The Adventures of จ.Jump ตอน โรงพยาบาลซอมบี้
ทักทายผู้อ่านทุกท่านในวันเย็นสบายเฉียดกลางเดือนตุลาคมกับผมนายจั๊มพ์ หลังจากเหาะเหินเดินอากาศในตอนตัวตลกกลางเวหา คราวนี้ก็ย้ายถิ่นฐานมาแวะพักที่โรงพยาบาลในรัสเซียกันบ้าง ซึ่งถ้าพูดถึงความตายกับโรงพยาบาลย่อมเป็นของคู่กัน แต่ถ้าความตายที่ว่าเป็นซอมบี้ละจะเป็นยังไง และเรื่องราวต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นขอเชิญชวนทุกคนลุ้นสัมผัสกันได้กับตอน โรงพยาบาลซอมบี้
“จะไม่ไหวแล้ว”
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนผมพึ่งลิ้มลองอาหารข้างทางริมถนนเปลี่ยวรถอย่างสโตรกานอฟ (Stroganoff) ที่เป็นอาหารจานเนื้อหน้าตายั่วน้ำลายและมีกลิ่นยั่วยวน ด้วยรสชาติกลมกล่อมเข้ากับครีมสุดเข้มข้มจึงอดไม่ได้ที่กินแล้วต้องกินเบิ้ลอีก
ลงท้ายผมเลยต้องมารับโทษทัณฑ์ของการออกตามหาสุขาที่ไม่มีให้เห็นอยู่ใกล้ ๆ
โดยการปลดทุกข์ผมสามารถเข้าข้างทางเพื่อหลบไปทำธุระส่วนตัวได้ แต่เหตุที่ยังฝืนทนก้าวเดินต่อเพราะไม่มีอะไรให้เช็ดซับนอกจากกางเกงในที่สวมใส่อยู่
ในจังหวะที่ข้าศึกเกือบทะลวงผ่านประตูชัยมา เบื้องหน้าของผมก็ปรากฎตัวช่วยเป็นโรงพยาบาลตั้งอยู่ไม่ไกล ณ ใจกลางป่าที่มีแค่ถนนเส้นเดียวมุ่งตรงเข้าหา
ครั้นที่เห็นตัวผมก็อยากวิ่งใจจะสั่น ทว่าแค่เดินยังจะอั้นไม่ไหวขืนออกแรงวิ่งไอ้ที่กำลังอดกลั้นได้พุ่งทะลักประตูหลังออกมาก่อนเป็นแน่แท้
จนแล้วจนรอดผมก็เดินบิดมาถึงข้างในโรงพยาบาลจนได้ แต่ชะตากรรมดันเล่นตลกไม่เลิกราเพราะคิวในห้องน้ำชายที่ใกล้สุดแถวกลับยาวล้นออกมาข้างนอก ขณะที่ห้องน้ำอีกฝั่งไม่มีคนใช้เพราะทางเดินมีป้ายตั้งขวางกลาง
จากที่เห็นผมคงทนรออีกไม่ไหว เลยต้องแอบเนียนทำเป็นอ่านป้ายประกาศแล้วเข้าแทรกซึมห้องน้ำที่ไม่มีคนต่อคิว
ตอนที่ลักลอบผ่านเข้ามาผมคิดว่าป้ายตั้งตรงทางเดินอธิบายถึงสาเหตุที่ห้องน้ำอาจเสียหรือชำรุด แต่เมื่อลองกดทดสอบดูทุกอย่างก็เป็นปกติไม่เห็นมีตรงที่ใช้ไม่ได้
ดังนั้นถ้าทุกอย่างโอเคสิ่งที่ผมต้องทำก็แค่หย่อนก้นปล่อยให้ธรรมชาติจัดการตามวิถีที่เป็น
เสร็จสรรพกระบวรการคัดแยกที่เหลือผมก็แค่แกล้งเดินจากไปทำหน้าแบบไม่รู้ไม่ชี้
ทว่าตอนส่องดูลาดเลาก่อนออกผมกลับต้องผวาหวาดกลัวสุด ๆ จากก้นบึ้งของหัวใจ เพราะซอมบี้ 2-3 ตัวพึ่งเดินผ่านหน้าไปหยก ๆ
ผมย้อนปิดประตูเบา ๆ หันมาตั้งสติมองกระจกบอกตัวเองไม่ได้ฝันไปใช่ไหม การที่ซอมบี้เดินในโรงพยาบาลย่อมหมายถึงข้างนอกมีอันตรายหากออกไปแบบไม่มีแผนรับมือ
ถ้าเป็นคนปกติเมื่อเห็นซอมบี้คงครองสติไม่ได้นาน โชคดีที่ผมเชี่ยวชาญเรื่องการรับมือกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ซึ่งเคยคิดอยู่เหมือนกันหากเจอซอมบี้จริงจะแก้ปัญหายังไง เห็นทีหนทางรอดคือการหาอุปกรณ์ช่วยชีวิตที่มีในห้องน้ำ
ถึงอย่างงั้นข้าวของที่หาได้ก็มีแค่กล่องบรรจุสบู่เหลว ม้วนกระดาษชำระ และกระถางต้นไม้จิ๋ว ในแง่ร้ายของพวกนี้แทบจะเปล่าประโยชน์หากหวังจะใช้เพื่อกำจัดซอมบี้แต่ในมุมกลับกันด้วยของ 3 อย่างนี้อาจช่วยให้ผมไม่ต้องตายก็เป็นไปได้
หลังใช้สมองคบคิดแผนรับมืออยู่นานก็ถึงเวลาลงมือปฏิบัติการวิ่งหนีตายจากห้องน้ำในโรงพยาบาล
ผมเริ่มแผนการขั้นต้นด้วยการแง้มประตูสังเกตซอมบี้ เท่าที่เห็นพวกมันยังยืนนิ่งไม่ไหวติ่ง เป็นโอกาสเหมาะที่จะวางกับดักโดยการราดสบู่เหลวทิ้งไว้
เผอิญประจวบเหมาะฝาขวดที่ใส่สบู่เหลวร่วงลงเกิดเสียงดังเรียกร้องความสนใจ กลายเป็นจากที่ย่องจะหนีแบบเงียบ ๆ เป็นต้องจ๊ะเอ๋เริ่มเล่นเกมไล่ล่าอย่างไม่ทันตั้งตัว
โดยหนึ่งในนั้นหันขวับมาทางผมพร้อมอ้าปากขาดวิ่นวิ่งเต็มแรงสู้ฟัด แต่ไม่ทันจะเข้าถึงตัวก็กลิ้งตีลังกาไปสองตลบเพราะลื่นเหยียบสบู่เหลวที่แอบราดเมื่อซักครู่
“สมน้ำหน้าอย่ามาซ่ากับข้าไอ้น้องบี้”
เป็นอันว่าผมจัดการไปหนึ่งเหลืออีกฝูงที่กำลังเดินเข้ามา แม้ข้างหน้าจะเต็มไปด้วยเหล่าซอมบี้แต่ตราบใดที่สบู่เหลวยังละเลงอยู่เต็มพื้นคงยากที่พวกมันจะทะลวงก้าวข้ามผ่าน
ทว่าผมคงชะล่าใจมากไปขณะหลงระเริงกับผลลัพธ์ที่อยู่ตรงหน้า ที่ข้างหลังเองก็มีอีกฝูงรุมเขยิบตามไล่ขยับมาเรื่อย ๆ
ช่วงหนึ่งผมถอดใจเตรียมตัวตายไปเรียบร้อย แต่เมื่อนึกถึงหน้าคนในครอบครัวกับเรื่องที่อยากทำในอนาคตก็ทำให้ฮึดสู้ไม่ยอมให้ซอมบี้แทะง่าย ๆ หรอก
ผมคว้ากระถางต้นไม้จิ๋วที่หนีบไว้ตรงซอกรักแร้ พยายามเล็งเป้าตามที่สายตากะก่อนจะปาเต็มเหนี่ยวโดนเข้าที่หัวซอมบี้อย่างจัง
ผมรีบฉวยโอกาสตอนที่ซอมบี้ล้มตึงกระโดดเป็นดาราหนังบู๊แหวกทางฝ่าด่านไปเรื่อย ๆ แต่พอหนีมาถึงห้องผ่าตัดกลับชะงักเพราะเผลอหยุดดูฉากสยองขวัญที่สาวผมบลอนด์กำลังถูกซอมบี้เคี้ยวเพลิน
จากสภาพที่เห็นใจหนึ่งก็อยากจะช่วยแต่เล่นท้องโบ๋ไส้โผล่จะช่วยยังไงไหว ไอ้ผมก็รีบ ๆ อยู่เลยตัดสินใจว่าไว้โอกาสหน้าละกัน
พอหลุดจากห้องผ่าตัดมาได้สถานที่ต่อมาดันเป็นห้องปิดตายซะอย่างนั้น นอกจากทางที่พึ่งเข้ามาผมก็ไม่เห็นทางออกอื่นอีก
สรุปชีวิตที่มีคงทำบุญวาสนามาแค่นี้ อย่างน้อยก่อนตายขอทำท่าเท่ ๆ หน่อยละกัน
เพราะแบบนั้นช่วงแหงนมองขึ้นฟ้าเลยเห็นท่อปรับอากาศเชื่อมบนเพดาน สงสัยดวงยังไม่ถึงฆาตต้องตายแต่ผมจะทำยังไงให้กระโดดเกาะถึง ในห้องที่อยู่ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรให้ใช้ปีนแทนยกเว้นแค่...กลุ่มซอมบี้ที่ดาหน้าบุกมา
เช่นนั้นต้องฟัดตายกันอีกรอบแล้วใช้ซากซอมบี้ไต่เป็นกระไดลิง ขอดูหน่อยซิใครจะอยู่ใครจะตายกัน !!
ศึกสุดท้ายระหว่างผมกับซอมบี้เป็นไปอย่างดุเดือดและเมามัน 2 ตัวแรกโดนเหวี่ยงติดข้างกำแพงตัวต่อมาโดนสอยเข้าที่คาง แต่ตัวที่ 4 กลับพลาดพลั้งรอดมาได้เพราะปาฏิหาริย์ม้วนกระดาษชำระยัดใส่ปาก ส่วนตัวที่ 5 โดนเตะตัดขา พอถึง 3 ตัวถัดไปผมก็โดนรุมหมู่ฉีกกระชากร่างกายเสียท่าให้กับความตายซะแล้ว
***เฉลยปม***
หลังจากโดนกลุ่มซอมบี้ผนวกกำลังจัดการในห้องไร้ทางไปต่อ แทนที่จะโดนรุมทึ้งกัดเปลี่ยนสภาพเหมือนในภาพยนตร์กลายเป็นผมโดนลากแบบถูลู่ถูกังพาตัวมายังห้องผ่าตัดอีกรอบ
ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าหรือนี้จะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของซอมบี้ในประเทศรัสเซียที่ลักพาตัวเหยื่อมาตุนอาหารไว้ก่อน ซึ่งหากมีพฤติกรรมแบบนั้นจริงพวกมันก็จัดว่าฉลาดไม่น้อยสำหรับซากศพที่ตายแล้ว
ปรากฎว่าพอมาถึงผมต้องตกตะลึงกับสาวผมบลอนด์ไส้ไหลที่ยังรอดชีวิตอยู่ได้แถมดูดน้ำจ๊วบ ๆ แบบไม่กลัวสะท้านเครื่องใน โดยแท้จริงแล้วที่เธอยังไม่ตายจากแผลเหวอะหวะถูกกัดเพราะทั้งหมดตั้งแต่ต้นล้วนเป็นฉากในหนังซอมบี้ที่กำลังแสดง
พอรู้แบบนั้นผมก็เอะใจไอ้ป้ายที่ตั้งเป็นภาษารัสเซีย มันไม่ใช่ป้ายที่บอกห้องน้ำเสียแต่น่าจะเกี่ยวกับห้ามรบกวนการถ่ายทำเป็นต้น
ผมละอาย ๆ ที่มโนว่าโรงพยาบาลโดนซอมบี้บุก ซึ่งจากเหตุการณ์ที่เป็นฝ่ายไปป่วนกองถ่ายทำและสร้างบาดแผลแก่นักแสดงที่รับบทซอมบี้ จึงโดนเรียกร้องให้ชดใช้ด้วยการร่วมเล่นหนังปราศจากค่าจ้าง
แถมสุดท้ายยังโดนเอาคืนหลังหนังตัวเต็มออกฉายมีฉากที่ผมวิ่งหนีตายซอมบี้ตอนเครดิตจบอีก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
