📮 เรื่องสั้น |
คิดถึง (ไม่)ถึงมัณทะเลย์ .. Ep.1
ถนนกลางใจเมืองย่างกุ้ง ที่รถราติดไม่น้อย แต่ก็ยังน้อยกว่ากรุงเทพเมืองของเธอมากนัก คนขับรถที่นี่น่าจะชำนาญในการขับรถแบบนี้ รู้หลบรู้หลีกกันดีอย่างคุ้นเคย ถอยหลังจากซอย นึกว่าจะตรงไปถนนข้างหน้าที่หันหัวรถรออยู่ ที่ไหนได้หันหัวรถยูเทิร์นซะตรงนั้นเลย
เป็นครั้งที่สองที่เธอได้มาพม่า แต่เป็นครั้งแรกที่เธอเช่ารถ และเดินทางคนเดียวกับแพลนที่วางไว้คร่าว ๆ แล้วแต่ใจอยากจะไป
“ ฉันอยากไปมัณฑะเลย์วะ “
เธอพูดกับต้าร์ เพื่อนสาวคนสนิท หลังจากวิภาวีเห็นรูปพระอาทิตย์ขึ้นท่ามกลางเจดีย์หลาย ๆ องค์ และที่ชอบมากที่สุดคือ เจดีย์องค์ใหญ่สีขาว ที่ฐานโดยรอบคล้ายระลอกคลื่นและถ่ายรูปออกมากันสวย ๆ
Pix from : nextvacat ig
“ อยากไปมัณฑะเลย์ ทำไมแกซื้อตั๋วเครื่องบินไปลงย่างกุ้งว่ะ ฉันไม่เข้าใจ “
ต้าร์ถาม เมื่อรู้ว่าเธอจองเที่ยวบินไปพม่าสำหรับการพักร้อน 3 คืน 4 วัน
“ ก็ครั้งที่แล้วสิ ฉันไปไหว้เทพทันใจกับนังเบญ นางบอกขอได้ 1 ข้อ ถ้าสำเร็จจริง ๆ ก็ให้กลับไปหาท่านอีกนะ ฉันดันขอว่า.. ขอให้ฉันได้งานบริษัทนี้ที่รอคอย เพราะพรที่ขอหรือประวัติการทำงานดี ๆ ของฉันเองก็ช่างเถอะ ไหน ๆ จะไปพม่าแล้ว ก็กลับไปไหว้องค์เทพทันใจด้วยอีกครั้ง เพื่อความสบายใจแล้วกัน คราวหน้าฉันจะไม่ขออะไรแล้ว ไหว้เฉย ๆ ก็พอ “
“ แล้วนี่จะไปชเวดากองอีกไหมละหล่อน “
ต้าร์ถามต่อ
“ ไปสิ ไปย่างกุ้งทั้งที ก็นิดนึงไหมแกอยู่กลางเมืองอย่างนั้น “
ผ้าซิ่นผืนสวย ที่เธอเอาติดกระเป๋ามาผืนเดียว จากความอนุเคราะห์ของเพื่อนสาวที่รักการสะสมผ้าซิ่นเมืองเหนือเป็นที่สุด
.. ผ้าซิ่นสีเขียวเข้มลวดลายงดงาม ปลายซิ่นสีแดงกับเสื้อสีส้มมีระบายเล็ก ๆ ที่แขน ตัดกับสีผิวขาว ๆ ของเธอ ทำให้ดูแปลกตามากขึ้นกับชุดที่ไม่เคยใส่ และความมั่นใจน้อยในการก้าวเดินอยู่บ้าง
วิภาวีและดอกไม้ในมือ ที่ร้อยดอกเดี่ยว ๆ เรียงกันเป็นเส้น ๆ ลงมา รวบเข้าด้วยกันเป็นพวงมาลัยแบบง่าย ๆ แต่ก็น่ารักดี
.. ความเป็นหญิง แถมยังนุ่งผ้าซิ่นกรอมข้อเท้า ที่ควรจะเดินเหินอย่างเรียบร้อย กลับโขยกเขยกด้วยปลายเท้า เพราะพื้นร้อน ๆ แม้ตอนนี้บ่ายคล้อยจนเกือบจะเย็นแล้วก็ตาม
Pix from : internet..
“ มิ ง ก า ล า บ า “
เสียงทักทายภาษาพม่า ที่เธอก็รู้จักอยู่คำเดียวว่าหมายถึง “ ส วั ส ดี “ ดังใกล้ ๆ เธอ
.. เธอไม่คิดหรอกว่าเสียงนั้นเป็น การทักทายของคนแปลกหน้าในต่างแดนกับการเดินทางโดยลำพังของเธอครั้งนี้ จนได้ยิน ‘ มิงกาลาบา’ ชัด ๆ อีกครั้ง พร้อมการโน้มตัวเล็ก ๆ ของผู้ชายรูปร่างสันทัด ผิวขาว ที่ดูไม่น่าจะใช่คนพม่า แต่กลับนุ่งโสร่ง สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวดูสุภาพ
“ คนไทยหรอครับ “
เขาทักทายเป็นภาษาอังกฤษ รอยยิ้มกว้าง ก็ดูเป็นมิตรดีอยู่
ฉันพยักหน้า ยิ้มให้เขา และตอบว่า ‘ ใช่ ‘ สั้น ๆ
“ ผมดูจากผ้าซิ่นที่ใส่ น่าจะเป็นผ้าซิ่นของแม่แจ่ม ที่เชียงใหม่ สวยแปลกตา คุณใส่แล้ว ดูสวยมากครับ “
.
นั่นไง ผ้าซิ่นสื่อรัก อย่างที่นังเบ็ญบอกไว้ไหมละเนี่ย!!
“ นี่ยายวิ ฉันบอกเลยนะ เธอใส่ซิ่นแม่แจ่มผืนนี้ มันต้องกระแทกตาคนตาถึงแน่ ๆ สวยงามอย่างมีคุณค่านะยะ
..ใส่แล้วกรุณาเดินสวย ๆ อย่าให้เสียราคาผ้าซิ่นของฉันนะหล่อน “
วันที่เพื่อนสาวเลือกผ้าซิ่นให้เธอยืมใส่มาคราวนี้ นึกถึงคำพูดนาง แล้วอยากขอโทษกับการเดินเขย่งก๊องกอยเมื่อครู่ไม่ได้
“ ค่ะ! .. ขอบคุณมากค่ะ “
ชมมาก ก็ตอบไป เธอคิดแค่นั้นแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะหลับตา พนมมือ ตั้งใจขอพรกับองค์มหาเจดีย์ชเวดากองที่สวยตะหง่านอยู่เบื้องหน้า โดยไม่รู้ว่าหนุ่มพม่านัยน์ตาสีแปลก ๆ ยังแอบมองเธออยู่
เสียงกดชัตเตอร์ดัง 2 คลิก! ใกล้ ๆ หู ทำให้เธอหันมาตามเสียงนั้น หนุ่มพม่าคนเดิม ยังยืนอยู่ไม่ไกลและเสียงคลิกเมื่อครู่ เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นภาพไหนในกล้องเขา รู้แต่เสียงใกล้มาก
“ ผมชื่อ แอนโทนี่ เป็นลูกครึ่งพม่ากับอังกฤษ คุณแม่ผมเป็นคนพม่า ส่วนคุณพ่อเป็นคนอังกฤษที่ทำงานอยู่ที่ย่างกุ้งมาหลายปี
.. ผมเห็นคุณมาคนเดียว หากต้องการสอบถามที่เที่ยวในพม่า หรือต้องการความช่วยเหลือ ผมยินดีนะครับ แม่ผมทำงานเกี่ยวกับการท่องเที่ยว เห็นนักท่องเที่ยวแล้ว ผมอดถามไม่ได้ครับ “
.
เป็นการแนะนำตัวที่ยาวมาก ตั้งแต่เธอเคยได้รู้จักใครครั้งแรก ถึงว่าทำไมเป็นหนุ่มพม่า ที่ดูแปลกตากว่าคนพม่าทั่ว ๆ ไป ลูกครึ่งพม่าอังกฤษ หล่อไม่แพ้ มิกซ์ ทองระย้า พระเอกช่อง 7 เลยนะเนี่ย!
“ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
.. วิภาวี ค่ะ จะเรียกสั้น ๆ ว่า วิ ก็ได้นะคะ “
“ ยินดีมากที่รู้จักครับ
.. ผมขอเรียก วิภาวี เต็ม ๆ ดีกว่า ผมว่าเพราะดี และไม่ได้ยาวเกินไป คล้าย แอนโทนี่ ชื่อผมนะครับ “
“ นั่นไง! เจอลูกหยอดซะตั้งแต่เรียกชื่อแล้ว นี่ฉันไม่ได้ขอพรให้เจอคู่นะ ขอแต่เรื่องงานล้วน ๆ อิตานี่โผล่มายังไงวะเนี่ย “
วิภาวีนึกในใจ ในขณะที่ก้าวเดินไปช้า ๆ รอบองค์มหาเจดีย์ชเวดากอง และมีพ่อแอนโทนี่ ชวนคุยอยู่ข้าง ๆ อธิบายโน่นนี่นั่นเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ พร้อมทั้งใจดี เป็นตากล้องส่วนตัวให้เธออีก
เขาเดินมาส่งเธอที่รถ เมื่อจะกลับที่พัก
“ พรุ่งนี้มีโปรแกรมไปไหนครับ.. เผื่อผมช่วยเป็นไกด์นำเที่ยวได้ ผมไม่คิดค่าบริการนำเที่ยวนะครับ “
“ จะไปไหว้องค์เทพทันใจ ตอนสาย ๆ ค่ะ “
“ ถ้าอย่างงั้น พรุ่งนี้พบกันนะครับ ผมจะไปรอที่นั่นตอน 10 โมงเช้านะครับ “
.
เขาตอบแค่นั้น แล้วเอื้อมมือมาเปิดประตูรถให้ฉันขึ้น แล้วปิดให้อย่างสุภาพ ก่อนที่จะก้มตัวไปสนทนาสั้น ๆ ด้วยภาษาท้องถิ่นกับคนขับรถ
Pix from : internet ..
แสงไฟยามค่ำคืนที่เปิดส่องให้เจดีย์ชเวดากอง เหลืองอร่ามสวยงามโดดเด่น แม้จะมองจากหน้าต่างห้องพักของเธอไกล ๆ
“ นี่ฉันตกลงรับนัด กับหนุ่มพม่าไปแล้วรึเนี่ย “
เธออมยิ้มในความมืด ก่อนที่จะหลับผลอยภายใต้ผ้าห่มอุ่น ๆ และหมอนนุ่ม ๆ ...
โปรดติดตามตอนต่อไป ..
ในวันศุกร์หน้านะคะ 🥰😍
..
รฉัตร วรรณกุล
10 มกรา’ 2563
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
