สุดทางรถไฟ🚂ที่..สุไหงโก-ลก
2525-2564/1982-2021
🎉3️⃣9️⃣ปี#เส้นทางช่างศิลป์
สุไหงโก-ลก ใต้สุดแดนสยาม
วัฒนธรรมงามสองภาษา
ปาเต๊ะ-บาติค ดูงามตา
แหล่งศึกษาป่าพรุสิรินธร
คำขวัญประจำอำเภอสุไหงโก-ลก
อ.สุไหงโก-ลก หรือ 歌洛 Gē luò กอ-ล็อก ในภาษาแต้จิ๋ว
ใต้สุดแดนสยามแห่งนี้ หรือที่เรามักเรียกสั้นๆว่า โก-ลก ในห้วงช่วงปี 2527-2535 ที่ผู้เขียนยังตะลอนออนทัวร์ไปทั่วไทย เป็นอีก 1 อำเภอที่เจริญกว่าตัวจังหวัด(นราธิวาส) โรงแรมใหญ่ๆหรูๆเต็มไปหมด เช่น โรงแรมเก็นติ้ง ฯลฯ ผู้คนคึกคักขวักไขว่ รถยนต์ทะเบียนไม่คุ้นตาที่ข้ามแดนมาจากฝั่งมาเลเซีย วิ่งกันเกลื่อนเมือง ได้ยินแต่เสียงสำเนียงพูดภาษามาลายูหรือยาวีของผู้คน ทำเอาผู้เขียนรู้สึกเหมือนอยู่ที่กัวลาลัมเปอร์หรือเมืองใดเมืองหนึ่งในต่างประเทศ
การมาที่นี่ในครั้งแรกมาในนามของช่างศิลป์แอร์โรว์ พนักงานขายแอร์โรว์ ที่เราเรียกว่า Ac (Arrow Consultant) เป็นสาวหน้าหมวยคนท้องถิ่นย่านนั้นสามารถพูดภาษายาวีได้ ตัวเล็กๆน่ารักสดใส คล่องแคล่ว กระฉับกระเฉง พูดจาฉะฉานทั้งไทยและยาวี เสียดายจำชื่อไม่ได้ น้องเขาดีใจมากที่มีพี่ช่างศิลป์จากรุงเทพลงมาแต่งร้านให้ นอกเหนือจาก Sp หรือหัวหน้าเขตขายที่ออกเยี่ยมเยียนน้องๆ Ac เป็นประจำตามตารางเวลาอยู่แล้ว
ที่โก-ลก นี้เนื่องจากเป็นเมืองเศรษฐกิจชายแดนที่คึกคัก มักจะมีคนมาเลย์ข้ามมาซื้อหรือขั้นเหมาเสื้อผ้าแอร์โรว์เป็นโหลๆไปจำหน่ายหรือใช้เองเลยทีเดียว จึงมีร้านค้าที่ต้องตกแต่งอยู่หลายร้าน แต่จำชื่อห้างร้านที่ไปจัดไม่ได้เลย รวมทั้งยุคที่มาในนามไนกี้ด้วย ซึ่งการเดินทางเราจะเดินสายมาจากหาดใหญ่ ด้วยรถไฟแต่เช้า โดยใช้หาดใหญ่เป็นศูนย์กลางในการเดินทาง กระจายลงภาคใต้ตอนล่าง
เช่น *ปัตตานี *เบตง *ยะลา *นราธิวาส *สตูล (*จะกล่าวถึงในลำดับถัดไป) พักที่ โก-ลก 1 คืน แสงสียามราตรีที่นี่ไม่แพ้หาดใหญ่ ได้มาโก-ลก 4-5 ครั้ง ความทรงจำอาจลางเลือนไปบ้าง เสียดายหาบิลโรงแรมไม่เจอเลยจำชื่อโรงแรมที่พักไม่ได้ ไม่แน่ใจว่าใช่โรงแรมเมอลินหรือเปล่า
ภาพปัจจุบันของโรงแรมเมอลิน Merlin Hotel 美輪大旅社 Měilún dà lǚshè หมุย ลุ้ง ไต่ ลี เสีย ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
เป็นโรงแรมขนาดกลาง ชื่อโรงแรมที่นี่จะเป็นภาษาอังกฤษเกือบทั้งหมด
พอรุ่งเช้าจึงเดินทางเข้าตัวจังหวัดนราธิวาส ด้วยรถแท็กซี่เบ๊นซ์ หางปลาเกียร์พวงมาลัย สุดแสนคลาสสิก
แท็กซี่เบ๊นซ์ หางปลาเกียร์พวงมาลัย สุดแสนคลาสสิก ตำนานกว่า 50 ปี ของผู้คนชายแดนใต้ ขอบคุณภาพประกอบจาก paaktai.com
ที่คนเต็มถึงจะออก นั่งหน้าข้างคนขับ 2+1 รวมคนขับ นั่งหลัง 5 อัดกันปุเรงปุเรงไป ในบรรยากาศที่ครุกรุ่นเพราะสถานะการณ์ของ 3 จังหวัด ชายแดนภาคใต้
เส้นทางรถไฟสายใต้ ช่วงระหว่าง หาดใหญ่-สุไหงโก-ลก ที่ผู้เขียนล่องลงมาตามเส้นทางการทำงานของช่างศิลป์นี้ มีระยะทาง 214 กม. ใช้เวลาเดินทางราวๆ 5-6 ชม.ผ่าน จะนะ เทพา โคกโพธิ์(ปัตตานี) ยะลา รามัน รือเสาะ ตันหยงมัส(นราธิวาส) เจาะไอร้อง สุไหงปาดี และสถานีสุดท้ายปลายด้ามขวาน สุไหงโก-ลก
สถานีชุมทางหาดใหญ่ ขอบคุณภาพประกอบจากเพจ FB:สถานีรถไฟชุมทางหาดใหญ่ Hat Yai Junction
ใต้สุดแดนสยาม ตั๋วรถไฟที่ใช้เดินทางเมื่อกว่า 40 ปีก่อน
สถานีสุดท้ายปลายด้ามขวาน ก่อนเข้าสู่ประเทศมาเลเซียในสถานีถัดไป ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ชื่อร้านบางส่วนมาได้รับข้อมูลเพิ่มเติมในภายหลังจากคนในพื้นที่ เพราะผู้เขียนลืมไปแล้วคือ ร้านอารีภัณฑ์ หรือ หอ จิบ มุ่ย เซียง ฮั้ง 何集美商行 Hé jíměi shāngháng ถนนสฤษดิ์วงศ์
ขอบคุณภาพประกอบจาก FB Areephan Shopping Kolok - อารีภัณฑ์ สุไหงโก-ลก
และ ร้าน ตั้ง เลี่ยง หยู 陈联裕 Chénliányù หรือ ตั่ง เหลี่ยง หยู ในสำเนียงแต้จิ๋ว ถนนบุษยพันธ์ ต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้
ขอบคุณภาพประกอบจาก FB TLJ ทีแอลเจ - ตั้งเลี่ยงหยู
หมายเหตุ : เรื่องราวต่างๆมาจากชีวิตจริง หากพาดพิงถึงใครหรือข้อมูลผิดพลาดคลาดเคลื่อน ขออภัย 🙏 ไว้ ณ ที่นี้ ผู้เขียนมิได้มีเจตนาอื่นใด นอกจากเล่าย้อนอดีตความทรงจำที่เคยตระเวนทำงานไปทั่วทุกสารทิศ
เรากลับไปแก้ไขอดีต..ไม่ได้
แต่
เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด..ได้
Linxikun
#เส้นทางช่างศิลป์
#ช่างศิลป์แอร์โรว์
#ช่างศิลป์ไนกี้
#ช่างศิลป์ยุคทำมือ
#ช่างศิลป์ในตำนาน
- 18
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
