24 ธ.ค. 2019 เวลา 12:59 • ไลฟ์สไตล์
หอมกลิ่นลูกกตัญญู
เมื่อลูก ๆ ได้รับความรักจากการที่พ่อแม่ได้ทำหน้าที่ของตนอย่างประเสริฐที่สุดตามที่ได้กล่าวมาแล้วนี้ ลูกเป็นผู้รับมามากแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะต้องเป็นผู้ให้บ้าง ลูกจะให้อะไรต่อพ่อแม่ ในทางพุทธศาสนาได้กล่าวไว้ว่า ลูกจะเป็นที่รักของพ่อแม่ได้ก็ต้องทำหน้าที่ ๕ ประการด้วยเช่นเดียวกัน กล่าวคือ
๑. ท่านเลี้ยงมาแล้วต้องเลี้ยงท่านตอบ
หมายความว่า ที่เราเติบโตขึ้นมาได้นั้นก็เพราะว่าพ่อแม่เป็นผู้ให้ชีวิต เพราะว่าพ่อแม่ให้การเลี้ยงดู วันหนึ่งเมื่อเราเติบโตจนสามารถหยัดยืนด้วยตนเองได้แล้ว ก็จะเป็นวันเวลาที่พ่อแม่เริ่มเข้าสู่วัยชราภาพ เราเองจะต้องย้อนกลับไปเลี้ยงดูผู้มีอุปการะคุณทั้งสองของเรา คือ ผู้เป็นพ่อและแม่เป็นการตอบแทน โดยการ เ ลี้ ย ง ท า ง ก า ย และ เ ลี้ ย ง ท า ง ใ จ
เลี้ยงทางกาย คือ การปฏิบัติพัดวีปรนนิบัติบำรุงท่านด้วยปัจจัย ๔
เลี้ยงทางใจ คือ การเป็นคนดีให้ท่านได้ชื่นอกชื่นใจ
คำว่า " เ ลี้ ย ง ดู " ไม่ได้หมายความว่าต้องอยู่กับพ่อแม่ไปจนแก่เฒ่า หากหมายความว่า ถ้าเราเลี้ยงดูท่านทางกายภาพได้อย่างดีที่สุดก็จงทำไป แต่หากทำไม่ได้ เพราะในโลกของความเป็นจริงเราต้องเดินทางออกไปทำมาหากิน ซึ่งในบางครั้งอาจไกลถึงต่างบ้านต่างเมือง แต่เราก็สามารถเลี้ยงดูท่านทางจิตใจได้ นั่นก็คือ การเป็นลูกที่ประกอบไปด้วยคุณงามความดีทำให้ท่านชื่นอกชื่นใจ ลูกที่ไม่ทำให้พ่อแม่น้ำตาตก นั่นคือ ลูกที่เลี้ยงดูพ่อแม่ทางจิตวิญญาณ หากเราไม่มีโอกาสเลี้ยงดูท่านทางกายก็ขอให้เลี้ยงดูท่านทางจิตวิญญาณ สิ่งนี้ก็ถือได้ว่าเป็นการเลี้ยงดูท่านที่ประเสริฐเลิศล้ำมากแล้ว
๒. ช่วยทำกิจของท่าน
หมายความว่า เมื่อพ่อแม่มีธุรกิจการงานอะไรก็ตามที่ได้สร้างสรรค์พัฒนาไว้ วันหนึ่งเมื่อพ่อแม่อยากวางมือหรือยังไม่วางมือ แต่พ่อแม่ต้องการผู้ช่วยก็เป็นหน้าที่ของลูกอย่างเราที่จะต้องเข้าไปช่วยเหลือเกื้อกูล เป็นมือเป็นไม้ให้กับพ่อแม่ให้กับธุรกิจของท่าน
๓. ดำรงวงศ์สกุล
หมายความว่า ประพฤติตัวดีรักษาเกียรติคุณชื่อเสียงที่พ่อแม่ได้สั่งสมมาอย่างยาวนานให้หยัดยงคงอยู่ ให้ดำรงคงอยู่ตราบนานเท่านาน
๔. ประพฤติตนให้คู่ควรต่อการรับมรดก
หมายความว่า หากพ่อแม่มีลูกหลายคน ลูกแต่ละคนพ่อแม่จะมอบมรดกให้มากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับคุณธรรมของลูกเป็นสำคัญ
หากลูกคนไหนมีคุณธรรมมาก พ่อแม่ก็ให้มาก ลูกคนไหนมีคุณธรรมน้อย มีความสามารถน้อย พ่อแม่ก็ให้น้อย แต่ถ้าพ่อแม่มีลูกคนเดียวแล้วลูกคนนั้นก็ไม่มีคุณธรรมต่อการรับมรดกเลย บางทีพ่อแม่ก็อาจเขียนพินัยกรรมยกมรดกให้กับสาธารณะไป สิ่งนี้ก็เคยปรากฏให้เห็น
เพราะฉะนั้น เราทุกคนทราบดีอยู่แล้วว่าเราเป็นลูกของพ่อของแม่ ไม่ว่าพ่อแม่มีทรัพย์มรดกจะมากหรือน้อย โดยทางที่เหมาะที่ควรแล้วเราก็ควรที่จะรับมรดกนั้น แต่เราอย่าประมาทว่า ในเมื่อเป็นมรดกของพ่อของแม่อย่างไรเสียก็ต้องเป็นของเราเสมอไป เราควรตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท โดยการประพฤติตนให้เป็นลูกที่ดีของพ่อของแม่ ให้พ่อแม่มีความสบายใจที่จะยกมรดกให้กับเรา อย่าเอาแต่นึกอย่างมักง่ายว่าเราเป็นลูกของพ่อของแม่ พ่อแม่ก็ต้องยกมรดกให้เรา เพราะถ้าเรานึกเห็นแก่ได้ และมีความคิดที่ตื้นเขินเพียงเท่านี้ เรานั่นเอง เป็นผู้ที่ไม่คู่ควรต่อการรับทรัพย์มรดก
และประการสุดท้าย
๕. เมื่อท่านล่วงลับดับขันธ์ไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน
หมายความว่า เราควรจะกตัญญูรู้คุณต่อผู้มีพระคุณของเรา คือ พ่อและแม่อย่างถึงที่สุด ไม่ใช่เฉพาะชีวิตนี้เท่านั้น แต่หมายรวมถึงชีวิตหน้าของท่านด้วย
เมื่อท่านล่วงลับดับขันธ์ไปแล้ว หากท่านยังคงมีกิเลสหลงเหลืออยู่ โอกาสที่ท่านจะเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในโลกธรรมนิวาสนี้ก็เป็นไปได้ ด้วยเหตุดังนั้นท่านอาจจะไปเกิดเป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ เป็นเทวดา เป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์นรก ก็เป็นไปได้ทั้งหมดทั้งสิ้น หากลูก ๆ ไม่ทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้กับท่านแล้ว ใครจะทำ ?
ฉะนั้น ภารกิจนี้คือภารกิจที่ลูกทุกคนควรต้องปฏิบัติเพื่อเป็นการตอบแทนต่อพ่อแม่ของตนเป็นโอกาสสุดท้าย
เมื่อไรก็ตาม ที่พ่อแม่ให้ความรักต่อลูกด้วยการทำหน้าที่ของตนเองอย่างบริบูรณ์ที่สุดแล้วเมื่อนั้น พ่อแม่ก็จะได้รับความรัก คือ ความกตัญญูจากลูกเป็นการตอบแทน
แต่เมื่อไรก็ตาม ที่พ่อแม่ไม่ได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างสมบูรณ์แบบต่อลูก แทนที่พ่อแม่จะได้รับความรักความกตัญญูจากลูก อาจกลายเป็นว่า พ่อแม่จะได้รับแต่ความเนรคุณ และความอกตัญญูจากลูกเป็นการตอบแทน
และลูกก็เช่นเดียวกัน หากพ่อแม่เฝ้าอบรมเลี้ยงดูอย่างถึงที่สุดแล้ว แต่หากตนเองไม่ได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างสมบูรณ์ที่สุดกลับคืน ลูกเองก็ไม่สมควรจะเป็นที่รักที่ปรารถนาของพ่อและแม่อีกต่อไป
ดังนั้น ความรักที่พ่อแม่มอบให้กับลูกหรือความรักที่ลูกมอบตอบแทนให้พ่อและแม่นั้น ล้วนเป็นความรักที่อิงเงื่อนไข กล่าวคือ หากพ่อแม่อยากได้รับความรักจากลูกก็จะต้องทำหน้าที่ของพ่อและแม่ให้สมบูรณ์แบบเสียก่อน และเช่นเดียวกัน หากลูกอยากได้รับความรักจากพ่อและแม่ ลูกก็ต้องทำหน้าที่ของลูกให้สมบูรณ์อย่างที่สุดเช่นเดียวกัน
เมื่อทั้งสองฝ่ายต่างทำหน้าที่ของกันและกันอย่างดีที่สุด และสมบูรณ์ที่สุดแล้ว เมื่อนั้นเอง ความรักระหว่างพ่อแม่ลูกจึงจะผลิบาน และงอกงามอย่างถึงที่สุด 🦋
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ที่มา : หนังสือ "มหัศจรรย์แห่งรัก" Love Analysis | ว.วชิรเมธี
โฆษณา