บทที่ 1 : พิลา ในวัยเด็ก ชีวิตในวัยเด็กของผมก็เป็นเพียงแค่เด็กบ้านนอกธรรมดานี่ล่ะครับ แต่ที่จะแตกต่างจากเพื่อน ๆ ก็เห็นจะเป็นที่ คุณพ่อ คุณแม่ ของผมเป็นครู แน่นอน ผมก็ต้องเรียนอยู่ในโรงเรียนที่ครอบครั

บทที่ 2 : เมื่อพิลาเข้ากรุง ดูจบผมก็จะกลายร่างเป็น “ขวานฟ้าหน้าดำ” เต้นเร้งเต้นกาต่ออยู่ใต้ถุนบ้าน โดยลูกสมุนก็คือแม่ไก่ที่เลี่ยงไว้นั้นเอง ส่วนคู่ต่อสู้ก็ก็จะเป็นต้นไม้ใบหญ้า ฟาดฟันกันสนุกมือเลย

บทที่ 3 : กับข้าวคนกรุงฯ ที่บ้านยายเค้าไม่ค่อยเรียกชื่อผมกัน แต่จะเรียก “หำ” มาโดยตลอด มาทำความเข้าใจกับ “หำ” กันก่อน เพื่อให้สามารถมโนภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น และ เกรงจะเข้าใจว่าผมลามกจกเปรตไปเสียอย่างนั

บทที่ 4 : การละเล่นของเด็กประถมวัย จนมาวันหนึ่ง มีการปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้งเมื่อ คุณพ่อ และ คุณแม่ ต้องย้ายโรงเรียนนั่นหมายถึงผมก็ต้องย้ายไปด้วยเช่นกัน ครั้งนี้ถือว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตสำหรั

บทที่ 5 : สันทนาการวัยประถม เมื่อไม่ประสบความสำเร็จกับการเล่นกีฬาใด ๆ ผมจึงหันมาเอาดีทางความบันเทิง โดยเริ่มต้นที่ วงดุริยางค์ เพราะอย่างน้อยเวลาไปแข่งกีฬาต่างโรงเรียน เจ้าวงดุริยางค์ นี่ก็จะไปด้วยทุก

บทที่ 6 : มหรสพยามค่ำคืน มาว่ากันที่ชื่อจริงของผมนั้นมันสุ่มเสี่ยงมาก หลังคลอดได้ไม่กี่วัน พ่อกับแม่ พาผมไปหาหลวงตาที่วัดแถวบ้าน พอไปถึงพ่อก็แจ้งความประสงค์ว่า อยากให้หลวงตาท่านตั้งชื่อลูกให้หน่อย