เรื่องสั้น อีกครั้ง (Prathana) และแล้วเทศกาลโหมงานที่โหดร้ายสำหรับชีวิตก็เวียนกลับมาหาผมอีกครั้งหนึ่ง ทำให้นอกจากทำงานประจำ กับพักผ่อน และธุระส่วนตัวนิดหน่อย ผมก็แทบจะไม่มีเวลาทำอะไรเลย

เรื่องสั้น อีกครั้ง (Prathana) Memory 1.1 วันนี้

Memory 0.1 วันนั้น วันอาทิตย์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2549

Memory 0.2 วันนั้น ในตอนที่เราออกมาจากร้านหนังสือตำแหน่งของพระอาทิตย์ก็อยู่ตรงกลางหัวพอดี

Memory 0.3 วันนั้น จบจากเรื่องปากท้องเราก็ชวนกันไปเดินทอดน่องเพื่อย่อยอาหารทันที...

Memory 0.4 วันนั้น ที่ผมเห็นผ่านเลนส์ในตอนนี้ก็คือภาพก้อนหินแฉลบผิวน้ำกระเด้งกระดอน สร้างวงน้ำกระจายเป็นหย่อม ๆ

Memory 0.5 วันนั้น ในตอนที่เราขึ้นมายืนอยู่บนหอนาฬิกานั้น พระอาทิตย์ก็เริ่มที่จะลาลับขอบฟ้าไปแล้ว...

Memory 0.6 วันนั้น "แล้วตกลงเธอจะกลับวันใหนนะ?" เธอเอ่ยทำลายความเงียบระหว่างที่เราเดินลงมาจากหอนาฬิกา