💕 รั ก ข้ า ม ข อ บ ฟ้ า 💕
Ep. 4 🔹️ 🔹️ โ ล ก ใ บ ใ ห ม่ 🔹️ 🔹️
เสียงพูดคุยสนุกสนานเฮฮาจากกลุ่มเพื่อนของทิมดังมาจากหน้าบ้าน พวกเขาให้การต้อนรับฉันอย่างอบอุ่นดุจเป็นคนสำคัญทีเดียว
แต่ฉันกลับรู้สึกว่าตัวเองหดเล็กเหลือเป็นแค่ก้อนหินกลม ๆ เพียงก้อนหนึ่ง เพื่อน ๆ ของทิมส่วนมากอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ทุกคนช่างเก่ง รอบรู้และมีประสบการณ์
แองเจลล่า หรือที่เพื่อน ๆ เรียก แองจี้ เป็นคนที่สะดุดตาฉันมากที่สุด เธอน่าจะอายุน้อยที่สุดในกลุ่มด้วย แต่ก็ยังอายุมากกว่าฉันถึงสิบปี เธอเป็นผู้หญิงเก่ง คล่องแคล่ว และเป็นกันเองกับฉันมาก แต่เธอกลับทำให้ฉันหวั่นไหวที่สุดในขณะเดียวกัน
..
..
เพื่อน ๆ ของทิมกลับไปแล้ว ฉันช่วยเขาเก็บข้าวของและทำความสะอาดเล็กน้อย ทิมเป็นคนที่จัดการเรื่องงานบ้านได้ดีเกินกว่าที่ฉันคิด อาจเป็นเพราะเขาดูแลตัวเองมานานกระมัง
ทิมเดินมายืนย่อเข่าตรงหน้าฉัน ถามเบา ๆ “ดื่มอะไรหน่อยมั๊ย”
..
..
เสียงทิมพูดขึ้น “จำได้มั๊ย คุณโชว์ส่วนหนึ่งของบทสรุปไว้ที่หน้าปก” ฉันขำกับความจำและการเปรียบเปรย ฉันเคยบอกเขาว่า ฉันเหมือนหนังสือที่โชว์ทุกสิ่งไว้ที่หน้าปก
..
..
“เพื่อนคุณน่ารักทุกคนเลย” ดูเหมือนฉันพยายามจะพาเขาไปในจุดที่อยู่ในใจตัวเองโดยไม่รู้ตัว
“คุณแองจี้ ทั้งสวยทั้งเก่งเลยนะคะ”
เขาเอื้อมมือมาโยกหัวฉันเบา ๆ “คิดอะไร”
ฉันหันไปมองเขาพร้อมกับส่ายหน้า
..
..
เสียงพูดเย้า ๆ “ถ้าผมชอบแองจี้แบบนั้น เราคงแต่งงานกันไปแล้ว” และเอานิ้วชี้มาแตะที่ปลายจมูกฉัน
ฉันรู้สึกละอาย นี่ฉันเริ่มหึงและไร้เหตุผลตั้งแต่เมื่อไหร่
..
“ตกลงวันนี้คืองานเลี้ยงวันเกิดคุณหรอ ไม่ยอมบอกฉันก่อน ฉันไม่มีของขวัญให้คุณเลยนะ” ฉันถามอย่างแง่งอน สองมือของทิมยังกุมไหล่ฉันไว้ทั้งสองข้าง สายตาที่มองฉันทำให้ฉันรู้สึกร้อนได้ไม่น้อยทีเดียว
“ที่ผมไม่ได้บอก เพราะไม่ใช่วันเกิดผม เพื่อนเค้าล้อเล่นว่าวันเกิดผม เพราะผมเริ่มชีวิตใหม่แล้ว ชีวิตที่มีคุณอยู่ด้วยไง และคุณคือของขวัญที่พิเศษที่สุด”
..
..
ทิมเดินไปเปิดเพลงที่โต๊ะทำงานตรงมุมห้อง แล้วกลับมานั่งเบียดอยู่ใกล้ ๆ พร้อมฮัมเพลงอยู่ข้างหู
You're my piece of mind,
in this crazy world.
Your're everything I've tried to find,
your love is a pearl.
You're my Mona Lisa, you're my rainbow skies,
and my only prayer, is that you realize,
you'll always be beautiful, in my eyes.
ฉันหันไปมองหน้าเขา เห็นเขาหลับตา ใบหน้าดุจกำลังเคลิ้มฝัน และยังคงร้องเพลงคลอต่อไป
The world will turn,
and the seasons will change.
And all the lessons we will learn,
will be beautiful and strange.
We'll have our fill of tears, our share of sighs.
My only prayer, is that you realize.
You'll always be beautiful, in my eyes.
You will always be, beautiful in my eyes.
And the passing years will show,
that you will always grow,
evermore beautiful, in my eyes.
And there are lines upon my face,
from a lifetime of smiles.
But when the time comes to embrace.
for one long last while.
We can laugh about it, how time really flies.
We won't say goodbye, 'cause true-love never dies.
You'll always be beautiful, in my eyes.
..
“ผมชอบฟังเพลงนี้เวลาที่คิดถึงคุณ แต่วันนี้เราได้ฟังด้วยกัน โมนาลิซ่าของผม” ทิมไซ้จมูกที่แก้มฉันเบา ๆ เราไม่เคยแสดงความรักต่อกันเกินเลยไปมากกว่านี้ ทั้งที่โอกาสเปิดตลอดเวลา
“ผมรักคุณ ผมรักในเกียรติของคุณ และเคารพในขนบประเพณีที่คุณเป็นอยู่” เขาเคยบอกฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่เราไปเที่ยวกันตามลำพัง
..
..
“คุณรู้มั๊ยผมได้คะแนนเต็ม”
ทิมเอ่ยขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุยตอนที่เรานั่งอยู่บนรถแท๊กซี่เพื่อมาสนามบิน ฉันถามกลับไปอย่างงง ๆ ว่าคะแนนอะไร จึงเข้าใจว่า ทิมหมายถึงเขาได้คะแนนเต็มจากบททดสอบของแม่ ซึ่งฉันก็เชื่อเช่นนั้น
..
เวลาเกือบสิบวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฉันใช้เวลาเพียงน้อยนิดในแต่ละวันติดตามงานที่บริษัท
..
ฉันได้พบกับครอบครัวน้องสาวของทิมที่อยู่เมืองเดียวกัน ครอบครัวที่มีพ่อแม่ และลูกชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ที่ดูสมบูรณ์แบบ แต่ไม่ได้พบกับครอบครัวพี่ชายซึ่งอยู่กันคนละเมือง
..
..
วันนี้ทิมต้องเข้าที่ทำงานไปประชุมและสรุปงาน เขาทำงานไม่เป็นเวลา ไม่เหมือนฉันที่มีเวลาค่อนข้างแน่นอน แม้ว่าจะต้องอยู่เกินเวลาบ้างหรือหอบงานกลับมาที่บ้านบ่อยครั้ง
..
การอยู่ที่บ้านคนเดียว ทำให้ฉันมีเวลาเดินสำรวจบ้านซึ่งเป็นบ้านเดิมสมัยพ่อและแม่ของทิม บ้านทิมตกแต่งเรียบง่ายแต่อบอุ่น ฉันมีเวลาอยู่กับตัวเองขณะนั่งดื่มกาแฟและคิดภาพอนาคตของเราที่เก้าอี้โยกหน้าบ้าน
..
..
อีกสองวันฉันจะกลับเมืองไทย คงมีงานให้สะสางพอสมควร แต่เรื่องส่วนตัวนั้นมีให้สะสางมากทีเดียว ฉันจะทำอย่างไรต่อไป เราอยู่ห่างไกลกันคนละซีกโลก หากถึงเวลา ก็ต้องเลือก .. แต่ ..ใครจะเป็นคนเลือก
..
..
ทิมพูดเสียงขึ้นจมูกเล็กน้อย “ผมไม่ชอบโมเม้นต์นี้เลย ที่คนหนึ่งต้องเดินจากอีกคนหนึ่งไป” ฉันน้ำตารื้นก่อนจะได้ยินทิมพูดด้วยซ้ำ เขาสวมกอดฉันหอมที่แก้มเบา ๆ อย่างฉาบฉวย “เดินทางปลอดภัยนะ ผมรักคุณ รักมากด้วย”
..
..
ฉันเล่าเรื่องแองจี้ให้แม่ฟังพร้อมโชว์รูปที่ถ่ายในวันที่สังสรรค์กันที่บ้านทิม ท่าทางแม่ไม่ยินดียินร้ายนัก
“หนูระแวงเกินไปหรอ มันเป็นสัญชาตญานของผู้หญิงมั๊ย แต่หนูรู้สึกจริง ๆ ว่าเธอรู้สึกกับทิมพิเศษกว่าเพื่อนคนอื่น”
แม่ไม่ได้ให้ความเห็นว่าเชื่อหรือไม่เชื่อกับสิ่งที่ทิมบอกเกี่ยวกับเรื่องแองจี้
แม่ยังคงเงียบ แถมบอกฉันว่า “เข้าไปดูซิว่า ผ้าห่มอบเสร็จหรือยัง ถ้าเสร็จแล้วเปิดตู้ระบายความร้อนด้วยนะ”
ฉันขัดใจเล็กน้อยที่แม่ไม่ค่อยสนใจเรื่องที่ฉันเล่าเท่าไรนัก แต่ยอมเดินกลับเข้าบ้านไปจัดการโดยดี
..
..
แม่นั่งมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่ที่นิ้วนางซ้ายของแม่เหมือนคิดอะไรอยู่ตอนที่ฉันเดินกลับออกไป แหวนทองเกลี้ยงแต่เต็มไปด้วยริ้วรอยขูดขีด เพราะแม่ใส่มาตลอดไม่เคยถอดเลย
..
“แม่ ..” ฉันเรียกเสียงอ่อยเหมือนจะพยายามดึงแม่กลับเข้าสู่เรื่องที่คุยกันค้างไว้
“ผ้าอบเสร็จแล้ว เปิดให้มันระบายความร้อน ความชื้น ออกซะให้หมดแล้วค่อยเก็บ ถึงเก็บนานก็ไม่เหม็นอับ” แม่ยังไม่ยอมจบ ฉันเริ่มงงกับเรื่องอบผ้าของแม่ จนต้องส่งสายตาถามแม่ “แล้วมันเกี่ยวยังไงกับเรื่องของหนู”
คำตอบของแม่ทำเอาฉันชะงัก “ไม่เกี่ยว ก็แค่จะให้เย็นลงหน่อย ผ้าอบใหม่ ๆ มันร้อนเกินไป เอามาห่มก็ไม่สบายตัว คนที่อารมณ์กำลังร้อน คุยกันก็ไม่ได้เรื่อง”
..
แม่ยื่นมือซ้ายที่มีแหวนแต่งงานสวมอยู่มาให้ฉันดู
“ดูซิ ริ้วรอยเต็มไปหมดเลย พ่อแกเคยจะเอาไปทำใหม่ให้มันสวย ๆ แต่แม่ไม่ยอม แต่ละรอยมันคอยเตือนใจเราว่า ชีวิตคู่ต้องผ่านอะไรมามากมาย แต่มันก็ทำความเสียหายได้แค่ผิวนอกเท่านั้น”
..
แม่ชี้มือไปที่ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้าน
“พ่อกับแม่ปลูกต้นไม้ต้นนี้ตั้งแต่เป็นกล้าไม้ต้นเล็ก ๆ ในวันที่เราแต่งงานมาอยู่ที่บ้านนี้ด้วยกัน ต้นไม้เติบโตแข็งแรงไม่โอนเอนตามแรงลม เพราะมีรากแก้วคอยยึด เหมือนความเชื่อมั่นที่เรามีต่อกัน”
“การที่คนสองคนจะอยู่ด้วยกันได้ ต้องมีความมั่นคงและเชื่อมั่นต่อกัน ความระแวงเหมือนสนิมในเนื้อเหล็กที่จะกินจนเนื้อเหล็กผุในที่สุด”
..
“ถ้าเรารักใคร อย่าผลักไสเขาให้ไปหาคนอื่นด้วยทิฐิ เพราะในที่สุดคนที่เจ็บปวดคือตัวเรา”
..
..
ฉันจำคำพูดแม่ในวันนั้นได้ทุกคำพูด ฉันกอดแม่ซุกหน้ากับอกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง “แม่ … หนูจะมั่นคงให้ได้แบบแม่ ”
…..….
จบตอนที่ 4
ฝากลิงค์เพลงโปรดของทิมไว้ให้เพื่อนที่สนใจนะคะ
แล้วมาติดตามกันต่อสัปดาห์หน้าค่ะ
สวัสดีนะคะ
คนไทยตัวเล็กเล็ก
5 ธันวาคม 2563
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
