3 เม.ย. 2019 เวลา 10:07 • ปรัชญา
การ"เดินทาง"ของชีวิตเพื่อไปสู่
"เป้าหมาย" ตามที่เราต้องการ
เปรียบดั่งการวิ่ง"มาราธอน"
หนทางแสนยาวไกล
ที่มี"เป้าหมาย"อยู่เบื้องหน้า
เราไม่จำเป็นต้องวิ่งตลอดเวลา
เดินบ้างก็ได้ พักบ้างก็ดี
ไปต่อไม่ไหว ก็แค่พัก...
อย่าฝืนเลย
เดี๋ยวจะเป็นอันตรายกับตัวเอง
เสียเปล่าๆ
เปรียบเหมือนการ"ขับรถ"
ทางไกลเช่นเดียวกัน
เราเหนื่อย เราล้า เราเพลีย เราง่วง
ก็แค่หาที่จอดรถ แวะนอนพักก่อน
อย่าฝืน! เดี๋ยวเผลอหลับใน
จะเป็นอันตรายถึงชีวิตได้
การที่เราหยุดพัก ไม่ได้หมายความว่า
เรายอมแพ้😊
เราแค่หยุด เพื่อเก็บแรงไว้ไปต่อข้างหน้า
แม้การหยุดพักอาจทำให้การเดินทางถึง
เป้าหมายล่าช้าไปบ้าง
แต่ถ้าเราพักจนหายเหนื่อย
ค่อยลุกขึ้นวิ่งต่อ หรือขับรถต่อ
ยังไงก็ถึงเป้าหมายอยู่ดี
ให้เวลาตัวเองได้พักบ้างนะ
ให้ได้มีเวลาอยู่กับตัวเองบ้าง
อยู่กับคนที่เรารัก และเขาก็รักเราบ้างนะ
อย่าวิ่งพุ่งเข้าสู่เป้าหมาย
หรือเร่งขับรถเร็วเกินไป
จนไม่สนใจวิวสองข้างทาง
ที่สวยงามซึ่งอาจหาดูได้ยากยิ่ง
อีกทั้งการหยุดพัก ทำให้เรามีเวลา
กลับมาคุยกับตัวเอง
คิดทบทวนเส้นทางว่าถูกต้องหรือเปล่า
กับเส้นทางที่เลือกวิ่ง เลือกขับตรงไปจะพาเรา
ไปถึงเป้าหมายจริงใช่ไหม?
ถ้าผิดได้เลือกเส้นทางใหม่
เพื่อเดินทางไปยังเป้าหมายที่ต้องการ
ได้อย่างแท้จริง
ดีกว่ามารู้ทีหลังว่าเดินทางมาถึงผิดที่
ตอนที่มาถึงเป้าหมายเสียแล้ว
เพราะมันอาจสายเกินไป...ที่จะกลับหลังมา
โฆษณา