รอบกองไฟ
๑๐. การปฏิบัติง่ายๆ ในชีวิตประจำวันด้วยการเคลื่อนไหวที่รู้สึกตัวทั่วถึง จะช้าก็ได้เร็วก็ได้ ขึ้นอยู่กับความเจนจัดของเรา จะดื่มจะกินจะถ่าย กำหนดความรู้สึกตัวอยู่อย่างเงียบเชียบและลึกซึ้ง
แล้ววันหนึ่งจะเป็นของเรา คือวันที่ธรรมชาติแท้ของเราแสดงตัวออกมาในทุกกิจการงาน ในข้อเขียน ในการเอื้อมมือไปจับมือกับคนที่เป็นที่รัก ในการล้างชาม การเขียนจดหมาย ในการหวีผม ในการแปรงฟัน
ขอให้เอาธรรมชาติแท้ของเรามาแปรง มาหวี มาเขียน มาจับมาต้อง มาล้างมาถู อย่าให้โอกาสแก่มายาภาพแสดงออกมา ไม่เท่าไรตัวปลอมเหล่านี้จะล่าถอยไป มันรอสู้แสงสว่างแห่งข้อเท็จจริงของความรู้สึกตัวนี้ไม่ได้
ถ้าเราจะรักชีวิต, รักตัวเอง ต้องรักตัวจริงไม่ใช่ตัวปลอม ความรู้สึกตัวทั่วถึงนั้นเป็นเรื่องง่ายที่ทุกคนทำได้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่, เด็ก, หญิงหรือชาย คนจีน, ไทยหรือฝรั่ง เมื่อกระทำอยู่เช่นนี้ ชื่อว่าเป็นการกระทำเพื่อการหลุดพ้น ไม่ใช่วนเวียนอยู่ในโลก
เป็นการกระทำที่ไปเหนือ เป็นการกระทำเพื่อให้รู้จักตัวเองให้ถ่องแท้ เหมือนได้พูดแล้วว่าตัวเรานั้นไม่ใช่คนจีน ไม่ใช่คนไทย ไม่ใช่สุข ไม่ใช่ทุกข์ ตัวเรานั้น ไม่ใช่ตัวดีหรือตัวชั่ว ตัวเรานั้นเป็นความรู้แจ้งเท่านั้น
เมื่อใดเราร่วมรู้ว่า ตัวเราเป็นธรรมชาติแห่งความรู้แจ้ง เมื่อนั้นความขัดแย้งความทุกข์ ความท้อแท้ ความระอา ความกังวลสิ้นซากลงไป หรือโน้มไปสู่ความสิ้นซาก หากเราไม่ทำเช่นนี้ เราจะรู้สึกว่าทุกวี่ทุกวันตัวมายาจะเพิ่มขึ้นในตัวเรา
ยิ่งเรียนธรรมะมาก ปฏิบัติเพื่อสงบมากๆ เราก็ขี้โมโหมากขึ้น เกลียดเพื่อนมากขึ้น รับฟังความเห็นของคนอื่นซึ่งไม่ตรงกับเราได้ลำบากขึ้น นี่แสดงว่าตัวปลอมของเราได้ลงรากฐานตั้งป้อมปราการหนาขึ้นทุกทีๆ เรายิ่งขัดแย้งและทุกข์หนักขึ้นทุกที
บัดนี้ถ้าเราปฏิบัติธรรม ปฏิบัติเพื่อเข้าถึงตัวจริง เพื่อรู้จักตัวเองถูกต้องแล้ว เราจะเริ่มสิ้นอุปสรรค เราจะไม่กลัว และไม่แพ้อีก เพราะความแพ้ความชนะ ความกลัว หรือความกล้านั้นเป็นสิ่งที่วนเวียนอยู่ในความรู้สึกนึกคิดเท่านั้น
แต่เมื่อเราปฏิบัติพ้นจากความรู้สึกนึกคิด อยู่เหนือความรู้สึกนึกคิดเหมือนกับผู้ใหญ่ที่เขียนหนังสือได้คล่องแคล่วดีแล้ว ก็ย่อมไม่ขัดข้องต่อการเขียนหนังสือ ฉันใดก็ฉันนั้น
การปฏิบัติเพื่อหลุดพ้นไม่ใช่สิ่งลึกซึ้งจนเกินความสามารถ แต่เหตุที่มนุษย์ทั่วไปไม่สนใจนั้นเพราะว่าตัวปลอมนั้นมันมากเกินไป ตัวปลอมซึ่งเป็นตัวปรารถนาสิ่งต่ำทรามเสมอ อาจจะวนเวียนอยู่กับการเล่นไพ่ เที่ยวเตร่นานนับปี เรารู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งเฉิดฉาย น่าสนุก น่านิยม เพื่อนฝูงนิยมยกย่องสรรเสริญ เราจะแต่งทรงผมทาลิปสติกอยู่นับสิบๆ ปี เราก็หลงที่จะแต่งหน้ากากปลอมๆ ของเราอยู่จนกระทั่งเราตายจากโลกนี้ไปก็ได้
มีคนไม่น้อยในโลกนี้ มีชีวิตอยู่อย่างไร้ค่า เหมือนซากศพชนิดหนึ่ง แต่ในท่ามกลางซากศพนั้นแหละ ตัวชีวิตก็อยู่กลางซากศพอันนั้น
หลายคนในโลกนี้พยายามจะแสดงความรัก ความเมตตาปรานีต่อผู้อื่น แต่เป็นการคว้าเอาธรรมชาติปลอมๆ คืออยากจะรักอยากจะเมตตา และในที่สุดก็เป็นเรื่องโกหกตัวเองไปวันหนึ่งๆ เท่านั้น
จนกว่าเราจะสิ้นรัก สิ้นเกลียด สิ้นจองเวร สิ้นยึดถือในทุกๆ สิ่ง เมื่อตัวจริงของเราได้แสดงตัวออกแล้ว เมื่อนั้นแหละความเมตตาจริงจะแสดงออก เหมือนเมฆผ่านพ้นดวงอาทิตย์ไปแล้ว แสงสว่างฉายกราดกลางหุบเขา เมล็ดพืช ดินทราย สัตว์แมลง จิ้งหรีดเล็กๆ ได้รับแสงสว่างอย่างทั่วถึง
ดังนั้นการรู้จักตัวเอง พบตัวเองนั้น คือพบทุกสิ่ง ไม่ใช่เพียงแต่รู้จักตัวเองหรือพบตัวเองเท่านั้น
รอบกองไฟ
พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ.๒๕๒๓
รวมธรรมบรรยายและงานเขียนของ รุ่งอรุณ ณ.สนธยา (เขมานันทะ)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
