ตอนที่ ๑ เว้นบาปอกุศลทางกาย วาจา ใจ เพื่อชีวิตใหม่ที่ปลอดโปร่งโล่งเบาสบาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในสามัญญผลสูตรว่า "ฆราวาสเป็นทางคับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี บรรพชาเป็นทางปลอดโปร่ง" หมายความว่า การค

ตอนที่ ๒ พัฒนาสติให้เจริญขึ้นโดยลำดับ เพื่อหยุดพลังงานแห่งการเวียนว่ายตายเกิด ความขี้เกียจขี้คร้านกับตัวตนนี้มันอันเดียวกัน เราจะมาเดินกางท้อง กางพุงไม่ได้ เรามาตามอัธยาศัยไม่ได้ เพราะคนเราจะพูดอะไรก็

ตอนที่ ๓ ผู้มีสติเท่าทันในปัจจุบันขณะ ย่อมไม่ถูกเวลากลืนกิน อวิชชา คือ ความหลงมันทำงานไม่ได้ แล้วจะมีทุกข์จากไหน ต้องกลับมาหาสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ที่เป็นปัจจุบัน เราทุกคนถึงมีความสุข ถึงความดับทุกข์ในท

ตอนที่ ๔ ส่งท้ายปีเก่า ด้วยเรามาสำรวจดูตนเอง ว่าชีวิตก้าวหน้าสู่ความเป็นมนุษย์ การกำหนดปีใหม่ ปี เก่า เป็นเรื่องที่สมมติกันขึ้นมา อันที่จริงแล้วจะปีเก่าหรือปีใหม่ คือวันหนึ่งคืนหนึ่งนั่นเอง แต่ที่มีกา

ตอนที่ ๕ ปีใหม่ให้มีชีวิตที่อยู่แต่กับปัจจุบัน ถ้าวันนี้ถูกต้อง … วันนี้เป็นวันที่โลกสมมติว่า เป็นวันขึ้นปีใหม่ เปลี่ยนศักราชใหม่ วันนี้ชาวโลกต่างพร้อมใจกันเฉลิมฉลองศักราชใหม่อย่างใหญ่โตมโหฬาร วันขึ้น

ตอนที่ ๖ ถึงจะทรงจำธรรมและสอนได้มาก หากประมาทไม่ปฏิบัติตาม เราต้องมีความสุข ในการทำงาน มีความสุขในการขยันรับผิดชอบในชีวิตประจำวัน อาหาร ที่พัก ที่อยู่ ที่อาศัย ยารักษาโรคนั้น ต้องได้มาจากการไม่เบียดเบ

ตอนที่ ๗ ให้อาหารกายถูกต้อง ให้อาหารใจถูกธรรม ให้สงบเย็นเป็นนิพพาน อาหารกายได้แก่ปัจจัย ๔ อาหารใจ ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา ความรู้ความเข้าใจนั้นเป็นพระธรรมคำสั่งสอนที่พระพุทธเจ้า ที่พระองค์ทรงตรัสรู้

ตอนที่ ๘ มีความสุขในการรักษาศีล ตั้งมั่นด้วยสมาธิ เจริญปัญญา … ความรู้สึกในปัจจุบันมันต้องเร็ว เพราะคนเราหน่ะ เจอกันสิ่งแวดล้อมมันจะไป เพราะว่ามันรับเอาเชื้อเก่า กรรมเก่ามันสนับสนุน มันถึงเป็นโรคใจอ่อ

ตอนที่ ๙ รู้จักศาสนาให้ถ่องแท้ รู้จักธรรมวินัย และปฏิบัติ เพื่อพัฒนาใจให้สูงส่ง เราต้องรู้จักพระศาสนา พระศาสนาคือธรรมะวินัย เพราะว่าศาสนานั้นไม่ใช่นิติบุคคล ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน จะเป็นศาสนาพุทธ ศาสนาคริ