#จันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ,
#ที่มาตัวละครตอนที่6,
(17/1/2021)
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
จันทร์เจ้าขา ตอนพิเศษในวันนี้.. ยังคงเป็นเรื่องราวของครอบครัว คุณพีระ..
ซึ่งเงาประวัติศาสตร์ของตัวละคร นั้นเป็นสายลูกหลานของเจ้าพระยานิกรบดินทร์ ครับ..
ผมขอส่งความสุขให้เพื่อนๆ ด้วยจันทร์เจ้าขา ตอนพิเศษในค่ำคืนนี้ กันนะครับ 😇🎶🎵❤️💙
สุขสันต์คืนวันอาทิตย์นะครับ
..
..
บทที่1 ตอนที่ 6 :คุณพีระ(2)
#งานเลี้ยงบ้านคุณพีระ,
#หลายปีก่อนปีพ.ศ.2426ที่คุณพีระจะถูกคัดสรรเข้าเป็นมหาดเล็ก,
ในขณะที่ผู้กองหนุ่ม และมิสเตอร์เฮนดริคส์ ..กำลังลงนามในหนังสือสัญญาการแข่งขันยิงปืนในครั้งนี้..
..
..
คุณพีระก็รีบจูงมือคุณหนูพาวิ่งอย่างรวดเร็วไปยังที่บริเวณท่าน้ำ ..
เพิ่อเตรียมขึ้นเรือสำปั้น ไปดูจุดปักเป้าปืน บนเรือลำใหญ่ของมิสเตอร์เฮนดริคส์กลางแม่น้ำเจ้าพระยา..
..
..
“ช้าก่อนพีระ.. จะรีบไปไหน
กันรึ?.. คุณแม่ ท่านถามถึงพีระเมื่อสักครู่นี้.. อยากให้
พีระขึ้นไปกราบสวัสดี บรรดาเพื่อนชาวต่างชาติของคุณพ่อ ที่บนเรือน..โน่นแน่ะ..”
คุณเพิ่ม พี่ชายคนที่สอง เอ่ยทัก พร้อมกับฉวยคว้าแขนคุณพีระ ที่กำลังเดินผ่านตัดหน้า อยู่ในขณะนั้น..
ทันทีที่คุณพีระหันขวับ..กลับมาเห็นว่า พี่เพิ่มกำลังจับแขนตน อยู่นั้น..
ใบหน้าคุณพีระ ก็หน้าซีดเผือด ตัวเย็นเฉียบ .. พูดอย่างตะกุกตะกัก..
แต่ก็พยายามควบคุมน้ำเสียงการพูดให้ราบเรียบ อย่างที่สุด..ว่า
“สวัสดีขอรับ คุณพี่เพิ่ม..
พีระกำลัง.. พา.. คุณหนูพา.. ไปที่ท่า.. เพื่อๆ เพื่อ ..ที่จะสอนคุณหนูพา..พา เรือออกไปพา.. พา.. พาย กันน่ะขอรับ..”
..
..
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงใส ราวกับนางฟ้าสวรรค์ ..
ดังกังวาน ..พูดระรัวสวนขึ้นมาว่า..
“สวัสดีเจ้าค่ะ คุณพี่เพิ่ม..
คุณพี่เพิ่ม ไปกับพวกเราด้วยกัน สิเจ้าคะ..
..หนูพากำลังขอนั่งเรือ อยากออกไปดูที่เป้ายิงปืน กลางแม่น้ำ บนเรือของมิสเตอร์เฮนดริคส์ น่ะเจ้าค่ะ..
คุณพี่เพิ่ม ว่ามันช่างน่าสงสัยหรือไม่ เจ้าคะ..
ที่อยู่ๆ ก็ตั้งกติกา.. ให้ตั้งเป้ายิงบนเรือของตน..
วิธีนี้ อาจจะเป็นการหาทางโกง บรรดาชาวสยามที่ลงเดิมพันไว้ก็ได้ นะเจ้าคะ..
ในฐานะที่คุณพี่เพิ่ม และคุณพีระเป็นเจ้าบ้าน ก็น่าสมควรไปตรวจสอบ และเป็นสักขีพยานนะเจ้าคะ..
หรือ คุณพี่เพิ่ม จะกลัวน้ำ ดังที่เค้าว่ากัน นะเจ้าคะ
ฮะฮะฮะ”
คุณหนูพา พูดเสร็จ ก็หัวเราะ และ ยิ้มกว้างให้คุณเพิ่ม..
ก่อนที่จะหันไปยิ้มส่งกำลังใจให้กับคุณพีระ ..พร้อมกับกุมมือ อันแสนจะเย็น ยะเยียบของคุณพีระ แน่นขึ้น..
คุณเพิ่ม ทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบคุณหนูพา ว่า..
“ ฟังดู ช่างน่าสนุกดีเหมือนกันนะ หนูพา และ ในขณะเดียวกัน ..พวกเราก็น่าที่จะไปเป็นสักขีพยานในครั้งนี้ แทน คุณพ่อคุณแม่ กัน ดังที่หนูพาว่า นะ..พีระ..
ก็ดูเมื่อปีที่แล้วสิ..ที่มีการแข่งขันดำน้ำ..
พวกแขกก็แอบต่อสายส่งอากาศลงไปในแม่น้ำ.. โกงชาวสยาม..
ดีว่าครั้งนั้น คุณพ่อเป็นสักขีพยานการแข่งขัน และเป็นผู้สังเกตเห็นฟองอากาศเล็กๆที่ลอยขึ้นมา.. จึงจับกลโกงในครั้งนั้นได้..
ถ้าเช่นนั้น พวกเราไปขึ้นเรือบดของพี่ที่ท่าน้ำอีกฝั่งกันเถิด..ฝีพายของพี่ พายเร็วกว่าบรรดาฝีพายของพีระนัก.. หนูพา ”
คุณพี่เพิ่ม พูดเสร็จ ก็หันไปเรียกเพื่อนรัก ..ไกรสร และผู้ติดตาม เจ้าทองดี ที่กำลังเล่นเกมตักปลา อยู่ด้านหลังให้ตามไปขึ้นเรือ ด้วยกัน..
..
..
#บนเรือบดของคุณเพิ่มขณะมุ่งไปยังกลางแม่น้ำเจ้าพระยา..
“กระผม ขึ้นเรือของคุณเพิ่มก็หลายครั้ง.. แต่ครั้งนี้ จำนวนคนนั่ง จะไม่มากไปหน่อย รึขอรับ..”
ทองดี เอ่ยทัก ด้วยความกังวล เมื่อหันไปนับจำนวนผู้โดยสารในครั้งนี้..
“ฮื่อ..ใครเค้าทักกันตอนอยู่บนเรือ แบบนี้เล่า..ฮึ..
ไอ่ทองดี”
คุณไกรสร ใช้เท้าขวาสะกิดเตือนที่สีข้าง.. เจ้าทองดี.. พลางพูดปราม เจ้าทองดีบ่าวปากเปราะ..
“จริงนะขอรับ ถ้าคลื่นในแม่น้ำเกิดแรง ซัดขึ้นมา..
ทองดีเคยเห็นเรือแบบนี้พลิกล่มมากับตา หลายลำแล้วนะขอรับ.. คุณไกรสร”
ทองดีหันหลังกลับมาพูดกับคุณไกรสร..ด้วยเสียงอันดัง แข่งกับเสียงลมในแม่น้ำ
จนคุณไกรสร ต้องใช้เท้าถีบกลางหลังทองดีเบาๆ จนทำให้ทองดี หัวทิ่มไปข้างหน้า ..
แล้วคุณไกรสรจึงพูดเตือนทองดี อีกครั้งว่า..
“หุบปากของแกเลย ไอ่ทองดี ถ้าขืนแกยังพูดจาแบบนี้อีก.. ข้าจะเพิ่มแรงถีบให้แกตกน้ำ ..เพื่อลดน้ำหนักเรือ เป็นคนแรกเลยดีมั้ย..ฮึ”
ทองดีพยุงตัวขึ้นนั่ง หัวเราะแหะๆ ..แต่ก็ยังบ่นอยู่คนเดียวว่า.. “ก็ทองดี ว่ายน้ำไม่แข็งนี่ขอรับ..”
คุณไกรสร ทำท่าเขย่าเท้าอีกครั้งนึง .. ทองดีจึงเงียบเสียงลง..
..
..
คุณพีระหัวเราะเบาๆ กับอาการของสองนายบ่าว แล้วจึงหันไปพูดกับ คุณหนูพา ว่า..
“ไม่ต้องกังวลนะขอรับ..คุณหนูพา..พีระว่ายน้ำแข็ง จนสามารถจับปลาในแม่น้ำด้วยมือเปล่า ได้เลยขอรับ..
หากเกิดเหตุร้ายอะไรขึ้น .. พีระจะช่วยคุณหนูพาเองนะขอรับ..ไม่ต้องกังวล นะขอรับ..”
คุณหนูพา หันหน้ามองคุณพีระ ..ด้วยสายตาเย็นยะเยียบ ..
พลางทำท่าเขย่าขา ด้วยท่า อาการเดียวกับ คุณไกรสร ที่ทำก่อนหน้า..กับทองดี
“ไม่พูดต่อแล้ว..ขอรับ ..”
คุณพีระ ลดเสียงพูดกับคุณหนูพา ..ก่อนที่จะหันกลับไปมองที่เรือของมิสเตอร์เฮนดริคส์อย่างเงียบๆ..เหงาๆ
..
..
#บนห้างไม้ที่จัดทำลานประลองยิงปืน..
คุณหมอชอว์ พานางรำลึกลับชาวพม่า แทรกปีนขึ้นมาจับจองที่นั่งบนลานประลองนั้น ..พลางพูดถามว่า..
“ที่คณะของมินเล .. พอจะมีนางรำ ที่เป็นผู้หญิงจริงๆ ที่พอจะให้ กระผมได้เยี่ยมยล บ้างหรือไม่ขอรับ..
เห็นเขาว่ากันว่า.. ดวงตากลมโตของสาวพม่า นั้นสวยงาม ดูโศกลึกลับ แต่กลับมีเสน่ห์น่าหลงใหลยิ่งนักขอรับ..”
นางรำมินเล หันมาจ้องคุณหมอชอว์ อย่างขัดใจต่อคำถาม..แล้วจึงกล่าวตอบว่า ..
“บรรดานางรำของคณะนาฏศิลป์ มหาคีรีนัตโปปา แห่งพุกามนั้น.. ล้วนมีหัวใจแห่งยอดอิสตรีทั้งสิ้นเจ้าค่ะ
และมินเล คือ นางรำตัวเอกผู้มี
ดวงตาและท่วงท่าร่ายรำ งดงามเย้ายวน ที่สุดแล้วเจ้าค่ะ.. อะโบ้ชอว์..
ลองมองเข้ามาในดวงตาของมินเล สักครั้งเถิดเจ้าค่ะ..”
เมื่อคุณหมอชอว์ จ้องตามเข้าไปที่ในดวงตาของมินเล
ชั่วขณะหนึ่งนั้น ..คุณหมอชอว์กลับตกอยู่ในภวังค์ปริศนา.. แลเห็นนิมิต ภาพสมาชิกของคณะนาฏศิลป์มหาคีรีนัตโปปา แห่งพุกามนั้นว่า..
ทุกคนในคณะ ล้วนอยู่ในสภาพอันพิสดารยิ่งนัก
นักดนตรีบางคน ..กำลังเก็บม้วนไส้ที่พันติดกับสายชักเครื่องสาย.. นางรำตัวรองบางคนก็ให้เพื่อนช่วยหยิบแขนที่หลุดหล่น ให้ขึ้นมาช่วยต่อใหม่..และเมื่อเพื่อนนางรำก้มลงเก็บแขน.. ศีรษะนั้น ก็หลุดหล่นลงมา กลิ้งไหล ..จนถูกเพื่อนนางรำอีกคน เตะกระเด็นออกไป ราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกยิงข้ามกำแพง
ส่วนนักร้องที่ขับร้องเพลงนั้น กลับสงบนิ่ง ..และเปล่งเสียงร้องท่อนอำลาทำนองสุดท้าย ด้วยเสียงยาว..ลากลูกคอเอื้อน..สั่น..ระริกไหว
แต่ทันใดนั้น..ทั้งลูกคอและขากรรไกร ก็ร่วงหลุดหล่นลงมาต่อหน้าต่อตา..ผู้ชม
และภาพสุดท้ายในนิมิตนั้น
เป็นภาพรอยยิ้มเย้ายวนของนางรำมินเล.. กำลังจ้วงมีดแทงซ้ำๆบนร่างของผู้กองหนุ่ม..ด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข..อย่างที่สุด..
“โหวยยยย!!”
เสียงคุณหมอชอว์ร้อง ก่อนที่จะหลุดจากภวังค์นิมิตนั้น..กลับมาสู่ภาพปัจจุบัน ที่ผู้กองหนุ่ม กำลังเดินขึ้นมายังห้างยิงปืน พร้อมกับมิสเตอร์เฮนดริคส์..
คุณหมอชอว์รีบลุกขึ้น เดินขาสั่น มุ่งตรงไปยังผู้กองหนุ่มหมายจะเตือนเหตุอาเพทภัย ที่กำลังจะเกิดขึ้นอันใกล้นี้..
“ผู้..กอง..ขอ..รับ..”
เสียงแหบพร่าของคุณหมอชอว์ ถูกเค้นออกมา เพื่อร้องเรียกผู้กองหนุ่ม..
ในขณะที่นางรำมินเล ยืนขึ้นแล้ว ค่อยๆถอนปิ่นยาว ออกมาจากผม ออกมากำแน่นในมือ แล้วชูขึ้นมา..
เดินยิ้มเข้าไปหาผู้กองหนุ่ม พร้อมกับพร่ำพูด ประโยคซ้ำๆ ราวกับคนเสียจริต ว่า..
“ถ่า..หว่ะ..ระ..ซิ่ด..
มย่าด..โน..เหน่..บ่าแหม่..
(จะขอรักเธอชั่วนิรันดร์)
ทันใดนั้น มิสเตอร์เฮนดริคส์ หันมาเห็นนางรำมินเล พุ่งตัวเข้ามาทางตนกับผู้กองหนุ่ม .. พร้อมกับชูปิ่นยาว หมายเข้ามาจ้วงแทง..
มิสเตอร์เฮนดริคส์ จึงอุทานอย่างตกใจ พร้อมกับกระชับปืนยาว ยิงเข้าไปที่ไหล่ข้างที่มือ กำลังถือปิ่น
เสียงดังลั่นทั่วบริเวณ..
“Oh My Lord!!”
“เปรี้ยง..”
นางรำมินเล มองแขนข้างที่กำปิ่นปักผมนั้น..ตกลงอยู่ข้างๆ เท้าของตัวเองอย่างงุนงง..
พลางเงยหน้าขึ้นมอง ..
มิสเตอร์เฮนดริคส์ แล้วแสยะยิ้มให้.. ก่อนที่จะพุ่งตัวหมายจะเข้าไปกัดที่ลำคออวบอ้วนของมิสเตอร์เฮนดริคส์..
มิสเตอร์เฮนดริคส์ผงะถอยหลัง แล้วจึงยิงปืนเข้าที่ร่างของนางรำมินเล อีกหนึ่งนัด.. ก่อนที่จะตัดสินใจกระโดดลงจากห้างไม้นั้น
“เปรี้ยงงงงงง”
“ตุ่บบบบ!!!”
“Ohh My Leg!!!!”
ร่างของนางรำมินเล กระเด็นลอย ไปนอนแน่นิ่ง
ในขณะที่ มิสเตอร์เฮนดริคส์ ร้องครวญครางดังลั่นอยู่บนพื้นด้านล่าง..
จนทำให้ชาวบ้านแตกตื่น วุ่นวาย กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า..
ผู้กองหนุ่มรีบเข้ามาช้อนร่างนางรำมินเล ..พร้อมๆกับ คุณหมอชอว์ที่พยายามตรวจดูบาดแผล..
นางรำมินเล รวบรวมแรงครั้งสุดท้าย ยันคุณหมอชอว์ จนกระเด็นออกไปชนขอบห้างจนสลบเหมือด ราวกับเรี่ยวแรงของช้างสาร..
แล้วจึงหันกลับมา มองหน้าผู้กองหนุ่ม อีกครั้ง..
คราวนี้นางรำมินเล ใช้มือซ้าย ขึ้นลูบหน้าผู้กองหนุ่มอย่างอาลัยแผ่วเบา..
และใช้นิ้วชี้แตะตรงบริเวณหว่างคิ้วของผู้กอง พร้อมกับแค่นเสียง พูดร่ำลา ผู้กองหนุ่ม ว่า..
“ถ่า..หว่ะ..ระ..ซิ่ด..
มย่าด..โน..เหน่..บ่าแหม่..
(จะขอรักเธอชั่วนิรันดร์)
คยาม..ลาม..จี๋
(เจ้าเครื่องเซ่น)
แหม๋ นฮา กั้ว ต๊วด
(เจ้าเป็น..ของข้า)”
นางรำมินเล ระบายลมหายใจเฮือกสุดท้าย สิ้นใจ ปล่อยมือ..ทั้งๆที่ลืมตาจ้องผู้กองหนุ่มค้าง อย่างนั้น..
ผู้กองหนุ่มวางร่างไร้วิญญาณของนางรำมินเล ลงกับพื้น พร้อมกับใช้มือปิดเปลือกตาลงให้ปิดสนิท และ รำพึงกับตัวเองว่า..
“นี่คือคำร่ำลา.. คำบอกรัก..
หรือ คำสาปกันแน่นะขอรับ..”
..
..
ผู้กองหนุ่ม หันหน้าตะโกนเรียกลูกน้องให้มาช่วยจัดการกับศพของนางรำต่อไป..แล้วจึงมองไปยังคุณหลวงหนุ่มที่ยืนสนทนากับคุณผาด อยู่ข้างๆ ร่างมิสเตอร์เฮนดริคส์ที่บัดนี้ สลบไปแล้วด้วยความเจ็บปวด..
ทันทีที่ลูกน้องของ ผู้กองหนุ่มมาถึงศพของนางรำมินเล ทุกคนต่างก็หันไปอาเจียน กับกลิ่นเหม็นสาปที่พวยพุ่งออกจากศพนั้น ..
และศพนั้น ก็ค่อยๆยุบตัวแห้งดำ ..ราวกับเป็นศพที่ตายมานานแล้ว..
..
..
..
#บนเรือบดของคุณเพิ่มขณะอยู่กลางแม่น้ำเจ้าพระยา..
เสียงปืนสองนัด และเสียงชาวบ้านร้องแตกตื่น อยู่บนฝั่ง..ทำให้คุณเพิ่มรู้สึกกังวลใจ..จึงสั่งให้ฝีพายหันหัวเรือ พากลับเข้าฝั่ง..
และในขณะที่เรือ กำลังพายตีวงสวนกระแสน้ำอยู่นั้น..
ทองดี ก็ตะโกนดังลั่นขึ้นมา พร้อมกับยืนขึ้นชี้ ..วัตถุลึกลับที่กำลังลอยพุ่งมายังเรือ พร้อมกับคลื่นน้ำอันแปลกประหลาด ว่า..
“คุณไกรสร ขอรับ.. ขอจงจับเรือไว้ให้มั่นนะขอรับ..
กระผมเคยเห็นผมสยายกลางน้ำ ก่อนเรือจะล่มหลายครั้งแล้วขอรับ
พรายน้ำ กำลังพุ่งมาหาเราอยู่แน่ๆ ขอรับ..”
คุณไกรสรจับกราบเรือไว้ก่อนที่จะตั้งท่าถีบทองดีให้นั่งลง..
และทันใดนั้น ..ก็คล้ายกับว่าจะได้ยินเสียงร้องฮือ ดังมาขึ้นจากใต้น้ำ.. บริเวณใกล้กราบขวาของเรือ ที่คุณเพิ่มนั่งอยู่..
ก่อนที่จะมีคลื่นและแรงมหาศาลซัดตามมาจากใต้เรือ..จนทำให้เรือพลิกคว่ำ แทบจะทันที..
“คุณหนูพาหายใจเข้า กลั้นหายใจ และจับมือ พีระให้แน่นอย่าปล่อยนะขอรับ”
เสียงคุณพีระตะโกนดังขึ้นในช่วงเวลาแห่งความโกลาหล ก่อนที่เรือจะพลิกคว่ำ พาทุกคนตกลงสู่สายน้ำลึกเชี่ยว ของแม่น้ำเจ้าพระยา..
..
..
จบบทที่ 1 ตอนที่ 6 พีระ(2)
..
#เกร็ดเพิ่มเติม
-เรือบด
เป็นเรือต่อขนาดเล็ก ท้องเรือมีทั้งแบนและเป็นสันแหลมแบบเรือฝรั่ง หัวหางของเรือเรียว ปกติมันมีแผ่นไม้ตัดเป็นรูปโค้งปีกกาปิดส่วนหนึ่งของด้านบนหัวและทายเรือ (เรียกตะปิ้ง) ใช้เป็นเรือประจำบ้าน
-เรือสำปั้น
เป็นเรือต่อที่มีหัวและหางตัดตรง ส่วนหางจะเชิดสูงกว่าหัวเรือ มีประวัติว่าเดิมเป็นแบบของเรือชาวจีน ที่ต่อขึ้นด้วยไม้สามแผ่น แต่คยไทยได้ปรับปรุงให้ต่อด้วยๆไม้ ๕ แผ่น ทำให้เพรียวขึ้น เรือสำปั้นมีหลายขนาด..
..
..
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงจันทร์เจ้าขาตอนพิเศษ
(T.Mon)
17/1/2021
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
