ตอนที่ ๑ ความบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ เป็นเรื่องเฉพาะตน เราทุกคนให้พากันมีความเห็นให้ถูกต้องเข้าใจให้ถูกต้องเราจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง เพราะการทำที่สุดแห่งความดับทุกข์ทางกายและทางใจต้องมาจากความเห็นที

ตอนที่ ๒ ทำกุศลคือความดีให้ถึงพร้อม ด้วยกายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริต ทุกท่านทุกคนพากันเข้าใจ เราต้องพากันมายกเลิกตัวยกเลิกตน ถ้าเราไม่ยกเลิก มันก็ไม่ได้ มันต้องยกเลิก โอวาทปาฏิโมกข์ถึงตรัสว่า ยกเล

ตอนที่ ๓ ชำระจิตของตนให้ผ่องใส พัฒนาใจให้สูงส่ง เมื่อจิตบริสุทธิ์มีคุณภาพไม่มีกิเลสมาแปดเปื้อน ก็เพราะความอยากในใจให้หลุดออกจากจิตใจ ด้วยอำนาจปัญญาภาวนาในอริยมรรคมีองค์ ๘ ระดับนี้เรียกว่า นิพพาน นี้คื

ตอนที่ ๔ ความอดทน คือ ความอดกลั้น เป็นตบะธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง เราทุกคนต้องมีความสุขในความอดทน มีความสุขในความขยัน มีความสุขในความรับผิดชอบ มีความสุขในการเสียสละ ทุกคนต้องหยุดตัวเองให้ได้ เพราะ

ตอนที่ ๕ พระพุทธเจ้าทั้งหลายตรัสถึงพระนิพพานว่า เป็นบรมธรรม เราทุกคนไม่มีใครยกเว้น ต้องพากันมีความเห็นถูกต้องเข้าใจถูกต้องปฏิบัติถูกต้อง เรียกว่าพุทธะ เพื่อจะได้ดำเนินชีวิตอันประเสริฐ เพื่อยกเลิกสิ่งท

ตอนที่ ๖ ผู้ยังทำร้ายผู้อื่นทางกายวาจา หาเป็นบรรพชิตไม่ ผู้ยังเบียดเบียนผู้อื่นทางใจ... คำว่า สมณะ แปลว่า ผู้มีความสงบระงับจากบาปอกุศลทั้งปวง ฉะนั้น ผู้ที่เป็นบรรพชิตก็ดี จักต้องเว้นจากการเข้าไปทำร้าย

ตอนที่ ๗ พระธรรมของพระบรมศาสดา ต้องนำมายกเลิกทาสแห่งตัณหา ยกเลิกอวิชชาความหลง พระพุทธศาสนาเพื่อผู้ได้ยินได้ฟังจะได้พากันเอาประพฤติเอาปฏิบัติ เพราะสามัญชนบุคคลที่เกิดมามีความเห็นไม่ถูกต้องเข้าใจไม่ถูกต

ตอนที่ ๘ เราต้องว่างจากสิ่งที่มีอยู่ ไม่ใช่ว่างจากสิ่งที่ไม่มี ทุกๆท่านทุกคนอย่าไปตามใจ อย่าไปตามอารมณ์ตัวเอง อย่าไปตามความรู้สึก อย่าไปตามสิ่งแวดล้อม ให้เอาธรรมเป็นหลักเอาธรรมเป็นใหญ่ ชีวิตของเราต้อง

ตอนที่ ๙ เมื่อมีความเห็นผิด ยังไปยึดมั่นถือมั่นในธรรมอันมีพิษไว้ในใจของเราอยู่... ใจของเรามีความเห็นผิด ใจของเรามันเป็นโรค โลกก็คือตัวตน เราก็คือโลกธรรม ที่มันครอบงำธรรมะ ให้มารู้จักธรรมะ ให้มารู้จักผ