ผู้เขียนเคยมีเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นข้าราชการอยู่หน่วยงานแห่งหนึ่งมาบอกเปรยให้ผู้เขียนฟังว่าทำงานได้เงินไม่เท่าไร จึงคิดว่าจะพยายามสอบตั๋วทนายให้ได้แล้วลาออกมาเป็นทนายเต็มตัว ผู้เขียนได้ฟังดังนั้นถึงกับสะดุ้ง ไม่ใช่เพราะกลัวจะมีเพื่อนร่วมอาชีพเพิ่มขึ้น แต่คิดในใจว่าสหายท่านนี้มองภาพอาชีพทนายผิดจากความเป็นจริงไปมาก สหายท่านนี้คงเข้าใจว่าเมื่อสอบเป็นทนายความได้แล้วก็สามารถรับงานคดีความเรียกค่าวิชาชีพได้ครั้งละหลายหมื่นหลายแสนได้เลยและคงมีคนมาจ้างทำคดีความอย่างไม่ขาดสาย ได้ออกรถหรูซื้อบ้านหลังโตได้สมใจก็คราวนี้ ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะผู้เขียนก็เคยเข้าใจเช่นนั้นว่าเมื่อได้ตั๋วทนายได้ใส่ชุดครุยสุดเท่ห์ก็จะมีงานเข้ามาเอง