Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
พระมหาสมชาย ฐานวุฑฺโฒ
•
ติดตาม
9 เม.ย. 2020 เวลา 02:00 • ไลฟ์สไตล์
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง (เหตุการณ์เมื่อ ปี พ.ศ. 2534)
1
หาก “กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” แล้ววัดไทยในต่างแดน
เปรียบเสมือนกองทัพ กระเพาะหรือท้อง คงต้องเปรียบเสมือน
แรงศรัทธาของญาติโยม ที่ส่งทั้งภัตตาหารคาวหวาน ปัจจัย 4 มา
บำรุงและหล่อเลี้ยงพระภิกษุสงฆ์ที่ไปทำหน้าที่ รวมถึงสิ่งสำคัญที่สุด
คือ แรงศรัทธาในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาไปทั่วทุกดินแดน
แล้วสาธุชนในต่างแดนเขาใช้ชีวิตกันอย่างไร ศาสนามี
ความสำคัญกับเขามากเพียงใด หากขาดญาติโยมเหล่านี้ไป วัดไทย
ในต่างแดนจะอยู่ได้หรือไม่
“ห่างไกลบ้านก็ว่าคิดถึงมากแล้ว
ยิ่งห่างไกลจากพระพุทธศาสนา ยิ่งคิดถึงบุญมากกว่า”
ญาติโยมคนไทยที่อยู่ต่างประเทศแบ่งออกเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ 3
กลุ่ม คือ คนที่ไปเรียน คนที่ไปทำงาน ซึ่งบางคนมุ่งไปทำงาน บางคน
ไปเรียนก่อนแล้วค่อยหางานทำ และคนที่ไปปักหลักตั้งรกรากมีครอบครัว
ที่นั่นก็มี ไม่ว่าจะมีครอบครัวกับคนไทยด้วยกันเอง หรือมีครอบครัว
กับคนท้องถิ่น เช่น หญิงไทยไปแต่งงานกับชายท้องถิ่น หรือชายไทย
ไปแต่งงานกับหญิงท้องถิ่น แล้วสร้างครอบครัวลงหลักปักฐานกัน
“รู้หรือไม่ว่า... ญาติโยมคนไทยในต่างประเทศเขาโหยหา
พระพุทธศาสนากันมากแค่ไหน”
คนที่ไปอยู่ต่างประเทศ ส่วนใหญ่งานยุ่งมาก แต่เรามักจะมอง
ภาพคนที่ไปอยู่ต่างประเทศว่า เขาดูหรูหรา ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่
น่าอิจฉา และเราก็อยากจะไปอยู่แบบนั้นบ้าง
ความจริงแล้ว ถ้าไปเที่ยวไม่นาน ก็คงจะมีคนอยากไปนอก
กันมาก แต่ถ้าให้ไปอยู่กันยาวจริง ๆ ต้องใช้ความอดทนมากกว่าอยู่
ในประเทศไทยมาก เพราะสิ่งแวดล้อมที่แตกต่าง อาหารที่แตกต่าง
ผู้คนมีความคิดอ่าน การพูดจา กิริยามารยาท และวัฒนธรรมที่
แตกต่าง อีกทั้งภูมิอากาศที่ไม่เหมือนบ้านเราด้วย
บางคนอาจจะเคยได้ยินคำว่า “Culture Shock” กันมาบ้าง
แล้ว ที่แปลว่า “ความรู้สึกสับสนต่อวัฒนธรรมที่ไม่คุ้นเคย” ซึ่งเกิด
จากการที่เราไปอยู่ในวัฒนธรรมใหม่ ๆ ช่วงสัปดาห์แรกเรามักจะตื่นตา
ตื่นใจ รู้สึกว่าน่าศึกษาเรียนรู้ แต่พออยู่ไปสักพักกลับรู้สึกไม่คุ้นชิน
เช่น เราเคยพูดอย่างนี้ แล้วคนอื่นขำ แต่พอไปอยู่ในสถานที่
ที่มีวัฒนธรรมต่างออกไปแล้ว เขาไม่ขำกับเราด้วย หรือพอทำอะไร
ไปแล้วคนรอบข้างกลับมีปฏิกิริยาที่แปลกออกไปจากเดิม เพราะ
ความคิดเขาไม่เหมือนเรา เราจะเริ่มเกิดความสับสนในตนเอง เกิด
ความไม่มั่นใจเพราะเจอกับแรงเสียดทาน
อยู่บ้านเราไม่ว่าจะทำอะไรก็รู้สึกสบายใจเพราะความคุ้นชิน
แต่พอไปอยู่ต่างประเทศทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปหมด ทั้งภาษาที่
ไม่เหมือนเดิม บางครั้งสื่อสารออกไปแล้วไม่ตรงกับความหมายที่แท้
จริง ก็อาจจะเกิดปัญหากระทบกระทั่งกันอย่างไม่คาดคิดได้
บางคนมีอาการสับสนต่อวัฒนธรรมที่ไม่คุ้นเคย (Culture
Shock) บวกกับอาการคิดถึงบ้าน (Homesick) ทนอยู่ต่อไปไม่ไหว
จึงตัดสินใจกลับประเทศบ้านเกิดเลยก็มี
เสียงโหยหวน จากชายข้างห้อง
ตอนที่อาตมภาพไปอยู่ประเทศญี่ปุ่นใหม่ ๆ พักที่หอพักนักศึกษา
นานาชาติ ห้องพักติดกันเป็นชายชาวปากีสถาน เขามาเรียนต่อปริญญา
เอกด้านวิศวกรรมที่ประเทศญี่ปุ่น พอตกกลางคืนก็มักจะได้ยินเสียงเขา
ร้องโหยหวนดังทะลุผนังมาเลยทีเดียว เสียงร้องนั้นดังมาก อาตมภาพ
ได้ยินแล้วรู้สึกว่าเขาคงเจ็บปวดบีบคั้นหัวใจมากเหลือเกิน
เขาแก้อาการคิดถึงบ้านด้วยการโทรศัพท์กลับไปพูดคุยกับคน
ที่บ้าน ซึ่งค่าโทรศัพท์ในตอนนั้นนาทีละ 50 บาทเลยทีเดียว สมัย
ก่อนยังไม่มีโทรศัพท์ผ่านมือถือผ่านอินเทอร์เน็ตอย่างในปัจจุบัน โทร
กลับบ้านนาทีละ 50 บาท โทรคุยกันทั้งคืนเพราะอาการคิดถึงบ้าน
บวกกับอาการสับสนต่อวัฒนธรรมที่ไม่คุ้นเคยที่เกิดขึ้น ซึ่งมันหนัก
หน่วงเหลือเกิน
ยิ่งคนไทยที่ไปมีครอบครัวกับคนต่างชาติ ยิ่งต้องใช้ความอดทน
มากเป็นพิเศษเพราะคุยกันคนละภาษา ต่อให้เก่งภาษาเท่าไร แต่คุย
กันภาษาอื่น อย่างไรก็ไม่เหมือนภาษาไทย ทำให้มีกำแพงภาษา
เกิดขึ้นชั้นหนึ่งแล้ว
พอต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต แล้วการสื่อสารมีข้อจำกัด
อยากจะพูดอะไรก็สื่อออกไปได้ ไม่หมด พอนานหลายสิบปีเข้า ก็เป็น
ปัญหาเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน พอมีลูกอีกหน่อยจะสื่อสารกับลูกได้ไม่
เต็ม 100% ถ้าลูกมาอยู่เมืองไทย รู้ภาษาไทยดี ก็สื่อกับพ่อแม่
ที่เป็นคนไทยได้ แต่สื่อกับพ่อหรือแม่ที่เป็นคนต่างชาติได้ ไม่ 100%
อีกฝ่ายต้องอดทนมากเช่นเดียวกัน
ถ้าเราต้องไปมีครอบครัวกับชาวต่างชาติอยู่ต่างประเทศ ลูก
สื่อกับสามีหรือภรรยาเราได้ดี แต่จะสื่อกับเราได้แบบมีข้อจำกัด คือ
วัฒนธรรมที่แตกต่างกันจะทำให้เกิดปัญหามากมายที่ค่อย ๆ แสดง
ผลในระยะยาว ดังนั้น การแต่งงานข้ามชาติและอยู่ด้วยกันเป็น
ครอบครัวได้ด้วยความผาสุกนั้น ต้องใช้ความอดทนมากจริง ๆ
ในภาวะอย่างนี้ คนไทยที่ไปอาศัยในต่างแดนมักจะโหยหา
พระพุทธศาสนามาก ซึ่งปกติดูแทบจะไม่ออก เจ้าตัวเองก็ไม่ค่อยรู้สึก
ตัว เพราะแค่ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในแต่ละวันก็ยุ่งพอแล้ว จะไป
เป็นนักเรียนก็เรียนหนัก ไปทำงานก็งานยุ่ง ไปมีครอบครัวก็ต้องดูแล
ครอบครัว แต่เชื่อหรือไม่ เมื่อไรที่ได้พบพระภิกษุจริง ๆ ความรู้สึก
โหยหาพระพุทธศาสนาจะปะทุขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว
โปรดติดตามตอนต่อไป
2 บันทึก
27
2
5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
ตามหลวงพี่ไป go inter in Japan
2
27
2
5
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย