่า ทรัพย์ที่เคยร่วมสร้าง จะถูกจัดการอย่างไรต่อไป 🕊️
📜 ข้อตกลง ที่ดูเหมือนเรียบง่าย แต่ซ่อนเงื่อนไขสำคัญ
ในวันหย่านั้นเอง ทั้ง 2 ได้ทำ บันทึกข้อตกลงท้ายทะเบียนการหย่า ว่าด้วยเรื่องทรัพย์สิน โดยตกลงร่วมกันว่า จะขายบ้านพร้อมที่ดินหลังนี้ เมื่อขายได้แล้ว ให้คืนเงิน 2,800,000 บาท แก่จำเลยที่ 1 และ “ส่วนที่เหลือจากการขายได้” ให้ตกเป็นของจำเลยที่ 2 ถ้อยคำในข้อตกลงดูสั้น ชัด และเหมือนจะจบง่าย แต่ในทางกฎหมาย คำว่า “ส่วนที่เหลือ” กลับเป็นจุดเริ่มต้นของปัญหาที่ซับซ้อนที่สุดในคดีนี้ 📑
🔍 บ้านหนึ่งหลัง กับโจทย์ที่กฎหมายต้องตอบ
ในวันที่ลงนามข้อตกลง ไม่มีใครคาดคิดว่า บ้านหลังนี้จะไม่ถูกขายด้วยราคาที่คาดหวัง และไม่มีใครตั้งคำถามว่า หากขายได้ต่ำกว่าตัวเลข 2,800,000 บาท จะเกิดอะไรขึ้น เพราะชีวิตจริงมักไม่ตั้งคำถามล่วงหน้าเหมือนกฎหมาย แต่เมื่อวันหนึ่งบ้านหลังนี้ถูกนำออกขายเพื่อบังคับคดี คำถามที่ไม่เคยถูกเขียนไว้ในข้อตกลง กลับกลายเป็นคำถามใหญ่ที่ศาลต้องตอบแทนทั้ง 2 ฝ่าย ⚖️
🔚 บทสรุปตอนที่ 1 สินสมรสที่ยังไม่ถึงวันแบ่ง
ตอนนี้ทำให้เห็นว่า บ้านหลังนี้เป็นสินสมรสอย่างไม่อาจโต้แย้งได้ และข้อตกลงท้ายทะเบียนการหย่า คือกติกาที่ทั้ง 2 เลือกใช้เพื่อจัดการทรัพย์ร่วมกัน แต่กติกาที่เขียนไว้เพียงบางส่วน กำลังจะถูกทดสอบด้วยข้อเท็จจริงที่โหดกว่าที่คาด เมื่อการขายไม่ได้เป็นไปตามตัวเลขที่ตกลงกันไว้ และคำถามต่อไปจึงชัดเจนว่า ข้อตกลงนี้ผูกพันกันอย่างไร เมื่อการขายไม่เป็นอย่างที่หวัง 📂⚖️
โฆษณา