เล่า ตอนที่ 2 งูเจ้าที่
“ เด็กๆ ช่วยแม่กวาดใบไม้หน่อยลูก ”
ป้ากลอย แกใช้เวลาช่วงเย็นกับลูกสาว2คน รวมถึงลุงนพผู้เป็นสามี เก็บกวาดบริเวณบ้านที่เต็มไปด้วยใบไม้แห้งและเศษไม้ที่ใช้ทำบ้านหลังจากสร้างบ้านเสร็จ
ลุงนพได้จัดการเก็บเอาขยะไปเผาซึ่งได้นำพวกใบไม้ เศษไม้แห้งไปกองรวมกันไม่ห่างจากตัวบ้านมากนัก
.” กรี๊ดๆๆๆ แม่….งู มีงูอยู่ตรงนี้ ”
ลุงนพได้ยินเสียงลูกสาวคนโตกรีดร้องด้วยความตกใจ จึงรีบวิ่งคว้าท่อนไม้ท่อนใหญ่ ตีเข้าไปที่งูอย่างจัง จนมันตาย และจับห่างงูเดินไปยังกองขยะที่ไฟกำลังลุกโชน โยนงูที่ตนตีเข้าไปในกองเพลิง
“ ดีนะเนี๊ย ที่เป็นงูตัวเล็ก “
“ มันเองก็คงตกใจกลัวเหมือนกัน “
“ เด็กๆ ระวังกันหน่อยนะลูก อย่าเข้าไปตรงทีมีหญ้ารกละ ”
“ พี่นพ ฉันคิดว่าเราต้องทำให้บ้านโล่งๆ ไว้นะ ฝากพี่บอกตาแปลกแกจัดการให้หน่อยนะ ”
รุ่งเช้า ลุงนพได้ไปจ้างวานตาแปลกให้มาดายหญ้าและเก็บกวาดบริเวณบ้านให้โล่งเตียน อีกทั้งยังทำอาหารมื้อเที่ยงเลี้ยงตาแปลก เพื่อที่แกไม่ต้องนำข้าวมาเอง
“ กับข้าวเสร็จแล้วจ๊ะ”
เสียงป้ากลอยเรียกทุกคนกินข้าว พร้อมจัดโต๊ะอาหารอยู่ใต้ต้นไม้หน้าบ้าน บรรยากาศดีจริงเชียว ลมพัดอ่อนๆ ไม่ร้อนมากนัก
“ นี่พี่นพ เมื่อคืนฉันฝันเห็นงูตัวใหญ่เลื้อยอยู่รอบบ้านของเรา ”
“ สงสัยตกใจเรื่องงูเมื่อวานสิท่า เก็บเอาไปฝัน “
ตกเย็นขนะที่ตาแปลกแกจัดการถากหญ้าอยู่นั้น ก็เจอกับงูเข้าพอดี จึงได้ใช้จอบตีไปที่งูซ้ำๆ จนตาย ลุงนพเห็นจึงเข้าไปถามว่าเจองูหรือตาแปลก เมื่อวานฉันก็ตีตายไปเหมือนกัน พร้อมเอาไม้เกี่ยวตัวงู แล้วเดินไปที่กองขยะโยนร่างที่แน่นิ่งของสัตว์ร้ายเข้ากองไฟอย่างเช่นเดิม
ตาแปลกแกเห็นอย่างนั้นก็ทำสีหน้าไม่ค่อยดี เมื่อเสร็จงานแกก็ขอตัวลากลับพร้อมรับค้าจ้างเล็กๆ น้อยๆ ด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินจากไปพร้อมความกังวลกับสิ่งที่ลุงนพทำโดยการเผางู
วันแล้ววันเล่า ที่บ้านของลุงนพและป้ากลอยก็ยังมีงูเข้ามาบริเวณบ้าน แถมงูเริ่มมีขนาดตัวที่ใหญ่ขึ้นทุกครั้ง และจบด้วยการโดนเจ้าของบ้านตี แล้วโยนเข้ากองไฟที่ลุกโชนด้วยใบไม้แห้งกองโต
คืนนั้น ป้ากลอยแกเข้านอนตามปกติ แต่พอแกนอนหงาย ก็เหลือบเห็นเหมือนมีตัวอะไรอยู่บนขื่อบ้าน เลยจ้องไปที่สิ่งนั้นจนเห็นชัดขึ้นว่าเป็นงูตัวใหญ่ ที่ลำตัวพันรอบขื่ออยู่ แกตกใจกลัวได้ร้องกรี๊ดสุดเสียง จนลุงนพที่นอนอยู่ข้างๆ สดุ้งตื่นและตกใจกับสิ่งที่เห็นเช่นกัน ทุกคนในบ้านได้ตื่นขึ้นและพากันออกไปยังบริเวณหน้าบ้านด้วยความตกใจและขนลุกกับเจ้างูนั้น เมื่อตั้งสติได้ ลุงนพแกเดินไปที่ราวตากผ้า และหยิบเอาไม่ไผ่ที่ใช้ทำราวขึ้นมา เดินมุ่งไปยังในบ้านไล่งูตัวนั้นออกไปด้วยความกล้าๆ กลัวๆ ใช้เวลาอยู่นานพอสมควรงูถึงยอมเลื้อยจากไป แต่ครั้งนี้ลุงนพไปได้ทุบตีเจ้างูนั้น เนื่องจากตัวมันใหญ่มากและน่ากลัวที่สุด
“ น่าจะเป็นงูจงอางนะกลอย พี่ไม่เคยเห็นตัวใหญ่แบบนี้เลย ”
“ ท่าไม่ดีเลยนะพี่นพ เราให้ลูกไปอยู่บ้านแม่กันก่อนเถอะ ”
วันรุ่งขึ้นลุงนพและป้ากลอยได้ไปส่งลูกสาวที่บ้านของย่า แล้วเล่าเรื่องที่เจองูจงอาจให้แม่ตนฟัง แกตกใจมากแต่ไม่ทันได้ถามอะไรต่อ รู้แต่ว่ามีงูเข้าบ้านแค่นั้น แล้วลุงนพก็ได้ลากลับบ้าน เพราะต้องกลับไปเก็บผักบุ้งขายให้แก่แม่ค้าในตลาด
ในช่วงบ่าย ป้ากลอยแกนอนเล่นกลางวันอยู่ ลุงนพก็ยุ่งกับการเก็บผักบุ้งที่ริมสระไม่ไกลจากตัวบ้าน ขณะที่แกกำลังเคลิ้มหลับ ก็รู้สึกเหมือนมีตัวอะไรอยู่ข้างตัว แกนึกในใจแล้วว่าเป็นงูแน่ๆ จึงกัดฟันลืมตาดูก็พบว่าเป็นงูจริงๆ แกได้แต่นอนนิ่งๆ ไม่กล้าขยับตัว ภาวนาให้งูเลื้อยออกไป แกนอนร้องไห้ตัวสั่นจนฉี่ราดใส่ผ้าถุง
“ ฉันกลัว อย่าทำอะไรฉันเลย ”
สักพักใหญ่ๆ งูตัวนั้นก็ได้เลื้อยออกไป ป้ากลอยแกช็อคมาก สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวรีบวิ่งร้องไห้ไปหาลุงนพที่ริมสระ พูดไม่เป็นภาษาด้วยความตกใจกลัว
“ ไปจากที่นี่กันเถอะพี่นพ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว “
ป้ากลอยเมื่อตั้งสติได้จึงพูดบอกลุงนพให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น ซึ่งตนเริ่มกลัวและไม่อยากอยู่ที่บ้านหลังนี้อีกแล้ว จึงได้ไปอาศัยอยู่ที่บ้านของแม่นพ และได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้แม่ฟัง แม่ลุงนพได้พูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจว่า…
“ ใครเขา เผางูกันไอ้นพ “
ตอนเด็กแม่เองก็ไม่เชื่อที่โบราณเขาสอน ห้ามเอางูไปเผาไฟ เพราะจะทำให้งูตัวอื่นได้กลิ่น และตามมาอาคาตได้ เอ็งไปขอขมาเขาซะนะ
ได้ยินดังนั้นลุงนพจึบรีบไปทำพิธีขอขมางูจงอางยังบ้านของตนในวันต่อมา พร้อมป้ากลอยและลูกๆ รวมถึงแม่ของลุงนพและตาแปลกด้วย เมื่อเสร็จพิธีขอขมาก็ยังไม่ได้กลับเข้าไปอยู่ในบ้านนั้น ยังคงอาศัยอยู่บ้านของแม่ไปอีกพักใหญ่ๆ เพราะป้ากลอยแกยังกลัวและยังไม่ชล่าใจที่จะกลับไปอยู่
ในคืนของวันนั้น ป้ากลอยแกฝันเห็นคนแก่ นุ่งขาว ห่มขาว เหมือนพราหมณ์เดินอยู่บริเวณบ้านและบอกว่า อยากได้ศาล รุ่งขึ้นแกเล่าให้ลุงนพฟังและได้จัดการเรื่องศาลในวันถัดไป
หลังจากตั้งศาลและทำพิธีเสร็จ ป้ากลอยและลุงนพได้ขนย้ายข้าวของออกจากบ้านทันที และอาศัยอยู่กับแม่ของตนอย่างถาวร และบ้านก็ได้ปล่อยเป็นบ้านเช่าในราคาที่ถูก
2ผัวเมียคู่หนึ่ง ได้หาบ้านเช่าราคาถูกอยู่ จึงตัดสินใจเช่าบ้านของลุงนพ วันแรกที่เข้าอยู่ก็เอะใจที่เห็นศาลงูจงอาง แต่ไม่ได้คิดอะไร หลังจากผ่านไป3วัน ในขณะที่คนเป็นเมียนอนกลางวันอยู่ ได้รู้สึกตัวเหมือนมีตัวอะไรเลี้อยอยู่บนตัวของตน จึงลืมตาดูขึ้นก็พบว่าเป็นงูจงอางตัวใหญ่เลื้อยผ่านร่างตนไปอย่างช้าๆ ตนได้แต่นอนนิ่งไม่กล้าที่จะขยับ ขนลุกซู่ไปทั่วทั้งตัว ได้แต่ภาวนาให้งูนั้นเลื้อยผ่านไปเร็วๆ เมื่อหลุดพ้นจากความรู้สึกนั้น ตนจึงรีบวิ่งออกจากบ้านนั่งรอผัวให้กลับมาและเล่าเรื่องให้ฟัง 2ผัวเมียจึงเดินไปยังศาลและได้จุดธูปบอกกล่าว ขอขมา และหลังจากนั้นไม่นานก็พากันย้ายออกจากบ้านเช่าแห่งนี้
คนทั้งหมู่บ้านต่างได้ยินเรื่องนี้ก็พากันลือไปทั่ว ถึงสิ่งลี้ลับที่เกิดขึ้นว่ามีเรื่องแบบนี้อยู่จริงๆ ปัจจุบันบ้านหลังนั้นก็ยังไม่มีใครกล้าเข้าไปอยู่ มีเพียงเจ้าของบ้านที่เข้าไปทำความสะอาดบ้านและบริเวณบ้านให้โล่งเตียน เพื่อไม่ให้เป็นที่อยู่ของสัตว์มีพิษต่างๆ
คุณเคยได้ยินเรื่องแบบหรือเปล่า แล้วคุณเชื่อไหมว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ หรือเป็นเพียงแค่ธรรมชาติของงู หรือจะผิดที่คนเองที่ปล่อยให้บ้านรกทึบจนเป็นที่อยู่ของสัตว์ร้าย!
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
