Chapter1.2
งานวันนี้ผ่านไปด้วยดี บุคลิกสดใสอย่างชินเข้าหาคนง่าย ชวนคุยสนุกสนานไม่ต้องอิงสคลิป จากโซนของกินย้ายมาโซนของแฮนเมค สกิลสปีคอิงลิชถูกใช้คุยกับนักท่องเที่ยวอย่างออกรส ผมแทบไม่ต้องกำกับอะไรแค่ถือกล้องตามให้ทันก็พอ
จบงานรอบเช้า ฝ่าจราจรกลับมาโซนใจกลางเมือง สภาพเราสองอ่อนเพลียไม่ต่างกัน ผมทิ้งตัวนอนหลับบนเตียงจนแรงยุบข้างๆ ปลุกให้ตื่น
สมองรับรู้ว่าใครอีกคนนอนอยู่ใกล้ กลิ่นหอมๆ โชยตบจมูกผมแค่แกล้งหลับเฉยๆ นอนรอว่าเมื่อไรมันจะปลุกสักที
แรงดึงดูดเคลื่อนเข้าใกล้ทีละน้อย ผมรู้ว่เราอยู่ใกล้กันมาก ความรู้สึกนี้คืออะไรนะ ทั้งอึดอัด สงสัยและอยากให้ใกล้กว่าเดิม
"พี่นี่น่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะ" เสียงกระซิบแผ่ว ไม่รู้มันคุยกับผมหรือเปล่าแต่บทผมคือแกล้งหลับอยู่ไง จะลืมตาตื่นตอนนี้ก็ไม่ได้ด้วย
"จำได้สักทีซิ ผมขอร้อง" จากเบาแผ่ว เสียงชินตอนนี้สั่นไหวราวจะร้องไห้ ผมไม่เข้าใจที่มันพูดหรอก เราไม่เคยแสดงด้านนี้ให้เห็นกัน หัวใจผมเต้นระส่ำอยากรู้ว่ามันพูดถึงอะไร
'กริ๊งง... กริ๊งง!!'
เสียงนาฬิกาปลุกดังขัด ผมแสร้งงัวเงียลืมตาจดจ้องไปที่ใบหน้าขาวหล่อ ชินเบียงหน้าหนี อึกอักคล้ายมีเรื่องให้คิด ไอ้ผมมันคนตรงๆ พอสงสัยก็ต้องถาม
"เป็นอะไรไป แอบคิดมิดีมิร้ายกับกูเปล่าเนี่ย" ย้อนถามเสียงกวน ชินทิ้งตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียงไม่ยอมสบตา
"ตลกเหอะ! ผมเห็นพี่นอนน้ำลายยืดอยู่หรอก" ชินเถียงตามสไตล์มัน ผมเพียงอมยิ้มน้อยๆ คงเพราะจริตแบบนี้น่าเอ็นดูมั้ง ผมถึงไม่อยากพูดอะไรต่อ
"ไปทำงานได้แล้วไป ลูกค้ามารอแล้ว"
"เฮ้ย! ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย"
"ตากล้องหล่อขนาดนี้ใครก็อยากรีบมาป่ะ"
"มึงก็ขยันชมกูจัง นี่ชักเชื่อแล้วนะว่ากูหล่อจริง"
"เห้อ! ผมประชด"
ผมล้างหน้าล้างตาพอให้หายเหนื่อยก็รีบลงมาสตูดิโอข้างล่างทันที อาชีพคือตากล้องจึงต่อยอดรับจ็อบถ่ายรูปด้วยซะเลย ซึ่งแน่นอนว่าลูกค้าส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้หญิง
"สวัสดีครับ คุณฟางที่นัดไว้หรือเปล่า" ผมถามเบาๆ ยืนด้านหลังผู้หญิงร่างสูง เห็นเธอยืนมองภาพฟิล์มแปะฝาผนัง มุมปากยกยิ้มน้อยๆ เลยอยากชวนคุย
"ค่ะ เพื่อนแนะนำมาว่าพี่ถ่ายรูปสวย" เสียงหวานหูเอ่ยชมผมทันที
"ไม่เกี่ยวกับผมหรอก อยู่ที่ตัวนางแบบมากกว่า" ผมมีมารยาทพอที่จะหยอดกลับไป เธอยิ้มกริ่ม ผมเลยชวนดูรูปถ่ายต่อ
ฝาผนังพื้นกว้างคือเมมโมรี่ขนาดใหญ่ รูปถ่ายซีดบ้างจางบ้างแต่ผมจำคนเหล่านั้นได้ดี บางคนมาแบบมิตร บางคนมาแบบศัตรู คงมีแค่เพียงคนเดียวที่ไม่มีรูปอยู่ในนั้น
"เด็กคนนี้ใครอะคะ คุ้นหน้าจัง" คุณฟางชี้นิ้วไปที่รูปวัยเด็ก ผมไม่ตอบเพียงยิ้มตอบ
"ฟางคุ้นจัง เหมือนเคยเห็นที่ไหน"
"ไม่มั้งครับ คุณไม่น่าจะเคยเห็น"
"เคยซิคะ ที่ฟางจำได้เด็กคนนี้ใส่กางเกงสีดำ ไม่ใช่เสื้อนี่น่า"
'!!!'
ริมฝีปากสีหวานพูดคำในความคิดออกมา ผมตกใจมาก ผมไม่เคยบอกใครเลยว่าฝันร้ายผมอยู่ในสภาพไหน ภาพวัยเด็กที่กำลังจมน้ำไม่ใส่เสื้อสวมเพียงกางเกงสีดำตัวเดียววนเข้ามาอีกแล้ว ผมสั่นหวาดกลัวไม่ต่างจากตอนนี้เลย
"แล้วไงต่อ คุณฟางเห็นเด็กคนนี้ที่ไหน" ร้อนรนถาม
"ไม่แน่ใจน่ะค่ะ แต่ฟางเคยเห็นจากในรูปนี่แหล่ะ"
"รูปหรอ รูปที่ไหน"
"ที่บ้านค่ะ พี่ไลท์อยากดูหรอคะ"
จากสติหลุดหลงคำคุยหญิงสาว ผมรีบร้อนถามดูเหมือนคุณฟางจะจับทางถูกซะด้วย เราสบตากันแววตาเชื้อเชิญฉุดผมกลับมาที่เดิม
"เอ่อ... คราวหลังดีกว่าครับ เรามาถ่ายรูปกันดีกว่า"
เดินเลี่ยงไปจัดเตรียมอุปกรณ์ ผมสลัดหัวไหวๆ ขับไล่ความสงสัย ตั้งสติกับงานตรงหน้า รอจนคุณฟางแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จได้เริ่มงานกัน
หญิงสาวผิวขาวสะอาด สวมใส่ชุดเดรสแฟชั่นสีชมพูช่วงล่างเป็นกระโปรงสั้นเต่อเหนือเข่า ช่วงบนเป็นเสื้อแขนกุดคอเว้ากว้างดูเซ็กซี่สดใสในคราวเดียวกัน
คุณฟางใช้สายตาเก่งมาก เธอจ้องผมตาวาวเปิดเผย ผมไม่ได้โง่ผมดูออกว่าอาการเธอคือกำลังอ่อย หากแต่ว่าหัวใจนี่ซิกลับวูบวาบเต้นแรงตามสิ่งยั่ว
'บ้าน่า! ผมไม่ได้ชอบ แล้วที่เป็นอยู่นี่อะไร'
ผมสำรวจหัวใจตัวเองบ่อยครับ ผมรู้ทันได้ว่าความรู้สึกไหนคือชอบ แบบไหนคือตื่นเต้นดีใจ แต่กับฟางมันเต็มไปด้วยความอยากรู้ และเหมือนเธอเองก็รู้ตัวจึงยั่วยวนผมไม่หยุด
"เซตนี้ผ่านแล้วครับ คุณฟางเปลี่ยนชุดได้เลย" ผมตัดบท เดินเลี่ยงไปดูดรูปลงคอม เสียงฝีเท้าเดินตามมาติดๆ ช่วงแขนเบียดเข้าใกล้ โน้มหน้าลงดูหน้าจอด้วย
"ฟางเอามาแค่ชุดเดียวค่ะ ฟางแค่อยากเจอพี่ไลท์" เสียงหวานหูกระซิบใกล้ ผมไม่กล้าหันไปมอง รีบดีดตัวออกห่างเปิดทางให้คุณฟางดูหน้าจอสะดวกขึ้น
"พี่ไลท์กลัวฟางหรอคะ" เธอถาม
"เปล่านะ ไม่ใช่แบบนั้น ผมแค่ว่าแปลกๆ"
"แปลกยังไงคะ"
"แปลกที่คุณดูไม่สนใจรูปเลย"
"ไม่แปลกหรอกค่ะ ก็ฟางไม่ได้อยากถ่ายรูป ฟางอยากเจอพี่ต่างหาก"
"เอ่อ..."
ในขณะที่ผมก้าวถอยเธอยิ่งขยับเข้าใกล้ แววตาพราวสะท้อนแสงไฟวิบวับ ริมฝีปากชมพูระเรื่อเม้มหากันแอบกัดปากกลืนน้ำลายเล็กน้อยก่อนยกมือสูงวางทาบแผงอกผม
"จะทำอะไร" ผมถามเสียงเรียบ ฟางไม่ตอบกลับชันตัวสูงยื่นริมฝีปากมาใกล้ปากผม ระยะห่างไม่กี่เซนทำผมนิ่งค้าง โชคไม่ดีนักประตูห้องดันถูกผลักเข้ามา
'แอร๊ดดด...'
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
