ขอแนะนำบุคคลที่น่าทึ่งในมุกเก่าวันนี้....
ชื่อของเขาคือ Allan Lichtman และเขาเป็นศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์อเมริกัน
มีการคาดการณ์มากมายเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการเลือกตั้งสหรัฐฯมาโดยตลอด แต่ไม่เคยมีบุคคลหรือองค์กรใดเหมือนเช่นศาสตราจารย์ลิชต์แมนที่ทำนายผลการเลือกตั้งสหรัฐฯติดต่อกันเก้าครั้งตั้งแต่.....
Photo by Gage Skidmore
เรแกนในปี 2527 บุชในปี 2531 คลินตันในปี 2535 คลินตันในปี 2539 บุชในปี 2543 บุชในปี 2547 โอบามาในปี 2551 โอบามาในปี 2555 และทรัมป์ในปี 2559
ไม่พลาดแม้แต่ครั้งเดียว....
"Allan Lichtman" คนนี้ไม่มีภูมิหลังทางการเมืองที่โดดเด่นเขาเป็นเพียงนักประวัติศาสตร์ทำงานเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยอเมริกันมามากจนรายงานการสัมภาษณ์ "นิวยอร์กไทม์ส" ยังกล่าวถึงเขาว่า"นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่แค่ศึกษาอดีต แต่ Allan Lichtman ทำนายอนาคตได้สำเร็จ"
เมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2020 "New York Times" ได้เผยแพร่วิดีโอสัมภาษณ์ Lichtmann
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือการคาดการณ์ว่าทรัมป์จะขึ้นสู่อำนาจในปี 2559
ในเวลานั้นการสำรวจความคิดเห็นส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าฮิลลารีเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่และส่วนใหญ่คาดการณ์ว่าชัยชนะของฮิลลารีคือความแน่นอน อย่างไรก็ตามจากแบบจำลองของเขาศาสตราจารย์ลิชต์แมนยังคงเชื่อว่าทรัมป์จะชนะในที่สุด
เขาเป็นพรรคเดโมแครตดังนั้นการเลือกตั้งของทรัมป์ จึงไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการเห็นอย่างแน่นอน แต่การคาดการณ์ของเขาไม่เคยอิงจากการสำรวจความคิดเห็นและไม่ได้รับผลกระทบจากความชอบและไม่ชอบของเขาเอง(bias)
หลังจากผลออกมา คำทำนายของศาสตราจารย์ Lichtmann ก็ได้รับการยืนยันอีกครั้ง
ยิ่งไปกว่านั้นความมหัศจรรย์ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น นอกจากนี้เขายังคาดการณ์ว่าทรัมป์จะถูกสภาคองเกรสฟ้องร้องหลังจากที่เขาเข้ารับตำแหน่งและเขาอาจจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง
แน่นอนว่าทรัมป์ถูกฟ้องร้องในปี 2019 แม้ว่าการฟ้องร้องจะไม่สำเร็จ แต่ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ความมหัศจรรย์ของ Lichtman ได้
นี่คือการเลือกตั้งอีกปี เวลาที่จะถึงการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯครั้งต่อไปคืออีกแค่ 80 วันดังนั้นคำทำนายของเขาคืออะไร?
ในความคิดของเขาใครมีโอกาสชนะมากกว่าทรัมป์หรือไบเดน?
เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2020 Lichtman โพสต์วิดีโอบทสัมภาษณ์ของเขากับ CNN
"กุญแจสู่ทำเนียบขาว"
วิธีการทำนายการเลือกตั้งสหรัฐฯของ Lichtman นั้นไม่เหมือนใครเขาไม่สนใจเกี่ยวกับการสำรวจความคิดเห็นหรือการลงคะแนนในรัฐที่มีความผันผวน แต่เขาเสนอตัวชี้วัดหลัก 13 ตัว ซึ่งแต่ละตัวจะบ่งชี้ทิศทางที่เป็นประตูสู่ทำเนียบขาว
ตัวชี้วัดหลัก 13 ตัวนี้ใช้ในการวัดความสัมพันธ์ระหว่าง "ผู้ดำรงตำแหน่งประธาน" และผู้ท้าชิง วิธีการวัดนั้นง่ายมากแม้จะเรียบง่าย แต่ตราบใดที่ตัวบ่งชี้นั้นเป็นประโยชน์ต่อประธานผู้ดำรงตำแหน่ง ตัวบ่งชี้นั้นเป็น "จริง" และจะได้หนึ่งคะแนน หากไม่เป็นประโยชน์ต่อผู้ดำรงตำแหน่งประธานแสดงว่า "เท็จ" และจะไม่ได้คะแนน
ดังนั้นหาก "ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี" ต้องการเลือกตั้งใหม่เขาสามารถได้รับการเลือกตั้งได้ตราบเท่าที่เขาได้คะแนน "จริง"อย่างน้อยเจ็ดคะแนนขึ้นไป จาก 13 ตัวชี้วัด หาก "ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี" ได้รับการเลือกตั้งอีกสองวาระติดต่อกันและไม่สามารถเลือกตั้งใหม่ได้ผู้สมัครของพรรคที่เขาเป็นตัวแทนจะถูกใช้เป็นเป้าหมายในการวัดผลต่อไป
ในการเลือกตั้งทั่วไปปี 2020 ทรัมป์ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีและพยายามที่จะได้รับการเลือกตั้งอีกครั้งในวาระที่ 2 ตราบใดที่ทรัมป์ได้รับค่า "จริง" 7 ค่าขึ้นไปในตัวชี้วัด 13 ตัวนี้ทรัมป์ก็จะชนะ มิฉะนั้นผู้สมัครพรรคเดโมแครตอย่าง Biden จะชนะ
ในสายตาของศาสตราจารย์ Lichtmann ทั้งการสำรวจความคิดเห็นของสาธารณชนและความคิดเห็นสาธารณะของผู้เชี่ยวชาญที่สร้างขึ้นโดยกันและกันในระหว่างการเลือกตั้งของทั้งสองฝ่าย มันเป็นกลอุบายเล็ก ๆ ที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งสามารถมองเห็นได้และไม่สามารถหลอกลวงพวกเขาได้เช่นกัน
ผู้มีสิทธิเลือกตั้งสามารถนำไปใช้ได้จริงสิ่งที่พวกเขาสนใจคือข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาเชี่ยวชาญพรรคในการทำงานที่เนียบขาวหรือไม่และพวกเขาทำได้ดีหรือไม่ในสมัยประธานาธิบดีที่ผ่านมาดังนั้นตัวชี้วัดทั้ง 13 ข้อนี้จึงเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ทั้งหมด
ตัวบ่งชี้ที่ 1 กำไรมิดเทอม (กำไรกลางภาค)
นี่หมายถึงการเลือกตั้งใหม่ของรัฐสภาสหรัฐฯ
รัฐสภาสหรัฐฯรวมถึงวุฒิสภาและสภาผู้แทนราษฎร
วุฒิสภามีสมาชิกคงที่สองคนจากแต่ละรัฐ
และได้รับการเลือกตั้งเป็นระยะเวลา 6 ปี
มีสมาชิก 100 คนใน 50 รัฐสมาชิก
หนึ่งในสามได้รับการเลือกตั้งใหม่ทุกสองปี
ดังนั้นระยะเวลาหกปีจึงเป็นวงจรของการเลือกตั้งใหม่สามครั้ง
การเลือกตั้งครั้งล่าสุดคือในปี 2561
ซึ่งเป็นการเลือกสมาชิกวุฒิสภาชุดที่สามของ 1/3 ในรอบที่แล้ว
ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎรกระจายไปตามรัฐต่างๆตามจำนวนประชากร
จำนวนที่นั่งทั้งหมด 435 ที่นั่งในปี พ.ศ. 2454
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแต่ละคนมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี
โดยไม่มีข้อจำกัดในการเลือกตั้งใหม่
ดังนั้นทุก ๆ สองปีสมาชิกทั้งหมดของสภาจะได้รับการเลือกตั้งใหม่
การเลือกตั้งครั้งล่าสุดคือในปี 2561
และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมด 435 คนจึงลงคะแนนเสียงอีกครั้ง
ปี 2018 นี้เป็นช่วงกลางของการเลือกตั้งทั่วไปสองปีในปี 2559 และ 2563
ดังนั้น 1/3 ของวุฒิสภาและสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมด
ที่ได้รับเลือกใหม่ในปีนี้จึงเรียกกันตามธรรมเนียมว่าการเลือกตั้งกลางภาค
การเลือกตั้งกลางเทอมถือได้ว่าเป็นใบพัดของการเลือกตั้งประธานาธิบดีมาโดยตลอด ตามเนื้อผ้าการเลือกตั้งกลางเทอมมักเกิดจากการที่พรรคของประธานาธิบดีแพ้ ในช่วง 80 ปีที่ผ่านมา มีข้อยกเว้นเพียงสองข้อ คือหนึ่งในปี 1998 และหนึ่งในปี 2545
ในการเลือกตั้งกลางเทอมปี 2018 พรรครีพับลิกันของทรัมป์ไม่ได้แสดงปาฏิหาริย์โดยสูญเสียการเลือกตั้งสภาผู้แทนราษฎรเสียที่นั่ง 40 ที่นั่งและสูญเสียการควบคุมสภาผู้แทนราษฎร แม้ว่าวุฒิสภาจะได้รับเลือกอีกสองที่นั่ง แต่โดยรวมแล้วพรรครีพับลิกันแพ้การเลือกตั้งกลางภาค
ดังนั้นตัวบ่งชี้แรกจึงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 0/13
ตัวบ่งชี้ที่ 2: ประธานาธิบดีไม่พบกับความท้าทายที่รุนแรงในการเลือกผู้สมัครจากพรรคของเขา (ไม่มีการแข่งขันหลัก)
หากประธานาธิบดีแสวงหาการเลือกตั้งใหม่เขาจะต้องได้รับการสนับสนุนจากพรรคของเขาอย่างแน่นอน หากมีคู่แข่งที่แข็งแกร่งในพรรคในเวลานี้แข่งขันกับเขาเพื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสถานการณ์นั้น มันไม่ดีสำหรับผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีซึ่งแสดงว่าพรรคของเขาแบ่งการสนับสนุนสำหรับเขา
ดังนั้นตัวบ่งชี้นี้จึงเป็นวิทยาศาสตร์มาก
วัดจากสถานการณ์ของทรัมป์เขาได้รับการสนับสนุนจากพรรครีพับลิกันมากกว่า 95% และไม่มีคู่แข่งในระหว่างการเลือกตั้งขั้นต้นของพรรค
เมื่อเทียบกันแล้วการแข่งขันภายในของพรรคประชาธิปัตย์นั้นดุเดือดกว่ามาก!!!
พรรคเดโมแครตถูกแบ่งออกภายในและผู้สมัครหลายคนรู้สึกว่าพวกเขาควรจะเป็นพรรคที่ทรัมป์ขับไล่วุฒิสมาชิกเบอร์นีแซนเดอร์สแห่งเวอร์มอนต์อย่างท่วมท้น Biden ในไพรมารีขั้นแรก ในสามรัฐรวมถึงเนวาดาผู้สมัครในสถานประกอบการเกือบทั้งหมดประกาศละทิ้งหน้าที่และหันไปให้การสนับสนุนโดยรวมสำหรับ Biden ซึ่งทำให้ Biden สามารถรักษาตำแหน่งผู้สมัครปัจจุบันของเขาได้
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่2จึงเป็น "จริง"สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 1/13
ตัวบ่งชี้ที่ 3 คือผู้ดำรงตำแหน่งที่แสวงหาการเลือกตั้งใหม่ (ผู้ดำรงตำแหน่งที่ต้องการเลือกตั้งใหม่)
โดยทั่วไปแล้วผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีพยายามที่จะเลือกตั้งใหม่และมีข้อได้เปรียบอย่างมาก ไม่มีข้อกำหนดที่ชัดเจนว่าประธานาธิบดีจะได้รับการเลือกตั้งอีกครั้งหรือไม่ แต่ตั้งแต่ประธานาธิบดีคนแรกคือวอชิงตัน เขาจะเกษียณอายุติดต่อกันสองวาระในความเป็นจริงมันได้กำหนดแนวปฏิบัติว่าวาระการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีไม่เกินสองวาระ
คนเดียวที่ทำลายตัวอย่างนี้คือประธานาธิบดีรูสเวลต์ เขาได้รับเลือกอีก 4 สมัยติดต่อกันตั้งแต่ปี พ.ศ. 2476 การเสียชีวิตของเขาก่อนวาระที่สี่เทียบเท่ากับการเป็นประธานาธิบดี จนกระทั่งเสียชีวิตในประเทศอย่างสหรัฐอเมริกา หลังจากที่เขาเสียชีวิตเพื่อ จำกัด การเลือกตั้งประธานาธิบดีอีกครั้งและป้องกันการเกิดซ้ำของรูสเวลต์ สภาคองเกรสได้ผ่านการแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งที่ 22 โดยกำหนดว่าประธานาธิบดีควรได้รับการเลือกตั้งอีกครั้งได้ไม่เกินสองครั้ง
ทรัมป์ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีในการเลือกตั้งทั่วไปปี 2559 ในปี 2563 เขาขอเลือกตั้งใหม่เป็นครั้งแรกนี่คือสถานการณ์ที่ประธานาธิบดีผู้ดำรงตำแหน่งพยายามหาการเลือกตั้งใหม่
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่3จึงเป็น "จริง" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 2/13
ตัวบ่งชี้ที่ 4 ไม่มีผู้สมัครที่เป็นบุคคลภายนอก (ไม่มีบุคคลที่สาม)
หากเป็น "จริง" จะไม่มีบุคคลภายนอกหรือผู้สมัครอิสระที่สำคัญปรากฏขึ้น นี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเพราะช่วยขจัดสถานการณ์ที่ซับซ้อนของคะแนนเสียงที่แตกกระจัดกระจาย
Lichtman กล่าวติดตลกว่านอกจากแร็ปเปอร์ชื่อดังอย่าง Kanye West ที่ประกาศเข้าร่วมการเลือกตั้ง แต่ก็ไม่มีความท้าทายใด ๆ จากผู้สมัครที่เป็นบุคคลที่สามในการเลือกตั้งครั้งนี้
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่4 จึงเป็น "จริง"สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 3/13
ตัวชี้วัดที่ 5 เศรษฐกิจระยะสั้น
โรคระบาดเปลี่ยนทุกอย่าง
การแพร่ระบาดของโควิด-19ในปี 2020 ทำให้เกิดภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจทั่วโลกองค์การสหประชาชาติยังระบุว่านี่เป็นภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจที่เลวร้ายที่สุดนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศต่างๆมากกว่า 170 ประเทศจะประสบกับการเติบโตในทางลบของรายได้ต่อหัว ในฐานะประเทศที่ได้รับผลกระทบรุนแรงที่สุดสหรัฐฯก็ไม่มีข้อยกเว้น ลิชต์แมนชี้ให้เห็นว่าฝ่ายบริหารของทรัมป์ยังไม่มีทางฟื้นเศรษฐกิจสหรัฐจากภาวะถดถอยในระยะสั้นดังนั้นจึงเป็นเรื่อง "เท็จ"
จากข้อมูลที่เปิดเผยโดยสำนักวิเคราะห์เศรษฐกิจ GDP ของสหรัฐฯลดลง 5.0% ในไตรมาสแรกของปี 2563 ซึ่งเป็นการหดตัวที่ร้ายแรงที่สุดนับตั้งแต่วิกฤตการเงินปี 2551 การคาดการณ์ GDP สำหรับไตรมาสที่สองลดลง 34.3%
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่5จึงเป็น "เท็จ"สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 3/13
ตัวบ่งชี้ที่ 6 : เศรษฐกิจระยะยาว
หน้าที่สำคัญของประธานาธิบดีไม่ว่าจะอธิบายอย่างไรก็แยกไม่ออกจากการฟื้นฟูเศรษฐกิจ ผลการดำเนินงานทางเศรษฐกิจจะส่งผลต่อการประเมินความสามารถของประธานาธิบดีของผู้มีสิทธิเลือกตั้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เท่าที่เกี่ยวข้องกับการดำรงตำแหน่งของทรัมป์การแพร่ระบาดได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ในปี 2020 ไม่เพียงส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจสหรัฐฯในระยะสั้น แต่ยังได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงในระยะยาวด้วยเช่นกัน
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่6ยังคงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 3/13
ตัวบ่งชี้ที่ 7 การเปลี่ยนแปลงนโยบายที่สำคัญ
ตัวบ่งชี้นี้เข้าใจง่ายเช่นกัน ประธานาธิบดีที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ควรมีพฤติกรรมที่แตกต่างจากประธานาธิบดีคนก่อนเสมอ ยิ่งการเปลี่ยนแปลงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งพิสูจน์ได้ว่าคุณต้องทำงานหนักขึ้นและสร้างความแตกต่าง
บนพื้นฐานนี้ทรัมป์ได้เปลี่ยนนโยบายของโอบามารุ่นก่อนเกือบทั้งหมด
หลังจากเข้ารับตำแหน่ง ไม่ว่าจะเป็นการปฏิรูปทางการแพทย์
นโยบายการเข้าเมือง นโยบายภาษี ฯลฯ
ในสายตาของผู้สนับสนุนโอบามาบางคน
ทรัมป์ได้ล้มเลิกความพยายามของโอบามาไปเกือบทั้งหมด
ทั้งภายในและภายนอกฝ่ายบริหารของทรัมป์ได้ตัดสินใจครั้งสำคัญหลายอย่าง เช่นการลดภาษีจำนวนมาก การยกเลิกแผนปฏิรูปของ Obamacare การสร้างกำแพงชายแดนและการเปิดตัวสงครามการค้าดังนั้นนี้จึงเป็น "ความจริง"
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่ 7 คือ "จริง"สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 4/13
ตัวบ่งชี้ที่ 8 No Social Unrest
เห็นได้ชัดว่าในระหว่างการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีหากสังคมตกอยู่ในความวุ่นวายและมีการเดินขบวนประท้วงทุกแห่งแน่นอนว่าจะเป็นอันตรายต่อประธานาธิบดีที่ดำรงตำแหน่ง
ในระหว่างดำรงตำแหน่งของทรัมป์เขาได้พบกับความไม่สงบในสังคมที่เกิดจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 ตามมาด้วยเหตุการณ์ฟรอยด์การเคลื่อนไหวของ BLM ปรากฏบนท้องถนนในเมืองใหญ่ ๆ ในสหรัฐอเมริกาและในบางแห่งอาจกลายเป็นการใช้ความรุนแรงและความไม่สงบในสังคม ตัวบ่งชี้นี้ไม่เอื้ออำนวยสำหรับเขาอย่างเห็นได้ชัด
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่ 8จึงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 4/13
ตัวบ่งชี้ที่ 9 ไม่มีเรื่องอื้อฉาว
เมื่อศาสตราจารย์ Lichtmann พูดถึงตัวบ่งชี้นี้เขาก็หัวเราะ
เขาบอกว่านี่เป็นตัวบ่งชี้ที่เขาชื่นชอบเพราะทรัมป์มีเรื่องอื้อฉาวอื่อเลย...
ตั้งแต่การดูหมิ่นผู้หญิงในการเลือกตั้ง การดูหมิ่นของสื่อ ไปจนถึงข่าวลือเรื่อง...บราๆๆ...และแม้จะถูกฟ้องร้องก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาไม่สามารถทำคะแนนให้กับตัวบ่งชี้ตัวนี้ได้
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่ 9 จึงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 4/13
ตัวบ่งชี้ที่ 10 : ไม่มีความล้มเหลวจากต่างประเทศ หรือทางทหาร
ศาสตราจารย์ลิชต์แมนเชื่อว่าเป็นการยากที่จะหาข้อสรุปเกี่ยวกับตัวบ่งชี้นี้
แต่จากการพิจารณาอย่างละเอียดแล้วเขายังคงเชื่อว่า
จนถึงขณะนี้ทรัมป์ไม่ได้ล้มเหลวในการทูตหรือกิจการทหาร
หลังจากทรัมป์เข้ามามีอำนาจเขาไม่เป็นมิตรกับองค์กรระหว่างประเทศเช่น NATO / United Nations / World Health Organization และพันธมิตรดั้งเดิมด้านการทูตในสายตาของฝ่ายตรงข้ามหลายคนของ Trump สิ่งนี้เต็มไปด้วยข้อบกพร่องธรรมดา
ศาสตราจารย์ลิชต์แมนเป็นพรรคเดโมแครต และเขาเต็มใจที่จะวิพากษ์วิจารณ์ทรัมป์ด้วยอารมณ์ แต่จะเห็นได้ชัดเจนว่าจากตัวบ่งชี้นี้ เขาต่อต้านการประเมินส่วนบุคคลและยินดีที่จะยอมรับว่าทรัมป์ไม่ใช่ความล้มเหลว
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่10จึงเป็น "จริง" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 5/13
ตัวบ่งชี้ที่ 11 ประสบความสำเร็จด้านการต่างประเทศ หรือการทหารที่สำคัญ
ศาสตราจารย์ Lichtman เชื่อว่าในแง่ของการทูตและกิจการทหาร
ทรัมป์บอกได้เพียงว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำพลาดครั้งใหญ่ก็ตามและเขาก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จที่โดดเด่นใด ๆ
ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คะแนนในตัวบ่งชี้นี้
หากกล่าวว่าศาสตราจารย์ Lichtman พ่ายแพ้ต่อตำแหน่งส่วนตัวของเขา(bias)ในตัวบ่งชี้ที่ 10 ดังนั้นในตัวบ่งชี้ที่ 11 เขาเชื่อว่าทรัมป์ไม่ประสบความสำเร็จทางการทูตที่สำคัญ ซึ่งค่อนข้างรุนแรง ท้ายที่สุดการสังหารผู้นำ IS IS ถือเป็นความสำเร็จครั้งสำคัญไม่ว่าในกรณีใด ๆ เช่นเดียวกับที่โอบามาสังหารโอซามาบินลาเดน ยิ่งไปกว่านั้นในแง่ของการแข็งกร้าวต่ออิหร่านและคนอื่น ๆ ก็ยังถือว่าเหนือกว่าประธานาธิบดีสหรัฐฯในอดีตอีกด้วย
ตามที่ศาสตราจารย์ Lichtman ระบุว่าตัวบ่งชี้ที่11ยังคงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 5/13
ดัชนี 12 ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน Chrismatic (มีความสามารถพิเศษ)
ตัวบ่งชี้นี้ตรวจสอบว่าผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีมีเสน่ห์ส่วนตัวหรือไม่???
ศาสตราจารย์ลิชต์แมนเชื่อว่าทรัมป์เป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยม
และแสดงออกได้ดี แต่เขาดึงดูดคนอเมริกันเพียงกลุ่มเล็ก ๆ
และไม่มีบุคลิกที่มีเสน่ห์มากนักดังนั้นตัวบ่งชี้นี้จึงไม่ได้คะแนน
ตามที่ศาสตราจารย์ Lichtman กล่าวว่าตัวบ่งชี้ที่12 ก็ยังคงเป็น "เท็จ" สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 5/13....อ้าววววววว.
ทรัมป์ซึ่งพูดด้วยความหลงใหลระหว่างการหาเสียงในปี 2559
ตัวบ่งชี้ที่ 13 ผู้ท้าชิงไม่มีเสน่ห์ส่วนตัว (Uncharismatic Challenger)
ตัวบ่งชี้สุดท้ายคือการตรวจสอบว่าผู้สมัครที่ท้าทายตำแหน่งประธานาธิบดี
มีความสามารถพิเศษส่วนตัวหรือไม่
คู่แข่งที่ทรัมป์เผชิญอยู่ในขณะนี้คือ Biden จากพรรคประชาธิปัตย์
ในมุมมองของศาสตราจารย์ Lichtman
Biden ไม่ใช่คนที่มีเสน่ห์ดึงดูดดังนั้นทรัมป์จึงได้รับคะแนนอีก 1 คะแนน
ดังนั้นตัวบ่งชี้ที่13 จึงเป็น "จริง"สำหรับทรัมป์และคะแนนที่ทรัมป์ได้คือ 6/13
Biden และผู้สนับสนุน
โดยสรุปตามแบบจำลองปัจจัย 13 ประการของศาสตราจารย์ Lichtman
ทรัมป์ได้คะแนนเพียง 6 คะแนนซึ่งไม่เพียงพอที่จะชนะ
ดังนั้นจากแบบจำลองทรัมป์จะแพ้การเลือกตั้งในการเลือกตั้งครั้งนี้
ส่วนที่น่าสนใจยิ่งกว่าของแบบจำลองของ Lichtmann
คือนอกเหนือจากการบอกว่าการสำรวจความคิดเห็นไม่น่าเชื่อถือ
แล้วอิทธิพลของผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเองก็ไม่สำคัญ
ในความคิดของเขาการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯในท้ายที่สุด
คือการแข่งขันระหว่าง 2 พรรคใหญ่
ตราบใดที่ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสามารถทำลายปัจจัย 13 นี้
ส่วนใหญ่ไม่ว่าบุคคลใดที่พรรคฝ่ายค้านเสนอให้ลงสมัครรับเลือกตั้ง
ก็สามารถชนะการเลือกตั้งได้
สิ่งนี้แตกต่างจากสัญชาตญาณหรือโฟกัสของคนทั่วไป???
ภายใต้สถานการณ์ปกติเราจะคิดว่าผลของการเลือกตั้งทั่วไป
มีความสัมพันธ์ที่ดีกับบุคลิกภาพของผู้สมัคร เช่นระหว่างทรัมป์และไบเดน
ทุกคนประเมินและประเมินโดยมักจะเน้นที่ความสัมพันธ์ส่วนตัว
อย่างไรก็ตามจากมุมมองของรูปแบบการทำนายของ Lichtmann
เสน่ห์ของผู้สมัครมีอิทธิพลต่อการเลือกตั้งน้อยกว่าที่เราคิดไว้
ในบรรดาปัจจัยที่มีอิทธิพลของตัวชี้วัดทั้ง 13 ประการ
เสน่ห์ของผู้ท้าชิงจะส่งผลมากที่สุดเพียงจุดเดียวเท่านั้น
เมื่อเปรียบเทียบกับความมีเสน่ห์ส่วนตัวแล้ว
สถานการณ์การปกครองของประธานาธิบดีคนปัจจุบัน
มีผลกระทบต่อผลการเลือกตั้งมากกว่าประเด็นสองประเด็นคือ
เศรษฐกิจการทหารและการทูตและความไม่สงบในสังคม
และการเปลี่ยนแปลงนโยบายเป็น 2 ประเด็น
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แม้ว่าคุณจะไม่ได้พูดถึงความแตกต่างกับศาสตราจารย์ Lichtman ในตัวบ่งชี้ที่ 11 และ 12 แม้ว่าจากการวิเคราะห์ของ Lichtman ว่าหากทรัมป์ไม่ได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 อย่างกะทันหันนี้
การแพร่ระบาดของโควิด-19 ส่งผลกระทบโดยตรงอย่างน้อย 3 ใน 13 ปัจจัย
เศรษฐกิจระยะสั้นเศรษฐกิจระยะยาวและความวุ่นวายในสังคม
ทำให้ทรัมป์สูญเสียโอกาสที่จะชนะ
แม้แต่ Litman เองก็ยังบอกว่า
นี่เป็นความไม่พอใจครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในเวลาเพียงไม่กี่เดือน
แต่.....เป็นไปได้ไหมที่จะพลิกอีกครั้งใน 80 วันที่เหลือ?
โดยทั่วไปแล้วปัจจัยทั้ง 13 ข้อเหล่านี้เป็นแนวโน้มระยะยาว
และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนแปลงในระยะสั้น
บางทีองค์ประกอบเดียวที่เป็นไปได้คือตัวบ่งชี้ที่ 11
คือความสำเร็จทางการทูตและการทหารที่สำคัญ
ทรัมป์ยังมีโอกาสไหม?
แน่นอนว่านอกเหนือจากปัจจัยทั้ง 13 องค์ประกอบนี้แล้ว
ยังมีปัจจัยบางอย่างที่ไม่สามารถรวมอยู่ในแบบจำลองได้
ซึ่งอาจส่งผลต่อผลลัพธ์ด้วย
ตัวอย่างเช่น....ปัจจัยจากรัสเซีย
ในการให้สัมภาษณ์กับ The New York Times
ลิชต์แมนพูดถึงอิทธิพลของรัสเซียต่อการเลือกตั้งสหรัฐฯโดยเฉพาะ
แน่นอนว่าไม่ว่าโมเดลจะน่าทึ่งแค่ไหนก็เป็นเพียงโมเดลเท่านั้น
ดังที่ Lichtmann กล่าวว่าอย่าเชื่อโชคลางเกี่ยวกับการคาดการณ์ของผม
การคาดเดาที่ดีที่สุดคือการโหวตของพวกคุณ!!!
บางทีอาจเป็นการโหวตของคุณ...การลงคะแนนเสียงต่างหากที่เปลี่ยนแปลงผล
ดังนั้นการกระทำที่แท้จริงของผู้มีสิทธิเลือกตั้ง
เป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในการเลือกตั้ง
"ขึ้นอยู่กับสิทธิเลือกตั้งของคุณในการกำหนดอนาคตของสหรัฐอเมริกา"
อ้างอิง...
- 16
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
