1. โปรดสังเกตว่า รัฐประหารแต่ละครั้ง "จะต้องมีเหตุปัจจัย" (เราละไว้ตรงนี้ เพื่อพยายามจะมองจากสายตาที่ไม่อคติ) จากนั้น "จะต้องมีประชาชนออกมาเดินบนท้องถนน ออกมารวมตัวกัน" (เราใช้คำว่าประชาชน เพื่อพยายามจะไม่ใส่คำที่แสดงถึงเฉพาะกลุ่ม อย่างเช่นคำว่า นักศึกษา หรือปัญญาชน เพื่อพยายามจะมองจากสายตาที่ไม่อคติเช่นเดิม)
2. ภาพที่เห็น มันแลดู "คล้ายสงครามขนาดย่อม มันยืดเยื้อ ไม่รู้ว่าจะจบลงอย่างใดและเมื่อไหร่" แต่ที่แน่ๆ สิ่งที่เกิดขึ้น "เริ่มก่อตัว สร้างความวุ่นวาย" และก่อผลกระทบทางศก. ทั้งความเชื่อมั่นในสายตานักลงทุน และที่สำคัญคนอื่นๆ ที่ไม่สนใจจะเข้าร่วม แต่จะต้องใช้เส้นทางสาธารณะออกไปทำมาหากิน ค้าขาย ขนส่ง ไปทำงาน เจ้านายโทรจิก ลูกต้องโทรตาม "ทุกคนเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ท่วมท้น โกรธ เกลียด อาฆาต พยาบาท หวังจะเอาชนะคะคานกัน"แน่นอน มันต้องเป็นหน้าที่ของตำรวจ ไม่ใช่ทหาร ที่จะต้อง "ควบคุมสถานการณ์ทั้งหมดให้อยู่"
3. ภาพต่อมาคือสถานการณ์ถูกยกระดับ เริ่มทวีความรุนแรงขึ้น จนกระทั่ง "เพียงตำรวจ ก็ไม่สามารถจะควบคุมสถานการณ์ได้" ถึงตรงนี้ย่อมเกิดช่องว่าง ให้ทหารต้องเข้ามา ด้วยเหตุที่มีถึง 4 เหล่าทัพ มีพลทหาร มีอาวุธ ที่ดูน่าเกรงขาม แต่พวกเขาจะต้องพร้อมใจกัน และเห็นตรงกันว่า "จะต้องเข้าไปจัดการในสถานการณ์นี้" และที่สำคัญ "แผนการหลังจากนี้ จะทำอย่างไรต่อไป?"
ทั้งหมดที่เรากล่าวมา หลายคนอาจบอกว่า
อ่านแล้วรู้สึกเบาหวิวมาก
แต่เราเพียงเพื่อตอบคำถาม
ให้ตรงและตีไปที่ประเด็นคำถามว่า
รัฐประหารเกิดเพราะอะไร?
ทำไมบทบาทการควบคุมจึงเป็นของหทาร
ทหารเข้ามาจัดการสถานการณ์เพราะอะไร
.......................
เราเว้นที่ว่างไว้หลายจุด เพื่อให้คนอ่าน
ได้เรียนรู้ว่า "ข่องโหว่ในทุกสถานการณ์"
ย่อมมีหลายคนหลายฝ่ายเข้าไปเกี่ยวข้อง
ไม่ว่าใคร หรือฝ่ายไหน เราก็ไว้ใจใครไม่ได้เลย
ไม่มีใครไว้ใจใครได้ทั้งสิ้น ถ้ามึงเอา กูก็จะต้องเอา
ถ้ามึงหักหลัง กูก็จะต้องเข่นฆ่า
เราในฐานะประชาชน คือเหยื่อที่ต้องรับสาร เสพ
และทั้งใช้สติและปัญญาในการมองดู
อย่างผู้ดู ไม่ใช่ผู้ลงไปเล่นด้วย
จะต้องไม่เอาตัวเองกระโจนลงไปเพื่อฝักใฝ่
หรือยึดมันเอาไว้ จนตัวเอง
ต้องตายเหมือนหมาบนท้องถนน
หรือบางคนก็ต้องหนีไปอยู่ตามป่าเขา
คำถามตัวโตๆ คือ
ถ้าชีวิตต้องเป็นอย่างนั้น
เรายังจะเรียกตัวเองว่า
เป็นคนมีสติปัญญาและฉลาดสุดๆ
อยู่อีกไหม?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
