เรื่องที่ 10 ทอฝัน
🎵 ทีละนิด ทีละน้อย ทำให้มันเป็นจริง
ครั้งละนิด ครั้งละน้อย ฝันก็คงจะจริง 🎶
เสียงเครือที่พยายามดัดให้สดใสของแม่ดังก้องครัว
แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนที่ฉันยังตัวเล็ก ๆ แม่ใช้รถเข็นขายอาหาร
ด้านข้างที่เป็นช่องเก็บของคือห้องนอนของฉัน
ตะกร้าสานใบใหญ่รองด้วยผ้าห่มเป็นเตียงนุ่ม ๆ
บนรถเข็นมีแกงหม้อ และกับข้าวหลายอย่าง
แม่มีพลังวิเศษ เสกมันขึ้นมาได้ในพริบตา
และแม่ก็เสกมันให้หายวับในไม่กี่อึดใจ
ลูกค้าของแม่เป็นคนอารมณ์ดี หัวเราะร่าเริง ชอบเล่นกับฉัน
แม่ฝันที่จะมีร้านอาหารที่เป็นร้านจริง ๆ ไม่ใช่ร้านรถเข็น
และแม่ก็ทำสำเร็จ
เมื่อโตขึ้นฉันถึงรู้ว่าพลังวิเศษของแม่ คือ ความอุตสาหะ และความใส่ใจ
แต่นั่นแค่บางส่วน
ก่อนแม่จะตาย แม่กระซิบข้างหู บอกเคล็ดลับที่แท้จริงให้กับฉัน
ฉันสืบทอดกิจการร้านอาหารจากแม่
ลูกค้าของฉันเป็นคนอารมณ์ดี หัวเราะร่าเริง
เช้ามืดวันนี้ซึ่งก็เหมือนกับวันอื่น ๆ
ฉันหยิบใบไม้แฉก ๆ สีเขียวเข้มห่อในผ้าขาวแล้วหย่อนลงไปต้มกับผักและเครื่องเทศ เคี่ยวเป็นน้ำสต็อก
กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยแทรกผ่านจมูกเข้ามาเต็มปอด
ฉันร้องเพลงของแม่อย่างมีความสุข
🎵 ทีละนิด ทีละน้อย ทำให้มันเป็นจริง
ครั้งละนิด ครั้งละน้อย ฝันก็คงจะจริง 🎶
คุยกัน :
ฮิ ฮิ ขอบคุณ 555 เพลงทอฝัน www ของพี่นก สินจัย kkk ahahah
( ╹▽╹ )
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
10ถูกใจ
481รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
