📮 เรื่องสั้น |
คิดถึง (ไม่)ถึงมัณทะเลย์ ..Ep.2
นอกหน้าต่าง ท้องฟ้าข้างนอกยังไม่สว่างดีนัก เวลาเมืองไทยเร็วกว่าพม่า 30 นาที ด้วยเวลาเดิมที่ตื่นทุก ๆ เช้าของเธอตอนตี 5 ยิ่งทำให้เธอตื่นเช้าในเวลาพม่าตั้งแต่ตี 4 ครึ่ง
.. วิวยามเช้าของเจดีย์ชเวดากอง ไม่ได้ต่างจากค่ำคืนที่ผ่านมา ยังมีแสงไฟที่สาดส่องให้ทั้งองค์เจดีย์สว่างจ้าเป็นสีทองอร่ามเช่นเคย
เธอเดินไปทิ้งตัวที่เตียงเหมือนเดิม พลิกไปพลิกมาสักครู่ ก็หลับต่อไม่ได้ เลยลุกขึ้นมานั่งอ่านหนังสือจนรุ่งสาง ต้อนรับแสงอาทิตย์ของวันใหม่ริมหน้าต่าง กับกาแฟแก้วแรกที่ชงเองง่าย ๆ ในห้อง
.
Pix from Unsplash
เธอไม่ต้องรีบร้อนนัก เพราะนัดลุงเมาเมา คนขับรถที่รู้จักกันตั้งแต่มาพม่าเมื่อคราวก่อนให้มารับเธอเช้านี้ 10 โมง เพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่ติดขัดช่วงเวลาเร่งรีบของคนทำงาน
.. รถติดที่พม่าไม่ได้สาหัสเหมือนในกรุงเทพก็จริง แต่น่าหงุดหงิดและน่าเสียวไส้มากกว่า ในเรื่องระเบียบจราจร ที่ดูเหมือนจะขับกันอย่างไรก็ได้ หากผิดทาง พี่แกอยากเลี้ยวกลับ ก็เลี้ยวเอาซะดื้อ ๆ
" แอนโทนี่!! "
เธอตกใจไม่น้อยที่เห็นแอนโทนี่ที่ล๊อบบี้ของโรงแรม ก็ไหนเขาบอกว่า จะไปรอเธอที่วัดตามที่บอกไว้เมื่อวาน แถมยังรู้อีกว่าเธอพักที่ไหนด้วย!
" สวัสดีครับ "
คำทักทายเป็นภาษาไทย ที่พูดไม่ชัดนัก เจ้าตัวคนพูดก็พอจะรู้อยู่บ้าง ถึงอดขำตัวเองไม่ได้ จนเปลี่ยนมาคุยภาษาอังกฤษกับเธอเหมือนเดิมจะดีกว่า
" ผมถามจากเมาเมาเมื่อวาน ว่าคุณพักโรงแรมอะไร เผื่อไว้ว่าอาจจะมารอคุณที่นี่เลย หรือจะไปรอที่วัดอย่างที่บอกไว้เมื่อวานนี้ แต่ผมเปลี่ยนใจมาที่โรงแรมจะสะดวกกว่า "
.
วันนี้แอนโทนี่ยังคงแต่งตัวอย่างชาวพม่า คนที่ไม่ได้เหมือนพม่านัก แต่ก็ไม่ใช่ฝรั่งซะทีเดียว โสร่งสีเทาอ่อน ๆ สีสุภาพกับเสื้อสีขาวคอตั้ง และติดกระดุมถึงเม็ดสุดท้ายที่คอ เธอเคยได้ยินมาว่า การแต่งตัวแบบนี้ ถือว่าแต่งกายสุภาพอย่างสุภาพบุรุษพม่า หากมีเสื้อคลุมข้างนอกอีกตัว ก็จะเป็นทางการขึ้นไปอีก
" ผมขับรถมา หากจะให้คุณนั่งไปกับผมสองต่อสอง คุณอาจจะไม่สะดวกใจนัก ขออนุญาติให้เมาเมามาขับรถของผมแทน แล้วใช้รถผมตลอดทั้งวันวันนี้นะครับ "
" ค่ะ "
เธอมีคำปฎิเสธอะไรจากประโยคบอกเล่าที่จัดสรรแล้วเสร็จสรรพบ้างรึ
" สรุปว่าวันนี้ฉันมีเดทกับนายแอนโทนี่ทั้งวันเลยหรอเนี่ย"
.
วิภาวีคิดในใจอย่างหาข้อแย้งไม่ได้ จริง ๆ แล้วเธอเอง ก็ไม่มีโปรแกรมอะไรที่ไหนต่อ นอกจากไปไหว้หลวงพ่อทันใจ กึ่ง ๆ แก้บนที่เคยขอไว้คราวก่อนเท่านั้น
" คุณรู้ไหมว่า องค์เทพทันใจไม่ได้มีที่นี่ที่เดียวที่คนนิยมมาไหว้กันนะ แต่ที่วัดโบตาทาวน์นี่ มีคนไทยมามากที่สุด ลองสังเกตดูว่าไม่ค่อยมีคนพม่าเลย "
Pix from Internet..
จริงอย่างที่แอนโทนี่บอก ส่วนมากไม่เห็นคนพม่าเลย วันนี้เธอก็เห็นนักท่องเที่ยวไทยมาไหว้หลวงพ่อทันใจที่วัดโบตาทาวน์นี้ เป็นคณะใหญ่ แม่ค้าพม่าแถวนี้พูดภาษไทยกันได้หลายคนเชียวละ
" ที่เด่น ๆ ที่คนไปไหว้กันเยอะมี 3 แห่ง
นอกจากตรงนี้อีกองค์จะเป็นองค์เทพทันใจที่ใหญ่ที่สุดในพม่าอยู่ตรง "เจดีย์ซูเหล่ " คนพม่าส่วนใหญ่จะไปไหว้กันที่นั่น
.. และอีกที่ไกลออกไปนิดอยู่ที่ " เจดีย์ไจ๊เข้า " เมืองสิเรียมเป็นที่เก่าแก่ คนพม่าก็ชอบไปไหว้ที่นั่น หลัง ๆ มีคนไทยไปที่นั่นอยู่บ้าง แต่ไม่เยอะเท่าที่นี่
เป็นอีกวันที่เหมือนเธอมีไกด์ท้องถิ่นพาเที่ยวส่วนตัวจริง ๆ ช่างสมเป็นลูกชายที่มีคุณแม่ทำบริษัทท่องเที่ยวในพม่าซะจริง ๆ
" คุณเป็นไกด์ด้วยหรอ แอนโทนี่ "
วิภาวีถาม เธอไม่ได้แกล้งแหย่เขาเล่น แต่เธออยากรู้จริง ๆ
" จริง ๆ ไม่ได้เป็นหรอก แต่ผมมีบัตรไกด์ด้วยนะ แม่ให้ผมไปสอบใบอนุญาติทิ้งไว้ เผื่อต้องรับแขกคนสำคัญ ๆ ของแม่ เหมือนเมื่อวานไง ผมส่งลูกค้าของแม่เสร็จแล้ว เลยเดินเล่นต่อที่ชเวดากองคนเดียว จนได้เจอคุณ "
" คุณชอบรึเปล่า ดูเหมือนจะไม่นะ "
" ผมไม่ชอบแต่ผมทำได้ และทำได้ดีซะด้วย ผมเคยคิดว่า ผมคงจะชอบได้สักวัน ..
และวันนั้นก็คือ เมื่อวาน รวมทั้งวันนี้ด้วย "
วิภาวีเบิกตากว้างเมื่อเขาพูดประโยคสุดท้ายจบ! ตกใจเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าพี่แกจะชกซะขนาดนี้ใจเต้นตึก ตึก เป็นจังหวะถี่ ๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้ทั้งหน้าทั้งหู แดงโชว์เขาไปแค่ไหนแล้ว
" อีตานี่ อย่ามายิ้มแบบนี้!
ยิ้มแล้วตาเชื่อมมองมาแบบนี้ เดี๋ยวฉันเดินต่อไม่ถูก!! "
เธอคิดในใจ แล้วแก้เก้อพูดกับเขาว่า ..
" กลับไปที่รถกันดีกว่า "
แล้วเธอก็หมุนตัวกลับเดินนำหน้าเขาไป
กระโปรงสีขาวที่มีดอกไม้ดอกเล็ก ๆ สีชมพูแซมบาง ๆ ลวดลายถี่ขึ้นเป็นสีชมพูเข้มขึ้นตรงปลายกระโปรงที่ยาวกรอมข้อเท้า ปลายกระโปรงสะบัดพริ้วเล็กน้อยเวลาเธอก้าวเดิน เสื้อสีชมพูอ่อนแขนตุ๊กตา กับผมที่มวยเกล้าเป็นจุกไว้หลวม ๆ ดูน่ารักคนละแบบจากเมื่อวาน ทำให้เขามองเพลินในทุกอัปกิริยา แล้วก็ก้าวตามหลังเธอมาติด ๆ
" วิภาวี เดี๋ยวผมจะพาคุณไปทานกลางวันที่ร้านอาหารริมทะเลสาบ และมีอีกที่หนึ่ง ที่อยากพาคุณไป "
" ทีไหนหรอคะ "
เธอสนใจสถานที่ ๆ จะพาไปชมมากกว่าประโยคแรกร้านอาหารริมทะเลสาบนั่นมากกว่า
" ทานกลางวันก่อนเถอะ "
ร้านอาหารภายนอกดูหรูหรา เพียงแค่ก้าวเข้าไปก็รู้เลยว่า ไม่ธรรมดานัก ที่ไม่ธรรมดากว่านั้นคือ แทบทุกคนรู้จัก และดูคุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี บรรยากาศร้านสวยงาม ร่มรื่น ด้านนอกเห็นต้นไม้ใหญ่ ๆ โดยรอบดูสบายตาดี
Seed Restaurant Yangon..pix from Internet
เธอชอบตัวเมืองย่างกุ้งอีกอย่าง ที่มีต้นไม้ใหญ่ ๆ ริมถนนหลาย ๆ เส้นในเมือง ขนาดเจดีย์ชเวดากอง ที่มองจากหน้าต่างห้องพักของเธอ ดูไกล ๆ ราวกับตั้งอยู่กลางป่า ทั้งที่อยู่กลางใจเมืองแท้ ๆ
" ผมมาที่นี่บ่อย เวลาจัดงานเลี้ยง หรือพาแขกวีไอพีมารับรอง "
" ถึงว่าสิ ..
ฉันดูคุณคุ้นเคยกับหลาย ๆ คนในร้านนี่ "
" หวังว่าคุณจะชอบ “
“ ช่วงบ่าย คุณจะพาฉันไปเที่ยวที่ไหนรึ “
เธอถามเขาอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น อยากรู้
“ ทานก่อนเถอะครับ เดี๋ยวไม่มีแรงเดินนะ “
เธอคงไม่รู้หรอกว่า ..
เขาดีใจแค่ไหนที่เห็นเธอเมื่อวาน
เธอที่วิ่งวนอยู่ในหัวเขา ในฝันตั้งแต่ยังไม่เคยพบกันจริง ๆ มาก่อน ..
.. คนที่เขารอคอย!
ผมจะพาคุณไปที่ ๆ คุณมีสัญญาใจกับที่นั่น
จนทำให้คุณกลับมัณฑะเลย์ไม่ได้มาแล้วนั่นแหละ “ ขิ่ น เ ล ภู “ *
(*) ขิ่นเลภู
- เป็นชื่อหญิงสาวที่วนเวียนอยู่ในความฝันของแอนโทนี่ ก่อนจะได้พบวิภาวี
โปรดติดตาม ต อ น จ บ..
วัน ศุ ก ร์ ห น้ า นะคะ 🥰😘
..
รฉัตร วรรณกุล
17 มกรา’ 2563
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
