เมื่อวาน เวลา 07:00 • ปรัชญา
เรื่องราวที่ ว่า ความหลง ความยึดถือ ไอ้ตัวหลงนี้ มันไม่มีตัวมีตน มันเป็นมายา มันก็มา เกี่ยวเนื่องด้วยอารมณ์ ต่างๆ ที่จะอุปโลกน์ขึ้นมาให้จิตนั้นยึดถือ .ถือตัว ถือตน ถือทุกข์ ที่เกิดขึ้น มันไม่ตัวตน อารมณ์ไม่พอใจ ไม่ได้ดังใจ เราว่าเราทำดี คนอื่นกลับเห็นว่าไม่ดี มีอิจฉาตาร้อน ตำหนิติเตียน วิพากษ์วิจารณ์ เชือดเฉือน เราก็เรียนรู้ได้
แม้ใน BD นี้ก็มีให้เชยชม เราก็ดูว่า ความหลง หลงอารมณ์นึกคิด ในตัวตน มันอะไรที่แอบแฝง ที่ว่า หลงดี เห็นตัวเองดีแล้ว อวดเก่งอวดี แม้เราเองก็มีตัวหลงอยู่ จึงเข้ามาเขียน นี่ก็หลงน่ะ มีพระที่นับถือ ก็บอก ..โยมนี่ตัวหลงน่ะ ..เราก็ไม่เชื่อท่าน เพราะมองไม่เห็นว่า ไอ้ตัวหลงมันรูปร่างน่าตาเป็นอย่างไร .เพราะจิตเราเป็นจิตน้อยๆ มันก็หลงอย่างนี้แหละ สั่นไหวไปเรื่อย .ที่อารมณ์ให้ความรู้สึกนึกคิด ไม่เคย ไม่สามารถจับอารมณ์ จับมันหงายขึ้นมา .อารมณ์นั้นให้อะไรบ้าง ทุกข์หรือสุข ที่เรายึดเชื่อถื่ออารมณ์ในตัวตน
..นั่นมันเรื่องราว เหมือนมารมาผจญจิต ..มารไม่มี ..บารมีไม่เกิด ไม่เกิดปัญญามองเห็นจิต .ที่จะต้องผจญ .มาร . เมื่อผจญไม่ได้ ก็พ่ายแพ้อับจนปัญญา ..อ่อนเปลี้ยเพลียแรง ทั่งกายทั้งจิต เหมือนถูกกระหน่ำ ..ก็เป็นผู้แพ้ ..แพ้อารมณ์ที่มาผจญ อารมณ์ก็กดทับกักขังจ้ต ให้ทุกข์ทรมาน .อยู่ที่ไหน กายก็ไม่เป็น ลุกลี้ลุกลน เหมือนไฟสุมขอน . มันแผดเผา .จะระบายทุกข์ร้อน .ก็ไม่มีที่นให้ระบาย .เพราะใครเค้าก็ไม่อยากรับของร้อนมาใส่ตน
ยิ่งใกล้เลือกตั้ง เราก็ทำจิตนั่ง บนยอดภู ..ดูสิงสาราสัตว์ ที่ออกมา .สู่.พื้นที่ .เหมือนสวนสัตว์ .มีให้ดูสนุกสนาน ที่ว่า กายวาจาใจ .ดูเอง. สมมุติเอง ว่าเหมือนสวนสัตว์ มีชนิดใดบ้างที่ออกมาโชว์ .
เรื่องราวของอารมณ์เหมิือนไฟสุมขอน มอดไหม้ดับไม่สนิท .เราจะหาน้ำที่ไหนมาดับได้ในกายตน .มีน้ำชนิดหนึ่งที่ช่สวยได้ เอาน้ำธรรมมาหล่อเลี้ยงกายและจิต สร้างกายกรรมนี้ ให้เป็นบุญ ฝึดหัดสละวัตถุปัจจัย แบ่งปันให้เป็นทานบุญกุศล .เพราะมาด้วยแรงกาย ที่ไปหาทุกข์ .มายึดมาถือ .หาใช่เรื่องราวที่จะให้จิตพ้นอารมณ์กรรม ที่ห้อมล้อมจิต .กายเคลื่อนไหวต้องใช้อารมณ์ต่างๆมากมาย แผดเผาเรือนกาย มันก็เหมือนจิตเราเดินอยู่ในกองไฟ
..แต่เราก็รับรู้ไม่ได้ . ก็หลงเพลิดเพลินในกองไฟ จิตทุกดวงมาอาศัยกาย .ก็หลงกาย การจะขจัดความยึดถือความหลงนี้ ก็ต้องอาศัย ที่เรียกว่า รอยทั้งสี่ รอยของผู้ทีพ้นทุกข์ได้แล้ว ชี้ทางให้จิตเราเดิน .แต่นั้นก็เป็นเรื่องราวทิฐิความคิดเห็น เห็นว่าดี เราก็ฝึกหัด ขึ้นมา เห็นว่าไม่ดีกับทิ้งมันไป
โฆษณา