เล่า ตอนที่ 3 มือสอง
ในกลางดึกของคืนที่พระจันทร์เต็มดวง บรรยากาศดูน่าวังเวงชอบกล ร้อนๆ หนาวๆ อึดอัดบอกไม่ถูก ทั้งที่ในห้องก้เปิดหน้าต่างทิ้งไว้เพื่อรับลมจากข้างนอกเข้ามา เบียร์เด็กสาวปี2 เป็นนักช๊อปของมือ2ออนไลน์ ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า รวมถึงของใช้ต่างๆ พวกตู้ เก้าอี้เป็นต้น เพื่อใช้ตกแต่งห้องของเธอ
“ เสื้อตัวนี้สวยจัง fเลยละกันเดี๋ยวไม่ทัน ”
ทำไมคืนนี้มันถึงรู้สึกแปลกๆ นะ เบียร์ได้อุทานขึ้นพร้อมกับลุกไปปิดหน้าต่าง เปิดแอร์และปิดไฟเพื่อเตรียมตัวนอน เพราะพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า
แสงจันทร์ได้สาดส่องเข้ามาในห้องตรงระเบียง ซึ่งประตูเป็นกระจกและม่านที่เปิดทิ้งไว้ ทำให้มองเห็นในห้องได้ลางๆ
“ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ “
เบียร์ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงเบาๆ ที่ไม่รู้ต้นเสียงมาจากไหน เสียงนั้นทำให้รู้สึกขนลุก น้ำเสียงที่เย็นยะเยือก ค่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ จนเบียร์รู้สึกกลัวต้องรีบลุกไปเปิดไฟ
“ เสียงใครอ่ะ ..? “
“ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ “
เสียงร้องไห้ของใครบางคนก็ยังคงดังอยู่เรื่อยๆ จนเบียร์ต้องเดินไปที่ระเบียง พร้อมมองหาต้นเสียง ซ้าย ขวา จากห้องข้างๆ แต่ก็ไม่เห็นใครที่เป็นผู้หญิงเลย เห็นแต่ผู้ชายที่เป็นรุ่นพี่ยืนสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงห้อง2คนเท่านั้น
“ เป็นอะไรหรือเปล่าน้อง? “
“ เอิ่ม...ไม่มีอะไรค่ะพี่ “
เมื่อกลับเข้ามาในห้อง เสียงนั้นก็ได้เงียบไปแล้ว เบียร์จึงคิดว่าสงสัยเป็นห้องฝั่งตรงข้าม เพราะมีคู่รักรุ่นพี่ปี4อาศัยอยู่ด้วยกัน และมีปากเสียงกันอยู่บ่อยๆ เลยไม่ได้สนใจถึงเสียงนั้นและเข้านอนไป โดยที่ไฟยังคงเปิดทิ้งไว้ตลอดทั้งคืน
“ กริ้งๆๆๆ กริ้งๆๆ “
“ ฮัลโหล มึงงงงง “
“ ตื่นยัง อีกครึ่งชั่วโมงกูไปรับแล้ว ”
มะปรางเพื่อนของเบียร์ได้โทรปลุก และมารับไปเรียนด้วยกันเพราะหอของเบียร์เป็นทางผ่านไปมหาลัย
“ มึงวันนี้ทำอะไรกินกันที่ห้องป่ะ “
“ อืม...อยากกินสุกี้อยู่พอดีเลยงะ งั้นคืนนี้กูไปนอนห้องมึงนะ ไม่ได้นอนด้วยกันนานมากแล้ว “
หลังจากที่ซื้อของเสร็จแล้วก็กลับมาจัดการกับของที่ใช้ทำสุกี้
มะปรางได้ล้างผักแล้วเอาไปใส่ในตู้เย็น พร้อมแซวเบียร์ถึงเรื่องซื้อตู้เย็นใหม่ไม่บอกกันเลย
“ กูเพิ่งได้มาเมื่อวานนี้เอง พอดีกูเอาขวดลงไปขายเห็นลุงซื้อของเก่าขนตู้เย็นนี้อยู่ ก็เลยขอซื้อต่อเขามา “
“ มันยังใหม่อยู่เลยนะมึง แต่มันมีกลิ่นอับแปลกๆ “
“ เจ้าของคงไม่ได้ใช้งานมั้ง เลยมีกลิ่นอับ ”
มะปรางสำรวจห้องของเบียร์ ก็เจอกับกระจกตั้งพื้นแบบเต็มตัว และแซวอีกว่า
“ ว้าว…จุ๊ๆๆ ...กระจกใหม่สะด้วย “
“ มือ2 อ่ะ เห็นสวยดีเลยตำมา “
“ มึงเน๊้ย เจ้าแม่นักช๊อปจริงๆ วะเพื่อน “
ตกเย็นก็เริ่มทำสุกี้กินกัน 2สาวใช้เวลาอยู่ด้วยกัน พูดคุยกันเรื่องทั่วไปจนดึก เมื่ออิ่มแล้วก็ช่วยกันเก็บกวาด ล้างจาน เตรียมตัวอาบน้ำนอน
“ มะปราง กูอาบน้ำก่อนนะ “
มะปรางก็ได้ถ่ายรูปเล่นอยู่บนที่นอน เหลือบไปเห็นกระจกพอดีจึงคิดอะไรออก ก็เลยไปนั่งหน้ากระจกพร้อมยกโทรศัพท์ถ่ายรูปด้วยกล้องหลัง พร้อมท่านั่งเท่ๆ แนวๆ แต่สังเกตุเห็นตรงขอบกระจก เห็นเป็นคราบคล้ายเลือด แห้งๆ ติดอยู่ จึงจ้องไปที่กระจกเพื่อดูว่าเป็นคราบอะไร
แต่จู่ๆ ก็เห็นเหมือนมีอะไรผ่านแว็บๆ เข้ามาในกระจก มะปรางตกใจกลัว จึงเรียกเบียร์ที่กำลังอาบน้ำอยู่ให้รีบออกมา เพราะตนรู้สึกหวาดกลัวสิ่งที่เห็นในกระจกเพราะไม่รู้ว่าคืออะไร
“ กูเห็นอะไรในกระจก ไม่รู้อ่ะมึง “
“ มึงตาฝาดหรือเปล่า กูใช้กระจกนี้มาเป็นเดือนแล้วยังไม่เห็นมีอะไรเลย “
“ แล้วกระจกมึง มีคราบเลือดติดอยู่ที่ขอบนั่นอ่ะ “
แล้วเบียร์ก็ได้เล่าถึงคราบที่ติดอยู่บนกระจกให้มะปรางฟัง ว่าเกิดจากการที่ตนนั้นได้เอากระจกมา แต่ยังไม่รู้ว่าจะตั้งตรงไหนของห้อง เลยวางราบไปกับพื้น วันนั้นได้วาดรูปเล่นอยู่ เผลอทำสีน้ำสีแดงหก มันเลยเลอะขอบกระจกไง
“ เออแล้วไป กูคิดว่าคราบเลือด “
จากนั้นทั้ง2ก็เข้านอน ไฟในห้องถูกปิดลง มีเพียงแสงไฟจากระเบียงที่สาดส่องเข้ามาในตัวห้องสลัวๆ ทำให้ไม่มืดมากนัก
เมื่อเบียร์เริ่มรู้สึกกรึ่มหลับ ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังเปิดตู้เย็นจึงคิดว่าเป็นมะปราง จึงตะโกนไปว่า
“ มึงยังไม่อิ่มอีกเหรอ “
“ มึง...พูดกับใคร? “
ทำให้มะปรางกลัว แล้วรีบวิ่งไปเปิดไฟ เพราะมะปรางกลัวกระจกนั้นตั้งแต่ก่อนเข้านอน
“ เอ้า...มึงไม่ได้ลุกไปเปิดตู้เย็นเหรอ “
“ ไม่..ใช่..กู ….”
มะปรางตอบด้วยเสียงสั่น และหวาดกลัว จู่ๆ ก็มีเสียงร้องไห้ของผู้หญิงดังขึ้นมา
“ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ “
เสียงร้องยานคาง เย็นยะเยือก ชวนให้ขนหัวลุก บวกกับบรรยากาศในห้องที่เริ่มเปลี่ยน และเสียงเห่าหอนของหมาที่อยู่บริเวณด้านหน้าของหอพักก็เริ่มดังขึ้น เสียงดังก้องไปหมด จน2สาวต้องรีบวิ่งหนีออกจากห้อง ลงไปชั้นล่างของหอพัก ซึ่งยังพอมีคนอยู่บ้าง ทำให้คลายความกลัวได้นิดหน่อย ทั้ง2จึงได้นั่งคุยกันที่ร้านค้าหน้าหอพัก ซึ่งจะเปิด 24 ชั่วโมง
“ มึง...กูว่าต้องมีอะไรบางอย่างในห้องมึงแน่ๆ “
“ งั้น ไปนอนหอมึงกันเถอะ กูไม่กล้าอยู่ที่นี่แล้ว “
รุ่งเช้า ทั้ง2คนจึงตื่นไปใส่บาตร เพ่ือความสบายใจ และอุทิศส่วนกุศลถึงเสียงร้องที่เจอมาเมื่อคืน พระท่านได้ทักขึ้นว่า
“โยม...มีบางคนเขาต้องการความช่วยเหลือ เขาไม่ได้ตั้งใจทำให้โยมกลัวหรอก”
ทั้ง2คนตกใจมากที่พระท่านทราบ จึงได้ถามว่า สิ่งนั้นตามมาจากที่ไหน
และต้องการอะไร
“สิ่งที่โยมเอามานั่นละ เขายังติดอยู่ในนั้น “
เบียร์ได้นึกถึงตู้เย็นที่พึ่งจะได้มาเมื่อวันก่อนนี้ เพราะตั้งแต่เอามาก็มีเสียงผู้หญิงร้องไห้โหยหวนตั้งแต่คืนแรก แถมที่มะปรางบอกว่า ตู้เย็นมีกลิ่นอับแปลกๆ ด้วย
จึงได้สืบสาวเรื่องราวที่เกิดขึ้น ว่าตู้เย็นนั่นจริงๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นและมาจากไหนกันแน่ จึงได้ตามหาลุงที่รับซื้อของเก่าคนนั้นจนเจอ
“ ลุง ลุงคะ จำหนูได้ไหม ที่ซื้อตู้เย็นจากลุงไปเมื่อวันก่อน ”
“ อืม... เอ็งมีอะไรหรือนังหนู “
“ ลุงบอกหนูได้ไหม ว่าได้ตู้เย็นนี้มาจากไหน “
เมื่อทราบแล้วก็รีบไปตามหาบ้านหลังนั้นทันที เจอเข้ากับหญิงวัยกลางคนกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่บริเวณหน้าบ้าน
“ ป้าคะ….ป้าคะป้า “
“ มีอะไรหรือนังหนู “
เบียร์และมะปรางจึงได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่เจอให้ป้าฟัง ว่าวันนั้นตนได้พบเข้ากับลุงรับซื้อของเก่าหน้าหอ จึงเรียกให้ลุงรอเพราะตนจะเอาขวดลงมาขาย ก็เห็นตู้เย็นเข้าพอดีบวกกับบนห้องยังไม่มีตู้เย็นใช้ เห็นว่าเป็นหลังเล็กจึงขอซื้อต่อจากลุงของเก่า ในราคาที่ถูก โดยที่ไม่ทราบถึงที่มาที่ไปของตู้เย็นเลย ป้าพอจะบอกพวกหนูได้ไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนั้น…
แกเป็นลูกสาวป้าเองแหละ แกหน้าตาดี หน้าที่การงานก็ดี วันนั้นลูกสาวป้าได้มีปากเสียงกับแฟนของเขา เรื่องการหึงหวง แฟนเขาเห็นเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายส่งข้อความหา จึงเกิดระแวงขึ้นมา จ้องจับผิดลูกสาวป้ากลัวว่าแกจะนอกใจ จนทะเลาะกันรุนแรง แฟนเขาโมโหมากจึงเกิดพลั้งมือบีบคอลูกป้าจนเขาตาย ทำให้แฟนเขาสติหลุด กลัวความผิดจึงได้คิดอำพรางศพ โดยการใช้มีดสับเป็นชิ้นๆ แล้วนำร่างใส่ถุงขยะยัดใส่ตู้เย็นไว้ แล้วเขาก็หนีไป
จนหลายวันผ่านไปเพื่อนที่ทำงานก็สงสัยทำไม ลูกสาวป้าไม่ไปทำงานแถมยังติดต่อไม่ได้ จึงไปหาที่หอพัก ก็ไม่เจอใคร เรียกเท่าไร่ก็ไม่มีคนตอบ จึงได้ตามแม่บ้านของหอพักมาไขประตูเข้าไปดู ก็ได้กลิ่นสาบ กลิ่นเลือดตีเข้าหน้าระหว่างที่เปิดประตูเข้าไป กลิ่นคละคลุ้งทั้วไปหมดทั้งห้อง เพื่อนเขาตามป้าและตามตำรวจไปยังหอพัก ก็พบว่าลูกสาวป้าอยู่ในตู้เย็นไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ป้าพูดพรางร้องไห้อย่างเสียใจจนเบียร์และมะปรางต้องเข้าไปปลอบ
เสร็จจากเรื่องงานศพและตามจับคนร้ายได้แล้ว ป้าก็ไปเก็บของของเขาออกจากหอพัก และได้บริจาคเสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ รวมถึงตู้เย็นหลังนั้น เพราะป้าเห็นแล้วรับไม่ได้กับสิ่งที่เจอ ป้าจึงให้ลุงของเก่าเขาเอาไป โดยที่ป้าเองก็ไม่รู้ว่าลูกป้ายังติดอยู่ในนั้น
“ ฮือๆๆๆๆๆๆ ป้าขอโทษนะนังหนู “
เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดแล้ว ทั้ง2จึงได้บอกกล่าวว่ากับป้าแกว่า พรุ่งนี้จะไปปลดปล่อยลูกสาวป้าที่วัดให้ป้าไปด้วยกัน พวกหนูจะมารับป้าตอนเช้า
รุ่งเช้าเบียร์และมะปรางก็ขอช่วยรุ่นพี่ที่อยู่ข้างห้อง เนื่องจากเขามีรถยนต์ให้ขนย้ายตู้เย็นออกจากห้องเพื่อพาไปยังวัด พร้อมกับไปรับป้าด้วย ทำบุญ อุทิศส่วนบุญส่วนกุศล และทำพิธีปลดปล่อยดวงวิญญาณ
หลัวจากนั้นเบียร์ก็ไม่ค่อยกล้าซื้อของมือ2 ที่ไม่ทราบถึงที่มาที่ไป มาใช้สักเท่าไหร่ แต่นักช๊อปอย่างเบียร์มีหรือจะอดใจไหว เมื่อเห็นของราคาถูกและสภาพที่ยังดี แต่ของบางอย่างก็ไม่ได้มีอะไรน่ากลัว หรือมีเรื่องราวขนหัวลุกเสมอไป
แล้วคุณล่ะ ชอบซื้อของมือสองหรือเปล่า ?
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
