ผลผลิตที่ปลูกเกือบทั้งหมดกลายเป็นอาหารของครอบครัว เป็นของฝากและของทำบุญ ส่วนที่เป็นตัวเงินมาจากแม่ค้ามาเก็บเกี่ยวแล้วฝากจ่ายตังค์ไว้กับสวนพุดทราข้างๆสวนเรา ก็อย่างที่บอกว่าเรามีเวลาไปสวนอาทิตย์ละไม่เกิน 3 ชม. เวลาของเราจึงไม่ตรงกับคนที่ต้องการซื้อผลผลิต แต่ของในสวนเราแทบจะไม่เคยหายไปเปล่าๆ ขอบคุณน้ำใจเพื่อนสวนข้างๆที่ช่วยเป็นธุระให้ เราตอบแทนโดยการอนุญาตให้เขาเก็บผลผลิตไปทานได้ แต่เขาเก็บไปแต่พอกิน เก็บเมื่อไหร่ก็บอกกล่าวว่าเก็บอะไรไปเท่าไหร่ ชาวบ้านแถวนี้น่ารักดีค่ะ