16 ส.ค. 2020 เวลา 07:08 • นิยาย เรื่องสั้น
...ใจซ่อนรัก...ตอนที่7...เส้นทางชีวิต
" โอ้ยยยยยเป็นบ้าอะไรเนี้ย ดีนะยังไม่ได้แกะ ถุยยยย"
" สมน้ำหน้า"😝
เอกภพร้องออกมาขณะดึงถุงยางอนามัยออกจากปากตัวเอง 😛😜🤪😝ส่วนมายด์และเพื่อนๆพอแลบลิ้นปริ้นตาใส่เอกภพเสร็จก็รีบเดินหนีก่อนที่เอกภพจะเอาคืน
" นี่ ที่ให้อ่ะ ไม่ได้ให้ใช้กับคนอื่นนะ ใช้กับเราได้แค่คนเดียว กลับมาเอาก่อนนนน"😘
" ไอ้ภพ ที่พูดเนี่ยหมายความอย่างนั้นจริงๆอะดี้..."
ไม่ทันสิ้นเสียงเอกภพอานัทเพื่อนรักที่นั่งดูเหตุการอยู่ใกล้ๆก็รีบแทรกเอกภพทันที ดูเหมือนว่าคนพูดพูดมันออกมาจากใจ แต่คนที่เดินจากไปคิดยังไงกับคำพูดของคนพูดนะ🤔
......และแล้วก็ถึงเวลาที่ต้องเลือกเส้นทางชีวิตซะที
การสอบเข้ามหาลัยของมายด์นั้นไม่ได้ยากเลยหากวัดจากผลการเรียนที่ผ่านๆมาของมายด์ แต่เรื่องที่ยากกว่าก็คือเรื่องของการเงิน...💵💸💰
แม่ของมายด์ตกงานเมื่อสามเดือนที่แล้วเพราะปัญหาสุขภาพของเธอ มายด์จึงเริ่มทำใจมาสักพักแล้วว่าอาจจะไม่ได้เรียนต่อ แต่มันก็ยากอยู่ดี...
... และเมื่อพ่อบอกว่าคงไม่ไหว สาวน้อยที่พยายามเรียนให้เก่งมาโดยตลอดเพื่อที่จะได้เข้ามหาลัยดีๆจบแล้วจะได้ทำงานที่ดีๆทำ และมีเงินช่วยครอบครัวนั้น ก็ได้แต่ยกสองมือน้อยๆมาปาดน้ำตาที่กำลังพรั่งพรูออกมาแบบไม่หยุดหย่อนนั้นออกจากแก้ม 😥😢😭 เธอพยายามที่จะกลั้นมันเอาไว้จนร่างบอบบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว ผู้เป็นแม่ได้แต่โอบกอดลูกสาวคนโตของบ้านไว้แนบอก ต่อไปนี้เธอจะต้องเป็นผู้เสียสละเพื่อที่จะให้น้องๆได้เรียนต่อ และเธอเองก็คงต้องออกไปทำงานหาเงินส่งน้องๆเรียนเช่นกัน...
" พ่อขอโทษนะมายด์😔🥺....พ่อขอโทษ...ขอโทษ"
" ไม่เป็นไรค่ะพ่อ มายด์เข้าใจ จริงๆมายก็ทำใจมาสักพักแล้ว แต่ก็ไม่รู้ทำไมนะคะ ฮ่าๆๆ"😁😢
...คนเป็นพ่อไม่สบตาลูกสาวเอาแต่เงยหน้ามองขึ้นฟ้าและพยายามจะไม่ให้น้ำตามันไหลออกมาให้ลูกๆได้เห็น
แต่มันก็แอบออกมาให้ใจแป้วอยู่ดี ส่วนลูกสาวที่นั่งหัวเราะทั้งน้ำตาอยู่นั้น เมื่อเห็นพ่อร้องให้และขอโทษเธอไม่หยุดก็เข้ามากอดพ่อไว้แนบแน่นด้วยความรัก ตามด้วยแม่และน้องๆสองคนที่โตพอที่จะรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว...
#วันปัจฉิมนิเทศน์
....และเมื่อวันปัจฉิมนิเทศน์มาถึง ครูหลายคนที่ได้รู้เรื่องว่ามายด์ไม่ได้เรียนต่อทั้งๆที่ก็สอบติดหลายที่ต่างพากันเข้ามาให้กำลังใจมายด์กันล้นหลาม
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้วแท้ๆ🥺 แต่พอมาเห็นทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะระบายความทุกข์ระทมออกมา ความผิดหวังของมายด์สร้างความเจ็บปวดให้เพื่อนๆที่รักเธอไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่คนที่ตั้งใจจะตามเธอไปทุกที่ไม่ว่าเธอจะไปเรียนที่ไหนคนนั้น
เอกภพเลือกเรียนมหาลัยและสาขาวิชาเดียวกับมายด์แม้จะต้องขัดใจพ่อแม่ที่อยากให้เค้าไปเรียนเมืองนอกก็ตาม เพราะเพียงหวังว่าจะตามเธอไปทุกที่ 👻คอยเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเธอต่อไป แต่ก็ต้องมาอกหักตั้งแต่ยังไม่เริ่ม เพราะมายด์เองไม่ได้เรียนต่อตามที่ตั้งใจไว้
🌸เมื่อสองวันก่อน...🌸
พอสบโอกาศเอกภพจึงถามเพื่อจะยื่นข้อเสนอให้
" ทำไมไม่เรียนต่ออ่ะ"
" ก็ไม่มีเงินเรียน"😕
" ให้เอาป่ะ"
" ให้อะไร"😒
" ก็เงินค่าเรียนไง"
" แกจะบ้าเหรอ ใครเค้าให้เงินกันง่ายๆขนาดนี้ ไม่เอาหรอก ขอบใจ😔"
" ให้ยืมก็ได้อ่ะ ถ้าให้เฉยๆแล้วไม่เอา"
" ไม่เอา❗ ไม่ยืม❗ ฟรีก็ไม่เอา‼"
" แต่....."
" หุบปากเลยนะ‼ ไม่ต้องมาทำเป็นหวังดี อย่ามาเล่นอะไรบ้าๆแบบนี้ "
" มายด์..ฉัน.."😟
" ไม่ต้องมาพูดอะไรเลยนะ☹ แกก็รู้ว้าฉันเสียใจ แล้วจะมาล้อเล่นกับความรู้สึกฉันทำไมวะ😭...ฮือๆ..."
มายด์ที่ยังอารมณ์ค้างจากความเสียใจนั่งลงกับพื้นแล้วร้องไห้โฮออกมา เพราะคิดว่าเอกภพคงมากวนประสาทเธอตามเคย😟😧 ส่วนคนที่อยู่ตรงหน้าเมื่อเห็นมายด์ทรุดลงร้องไห้ก็ถึงกับเสียอาการทำอะไรไม่ถูก
" ไม่ได้ล้อเล่นนะ..ฉันพูดจริงๆ"😟
" ฉันรู้ว่าแกรวย แกมีเงิน เงินแค่นี้ไม่ทำให้แกจนได้หรอก...😢แต่ฉันไม่ใช่ขอทานนะเว้ย❗..ฮื้อๆ..ฮือ...😭อย่าทำให้ฉันดูน่าสมเพชไปกว่านี้เลย..ฮือๆๆ..."
มายด์ยังคงร้องไห้น้ำหูน้ำตาร่วงเป็นลำธาร เธอเองก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไม่ต้องเสียใจขนาดนี้ ทำไมต้องพูดอะไรแบบนี้ออกไป ทั้งที่เธอเองไม่เคยแคร์คำพูดของเอกภพเลยแท้ๆ ส่วนคนที่ยังยืนเก้ๆกังๆทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะปลอบยังไง ได้แต่นั่งลงแล้วคว้าเธอมากอดไว้แนบกาย หวังว่าจะให้เธอเลิกร้องไห้ แต่ยิ่งกอดเธอก็ยิ่งร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ ...ใช้เวลาอยู่นานกว่ามายด์จะหยุดแต่ก็ยังได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นอยู่เป็นระยะๆ
" ไปส่งหน่อย"
สาวน้อยในอ้อมแขนเงยหน้าขึ้นมามองเค้าที่กอดเธออยู่ด้วยสายตาวิงวอนให้เค้าไปส่งบ้าน🥺 มายด์ลุกขึ้นปาดน้ำตาแล้วยื่นมือมาเพื่อที่จะดึงเอกภพ คนที่เธอนั่งทับขาเค้าไว้นาน จนเหน็บกินให้ลุกขึ้นมา
เอกภพไม่พูดอะไรออกมา นอกจากพยักหน้าแล้วทำตามที่เธอบอก เค้าไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ เพราะกลัวว่าถ้าเค้าทำอะไรผิดไปจะมีคนน้ำตาแตกอีกรอบสอง
เอกภพส่งมายด์ถึงบ้านอย่างปลอดภัย โดยที่ทุกอย่างปกคลุมไปด้วยความเงียบ หลังจากคำว่าให้ไปส่งเค้าก็ได้ยินเพียงแค่เสียงลมหายใจเข้าออกและเสียงสะอื้นของเธอเท่านั้น....
#ปัจจุบัน
เอกภพยืนมองมายด์จากข้างหลังขณะที่คิดถึงเรื่องวันนั้นและมายด์กำลังร้องให้กอดครูคนนั้นคนนี้ด้วยความเสียใจ เพราะหลังจากวันนั้นเค้าและมายด์ก็ยังไม่ได้พูดกันเลย เธอเอาแต่หลบหน้า ไม่รูว่าโกรธเค้าเรื่องอะไร โกรธที่เค้าพูดเรื่องเงินหรือโกรธที่เค้ากอดเธอโดยไม่ได้รับอนุญาติกันแน่
...ในวันที่ต้องจากกันแบบนี้...วันที่เค้าต้องตัดใจจากเธอไปเรียนต่อต่างประเทศตามคำสั่งของพ่อแม่..........
....วันที่เค้าจำใจต้องปล่อยเธอเป็นอิสระ......แค่อยากเห็นเธอยิ้มและพูดดีๆกับเค้าบ้างเท่านั้นเอง...
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ.....มาดูกันว่าถ้าต่างคนต่างไปอะไรจะทำให้เธอรู้ใจตัวเองซะที...
ขอบคุณมากๆ🙏ที่ติดตามอ่าน....
👋แล้วพบกันใหม่...สวัสดีค่ะ🙏...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา