21 ม.ค. 2020 เวลา 00:56
เมื่อวานกระผมเล่าเรื่องงานที่จำเป็นของความเป็นมนุษย์นอกจากงานเลี้ยงตัวและครอบครัวแล้ว ยังมี2งานที่พึงกระทำคืองานสมถะและงานวิปัสสนา เป็นการสั่งสมอริยทรัพย์ที่จะติดตามเราข้ามภพข้ามชาติ
วันนี้จะพูดถึงงานวิปัสสนา
หัวใจหลักของงานวิสสนาคือการมองเห็นความเป็นจริงของกายใจ อย่างที่เป็นโดยไม่มีอะไรมาขัดขวาง เพราะฉะนั้น งานนี้คือต้องปล่อยใจให้เขาทำงานตามความเป็นจริง เป็นขั้นตอนของการเจริญปัญญา แต่ไม่ล้นจนไปทำร้ายผู้ใดทางกาย วาจา
การทำอย่างนั้นได้ คือต้องแยกผู้รู้ ผู้ดู ออกจากสิ่งที่ถูกรู้ถูกดู โดยอาศัยกำลังจากสมถะ
จากประสบการณ์กระผมติดสมถะไม่สามารถพลิกขึ้นมาวิปัสสนา มาเกือบ30ปี เพราะขาดการเรียนรู้(ปริยัติ) แต่ใจขณะนั้นคิดว่ายังมีอะไรบางอย่างที่หายไป แม้กระทั่งเข้าพบครูอาจารย์ท่านก็แก้ไม่ได้ ด้วยว่าจริตไม่ตรงกัน
เราจึงต้องแสวงหาครูอาจารย์ที่มีจริตตรงกัน
เมื่อได้ยินรับฟัง เรื่องการดูจิตในครั้งแรก อาการเหมือนยกภูเขาออกจากอก ที่ยากก็ง่าย เหมือนพลิกฝ่ามือ และเหมาะกับสังคมในปัจจุบันที่ไม่มีเวลา
กระผมไม่ลงวิธีการในที่นี่แต่สำหรับผู้สนใจลองไปอ่านในเพจขบถ~ยาตรา เรื่องอิยะกับความหมายที่หายไป ภาค0 เรื่องขบถยาตรา ที่รวมเป็นธรรมะนิยายไว้ให้อ่านพอสังเขป ไม่ยากและไม่วิชาการ สามารถมายังประโยชน์ได้ในสังคม โดยไม่ต้องถึงกับโลกุตรธรรม
หลังจากนั้นหากพิจารณาแล้วว่าสนใจและตรงกับสิ่งที่ตัวเองค้นหาแนะนำให้ไปฟังและอ่านของหลวงพ่อปราโมชย์ ปราโมชโช และของหลวงปู่ดุลย์อตุโล ส่วนเรื่องการทำสมถะแนะนำไปอ่านหรือฟังของหลวงพ่อพุธ ฐานิโยเรื่องวิถีจิตท่านกล่าวได้ตรงกับสิ่งที่กระผมปฏิบัติมาทุกประการ
และนำไปเทียบเคียงในพระไตรปิฎก ก็พบว่าไม่ผิดจากที่พุทธะกล่าว กระผมเอาตัวเองทดสอบแล้วจึงกล้าพูดได้ว่า หนทางสั่งสมอริยทรัพย์มีอยู่จริง มรรคามีอยู่จริง เพียงแต่ดำเนินตามนั้นอย่างตั้งมั่น
แต่พึงตระหนักว่าไว้ว่า เส้นทางขึ้นภูเขามีอยู่หลายเส้นทาง จุดจบบนยอดเขามีรสรอยเดียวกัน ตามแต่จริตที่ตนถนัด ไม่สามารถเอาวิธีการใด ไปเทียบกับของใคร แต่หากเราได้ลองศึกษาหลายเส้นทางแล้วเลือกในสิ่งที่ถนัดกับตน อันนั้นคือเหมาะ
ถ้าไม่กล่าวธรรม กระผมก็มิเล็งเห็นจะกล่าวถ้อยความอื่นที่มีประโยชน์กว่านี้ ถ้ามัวเก็บงำ มันจะประโยชน์อะไร เราไม่สามารถพาคนทั้งหลายเข้าใจธรรมได้ทั้งหมด เราแค่สะกิดในสิ่งที่เขามีอยู่แล้วให้เขาได้ต่อในสิ่งที่เขามี กระผมไม่ได้มากล่าวอ้างเพื่อเป็นครูอาจารย์ของผู้ใด ขอเป็นเพียงกัลยาณมิตรต่อผู้อื่น ในมงคล38ประการ ก็เท่านั้น...ด้วยไม่รู้ว่าเบื้องหน้า กระผมจะหยุดหายใจในวินาทีใด หากไม่เอ่ย..กล่าว
ด้วยความตั้งมั่นความสัจจริงนี้ขอกระผมเจริญในธรรมในอนาคตกาลเบื้องหน้ามีนิพพานเป็นที่ปรากฏแจ้งแก่ใจ
สวัสดีตอนเช้าขอรับ🍃

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา