1 พ.ค. 2020 เวลา 14:03 • ท่องเที่ยว
ภูฏาน หลังม่านหิมาลัย
EP.13 บนเส้นทางสู่พูนาคา
เส้นทางจากโดชูลาถึงเมืองพูนาคากลับยิ่งขรุขระกว่าช่วงที่ผ่านมา เรานั่งโยกเยกไปตามจังหวะคลื่นบนถนนที่ยังทำไม่แล้วเสร็จ คนขับรถที่นี่แบ่งปันถนนกันใช้อย่างมีน้ำใจ บนเส้นทางแคบ ๆ โค้งหักศอกทุกระยะ 10 เมตร กับขอบเหวที่ลึกชันทำให้ต้องขับอย่างใจเย็นมาก
สถูปเล็ก ๆ บริเวณจุดพักรถริมทางก่อนถึงเมืองพูนาคา
เราเห็นแคมป์คนงานสร้างถนนถี่ขึ้นเรื่อย ๆ คนงานหลายคนกำลังถักกรงลวดขนาดใหญ่ บ้างกำลังบรรจุก้อนหินในกรงตาข่าย บ้างกำลังช่วยกันวางกรงตาข่ายที่บรรจุก้อนหินเต็มแล้วบริเวณขอบถนนกันดินสไลด์ก่อนเทปูนซึเมนต์ประสานก้อนหินให้ยึดติดกัน
ทิวทัศน์ระหว่างทาง
หมู่บ้านที่แทรกตัวอยู่ตามหุบเขา
ชาร์โดว์เฉลยความสงสัยเกี่ยวกับค่าแรงคนงานต่อวันว่า แรงงานเหล่านี้ได้ค่าแรงวันละประมาณ 60 นูลดรัมต่อวัน คิดเป็นเงินไทยคร่าว ๆ ตกราว ๆ 50 บาทต่อวัน (อัตราแลกเปลี่ยนปี พ.ศ.2558) เมื่อเทียบกับค่าอาหารแต่ละมื้อนับว่าค่าแรงถูกมาก
รถเริ่มแล่นลงตามทางลาดชัน ถนนขรุขระเปลี่ยนเป็นราบเรียบขึ้นตามลำดับ ฉันเหลียวไปมองเส้นทางที่เราผ่านมา เห็นเป็นเหมือนเชือกราง ๆ แทรกพับทบไปมาอยู่ท่ามกลางความเขียวขจีของป่าทีบ นี่คือเส้นทางที่ทอดข้ามผ่านภูเขาที่กั้นกลางระหว่างเมืองหลวงในอดีตกับเมืองหลวงในปัจจุบัน
ถนนช่วงลงจากเขาก่อนเข้าเมืองพูนาคา
หมู่บ้านชานเมืองพูนาคาและนาขั้นบันได
และแล้วขุมชนเล็ก ๆ ในหุบเขาก็ปรากฏแก่สายตา ทันทีที่เราลับโค้งสุดท้ายของถนน ทุ่งนาสีเขียวขจีกำลังชูใบสะบัดพริ้วอยู๋ทุกแปลงนาที่ลดหลั่นเหมือนขั้นบันได การได้ใช้ชีวิตอยู๋ท่ามกลางธรรมชาติบริสุทธิ์เป็นพรอันประเสริฐอย่างหนึ่งของชาวภูฎาน
พูนาคาเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำของภูฎาน ข้าวและผลไม้หลายชนิดปลูกที่นี่ แต่ผลผลิตที่ได้ยังไม่เพียงพอกับการเลี้ยงดูคนทั้งประเทศ อีกไม่กี่ปีข้างหน้าเราคงได้เห็นภูฎานเป็นประเทศที่ผลิตอาหารออแกนิกส์ 100 เปอร์เซ็นต์ (ข้อมูลปี พ.ศ.2558)
โรงแรมในพูนาคา สวยกลมกลืนกับภูมิประเทศโดยรอบ
เพราะเรามาถึงที่นี่ตอนสายจัดจึงได้มีโอกาสดื่มด่ำกับบรรยากาศดี ๆ
ร้านอาหารกลางทุ่งแห่งนี้มีหน้าต่างทุกบานเป็นกระจกใสสูงยาวเปิดกว้างรับลมจากทุ่งกว้างมีทิวเขาสีน้ำเงินจาง ๆ เป็นฉากหลัง ทุกอย่างที่ร้านแห่งนี้ลงตัวทั้งทำเลที่ตั้งซึ่งอยู่ตรงชุมชนปากทางผ่านไปยังวัดชิมิลาคัง วัดชื่อดังของภูฏาน
ร้านอาหารก่อนถึงวันชิมิลาคัง
เราสองคนนั่งละเลียดไอศกรีมด้วยความฟินในรสชาติที่แสนจะกลมกล่อม ส่วนอีกมุมหนึ่งของห้องอาหารมีนักท่องเที่ยวชาวไทยกลุ่มใหญ่กำลังรับประทานมื้อเที่ยงอยู่เช่นเดียวกัน
ภายในร้านอาหารมองออกไปจะเห็นวัดชิมิลาคังอยู่ไกล ๆ
ห้องน้ำที่นี่สะอาด กว้างขวาง สบายและทันสมัย ที่ทำเอาตะลึงไปยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดเห็นจะเป็นศิวลึงค์แกะสลักจากไม้ท่อนใหญ่วางอะร้าอร่ามอยู่ในห้องน้ำนั่นเอง ช่างเข้าใจหาที่วางเสียจริง ๆ
ศิวลึงค์แกะสลักจากไม้ทั้งต้น
ติดตามตอนต่อไป
EP.14 ตามล่าปีศาจที่วัดคิชูลาคัง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา