บทที่ 12 ณ บ้านหลังเล็กสีชมพู
ซี~~วันนี้ซีมาเช้าจังนะ
หลิง~~หลิงเคยเห็นทุ่งหญ้ากว้างทางเหนือที่มีพืชนานาพันธุ์ ที่เป็นที่ต้องการของนักรบมั้ย
สมานแผล เพิ่มพูนกำลัง หลิงรู้จักดี
วันนี้ซีจะไปกับหลิงไปหาดอกหญ้า lilim
ซียังปวดมืออยู่มั้ย
ให้หลิงดูหน่อย
ก็เราไม่ได้ทานข้าวพร้อมกันเลยไม่มีใครเตือนซีทานยาสินะจ๊ะ
ซีทานทุกครั้งที่ปวดแหละหลิง
ไม่ได้นะหลิงจะเตือนซีเอาให้มั้ย
ได้ซีจะมาส่งข้าวเช้าทุกวันเลยดีมั้ยจ๊ะ
จะ..
ของพวกนี้เราจะพากันไปไหนหรอ
หลิงเตรียมเครื่องมือหลายอย่าง ซีต้องการสกัดสมุนไพรใช่มั้ยคะ
ซียังต้องการให้หลิงเห็นซีเป็นส่วนหนึ่งกับธรรมชาติ
หลิงก็ว่าซีเป็นธรรมชาติแล้วนะ ซียิ้มอะไร
ความหวานของซีก็แค่ซียิ้ม ยิ้มให้หลิงก็พอใจแล้วหละ
หลิงซียิ้มไม่เก่งหรอกนะ แต่อดยิ้มไม่ได้ถ้าหลิงมองซีอย่างนั้น
หลิงยังไม่ได้มองหน้าซีเลย...
ก็ผมของหลิงไงทำให้ซีหลงรักมากมาย
บอกซีก็ได้หลิงสระผมมาแล้วมัดหางม้า
ซีชอบหรอ ซีชอบ..เห็นซียิ้มมั้ยหละ
ซีนี่ก็แปลกคน หลิงเป็นผู้หญิงนะมองอย่างนั้นเค้าก็เขินแย่แล้ว ไม่เอา..
หลิง~~ซีชอบหลิงนะ ผมของเธอไม่ยอมนอง
ผอมของเธอไม่ยลดอม หอมแต่เธอมะยมยอม
ขอหอมเธอคะยอนงม มะลมรอน ว่า
งอมหอม...
หวานเทพพะสุซ้อน พร้อมกลิ่นชื่นอุราเข้าหนหอม กอดล้อมรัก สักกวาระ ยิ้มชื่น
มีมาต่อ....
ปานสิน
16 เมษายน 2564
ต้นเดือนไม้ คล้ายนัยรัก เจือปนงั้น จะสวัสดิกัน กันกั้นกัน ซีหลิงดอกหญ้าขึ้น lilim
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
