ถึงแม้เราจะตายไปแล้ว สิ่งที่ยังอยู่ต่อคืออุดมการณ์ เรื่องราว และ แรงบันดาลใจ
มนุษย์หากหมดลมหายใจลงทางกฏหมายแล้วถูกกำหนดว่าเสียชีวิต แต่สิ่งที่ทำให้คนเราตายจริงๆ คือการถูกลืม
หากว่ายังมีคนจำและนึกถึง เรื่องราวของคนสักคนหนึ่งอยู่ เขาจะยังคงมีชีวิตถึงแม้ว่าเรื่องราวของเขาเหล่านั้นจะ
จบลงไปแล้ว สามารถบอกได้ว่าความตายในมุมมองของผมมีสองแง่
1.) เมื่อเราตายเรื่องราวชีวิตของเรานั้นจบลง เฉกเช่น หนังสือนิยายเรื่องหนึ่งถูกดำเนินมาถึงบทสุดท้าย
ระหว่างทางที่เราดำเนินเรื่องมีตัวละครต่างๆ มากมาย ที่เราพบเจอ เข้ามาทำร้าย เข้ามาทำให้เรามีความสุข หรือ
เข้ามาเพื่อจากลา นิยายชีวิตเรื่องนี้มีครบทุกรสชาติ สุขเศร้าเคล้าน้ำตา หวานซึ้งโรแมนติก ดราม่า ตลกขบขัน
ตอนจบของเรื่องจะจบอย่างอิ่มเอมใจ หรือ เป็นโศกนาฏกรรม นั้นขึ้นอยู่กับเรื่องราวที่เราตัดสินใจภายในชีวิตทั้งสิ้น
หากเราสร้างตัวละครหลักที่เป็นคนจิตใจดี ตั้งตนอยู่บนการกระทำที่ถูกที่ควร ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ตอนจบอาจจะดีกว่าคนอื่นสักหน่อย สามารถจากไปทั้งที่ในใจเรารู้ว่าชีวิตนี้เราใช้ชีวิตอยู่ในศีลธรรมอันควร ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ร่ำรวยมากมายเหมือนคนอื่น แต่ตอนที่เขาจากไปความดีที่เคยทำคอยเป็นดั่งนางพยาบาลดูแลเขาให้หลับสบาย
ตอนกลางคืน ตื่นเช้ามาสดใส
หนังสืออีกเล่มเป็นเรื่องของคนที่ละโมบโลภมาก ไม่ว่าตัวเขาอยากได้สิ่งใด เขาสามารถใช้ทุกวิธีการเพื่อได้สิ่งนั้น
มาไม่ว่าจะต้องทำร้ายใครก็ตาม ทั้งชีวิตทำคนอื่นเดือดร้อน แต่ชีวิตตนสุขสบายจนแก่สบายไปถึงลูกหลาน
หนังสือเล่มนี้ท่านย่อมก่นด่าระหว่างอ่านคอยคาดหวังให้ชะตากรรมอันเลวร้ายเกิดขึ้นกับตัวเอกของหนังสือเล่มนี้
และก็เป็นจริงอย่างที่หวัง เขาต้องใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวงในความผิดของตนที่เคยก่อไว้ กลัวว่าสักวันมันจะกลับมาทำร้ายตัวเขาเองตอนจะหลับก็นึกถึงสิ่งไม่ดีที่ตัวเองทำไว้ ตามมาหลอกหลอนตนแม้ยามหลับก็ไม่สนิท
ความสบายทางกายที่สั่งสมมา เงินทองมากมาย บริจาคเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถลบล้างความอับอายทางใจที่ตนก่อ
ไว้ได้หมดเสียที
2.) หากยังมีคนคิดถึง เราจะยังไม่ตายอย่างถาวร
ถึงแม้ว่าหลากหลายคนนั้นจะตายไปแล้วเมื่อ 100-200 ปีก่อน แต่ยังคงมีคนพูดถึงตลอดเวลา สิ่งเหล่านี้คือหลัก
ฐานว่าถึงว่าร่างกายจะสลายไป แต่สิ่งที่เราเคยทำไว้ สิ่งที่เราทิ้งไว้ให้โลกนี้จะยังคงอยู่ต่อไป อาจจะอยู่ในลักษณะ
ด้านผลงาน ความรู้ หรือ เรื่องราว ที่เขาเหล่านั้นเคยทิ้งเอาไว้
โคบี้ ไบร์อั้น นักบาสชื่อดังที่เสียชีวิตไปเมื่อต้นปี 2020 หากเป็นแฟนบาสเกตบอลแล้วล่ะก็ ไม่มีใครไม่รู้จักนี้อย่าง
แน่นอน คนๆ นี้แม้จากไปหนึ่งปีแล้ว แต่วงการบาสเก็ตบอลยังคงพูดถึงเรื่องของเขาตลอด สิ่งที่เขาทิ้งไว้ให้โลกนี้
คือแรงบันดาลใจให้กับเด็กตัวน้อยๆ ได้เดินตามความฝัน ได้ทำในสิ่งที่ตนรัก ชื่อของ โคบี้ ไบร์อั้น จะถูกจดจำไป
ตลอดการในฐานะ สุดยอดนักบาสเก็ตบอล ผู้เป็นแรงบันดาลใจให้คนหลายล้านคน
ผลงานที่เหล่านักศิลปะระดับโลกทิ้งไว้ตอนนี้ราคาไปไกลถึงที่คนธรรมดาไปไม่ถึง ศิลปินเหล่านั้น ยังคงมีชีวิตอยู่
ในแวดวงศิลปะ ด้วยผลงานที่สร้างเอาไว้ ถึงแม้ว่าตอนที่มีชีวิตอยู่อาจไม่ได้โด่งดังร่ำรวยอะไร แต่ศิลปะเป็นสิ่งที่
ถูกกำหนดด้วยคุณค่าทางจิตใจ มูลค่าจึงประเมินไม่ได้ด้วยตรรกะแบบสินค้าธรรมดา ศิลปะจึงเป็นสิ่งที่อยู่เหนือกาลเวลา และ จะอยู่คู่กับสังคมสืบต่อไป
ศิลปะอีกหนึ่งแขนงอย่างดนตรีเองก็เช่นกัน ทุกวันนี้ผมยังคงย้อนไปฟังเพลงสากลเก่าๆ ที่ถึงแม้นักร้องจะเสียชีวิต
ไปแล้ว แต่ในความรู้สึกผมนั้น เขายังคงมีชีวิตชีวาโดดเด่นอยู่บนเวทีเสมอ ด้วยผลงานที่พวกเขาประพันธ์เอาไว้
ถึงแม้เจ้าตัวจะเสียชีวิตไปแล้วแต่ผลงานนั้นจะยังคงอยู่ และ จะไม่มีวันตายจนกว่าเสียงเพลงของเขาจะดับลงตลอดกาล
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
