ต้องสร้างบารมีอะไรบ้างจึงจะเป็นพระโพธิสัตว์ได้ ？
การสร้างบารมีของพระโพธิสัตว์ จะมีอยู่ ๓ ระยะ
ระยะแรก
เป็นการตั้งความปรารถนาด้วยใจ ทำความดีสิ่งใดก็อธิษฐาน ด้วยบุญนี้ขอให้ข้าพเจ้าได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต ตั้งความปรารถนาในใจยังไม่กล้าบอกใคร
พอบุญมากขึ้นกล้าที่จะเปล่งวาจาอธิษฐานดัง ๆ ด้วยบุญนี้ขอให้ข้าพเจ้าได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นับเป็นระยะที่สอง
พอบุญเต็มเปี่ยมมากขึ้นก็จะได้รับพุทธพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่ง เป็นนิยตโพธิสัตว์ นับเป็นระยะที่สาม
มีตัวอย่างของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระชาติที่พระองค์เริ่มตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในชาตินั้นพระองค์มีอาชีพเป็นพ่อค้า พ่อตายไปแล้วเหลือแต่แม่ที่ชรา วันหนึ่งจะไปค้าขายต่างแดนขึ้นเรือสำเภาไป ห่วงแม่ทิ้งไว้ที่บ้านเกรงไม่มีคนดูแล เลยพาแม่ไปด้วย
เรือไปถึงกลางสมุทรปรากฏว่าเจอลมพายุจนอับปาง ลูกเรือคนอื่นจมน้ำตายกันไปหมด แต่พระบรมโพธิสัตว์แบกแม่ขึ้นบ่าให้แม่กอดคอไว้ แล้วก็แหวกว่ายพยุงตัวอยู่ในมหาสมุทร ๗ วัน ๗ คืนไม่ยอมจมน้ำ ไม่ยอมถอดใจเพราะว่าความกตัญญูต่อแม่ ถ้าไปคนเดียวอาจจะถอดใจแต่พอไม่ถอดใจก็กระพุ้ยน้ำ พยุงตัวเพราะห่วงว่าตัวเองจมแม่จะตายด้วย เอาความกตัญญูต่อแม่เป็นที่ตั้ง
คนเราพอฮึดสู้มันจะสู้ได้ พลังใจของคนนี้แปลก ขนาดคนไข้อาการหนัก ๆ ถ้าเขาไม่ถอดใจก็ยังไม่ตาย แต่บางคนยังไม่หนักเท่าไรแต่ถอดใจไม่ไหวแล้วตายดีกว่าเลยตาย มันอยู่ที่ว่าถอดใจหรือจะฮึดสู้ พระโพธิสัตว์พอมีแม่อยู่ด้วยจึงฮึดสู้ พยุงตัวอยู่ได้ ๗ วัน ๗ คืน แล้วนึกว่า ชีวิตเราทุกข์ ชีวิตมนุษย์ทุกข์
ดูอย่างตัวเราเกิดมากำพร้าพ่อพออยู่กับแม่ก็ปรนนิบัติท่านทำดีทุกอย่าง ถึงคราวเจอภัยธรรมชาติก็มาจมน้ำอยู่นี่ มั่นใจว่าต้องมีหนทางพ้นทุกข์ที่ถาวร จึงตั้งความปรารถนาว่าขอให้ข้าพเจ้าพบหนทางนั้นเถิด
เมื่อข้าพเจ้าพบแล้วจะไม่เอาตัวรอดเพียงคนเดียว จะนำหนทางนั้นมาสอนชาวโลกให้รู้แล้วพ้นทุกข์รอดไปด้วยกัน นี่เริ่มตั้งความปรารถนาพุทธภูมิ ปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในชาติใดชาติหนึ่งข้างหน้า
ด้วยกำลังแห่งเทพยดาสงเคราะห์ ไม่นานก็บรรลุถึงฝั่งมหาสมุทร ท่านได้อุปัฏฐากมารดาจนสิ้นชีวิต แล้วก็ได้ไปเกิดในสุคติ
พวกเราใครคิดจะทำความดีแล้วถ้าหากมีความรู้สึกว่า เราอายุเยอะแล้ว ความรู้น้อย ความสามารถก็ไม่ค่อยมาก ร่างกายก็ไม่ค่อยจะแข็งแรง ฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยดี การศึกษาก็ไม่สูง สารพัดที่จะเป็นเหตุเป็นข้ออ้างให้เราหมดกำลังใจ
ให้เอาเรื่องเหล่านั้นออกไปจากใจให้หมด เพราะถามว่าตอนนี้เรามีพื้นให้เรานั่งอยู่หรือไม่ มีพื้นให้เรายืนหยัดอยู่หรือไม่ เรานั่งเรายืนอยู่บนพื้น แสดงว่าเรายังมีต้นทุน มีพื้นให้เหยียบ มีพื้นให้นั่ง มีพื้นให้นอน
แต่พระบรมโพธิสัตว์ในพระชาติแรก ลอยคออยู่กลางทะเล ๗ วัน ๗ คืน แผ่นดินที่จะยืนยังไม่มีเลย ข้าวไม่ได้ตกถึงท้องสักเม็ด ถ้าถอดใจหยุดพุ้ยน้ำก็จบกัน ในขณะที่ต้นทุนน้อยที่สุด พระองค์กลับตั้งเป้าหมาย ตั้งความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
คือจะขอเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคต แล้วไม่ได้คิดเอาตัวรอดคนเดียว เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วจะโปรดสรรพสัตว์ทั้งหลายให้ทั่ว ให้กว้างขวางที่สุด น้ำใจพระบรมโพธิสัตว์กว้างขวางขนาดนั้น มีความกรุณาต่อชาวโลกทั้งหลายไม่มีประมาณ
น้ำใจของพระโพธิสัตว์ยิ่งใหญ่มาก ท่านเปรียบอย่างนี้ว่า ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาลมองไปไม่เห็นปลายทาง แม้เต็มไปด้วยป่าไผ่ที่มีหนามแหลมคมมาก ท่านก็พร้อมจะแหวกป่าไผ่ไปจนสุดทางด้วยกำลังเรี่ยวแรงลูกผู้ชาย หรือหากว่าจากนี้ไปจนสุดขอบจักรวาลเป็นถ่านเพลิงที่ร้อนแรง
พระองค์ก็พร้อมจะเดินย่ำไปโดยไม่กลัวความร้อน พร้อมจะสละตัวเองเพื่อบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณเพื่อมาสั่งสอนชาวโลก แล้วยังเปรียบเหมือนว่า ถ้ามีทะเลน้ำทองแดงอยู่จากนี้จนสุดขอบจักวาล
พระองค์ก็พร้อมที่จะกระโจนลงไปในทะเลน้ำทองแดง แล้วว่ายไปจนสุดกำลังจนถึงจุดหมายปลายทางด้วยเรี่ยวแรงของลูกผู้ชาย เพราะปรารถนาพระสัมมาสัมโพธิญาณ เพื่อการตรัสรู้ธรรมแล้วโปรดสอนชาวโลก
เรามาดูตัวอย่างชีวิตในช่วงสร้างบารมีของพระบรมโพธิสัตว์บางชาติ ตอนเริ่มต้นตั้งความปรารถนาเป็นมานพหนุ่มเรือแตกแบกแม่ว่ายน้ำกลางทะเล ต่อมาเริ่มตั้งความปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยใจมานาน ๗ อสงไขยกัป
มีพระชาติหนึ่งเกิดเป็นกษัตริย์ ทรงชอบช้างมาก วันหนึ่งมีข่าวว่ามีช้างมงคลเกิดขึ้นเป็นช้างเผือก พระองค์ดีพระทัยระดมคณะใหญ่ให้นายควาญช้างผู้ชำนาญไปคล้องช้างมาฝึกสอน พระองค์ก็เสด็จขึ้นบนหลังช้างออกประพาส
พอเข้าไปในราวป่าบังเอิญมีโขลงช้างที่มีช้างพังคือช้างตัวเมียอยู่ในช่วงมีรอบเดือนถ่ายอุจจาระออกมา พอช้างมงคลได้กลิ่นอุจจาระช้างตัวเมียที่มีรอบเดือนเป็นช่วงที่พร้อมจะผสมพันธุ์
เท่านั้นเองเกิดอาการตกมัน ควาญช้างเอาขอสับดึงรั้งอย่างไรก็เอาไม่อยู่ ร่ายมนต์สะกดก็ไม่อยู่ สะบัดทีเดียวทุกคนกระเด็นตกหมดเหลือเพียงพระองค์เดียว ช้างก็เตลิดวิ่งไปแบบไม่คิดชีวิต มองเห็นกิ่งไม้ยื่นออกมาต้องกระโจนคว้ากิ่งไม้ไว้ถึงรอดมาได้ พอถามนายควาญช้างว่า
ท่านฝึกช้างอย่างไรทำไมพยศอย่างนี้ นายควาญช้างบอกไม่ใช่ความผิดข้าพระองค์เป็นเพราะมันได้กลิ่นช้างพังตัวเมีย มนต์อะไรก็สะกดไม่อยู่ แต่เดี๋ยวพอมันเสพสังวาสเสร็จมันจะกลับมาอยู่ในคำสั่งเหมือนเดิม
ไม่นานหลังเสร็จกิจกับช้างตัวเมียมันก็กลับมาจริง ๆ นายควาญช้างร่ายมนต์สะกดให้ช้างเอางวงจับก้อนเหล็กที่เผาไฟจนร้อนแดง ช้างตัวนี้ถูกมนต์สะกดยอมเอางวงไปจับเหล็กร้อนแดง จนงวงไหม้ ควันลุก
พอเห็นอย่างนั้นจึงนึกสะท้อนใจว่า กามนี้มันรุนแรงนัก ขนาดมนต์ของนายควาญช้างที่มีอานุภาพสะกดให้ช้างยอมจับก้อนเหล็กที่ร้อนแดงได้ ก็ยังสะกดช้างที่ตกอยู่ในอำนาจกามไม่ได้ อำนาจของกามมันรุนแรงกว่าก้อนเหล็กที่ร้อนแดงนี้อีก
เห็นอย่างนั้นพระองค์เลยสละราชสมบัติออกบวช สร้างบารมี ตั้งความปรารถนาพุทธภูมิ นี่ก็เป็นตัวอย่างของพระชาติหนึ่งในช่วงสร้างบารมีตั้งความปรารถนาด้วยใจที่จะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต
ชาติหนึ่งในช่วงที่พระองค์เปล่งวาจาปรารถนาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในชาตินั้นพระองค์เป็นดาบสมีลูกศิษย์มากมาย วันหนึ่งขึ้นไปบนเขามองดูในหุบเหวเห็นแม่เสือหิวจัดจนตาลาย จ้องลูกเขม็งทำท่าจะกินลูก
ปกติเสือมันรักลูกมากแต่มันหิวจนทนไม่ไหว ทำท่าจะกินลูก ดาบสรีบบอกลูกศิษย์ให้ไปหาเศษเนื้อมาเลี้ยงเสือ มันจะได้หายหิวไม่กินลูก
ระหว่างลูกศิษย์ไปหาเศษเนื้อ ดาบสเห็นว่าไม่ทันแล้วเสือมันทำท่าย่อตัวจะฟัดลูกแล้ว จึงอธิษฐานว่าข้าพเจ้าขอสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตลูกเสือตัวนี้ ขอเทวดาอารักษ์ทั้งหลายจงเป็นพยานด้วยเถิด ข้าพเจ้าขอสละตัวเองเป็นทาน ให้ชีวิตเป็นทานเพื่อจะช่วยชีวิตลูกเสือ
ด้วยบุญนี้ขอให้ข้าพเจ้าได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต สิ้นคำอธิษฐานก็กระโดดลงเหวให้เสือกิน เสือจะได้อิ่มไม่กินลูกของตัวเอง
เจริญพร
- 42
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
