1 ส.ค. 2021 เวลา 06:20 • นิยาย เรื่องสั้น
นอนอยู่ดีดี กลายเป็นผีซะงั้น
บทที่ 1 จุดเริ่มต้นของค่ำคืนอันมืดมิด (ตอนที่ 3)
และแล้วค่ำคืนอันน่ากลัวก็ได้จบลง ฉันตื่นขึ้นจากฝันร้ายอันดำมืด สู่แสงสว่างของเช้าวันใหม่ที่สาดส่องเข้ามาภายในห้องนอน ช่างเป็นฝันที่เหมือนจริงเสียเหลือเกิน ฉันคิดพลางยิ้มให้กับประสบการณ์อันแสนตื่นเต้นที่ได้พบเจอ ทำไมฉันถึงยิ้มล่ะ? ไม่ทันได้คิดอะไรต่อหญิงสาวร่างบางคนเดิมก็เดินเข้ามา
พี่สุนีกล่าวทักทายฉันพร้อมกับเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม และทำหน้าที่ตามปกติเหมือนอย่างเคย นี่ก็เข้าสู่ปีที่ห้าแล้วที่เธอทำงานนี้ ก่อนหน้านี้พี่สุนีเคยเป็นพนักงานล้างจานอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงพยาบาลที่ฉันเข้ารับการรักษา
วันแรกที่ฉันได้พบเธอ ฉันยังไม่ได้อาการหนักขนาดนี้ พ่อของฉันชวนให้เธอมาทำงานหลังจากที่เขา และแม่ เห็นเธอภายในโรงแรมที่เข้าพัก ฉันไม่รู้รายละเอียดในเรื่องนั้น แต่ก็พอจะเดาได้เนื่องจากในวันนั้นเธอมีสีหน้าที่เศร้าสร้อยราวกับคนที่สิ้นหวังกับชีวิต เหมือนกับฉัน..
พ่อ และแม่ตัดสินใจรับเธอเป็นผู้ดูแลพร้อมส่งให้เข้าอบรมเพื่อศึกษาวิธีการดูแลผู้ป่วยติดเตียง ในตอนนั้นฉันยังไม่รู้เหตุผลว่าทำไมจึงต้องทำอย่างนั้น แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าพ่อแม่ไม่อยากให้ฉันรู้สึกกดดันจากพยาบาลที่คอยดูแล ถึงนี่จะไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ก็เถอะ แต่มันก็รู้สึกสบายใจมากกว่า เมื่อเทียบกับการมีพยาบาลมืออาชีพคอยดูแล
ฉันคุ้นชินกับพี่สุนีได้อย่างรวดเร็ว เรื่องนี้อาจเป็นเพราะเรามีอายุไล่เลี่ยกัน การพูดคุยจึงค่อนข้างธรรมชาติ และเป็นกันเอง นั่นคือก่อนที่ฉันจะเริ่มอาการหนักลง ผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงมักจะมีอาการไม่หนักในช่วงแรก แต่เมื่อเวลาผ่านไปเข้าสู่ปีที่ห้าอาการจะค่อยๆ หนักขึ้นเหมือนกับที่ฉันเป็นอยู่ในตอนนี้
ในช่วงแรกฉันมักจะหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้ แต่ก็นั่นแหละ ฉันถูกห้าม! แม้ว่าพ่อ และแม่จะพยายามกันทุกวันเพื่อหาวิธีรักษาก็เถอะ ฉันต้องทำตามกฎอย่างเคร่งครัด แม้ในบางครั้งพี่สุนีจะแอบช่วยมองข้ามไปบ้างจนฉันได้รับรู้ข้อมูลในที่สุด และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกหมดหวัง แต่ยังไงก็เถอะท้ายที่สุดฉันก็สามารถยอมรับ และอยู่กับมันได้
ฉันแหงนมองไปยังพี่สุนีในขณะอาหารกำลังไหลผ่านสายยางเข้าสู่ลำคอ ใบหน้าของเธอในวันนี้ดูอิดโรย และไร้เรี่ยวแรงอย่างน่าประหลาด เธอทำงานพิเศษเพิ่มหรือเปล่า? ฉันคิดแต่ไม่ได้ถามอะไรออกไป เธอหันมายิ้มแห้งๆ ทันทีเมื่อเหลือบเห็นสายตาที่ฉันมอง ก่อนที่เธอจะหันหนีในท้ายที่สุด ใครเห็นตอนนี้เข้าคงจะเข้าใจว่าเธอเขินอายที่ถูกผู้ชายมองเป็นแน่..
แต่เปล่าเลย! เธอหันหนีเพราะไม่อยากให้ฉันรู้ความจริงอะไรบางอย่าง และนั่นไม่เกี่ยวกับงานพิเศษอย่างอื่นเลย เธอติดการพนันออนไลน์ ฉันได้รู้ความจริงข้อนี้หลังจากตื่นนอนในช่วงบาย และบังเอิญได้ยินเสียงเธอคุยโทรศัพท์แว่วออกมาจากภายนอกห้องกับใครบางคน
ฉันมองตามเสียงอย่างแปลกใจ เธอคือพี่สุนีคนเดิม หรือเป็นคนอื่นที่ฉันไม่รู้จักกันแน่ น้ำเสียงที่ได้ยินดูอิดโรยแต่คำพูดกลับรุนแรงราวกับว่าหลุดออกมาจากขุมนรกชั้นลึกสุด คำพูดนั้นช่างฟังดูเกรี้ยวกราดแตกต่างจากพี่สุนีในยามปกติอย่างมาก
ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมพี่สุนีถึงเปลี่ยนไป แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอต้องเลือกเส้นทางนั้นในการหาเงิน หรือว่าเพราะพ่อจะให้เงินเธอไม่ครบกันนะ? ฉันคิดอย่างสงสัย ทว่าระหว่างนั้นเสียงพูดกลับเงียบลงก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออกอย่างช้าๆ ภายหลังจากนั้น
เสียงบานพับประตูดังยืดชวนตื่นเต้นพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่เดินสวนเข้ามา ฉันแกล้งหลับตาลงทันทีเมื่อได้ยินอย่างนั้น ภายในหัวแอบสงสัยนิดหน่อยว่าเธอจะทำอะไรต่อหลังจากนี้ จะกลับเป็นพี่สุนีที่ฉันรู้จักในยามปกติหรือเปล่า? ฉันหลับตาอย่างอดกลั้นเพื่อไม่ให้ถูกสงสัย พี่สุนีคงจะไม่อยากให้ฉันรู้เกี่ยวกับความจริงในข้อนั้น
ฉันแกล้งทำเป็นหลับอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างช้าๆ ราวกับว่าเพิ่งตื่นนอน แต่แล้วฉันก็ต้องรู้สึกตกใจเมื่อสิ่งแรกที่มองเห็นกลับเป็นเงาดำประหลาดที่ดูราวกับมีอาวุธปลายแหลมอยู่ในมือ ฉันหลับตาปี๋อีกครั้งก่อนที่จะลองลืมตาดูใหม่ ทว่าคราวนี้เงาดำกลับหายไป และเป็นพี่สุนีที่กำลังส่งยิ้มหวานเอามือไพล่หลังต้อนรับฉันอย่างอ่อนโยน
ฉันยิ้มอย่างอุ่นใจทันทีเมื่อเห็นอย่างนั้น คงตาฝาดไปเพราะความฝันนั้นแน่ๆ ฉันตั้งสติก่อนจะมองไปยังพี่สุนีที่กำลังเดินไปหยิบหนังสือนิยาย และดูเหมือนว่าวันนี้จะเป็นนิยายเรื่องใหม่ที่เธอเพิ่งเอามันมา
รอยยิ้มอย่างสุขใจถูกส่งออกไปก่อนจะเอ่ยพูดด้วยเสียงอันแหบแห้ง เรื่องที่จะอ่านวันนี้คืออะไร? คำตอบที่ได้รับกลับมาทำเอาฉันสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อชื่อเรื่องของนิยายเล่มนั้นคือ ตายแล้วไปไหน! นับว่านั่นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างต่างจากเรื่องอื่นๆ ที่พี่สุนีเคยเล่าให้ฟังทั้งหมด
แม้วันนี้พี่สุนีจะมีรอยยิ้มให้ฉันเหมือนอย่างเดิม แต่มันกลับมีอะไรหลายอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกขนลุกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกจนฉันเริ่มสงสัยว่าฉันยังติดอยู่ในความฝันหรือเปล่า? ฉันเริ่มอยากให้วันนี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ เสียแล้วสิ!

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา