การถวิลหาความเจ็บปวดในตัวผู้คน
ภายใต้สุขภาพพลานามัยที่แข็งแรงใครจะรู้ว่าเนื้อในของมนุษย์กลับใฝ่หาความเจ็บปวดและทรมานอย่างมิอาจขาดได้ ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะความผิดปกติที่เกิดขึ้นในสมองหรือเกิดจากจิตถูกปรุงแต่งใส่เติมสีสัน แต่ที่มนุษย์อย่างพวกเราต้องการความเจ็บปวดเพราะมันคือความสุขที่อยู่ลึกภายในกาย
แต่เดิมความสุขนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับอาการบาดเจ็บมาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ หากถึงปัจจุบันอารมณ์ดังกล่าวก็ยังคงส่งผลถึงทุกวันนี้
แม้หลายคนจะปฏิเสธบอกว่าเจ็บแล้วสุขตรงไหน แต่ลองตรึกดูอีกซักรอบแล้วจะรู้ว่าความคิดนั้นเป็นสิ่งที่ผิดมหันต์
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่จะสยบทุกข้อครหา คือ การที่พวกเราเหล่ามนุษย์มักเดินชน เดินสะดุด สร้างความเจ็บปวดให้ตัวเองอยู่เสมอ
ไม่ว่าจะเป็นตอนเด็กจวบจนถึงวัยผู้ใหญ่จะมีซักกี่คนกันที่ไม่เคยมีบาดแผลที่เกิดจากฝีมือตัวเองมาก่อน
ถึงจะเป็นคนที่มีนิสัยระแวดระวังภัยสูงก็มิอาจหักห้ามใจฝืนเสียงเรียกร้องความต้องการความเจ็บปวดได้
สุดท้ายตราบใดที่เรายังมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมคงหนีไม่พ้นที่จะต้องทำตัวเองเจ็บปวดหรืออยากถูกคนอื่นทำร้าย ฉะนั้นเมื่อหนีไม่ได้หลบไม่พ้นก็ควรเปลี่ยนแนวความคิดและหาทางอยู่ร่วมพร้อมหรรษาไปกับความเจ็บปวดซะดีกว่า เพราะรสชาติของความเจ็บมันขาดไม่ได้ถ้ายังมีชีวิตอยู่
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
