คิดถึงสุดหัวใจ💛...Ep 3...
🎶ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ ไกลๆ..
ชุ่มชื้นฤทัย หวานใดจะปาน
ฟังเสียงบรรเลง ขับเพลงประสาน
จากทิพย์วิมาน ประทานกล่อมใจ...🎷
👉https://youtu.be/VLBJQgWkgog
หลังจากเหตุการวันนั้น วันที่ร้องเพลงผิดเนื้อผิดคีร์
ก็ไม่มีใครพูดถึงอีกจนวันรับใบเกียรติบัตร
เด็กน้อยในวันนั้นได้เหรียญเงินมาซึ่งมันก็ดูมีค่ามากๆสำหรับครั้งแรกของการร้องเพลง
....ครั้งแรกที่ได้ร้องเพลงของพ่อ...เพลงที่พ่อร้อยเรียงมันออกมาจากหัวใจ
ตอนนั้นไม่รู้ว่าอะไรคือความภูมิใจที่ได้ร้องเพลงของพ่อ 💛 แต่ตอนนี้...เวลานี้....รู้แล้ว....
🥺ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ลูกจะทำมันให้ดีกว่านี้...
เด็กน้อยยัดกระดาษแผ่นเล็กๆลงกระเป๋าแล้วกลับบ้านไปพร้อมกับความดีใจ วันนั้นบอกพ่อกับแม่ว่า
"หนูร้องเพลงได้เหรียญเงินนะ 🥈" พ่อถามต่อว่า"แล้วครูว่าไงบ้าง" เด็กน้อยจึงบอกพ่อไปว่า " ครูไม่ได้ว่าอะไร " พ่อกับแม่หยิบกระดาษแผ่นน้อยไปดูแล้วบอกว่าเอาไปเก็บไว้ดีๆนะ
google
เหมือนว่าทุกอย่างคงจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่เลยค่ะ
ระยะทางยังอีกยาวไกลเกินกว่าที่คิดไว้
ในงานบุญเดือนสาม หรือที่รู้จักกันในนามบุญ
ผะเหวด(พระเวส)ประจำปีปีนั้น เด็กน้อยได้ร้องเพลง
ของพ่อหลวงอีกครั้งบนเวทีเล็กๆอย่างเวทีลำวงชาวบ้าน ถึงจะเป็นเวทีเล็กๆ แต่มันไม่เล็กเลยสำหรับเด็กน้อย งานนี้เป็นงานใหญ่ในตำบลผู้คนจึงหนาแน่นเป็นพิเศษ สร้างความกดดันมือไม้สั่น ตัวเปียกโชกอีกครั้ง ครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนนิดหน่อย แค่ร้องคนแรกเอง..... 🎤🎤🎤🥶😨
วันนั้นพี่สาวแต่งหน้าให้อย่างกับนางรำคิ้วโก่ง ปากแดง แก้วสีชมพูแต่ใส่ชุดธรรมดาๆ 😂ฮ่าๆๆ
ครูบอกว่าต้องร้องเพลงเปิดเวที ร้องเพลงใกล้รุ่งของพระเจ้าอยู่หัวเป็นเพลงแรก แล้วค่อยร้องเพลงที่สอง เพลงขอสิทธ์แค่ร้องไห้ ของพี่ต่าย อรทัย ซึ่งตอนนั้นกำลังดังมากๆ
👉https://youtu.be/g2--thYXfZc
โชคดีของตัวเองที่วันนั้นร้องถูกเนื้อและถูกคีร์ ทำให้คนแถวบ้านพากันงึดตาแตก(ไม่อยากเชื่อสายตา) งงไหมคะภาษาบ้านเกิดของผู้เขียนเอง😅😂🤣☺ .....ชาวบ้านต่างก็งงว่าเด็กน้อยที่ไม่เอาปากออกมาจากท้องแม่ทำไมถึงกล้าขึ้นไปร้องเพลงบนเวที แต่ก็นะวันนั้นเด็กน้อยได้ดอกไม้ไปหลายดอกและทิปประมาณสองร้อยกว่าได้ยุน๊าาาา (สมัยนั้นถือว่าได้เยอะมาก)
👉มาถึงวันนี้อยากขอบคุณคุณครูที่ไม่ยอมแพ้กับเด็กน้อยคนนี้ขอบคุณที่พยายามเอาหนูไปฝากขึ้นเวทีนั้นเวทีนี้ตลอดทั้งดันทั้งถีบ🙏🙏 และขอโทษที่ชอบแอบหนีการซ้อมบ่อยๆ ขอโทษที่ไม่ชอบครูมากๆในตอนนั้น ความคิดในตอนนั้นคือความคิดของเด็กที่มองว่ามันคือการบังคับ มองไม่ออกว่ามันคือความหวังดี กราบขออภัยในความโง่จริงๆค่ะ🙏🙏🙏🥺
และในที่สุดปีต่อมาเวลาของเด็กน้อยก็กลับมาอีกครั้ง...
เด็กน้อยได้มายืนอยู่ที่เดิม กับเพลงเดิม และคณะกรรมการท่านเดิม แต่ความรู้สึกใหม่...ที่แน่ๆปีนั้นผู้เขียนมั่นใจมากว่าขึ้นต้นเพลงถูกทุกคำ ถึงจะยังคงตื่นเต้นมากเหมือนเดิมก็เถอะ แต่แล้วเมื่อถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เพลงก็ถูกเปลี่ยน จากลาวดวงเดือนเป็นเพลง สยามเมืองยิ้ม แทน ครูถามว่าอีกเพลงจะเปลี่ยนไหม วันนั้นผู้เขียนตอบไปว่าไม่ค่ะ
หนูขอร้องใกล้รุ่งเหมือนเดิม...
👉https://youtu.be/GfTXrz3msD4
แล้วปีสุดท้ายของการเรียนที่นั่นเด็กน้อยก็ยังเลือกเพลงของพ่อตามเดิม เพราะเด็กน้อยไม่ได้โตแค่ตัว
หัวใจดวงน้อยๆก็ยังพองโตตามเวลาด้วยเช่นกัน...
ผู้เขียนในวัยเด็กใช้เวลาสามปีกับการร้องเพลงของพ่อ ไม่ว่าครูจะจับขึ้นเวทีไหนก็จะร้องเพลงของพ่อเปิดก่อนเสมอ....ถึงแม้ว่าจะทำได้ไม่ดีนักก็ตาม ดีใจที่ได้ร้องเพลงของพ่อ
ความคิดของเด็กน้อยในตอนนั้นในหลวงรัการที่ 9 คือโลกทั้งใบ💛 ไม่ว่าข่าวในทีวีทีทรงพระราชดำเนินไปช่วยเหลือประชาชนทุกหนทุกแห่งในประเทศ หรือเรื่องราวจากปากคนปากครูที่เข้ามาถึงหูนั้น ทำให้เด็กน้อยรักท่านได้อย่างง่ายดาย💛
...วันเวลาสามปีกับการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้กลายเป็นคนกล้าแสดงออกนั้น ไม่ง่ายเลยค่ะ บอกได้เลยยากมากเพราะพื้นฐานเป็นคนขี้อายพูดน้อยไม่กล้าแสดงออก กำลังใจที่ดีมาจากพ่อแม่คุณครูและที่สำคัญบทเพลงพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชการที่9 หัวใจเด็กน้อยจะพองโตทุกครั้งที่มีโอกาสได้บอกกับคนฟังว่า
เพลงนี้เป็นเพลงของใคร.....
คิดถึงสุดหัวใจ💛...
เรื่องราวความคิดถึงสุดหัวใจยังไม่จบลงตรงนี้นะคะ
เรื่องทุกเรื่องต้องมีบทสรุปเสมอ ...
แต่จะจบยังไงฝากท่านผู้อ่านติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ🙏ขอบพระคุณจากหัวใจพองโตของเด็กน้อย
แล้วพบกันใหม่...สวัสดีค่ะ🙏💛...
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
