“ทำอะไรน่ะ”
“อ้าว อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เธอเปิดประตูเข้ามาเมื่อไหร่เนี่ย ทำไมผมไม่ได้ยินเสียง
“อืม แล้วนั่นเธอกำลังทำอะไร” วิวยังสงสัยกับท่าทางประหลาดที่ผมทำบนเตียง
“เออ... อ๋อ เราลองเตียงดูน่ะ อยากรู้ว่าฟูกจะนอนสบายมั้ย”
“อืม มันก็พอนอนได้แหละ เอาไว้เดี๋ยวมีเงินค่อยซื้อฟูกใหม่ละกัน... เอ่อ เธอไปอาบน้ำเลยนะ ห้องน้ำกำลังว่าง เดินออกไปอยู่ทางซ้ายมือนะ”
“ครับผม” ผมส่งยิ้มให้เธอ ดูท่าทางอารมณ์ของเธอน่าจะเย็นลงแล้ว “วิว...เรื่องวันนี้ เราขอโทษนะ เราตื่นเต้น ดีใจที่จะได้เจอเธอ เราก็เลยกดเบอร์ผิด มันเป็นความผิดของเราเอง”
“...” วิว นิ่ง ไม่พูดอะไร แต่มองหน้าผม
“เอ่อ เราขอโทษจริงๆ” ผมย้ำอีกครั้ง
“อืม กว่าจะขอโทษได้นะ... เออ ไม่เป็นไรหรอก จริงๆ วันนี้เราก็เหนื่อยๆ ด้วยแหละ เลยอารมณ์ไม่ค่อยดี เธอไปอาบน้ำเถอะ สบู่แชมพู อยู่นั่นเอาไปใช้ได้นะ”
“ครับผม” ที่แท้ที่เธอโกรธผมก็เพราะผมไม่ยอมขอโทษเธอนี่เอง บางทีก็ไม่เข้าใจผู้หญิงเหมือนกัน แค่คำคำเดียวถึงกับโกรธกันได้ขนาดนี้ ยังไงก็ช่างเถอะ ตอนนี้เธอน่าจะให้อภัยผมแล้ว คงได้เวลาเริ่มปฏิบัติการคืนความสุขให้คนรักแล้วสินะ ผมหัวเราะในใจ แล้วเดินไปห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์