5 พ.ค. 2020 เวลา 15:15 • ท่องเที่ยว
ภูฎาน หลังม่านหิมาลัย
EP.14 ตามล่าปีศาจที่วัดคิชูลาคัง
บนเนินเขาที่เห็นอยู่ลิบ ๆ เป็นที่ตั้งของวัดคิชูลาคัง เป้าหมายแรกก่อนเข้าสู่เมืองพูนาคา ท้องฟ้าแจ่มใส กลิ่นใบข้าวหอมกรุ่นเข้าจมูกเกือบตลอดเส้นทางที่มุ่งสู่เนินเขาเบื้องหน้า เราเดินลัดผ่านใจกลางชุมชนเล็ก ๆ ที่คั่นกลางระหว่างทุ่งนากับบริเวณวัด ทางขึ้นวัดคิชูลาคังร่มรื่นไปด้วยสวนมะม่วง กับฝรั่ง
ชุมชนเล็ก ๆ ก่อนถึงวัดคิชูลาคัง
ป้ายบอกทาง
ระยะทางจากร้านอาหารกลางทุ่งไม่ถึงกับไกลแต่ก็เรียกเหงื่อได้เหมือนกัน ไม่แน่ใจว่าอาการหอบน้อย ๆ นี้มาจากระยะทางหรือการเดินตามชาร์โดว์ที่เดินจ้ำอ้าว ๆ นำหน้าเรากันแน่
ตามมาเร็ว ๆ
หอมกลิ่นดอกข้าว
ถึงแล้ววัดชิมิลาคัง
เราเห็นชาว์โดว์ไปก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ที่สถูปสีดำองค์หนึ่งจึงเร่เข้าไปใกล้ เขาเล่าประวัติความเป็นมาของวัดคิชูลาคังให้เราฟังว่า ครั้งหนึ่งมีปีศาจตนหนึ่งปลอมตัวเป็นสุนัขหนีลามะมายังบริเวณที่ตั้งวัดในปัจจุบัน แต่ปีศาจถูกลามะจับและฆ่าเสีย แล้วนำร่างปีศาจมาฝังไว้บริเวณสถูปสีดำแห่งนี้ ส่วนลามะผู้ล่าปีศาจก็ได้สร้างวัดคิชูลาคังขึ้น
สถูปในตำนานกับเจ้าถิ่น
นิทานสั้น ๆ เรื่องนี้ทำเอาฉันถอยเท้าออกห่างสถูปอย่างแหยง ๆ สุนัขท่าทางเป็นมิตรหลายตัวอาศัยอยู่ในบริเวณวัดช่างเข้ากันดีกับตำนานล่าปีศาจที่ฟังมาเมื่อกี้เลยทีเดียว
ใต้ต้นโพธิ์ใหญ่หน้าลานวัดมีสามเณรหลายรูปกำลังทำกิจกรรมอย่างหนึ่งอย่างขมักเขม้น แต่ละรูปจับปลายถุงผ้าขนาดใหญ่ไว้คนละด้าน เขย่าของที่อยู่ภายในถุงผ้าเสียงดังกร๋๊งกริ๊ง ๆ คล้าย ๆ ลูกแก้วกระทบกัน ฉันเลียบ ๆ เคียง ๆ พยายามถามแต่ไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษได้สักคน ไกด์ของเราจึงถามไปด้วยภาษาพื้นเมืองแทน ได้ความว่า สามเณรกลุ่มนี้กำลังทำมวลสารสำหรับให้ลามะปลุกเสกเพื่อไว้แจกแขกที่มาขอพรที่วัด เสียงที่ดังกรุ๊งกริ๊ง ๆ นั้นมาจากมวลสารหลาย ๆ ชนิดในถุงผ้านั่นเอง
เณรน้อยและลานโพธิ์
วันนี้แขกที่ไปเยือนวัดคิชูลาคังไม่ได้มีแต่พวกเรากลุ่มเดียว แต่ยังมีนักท่องเที่ยวชาวไทยกลุ่มใหญ่ที่เราพบในร้านอาหารก็กำลังมุ่งหน้ามาที่นี่เหมือนกัน
ตำนานหนึ่งเล่าไว้ว่า ดินแดนในเทือกเขาหิมาลัยแห่งนี้มีปีศาจนอนทอดร่างเหยียดยาวอยู่ ลามะผู้มีฤทธิ์จึงได้ทำพิธีตรึงร่างยักษ์ไว้ทั้งหมด ๘ จุด นั่นคือวัดสำคัญ ๆ ๘ แห่งในภูฎานนั่นเอง
วัดคิชูลาคังเป็นวัดศักดิ์สิทธิ์ ๑ ใน ๘ และเป็นวัดที่ชาวภูฎานนิยมนำเด็กแรกเกิดมาขอพร และให้ลามะตั้งชื่อให้ การตั้งชื่อมักนำชื่อวัดมาเป็นชื่อแรก ชื่อของลามะที่สร้างวัดเป็นชื่อกลาง และสุดท้ายคือชื่อสกุล คราวนี้ฉันถึงบางอ้อที่มาของชื่อเต็ม ๆ เพื่อนบนภู
บริเวณวัดไม่กว้างมากนักเดินไม่นานก็ชมวัดทั่วบริเวณ เมื่อเดินไปถึงด้านหลังวัดจะเห็นว่าถัดจากตัววัดจะเห็นเขาทะมึนอยู่ไม่ไกล
ต้นสนหลังวัด
ชาร์โดว์พาเราเข้าไปในห้องโถงที่ลามะกำลังสวดมนต์อยู่ ฉันเพิ่งเคยมีโอกาสเห็นการประกอบพิธีกรรมทางพุทธศาสนาสายวัชรยานอย่างใกล้ชิดก็คราวนี้ เสียงสวดมนต์ดังกังวานน่าฟัง ถึงแม้ไม่เข้าใจขั้นตอนของพิธีกรรมแต่สิ่งหนึ่งที่เห็นและสัมผัสได้คือความต่างในวิถีปฏิบัติมิได้มีผลต่อความศรัทธาในพุทธศาสนา
ขนำน้อยกลางทุ่งนา
ซ้าย เขาคุยอะไรกัน บนขวา รถบรรทุกเล็กของชาวนา ล่างขวา คุณยายในชุดโกกลับจากนา (ชุดโกเป็นชุดประจำชาติชายภูฎาน)
ติดตามตอนต่อไป
EP.15 เสน่ห์พูนาคา

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา