ความคิดเห็นบนคำถาม

ชีวิตที่ตื่นมาเริ่มต้นด้วยความเป็นห่วงความรู้สึกของผู้อื่น... นั่นเป็นหนึ่งในความสุข,ความกลัว,ความเคยชิน หรือว่านั่นคือการต้องคำสาปกันเเน่ครับ ?
27 พ.ย. เวลา 02:33 • ความคิดเห็น • 12 คำตอบ
คำตอบ (12)
  • คุณเป็นคนดี ที่คิดมากค่ะ
    คิดมากเกินไป
  • ฟังดูเป็นห่วงก็เป็นสิ่งที่ดีนะน่าจะจัดลงในหมวดเมตตาได้ซึ่งเมตตาน่ะควรมีและใช้ได้อย่างไม่มีประมาณ ไม่มีที่สุดไม่เว้นใครแม้แต่ทั้งคนที่รักและเกลียด
    จงทำเพราะมันดีไม่ใช่เพื่อให้ใครมามองดูว่าคุณเป็นคนดี...
  • ความรับผิดชอบ เป็นหน้าที่ เป็นภาระ ไม่ใช่คำสาป แต่เป็นสิ่งที่คิดว่าควรกระทำ
  • ห่วงใย ในทุกสิ่ง มีสุข มิกลัวเกรง “ห่วง”
    ห่วงใย มิเคยห่วงหา เกรงว่าน่าจะเคยชิน
    ห่วงใย ไม่เคยละวาง ดั่งที่ว่าต้องคำสาปด้วยใจผูกพัน
    ”ห่วง“ ที่ว่านั้น น่าจะดี หากเริ่มห่วงตนเอง...
  • ขอยกตัวอย่าง คำว่าแม่ค่ะ เป็นห่วงลูกตลอดเวลา น่าจะเกิดจาก ความรัก ความห่วงใย ความหวังดีค่ะ
    การห่วงคนอื่น น่าจะเกิดจากปรารถสิ่งดีๆหวังดีกับคนอื่นค่ะ
  • เคยชินฮะ...เพราะหัวใจเฮียห่วงแต่เดะๆ
  • มองว่าคือความเคยชินที่มาจาก programming เราเชื่อว่ามันมาตั้งแต่สมัยเด็ก ตอนอยู่โรงเรียนถ้าทำตัวดีก็จะได้รางวัล ทำตัวแย่ก็โดนลงโทษ
    มันเลยปลูกฝังให้คนคิดว่า "ถ้าฉันดีกับคนๆ นั้น เขาก็ต้องดีกับฉันกลับ" ซึ่งมันไม่ตรงตามความเป็นจริง นี่ความสัมพัันธ์ระหว่างบุคคลนะ ไม่ใช่การค้...
  • ก็เหมือนถูกสาปเหนือนกันนะ เหมือนต้องใช้ชีวิตให้คนอื่นแทนที่จะได้ใช้ชีวิตของตัวเองน่ะ
  • เรื่องราวต่างๆ ที่เราเรียนรู้ อยากรู้ ว่าเป็นยังไง แม้ในกายนี้ มีอารมณ์โลภโกรธหลง มีพันธะ เรื่องราวขันธ์ห้า ภาระที่ไปคล้องเวรกรรมต่างๆ พิจารณา ให้ดีๆ ที่ว่าความยึดถือ ยึดถือ พ่อแม่ พิี่น้อง ทรัพย์สมบัติ ยศฐานบรรดาศักดิ์ สิ่งเหล่านี้ เป็นบ่วงกรรม ต้องมาเกิดแก่เจ็บตายอีก คราวนี้ จ...
  • นั่นคือชีวิตคิดมาก คิดฟุ้งซ่านค่ะ ปรับตัวมองหาสติก็จะหลุดพ้น