เรื่องสั้น แผนซ้อนแผนซ้อนแผน
แสงสลัวยามดึกของร้านในยามบ้านเมืองไม่ปกติเช่นนี้ ช่วยพรางความท้อแท้ของเจ้าของร้านหนุ่มใหญ่จากความว่างเปล่าของผู้คน เสียงกีตาร์คลาสสิคบรรเลงเพลงแผ่วทำให้บรรยากาศเหงาลงไปได้อีก
วันนี้มีแขกเพียงสองโต๊ะ
โต๊ะที่มุมห้องด้านใน เป็นโต๊ะของชายหนุ่มร่างกำยำ แม้จะเป็นเวลาค่ำคืนแต่หมวกแก็ปที่สวมอยู่ ก็ยังถูกดึงลงต่ำ เขานั่งอยู่คนเดียวเงียบๆ แม้จะดื่มไม่มากแต่ราคาเครื่องดื่มที่สั่ง เป็นราคาที่แพงที่สุดในร้าน
สายตาของเขามักมองออกไปภายนอก และบางครั้งก็จับจ้องมองไปที่โต๊ะติดหน้าต่าง ซึ่งมีหญิงสาวตากลมโตนั่งอยู่
หญิงสาวที่คล้ายรอใครสักคนซึ่งไม่มีวันจะมาพบ นิ้วเรียวของเธอจับที่คนแก้วพลางคนเครื่องดื่มบนโต๊ะอย่างใจลอย
"เอ่อ..! อีกสิบนาที ร้านของเราจะปิดบริการแล้วนะครับ"
หนุ่มเจ้าของร้านประกาศเสียงแผ่ว เพราะรู้ดีว่าเป็นการขัดจังหวะของอารมณ์และรายได้ของร้าน
หญิงสาวเรียกเก็บเงินและเดินออกไปทันที โดยไม่รอรับใบเสร็จ เพียงคล้อยหลังหนุ่มหมวกแก๊ปลุกขึ้นตามไป โดยวางเงินทิ้งไว้พอดีกับราคาของเครื่องดื่ม
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ในซอยเปลี่ยว แม้จะมีไฟถนนแต่เงาไม้ที่หนาทึบก็บดบังจนเหลือเพียงแสงสลัว สายไฟที่ม้วนพันกันรุงรังเกิดเป็นเงาพิลึกพิลั่นบนพื้นคอนกรีต
หญิงสาวก้าวเดินมาตามทาง ดูคล้ายกำลังเดินเข้าสู่หลุมพรางของเงาร้าย ในจังหวะที่เธออยู่ใต้เงายุ่งเหยิงของสายไฟ ชายคนหนึ่งก็ก้าวออกมาจากเงามืดข้างทางมายืนขวางหน้า
หญิงสาวชะงักทันที เธอหมุนตัวกลับ ก็พบว่า ที่ด้านหลังก็มีอีกร่างหนึ่งยืนดักหลังอยู่เช่นกัน
เธอคว้ากระเป๋าถือขึ้นมากอดไว้แนบอก ในขณะที่ชายแปลกหน้าทั้งสองคนขยับเข้ามาใกล้ เจ้าคนมีหนวดที่ดักอยู่ด้านหน้าแสยะยิ้มเลียปากแสดงท่าทีหื่นกระหายตามที่เคยเห็นในละคร
"เฮ้ย ! .. พวกมึงจะทำอะไรว่ะ?"
เสียงตวาดดังขึ้นทำให้พวกมันหยุดชะงัก
ร่างสูงโปร่งแข็งแรงโผล่พรวดเข้ามากลางวง มือทั้งสองยกขึ้นตั้งการ์ดมวยเตรียมพร้อม หมวกแก็ปที่เคยดึงปิดจนต่ำ บัดนี้ปีกหมวกถูกหมุนไปไว้ด้านหลัง เผยให้เห็นใบหน้าคมคาย
อันธพาลทั้งสองมองหน้ากัน ก่อนที่เจ้าคนมีหนวดจะขยับเข้าหาก่อน แต่ด้วยท่าทีเก้ๆกังๆจึงถูกชายหนุ่มเตะเข้าที่ชายโครงจนถลาไป
อีกคนวาดแขนชกมา หนุ่มหมวกแก๊ปก้มตัวหลบแล้วยันเข้าที่ยอดอกด้วยลีลาของมวยไทย
เมื่อวายร้ายทั้งสองลุกขึ้น ชายหนุ่มขยับตั้งท่าแล้วหมุนตัวเตะด้วยท่าจรเข้ฟาดหาง
แม้จะไม่โดน แต่ก็เหมือนจะได้ผล เพราะวายร้ายทั้งสองต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่กแล้วก็ล่าถอยไปอย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มหันมาทางหญิงสาว พบว่าเธอกำลังจ้องมองดูเขา
เขาจึงส่งยิ้มที่แสดงท่าทีปลอบประโลมไปให้พร้อมกับแนะนำตัว
"สวัสดีครับ ผมชื่อ'ณอน'
เจมส์ ฌอน"
หล่อนชะงักเล็กน้อย ก่อนเอ่ยปากขอบคุณ
"ดูท่าทางคุณยังไม่หายตกใจ เอาแบบนี้ไหม ถ้าคุณไม่ขัดข้อง ขอผมเลี้ยงเครื่องดื่มคุณสักแก้วนะ จะได้ผ่อนคลายลงหน่อย ดีไหมครับ ?"
หญิงสาวเหลือบมองใบหน้าของผู้พูด แววตาเขาที่ส่งมาให้ดูอ่อนโยนแฝงแววขี้เล่น
หล่อนนิ่งคิดสักพักก่อนจะตอบว่า
"ที่ไหนดีคะ ?"
. . . . . . . . . . . . . . . . .
เวลาใกล้รุ่ง
ณ.ห้องลับของมูลนิธิ'ป่ารอตัด'
ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในห้องที่มืดสลัว เขาใช้เวลาปรับสายตาอยู่ชั่วครู่ จึงสังเกตเห็นร่างหนึ่งที่เก้าอี้นวมตัวใหญ่ในมุมมืดหลังห้อง จึงหันไปทำความเคารพด้วยการกระแทกส้นเท้าเข้าหากันพร้อมสูดลมหายใจเข้าเสียงดัง ฮึด
"หืม..."
เสียงทุ้มดังมาจากเก้าอี้นวม
"ผมมารายงานสถานการณ์ความคืบหน้าครับพ้ม"
"อืม.."
เสียงทุ้มตอบมาจากมุมมืด
"ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่ผมวางไว้ครับ"
"โดยเริ่มจากให้ลูกน้องเข้าไปทำร้ายเธอ แล้วผมก็เข้าไปช่วย จากนั้นก็ตีสนิท"
"ซึ่งเป็นเรื่องง่ายมากๆสำหรับผม
แค่โชว์แม่ไม้มวยไทยนิดนึง บวกคำพูดปลุกปลอบให้กำลังใจอีกหน่อย
ทุกอย่างก็เรียบร้อยครับ"
"อืมมม.."
"ผมชวนเธอไปดื่มต่อเพราะ
สังเกตว่าเธอยังตกใจและคงต้องการกำลังใจ จึงพยายามทำให้เธอไว้ใจด้วยการใช้วิธีเปิดเผยตัวตน"
"หื้ม .."
"เอ่อ.. พูดแบบนี้ท่านอาจจะงง คืองี้นะครับ ถ้าพูดตามหลักทฤษฎีการโค้ชชิ่ง เขาเรียกว่า การสลายตัวตน เพื่อสร้างความไว้ใจต่อกัน"
"ผมเผยไปว่า ที่ผมเป็นมวยไทยเพราะเคยถูกคนกลั่นแกล้งมาก่อน ผมไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างใครทั้งนั้นถ้าอำนาจนั้นได้มาโดยไม่ยุติธรรม"
"ผมบอกเธอว่า ผมหันมาใช้สื่อในโซเชี่ยลเพื่อต่อสู้กับความเลวร้าย"
"ผมเชื่อว่าสังคมมีทั้งคนดีและคนไม่ดี เราต้องโน้มน้าวคนดีให้ออกมาปกป้องบ้านเมือง และป้องกันเอ่อ..คนไม่ดีไม่ให้ เอ่อ..มีอำนาจมากนัก"
"หื้มมม.. !!"
เสียงจากมุมมืดดังขึ้นทันที คล้ายไม่เห็นด้วย
"อ๋อ..เอ่อ..อันสุดท้ายผมจำมาพูดน่ะครับ"
"สุดท้ายเมื่อเห็นเธอฟังจนเคลิ้ม ผมก็ได้จังหวะโยนหินถามทางว่า จริงๆแล้วถ้ามีโอกาสก็อยากทำงานสายลับสักที"
"ผมเห็นเธอฟังแล้วยิ้ม
จึงคิดว่าอีกไม่นาน เราคงเข้าถึงรังใหญ่ของพวกมันได้แน่ครับ"
นายใหญ่ฟังแล้วยังคงนิ่งเงียบ
ชายหนุ่มยืนรอคำตอบ ซึ่งเขาคิดว่า น่าจะได้รับคำชมเชยจากนายใหญ่ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ ความเงียบ
เขาสูดหายใจเข้าด้วยความเครียด หรือเขาดำเนินแผนบางอย่างผิดไปทำให้พี่ใหญ่แห่งบูรพาพยัคฆ์คนนี้ไม่พอใจ
ในขณะที่คิดกลับไปกลับมาพร้อมกับความเงียบที่เกิดขึ้นอย่างอึดอัด สักพักก็มีเสียงดังเบาๆมาจากเก้าอี้นวมในมุมมืดนั้น
ค๊อก.... ฟี้.... จั๊บๆ...
"WTF. !!!"
. . . . . . . . . . . . . . . . .
ณ.อีกฝั่งหนึ่งของเมือง
ที่ร้านไม้โชห่วย
มือเรียวยกขึ้นเคาะประตูร้าน
สักพักมีเสียงตะโกนดังมาจากด้านใน
"ร้านยางไม่เปิด จะซื้ออาราย ค่อยมาตอนเช้าซี่"
"ขอซื้อเหล้าขาว 40 ดีกรี คูณ 2 "
เสียงหวานใสของหญิงสาวตอบกลับไป
"ลื้อจาเอาไปทำอาราย ?"
"สั่งเล่นๆแต่กินจริงๆ"
"ฮ่อ ! "
สักพักประตูไม้ของร้านก็เปิดแง้มออก
"เข้ามา อีรออยู่ข้างใน"
ที่โต๊ะกลมหินอ่อนภายในร้าน ชายชราพร้อมมีดโกนคู่มือนั่งอยู่ที่เดิมเหมือนไม่เคยเคลื่อนย้ายไปไหน เหล้าขาว 40 ดีกรีหมดไปแล้วหนึ่งขวด ขวดที่สองพร่องไปสองในสาม
"ปฏิบัติการเมื่อคืนเป็นไง ?"
"ช่วงหัวค่ำ หนูปล่อยข่าวให้พวกสื่อ
เรื่องลูกชายกระบือแดงหลุดคดี"
"คิดว่าวันสองวันนี้ ทั้งผบ.ตร.และนายกคงอยู่ไม่สุขแน่"
อืม! ดี หวังว่าเรื่องนี้จะสกัดไม่ให้พวกมันลงสมัครผู้ว่ากทม.ได้นะ"
"แล้วเรื่องวางเหยื่อล่อล่ะ
ปลาเข้ามาฮุบเหยื่อไหม ?"
หล่อนยิ้มพลางยักไหล่
"ฮุบช่วงดึกค่ะ แต่ทำไมรู้สึกเหมือนเสียเวลาเปล่าจัง "
ชายชราเลิกคิ้วมองแทนคำถาม
"เฮ้อ ! ก็ทำทีมาช่วยผู้หญิงจากคนร้าย แล้วก็ตีสนิท เชยชะมัด"
"โดยเฉพาะ การแนะนำตัวของมัน"
"คิดแล้ว ยังรู้สึกขนลุก !"
"หึ หึ เป็นธรรมดาของงานแบบนี้"
"แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามแผนใช่ไหม ?"
"ค่ะ ตอนนี้ตัวส่งสัญญาณถูกติดไว้ที่ตัวมันแล้ว"
"แต่ไม่คิดว่าจะง่ายขนาดนี้"
"อย่าเพิ่งประมาท
ช่วงนี้จะเป็นช่วงการเปลี่ยนถ่ายอำนาจ คณะรัฐมนตรีก็เปลี่ยนใหม่ กันยายนนี้พวกผบ.เหล่าทัพจะเกษียณ เลขาธิการสภาความมั่นคงก็ใช่ นี่ยังไม่รวมการเลือกตั้งท้องถิ่นที่จะตามมาอีก"
"มันกำลังจัดทัพกันใหม่ ถ้าเรารู้ก่อน จะได้รับมือมันง่ายขึ้น"
"เราซ้อนแผนมันได้ มันก็ซ้อนแผนเราได้"
ผู้อาวุโสกล่าวเตือนเบาๆก่อนขยับรินเครื่องดื่มลงแก้ว
"แล้วหนูมีโอกาสถ่ายรูปมันมาบ้างไหม จะได้ลองสแกนหา ว่ามันเป็นใคร?
"ไม่ต้องถ่ายหรอกค่ะ"
หญิงสาวยื่นโทรศัพท์ที่เป็นรูปโปรไฟล์ส่งให้ชายสูงอายุดู
ชายชราเหลือบตาขึ้นมองหญิงสาวเชิงถาม
"ใช่ค่ะ คนเดียวกับที่เป็นข่าว"
"อืม.. มันหายหน้าไปสักพัก คาดไม่ถึงจะโผล่กลับมาแบบนี้"
"หนูแน่ใจนะว่า นี่คือคนที่ฝ่ายนั้นส่งมาตีสนิทกับหนู เพื่อแทรกซึมเข้ามาเป็นสายลับในหน่วยเรา ?"
"แน่ใจค่ะ"
"แต่ที่แปลกใจก็คือ ตามข่าวที่หนูได้มา สายลับคนที่จะถูกจ้างมา มีค่าตัวแพงลิบ เป็นเรทราคาของพวกมืออาชีพ แต่กับ ไอ้นี่ ?"
"อืม.. "
ชายแก่นิ่งคิด แล้วขยับนิ้วกร้านขยายรูปในโทรศัพท์ก่อนลูบไปมาบนรูปนั้น
จากนั้นก็ถอนใจพลางเทเหล้าในแก้วลงลำคอจนหมด
"อืม ! ร้ายมาก คิดไม่ถึง มันจะใช้แผนนี้"
"แผนอะไรคะลุง ?"
"มันวางแผนไว้สองชั้น"
"ถ้าไอ้หนุ่มนี่ทำสำเร็จ เราก็เสร็จมัน"
"แต่นี่ เรารู้และซ้อนแผนมันได้นี่คะ"
"มันก็มีแผนสองเหนือขึ้นไปอีก"
"แผนอะไรคะ"
"แผนถลุงเงินภาษีของเราน่ะสิ"
😭 😭 😭
***********************************
สำหรับเพื่อนๆ Blockdit ที่สนใจแนวอื่น ผมมีเขียนลงอีก 2 เพจคือ
๏ 'Bear's Books' = ข้อคิดดีๆที่ได้จากการอ่าน
๏ 'คิด อย่างสถาปนิก' = เรื่องของสถาปัตยกรรมต่างๆจากสายตาสถาปนิก
ขอเชิญชวนให้เข้าไปแวะชมนะครับ
เผื่อจะมีบางข้อเขียนที่อาจถูกใจ
ฝากติดตาม หรือ แลกเปลี่ยนความคิดกันได้ครับ
หรือใครสนใจเฉพาะภาพถ่าย
ลองเข้าไปดูและกดติดตามได้ใน
ig : khanaad_photo นะครับ
แล้วพบกันนะครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
