Saparmurat Niyazov : เผด็จการสติหลุด กับนโยบายสุดเพี้ยน
ถ้าพูดถึงประเทศที่ยังปกครองแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จ หลายคนคงนึกประเทศเกาหลีเหนือใช่มั้ยครับ ประเทศที่ปกครองโดยคนตระกูลคิมมาเป็นเวลากว่า 60 ปี ผ่านผู้นำ 3 คน และในปัจจุบันเกาหลีเหนือก็ยังคงเป็นหนึ่งในประเทศที่ลี้ลับ และยากจนที่สุดในโลก
แต่รู้หรือไม่ว่าจริง ๆ แล้ว มีอีกประเทศหนึ่งในโลกที่ปกครองแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จคล้ายกับเกาหลีเหนือ แต่ประเทศนี้มีขนาดใหญ่กว่าเกาหลีเหนือถึง 4 เท่า มีปริมาณก๊าซธรรมชาติมากเป็นอันดับ 6 ของโลก พร้อมกับแหล่งน้ำมันใต้ดินมากมาย เมืองหลวงของประเทศนี้เต็มไปด้วยตึกที่สร้างจากหินอ่อนนำเข้าจากอิตาลีกว่า 500 ตึก ซ้ำยังเคยเป็นเจ้าภาพจัดงานแข่งขันกีฬาเอเชี่ยนเกมส์ประเภทศิลปะการต่อสู้มาแล้วด้วย
เมืองหลวงของประเทศแห่งนี้ ที่เต็มไปด้วยหินอ่อน (Source: Pinterest)
ประเทศนี้คือประเทศเติร์กเมนิสถาน ประเทศที่ตั้งอยู่ในเอเชียกลาง อดีตสมาชิกของสหภาพโซเวียตซึ่งพึ่งจะได้รับอิสรภาพในปี 1991 หรือประมาณ 40 ปีที่ผ่านมา โดยประเทศนี้มีขนาดพอพอกับประเทศไทย และมีพื้นที่ส่วนมากเป็นทะเลทรายแห้งแล้ง
แผนที่ของประเทศเติร์กเมนิสถาน (Source: Wikipedia)
และหลังจากได้รับอิสรภาพ ประธานาธิบดี Saparmurat Niyazov กลายมาเป็นประธานาธิบดีคนแรกของประเทศ และได้เริ่มปกครองประเทศโดยใช้ระบอบเผด็จการเบ็ดเสร็จ และแม้ Niyazov จะเสียชีวิตไปแล้ว ตามรายงานขององค์กรสิทธิมนุษยชนโลก (Human Right Watch) ประเทศเติร์กเมนิสถาน ก็ยังคงเป็นหนึ่งในประเทศที่โดดเดี่ยวและประชากรถูกควบคุมมากที่สุดประเทศหนึ่งของโลก
แต่สิ่งที่ทำให้ Niyazov มีชื่อเสียงไปทั่วโลก คือนโยบายแปลก ๆ มากมายที่นำมาใช้ในการบริหารประเทศ ซึ่งล้วนแล้วแต่ทำให้คนที่อยู่ภายนอก ต้องตกตะลึงพร้อมกับตั้งคำถามในใจว่า “อะไรวะ”
วันนี้ Kang’s Journal ขอพาไปรู้จักชีวิตของเผด็จการคนนี้กันครับ แม้ว่าจะไม่ได้เป็นคนที่มีชื่อเสียงมากนัก แต่หลังจากอ่านจบแล้ว รับรองว่าทุกคนจะต้องเจอเรื่องให้ได้อึ้งกันหลายเรื่องเลยทีเดียว กับเรื่องราวของ Saparmurat Niyazov : เผด็จการสติหลุด กับนโยบายสุดเพี้ยน
Saparmurat Niyazov : เผด็จการสติหลุด กับนโยบายสุดเพี้ยน (Source: Twitter)
ชีวิตวัยเด็ก
Niyazov เกิดเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 1940 ที่เมือง Gypjak ใกล้ ๆ กับเมือง Ashgabat เมืองหลวงของเติร์กเมนิสถาน ซึ่งตอนนั้นยังคงเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพโซเวียตอยู่
ตราแผ่นดินของเติร์กเมนิสถาน ตอนอยู่ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต (Source: Wikipedia)
ตามหนังสืออัตชีวประวัติที่เขาแต่งขึ้นเอง พ่อของเขา Atamyrat Niyazov เสียชีวิตระหว่างการสู้รบกับกองทัพนาซีเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่นักประวัติศาสตร์หลายคนเชื่อว่าจริง ๆ แล้วพ่อของเขาหนีทหาร และถูกตัดสินจำคุกโดยศาลทหาร และเสียชีวิตในคุกในเวลาต่อมามากกว่า
ส่วนแม่และพี่น้องที่เหลือของเขา ล้วนเสียชีวิตจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่กรุง Ashgabat ในปี 1948 เหลือเพียง Niyazov คนเดียวเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้ เขาถูกพาตัวไปอยู่ในสถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า และส่งตัวไปอยู่กับญาติห่าง ๆ ในเวลาต่อมา
เหตุการณ์แผ่นดินไหวที่เมือง Ashgabat ในปี 1948 ที่พรากชีวิตแม่และพี่น้องของ Niyazov ไป (Source: https://akipress.com)
หลังจบการศึกษาในปี 1959 Niyazov เข้าทำงานเป็นผู้บรรยายที่สมาพันธ์การค้าแห่งหนึ่ง และหลังจากนั้นก็เข้าศึกษาต่อที่สถาบัน Leningrad Polytechnic ว่ากันว่า Niyazov เป็นนักเรียนที่เหลวแหลก ผลการเรียนย่ำแย่ และไม่ใส่ใจการเรียนเลย แต่สุดท้ายเขาก็เรียนจบในปี 1967 ในสาขาวิศวกรรมอิเล็คทรอนิกส์ จากนั้นเขาตัดสินใจเดินทางไปเรียนต่อ แต่เรียนไปได้ไม่กี่ปี ก็โดนไล่ออก เนื่องจากผลการเรียนที่ย่ำแย่
สถาบัน Leningrad Polytechnic สถานที่ศึกษาของ Niyazov (Source: https://www.rusvuz.com)
เข้าสู่แวดวงการเมือง
Niyazov เริ่มก้าวเข้าสู่แวดวงการเมืองในปี 1962 โดยเริ่มจากการเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ก่อน จากนั้นอาจจะด้วยความทะเยอทะยาน เขาได้เลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็วจนได้รับตำแหน่งเลขานุการเอกของสภาเมือง Ashgabat (First Secretary of Ashgabat City Committee)
Saparmurat Niyazov ตอนดำรงตำแหน่งเลขานุการเอกของสภาเมือง Ashgabat (Source: https://www.goodreads.com)
ในปี 1985 โชคก็เข้าข้าง เพราะเลขานุการเอกของพรรคคอมมิวนิสต์เติร์กเมนิสถานแห่งโซเวียต (First Secretary of the Communist Party of the Turkmen SSR) ที่มีชื่อว่า Muhammetnazar Gapurov โดนปลดจากตำแหน่งเนื่องจากคดีอื้อฉาวเกี่ยวกับการโกงฝ้าย ทำให้ Niyazov ได้รับการคัดเลือกโดย Mikhail Gorbachov ประธานาธิบดีของสหภาพโซเวียตในขณะนั้นให้ดำรงตำแหน่งแทน
Mikhail Gorbachov ประธานาธิบดีของสหภาพโซเวียตในขณะนั้น (Source: https://www.rbth.com)
จนสุดท้ายในวันที่ 13 มกราคม 1990 Niyazov ได้รับตำแหน่งประธานพรรคคอมมิวนิสต์เติร์กเมนิสถานแห่งโซเวียต (Chairman of the Supreme Soviet of the Turkmen SSR) ซึ่งก็คือตำแหน่งที่ใหญ่ที่สุดในการบริหารประเทศ
ในปี 1991 เกิดเหตุรัฐประหารชื่อว่ารัฐประหารเดือนสิงหา (August Coup) ขึ้น เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเนื่องจากว่าในตอนนั้นประธานาธิบดีของสหภาพโซเวียต Mikhail Gorbachov เริ่มผ่อนปรนนโยบายต่าง ๆ ในการปกครองดินแดนในเครือสหภาพ หลาย ๆ ดินแดนเริ่มมีอิสระในการกำหนดนโยบายของตนเอง ระบบเศรษฐกิจเริ่มมีการนำระบบทุนนิยมเข้ามาแทรกแซง ทำให้เหล่าบรรดาทหารและเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหภาพโซเวียตที่เป็นพวกหัวรุนแรงบางกลุ่มรู้สึกไม่พอใจ และตัดสินใจก่อรัฐประหารขึ้น ซึ่งหนึ่งในผู้สนับสนุนการก่อรัฐประหารครั้งนี้ก็คือตัวของ Niyazov นั่นเอง
ปฏิวัติเดือนสิงหา ที่นำไปสู่การล่มสลายของสหภาพโซเวียต (Source: ฺBBC)
อย่างไรก็ตาม จากการวางแผนที่ไม่เป็นระบบ ทำให้การทำรัฐประหารครั้งนี้ประสบความล้มเหลว โดยเหล่าบรรดาแกนนำถูกจับภายใน 2 วัน และเหตุการณ์ครั้งนี้ก็นำไปสู่การล่มสลายของของสหภาพโซเวียตในอีก 4 เดือนต่อมา
เติร์กเมนิสถาน คือหนึ่งใน 15 ประเทศใหม่ ที่เกิดมาจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต และ Saparmurat Niyazov ก็ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีคนแรกของประเทศในเดือนตุลาคม 1991
Saparmurat Niyazov ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีคนแรกของประเทศในเดือนตุลาคม 1991 (Source: Pinterest)
แต่เพื่อเป็นการล้างภาพความเป็นคอมมิวนิสต์ออกไป Niyazov จึงตัดสินใจจัดการเลือกตั้งขึ้นในเดือนมิถุนายน 1992 เพียง 8 เดือนหลังจากประเทศได้รับเอกราช หลายคนอาจจะคิดว่าการเลือกตั้งครั้งนี้น่าจะเต็มไปด้วยการโกง และการทุจริต แต่ความจริงแล้วไม่เป็นเช่นนั้น
Niyazov ชนะการเลือกตั้งด้วยคะแนนล้นหลามถึง 99.5% มีผู้มาใช้สิทธ์มากถึง 99.8% และคะแนนทั้งหมดเป็นคะแนนที่ได้มาด้วยความสุจริต เพราะตอนนั้นเขาคือผู้ลงสมัครเลือกตั้งเพียงคนเดียวเท่านั้นเอง
ตอนนี้ในเมื่อเขาคือคนที่ประชาชน “เลือก” มาแล้ว Niyazov จึงมีข้ออ้างและสิทธิ์เต็มที่ในการเป็นผู้นำประเทศ และในปี 1993 เขาก็มอบตำแหน่งชื่อว่า “Türkmenbaşy” ที่แปลว่า “ผู้นำของชาวเติร์กมัน (Turkman) ทั้งปวง” ให้กับตนเอง
Saparmurat Niyazov ผู้ได้รับคะแนนโหวตมากถึง 99.5% ในการเลือกตั้งครั้งแรกของประเทศ (Source: findagrave.com)
ทีนี้ลองมาดูกันว่า ผู้นำของชาวเติร์กมันทั้งปวง จะบริหารประเทศให้ไปในรูปแบบไหนกัน
ปฏิวัติการปกครอง : ลัทธิบูชาบุคคล
หลังจากที่เป็นอิสระจากสหภาพโซเวียต และ Niyazov ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีด้วยคะแนนเสียงล้นหลาม (เหรอ?) แล้ว เขาเริ่มใช้ระบบ “Cult of Personality” หรือ ลัทธิบูชาบุคคลในการบริหารประเทศ ซึ่งเป็นการใช้หลักจิตวิทยาเพื่อให้ตัว Niyazov กลายเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นเหมือนกับตัวแทนที่พระเจ้าส่งมาเพื่อปกครองชาวเติร์กเมนิสถาน สิ่งที่ท่านผู้นำพูดคือสิ่งที่ถูกต้อง สิ่งที่ท่านผู้นำแนะนำคือสิ่งที่ควรทำตาม และสิ่งที่ท่านผู้นำสั่ง คือกฎอันศักดิ์สิทธิ์ที่ทุกคนต้องปฏิบัติตาม
ภาพของ Niyazov บนธนบัตร 10000 Manat หนึ่งในวิธีการโปรโมทตนเอง (Source: https://en.numista.com)
เริ่มจากการมอบตำแหน่ง Turkmenbashi ให้กับตนเอง พร้อมกลับเปลี่ยนชื่อเมืองสำคัญทางตะวันตกจาก Krasnovodsk เป็นเมือง Turkmenbashi เดือนมกราคมก็ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Turkmenbashi ขนาดพันธุ์ของแตงไทยยังมีพันธุ์ Turkmenbashi เลย
และเพื่อเป็นการส่งเสริมลัทธิบูชาตัวบุคคล ชื่อสนามบิน สนามกีฬา และถนนหนทางมากมายถูกเปลี่ยนชื่อเป็น Niyazov หรือคนในตระกูลเขา แต่ที่โดดเด่นที่สุดคือการก่อสร้างอนุสาวรีย์ตนเอง ที่ตั้งอยู่บนหอคอยสูงที่เรียกว่า “Arch of Neutrality” หรือประตูแห่งความเป็นกลาง ด้วยงบประมาณที่สูงถึง 12 ล้านดอลล่าร์หรือประมาณ 360 ล้านบาท โดยอนุสาวรีย์สูง 15 เมตรนี้เป็นรูปปั้นของ Niyazov สีทอง กำลังยื่นมือสองข้างออกจากกันเหมือนกำลังโอบอุ้มประชาชนชาวเติร์กเมนิสถานไว้ พร้อมธงที่โบกสะบัดอยู่ทางด้านหลัง และที่ไม่เหมือนใครคือกลไกภายในที่ทำให้รูปปั้นของท่านผู้นำจะหมุนเข้าหาดวงอาทิตย์ตลอดเวลา
อนุสาวรีย์ Saparmurat Niyazov ราคา 12 ล้านดอลล่าร์ ที่จะหมุนเข้าหาดวงอาทิตย์ตลอดเวลา (Source: http://www.ipernity.com)
นอกจากนี้รูปของ Niyazov ยังถูกประดับไว้ในสถานที่ราชการทั่วประเทศ ทั้งในห้องทำงานข้าราชการ ถนนหนทาง ไปจนถึงโรงเรียน เรียกได้ว่าตั้งแต่เกิดมา เด็กชาวเติร์กเมนิสถาน จะต้องรู้จักท่านผู้นำ Niyazov หลังจากได้รู้จักญาติพี่น้องของตนเองแทบจะในทันที
แม้ Niyazov จะบอกว่าจะนำเติร์กเมนิสถานสู่ความเป็นประชาธิปไตย และให้ภาคเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ แต่สุดท้ายแล้วทุกอย่างยังคงถูกควบคุมโดยรัฐบาลอยู่ดี ธุรกิจหลัก ๆ ล้วนแล้วแต่เป็นของรัฐบาล ส่วนการลงทุนจากต่างชาติก็มีน้อยมาก
อนุสาวรีย์ และภาพของท่านผู้นำ สามารถพบเห็นได้ทั่วไป (Source: Pinterest)
ในปี 1999 หลังจากปกครองประเทศเป็นเวลา 7 ปี ทางรัฐสภาของเติร์กเมนิสถานประกาศให้ประธานาธิบดี Saparmurat Niyazov เป็นประธานาธิบดีตลอดชีพ (President for Life) เนื่องจากประชาชนชาวเติร์กเมนิสถาน “ต่างยกย่องและยอมรับ” ในความเก่งกาจในการบริหารประเทศ และเพื่อให้แผนพัฒนาประเทศระยะยาวของท่านผู้นำได้รับการบริหารอย่างเต็มประสิทธิภาพ
สิ่งที่มาพร้อมกับคำว่าประธานาธิบดีตลอดชีพก็คือ การสูญสิ้นซึ่งการแข่งขันทางการเมือง ประเทศเติร์กเมนิสถานจึงกลายมาเป็นเผด็จการเบ็ดเสร็จนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา คู่แข่งทางการเมืองหลายคนถูกจับขังคุก เนรเทศ หรือ "กำจัด" โดยวิธีการอื่น ๆ มีนักกิจกรรมคนหนึ่งโดนจับเข้าโรงพยาบาลบ้า เพียงเพราะบังอาจเขียนจดหมายขอประท้วงโดยสงบต่อต้านรัฐบาล
Saparmurat Niyazov ถูกประกาศให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีตลอดชีพในปี 1999 (Source: http://www.asianews.it)
ปฏิรูปการเกษตร : วันแตงไทยแห่งชาติ
ตอนที่เติร์กเมนิสถานอยู่ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต เจ้าหน้าที่ทางการเกษตรของแต่ละเขตจะได้รับการกำหนดโควต้าที่จะต้องทำให้ได้ ซึ่งแม้จะพ้นจากการเป็นสหภาพโซเวียตแล้ว Niyazov ก็ยังคงใช้ระบบโควต้านี้อยู่ ถ้าหากว่าเจ้าหน้าที่รัฐคนไหนไม่สามารถทำได้ก็จะโดนไล่ออกทันที อย่างในเดือนตุลาคมปี 2004 ผลผลิตฝ้ายทั่วประเทศสามารถเก็บได้เพียง 16.8% ของปริมาณที่กำหนดเท่านั้น ส่งผลให้เจ้าหน้าที่เกษตรหลายคนโดนไล่ออก
อุตสาหกรรมฝ้ายของเติร์กเมนิสถาน (Source: http://theapparelnews.com)
ส่วนชาวไร่ชาวนาก็รู้สึกว่ารายได้ที่พวกเขาควรจะได้ กลับตกอยู่ในมือของรัฐบาล และในเมื่อทุกคนได้รายได้เท่าเทียมกัน ทำให้เกิดการเกี่ยงงานและขี้เกียจ ซึ่งก็นำไปสู่ภาคการเกษตรที่ล้มเหลวในที่สุด
พืชเศรษฐกิจสำคัญของเติร์กเมนิสถานคือฝ้าย ในสมัยก่อนเติร์กเมนิสถานจะส่งออกแต่เพียงฝ้ายดิบเท่านั้น ซึ่งเป็นผลผลิตที่ราคาต่ำ Niyazov จึงมีการนำเอาเครื่องจักรทุ่นแรง และเครื่องมือต่าง ๆ เพื่อมาเพิ่มมูลค่าผลผลิต นี่เองที่ทำให้เกิดอุตสาหกรรมสิ่งทอขึ้นเป็นครั้งแรกในประเทศแห่งนี้ ซึ่งในปัจจุบันเติร์กเมนิสถานส่งออกฝ้ายเป็นอันดับที่ 28 ของโลก
อุตสาหกรรมฝ้ายในประเทศได้รับการพัฒนาขึ้นมาก ในยุคของ Niyazov (https://en.trend.az)
แต่ที่เด็ดที่สุดคือการกำหนด “วันแตงไทย” ขึ้น ซึ่งจะตรงกับวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนสิงหาคมของทุกปี เริ่มตั้งแต่ปี 1994 วันนี้ถือเป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ ทุกคนจะหยุดทำงานเพื่อมาเฉลิมฉลองผลไม้อันทรงคุณค่านี้ตามคำแนะนำของท่านผู้นำ
พันธุ์แตงไทยที่ดีที่สุดของประเทศก็หนีไม่พ้น พันธุ์ Turkmenbashi ที่ตั้งชื่อตามท่านผู้นำ ซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องของกลิ่นและรสชาติอันหอมหวาน และขนาดที่ใหญ่ ท่านผู้นำ Niyazov เคยกล่าวในปี 2004 ว่า “พระเจ้าได้มอบผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ให้กับเติร์กเมนิสถาน และแตงไทยของเราเป็นเสมือนผลไม้จากสรวงสวรรค์ ผลไม้ที่มีรสชาติไม่เหมือนใคร และมีกลิ่นที่ทำให้ทุกคนต้องหลงใหล” การเฉลิมฉลองหลักจะจัดที่เมืองหลวง Ashgabat โดยมีการจัดแสดงผลผลิตทางการเกษตรจากทั่วประเทศ และการแสดงพื้นเมือง
วันแตงไทยแห่งชาติ วันหยุดนักขัตฤกษ์ที่จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองผลไม้จากสรวงสวรรค์ (Source: http://www.turkmenistan.ru)
ปฏิรูปวัฒนธรรม : เปลี่ยนชื่อวัน เปลี่ยนชื่อเดือน
สิ่งแรก ๆ ที่ Niyazov ทำหลังจากขึ้นปกครองคือการจัดตั้งคณะกรรมการฟื้นฟูวัฒนธรรมขึ้น เพื่อทำให้เติร์กเมนิสถานมีอัตลักษณ์เฉพาะตัว และลบล้างภาพความเป็นโซเวียตให้ออกไปมากที่สุด
การประชุมสภาของเติร์กเมนิสถาน (Source: https://rus.azattyq.org)
เริ่มจากการที่พ่อของ Niyazov ที่เคยเสียชีวิตจากการสู้รบกับกองทัพนาซีเยอรมันมาก่อนในสงครามโลกครั้งที่ 2 (ตามที่ Niyazov อ้าง) ทำให้เติร์กเมนิสถาน เป็นประเทศโซเวียตเก่าไม่กี่ประเทศที่มีการเฉลิมฉลองวันที่มีความเกี่ยวข้องกับสงครามโลกครั้งที่ 2 อย่างเอิกเกริก โดยวันนั้นตรงกับวันที่ 9 พฤษภาคม ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นวันแห่งชัยชนะ หรือ Victory Day
กิจกรรมหลักคือการรำลึกถึงเหล่าบรรดาผู้เสียชีวิตจากสงคราม และหนึ่งในคนเหล่านั้นก็หนีไม่พ้นพ่อของเขานั่นเอง ซึ่งได้รับตำแหน่ง ฮีโร่แห่งเติร์กเมนิสถานในปี 1994 และในปี 2004 หน่วยทหารราบหน่วยหนึ่งของกองทัพบกก็ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นหน่วย Atamyat Niyazov ตามชื่อพ่อของเขา
งานเฉลิมฉลอง Victory Day ของเติร์กเมนิสถาน (Source: https://akipress.com)
เรื่องต่อมาคือการเปลี่ยนตัวอักษร เติร์กเมนิสถานใช้ภาษาเติร์กมันในการสื่อสาร ซึ่งในศตวรรษที่ 13-14 การเขียนจะใช้ตัวอักษรอารบิกเป็นหลัก จนกระทั่งเมื่อโซเวียตเข้ามาปกครอง ทำให้มีการนำอักษร Cyrillic ของรัสเซียมาใช้ในการเขียนแทน ดังนั้นเมื่อได้รับเอกราชท่านผู้นำจึงตัดสินใจนำอักษรลาตินมาใช้แทน โดยมีการประกาศใช้ครั้งแรกในปี 1993
ภาษาเติร์กมัน ที่ตอนหลังหันมาใช้ตัวอักษรลาตินเป็นตัวเขียนแทน (Source: Omniglot.net)
แต่เรื่องที่เป็นที่ฮือฮามากที่สุดเห็นจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในปี 2002 นั่นก็คือการเปลี่ยนชื่อวันประจำสัปดาห์ และชื่อเดือนที่ใช้กันมานานหลายร้อยปี โดยเปลี่ยนเป็นชื่อของกวีเอกบ้าง บุคคลสำคัญบ้าง เหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์บ้าง หรือชื่อของคนในครอบครัวบ้าง
ตัวอย่างเดือนที่เด่น ๆ ก็อย่างเช่น
เดือนตุลาคม เปลี่ยนชื่อเป็น Bitaraplyk ซึ่งหมายถึงความเป็นกลาง เพราะเติร์กเมนิสถานประกาศตนเองว่าจะดำรงตนเป็นกลางในทุกสถานการณ์
เดือนกันยายน เปลี่ยนชื่อเป็น Ruhmana ตามหนังสือที่ท่านผู้นำแต่งเอง เป็นหนังสือที่เกี่ยวกับจิตวิญญาณของการเป็นชาวเติร์กเมนิสถานซึ่งเดี๋ยวจะขอกล่าวถึงในหัวข้อถัดไป
เดือนเมษายน เปลี่ยนชื่อเป็น Gurbansoltan ซึ่งเป็นชื่อของแม่ของ Niyazov ในขณะที่เดือนมิถุนายน เปลี่ยนชื่อเป็น Oguz ซึ่งตั้งตามชื่อของ Oguz Khan บรรพบุรุษของชาวเติร์กมันทั้งปวง
Oguz Khan บรรพบุรุษของชาวเติร์กมันทั้งปวง และเป็นชื่อของมิถุนายน (Source: https://www.quora.com)
ส่วนวันประจำสัปดาห์ทั้ง 7 วันก็ถูกเปลี่ยนชื่อทั้งหมดเช่น วันอังคาร เปลี่ยนเป็น Ýaşgün หรือ Young Day วันหนุ่มสาว วันเสาร์ เปลี่ยนเป็น Ruhgün หรือ Spiritual Day วันแห่งจิตวิญญาณ วันที่ดูน่าจะปกติที่สุดน่าจะเป็นวันอาทิตย์ ซึ่งเปลี่ยนเป็น Dynçgün หรือ Rest Day วันพักผ่อน
หนุ่มสาวชาวเติร์กเมนิสถาน ในชุดนักเรียน (Source: Flickr)
ถ้าเราลองสังเกตดีดีจะพบว่าคณะกรรมการฟื้นฟูวัฒนธรรม จริงๆ แล้วเป็นการสร้างวัฒนธรรมขึ้นมาใหม่มากกว่า เพราะแทบจะไม่ได้มีกิจกรรมอะไรที่เป็นการนำวัฒนธรรมเก่า ๆ มาประยุกต์เลย
ปฏิวัติธุรกิจพลังงาน : น้ำไฟใช้ฟรี
แม้จะมีผู้นำที่เป็นเผด็จการ สิ่งหนึ่งที่ช่วงพยุงเศรษฐกิจ และประชากร 5 ล้านคนของเติร์กเมนิสถานเอาไว้คืออุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ โดยเฉพาะก๊าซธรรมชาติที่ประเทศนี้มีมากเป็นอันดับ 6 ของโลก นำรายได้มหาศาลให้กับประเทศ
ถ้ายังมองภาพไม่ออก ในปี 2019 มูลค่าการส่งออกของน้ำมันและก๊าซธรรมชาติคิดเป็น 94.5% ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมด ตามมาด้วยอันดับสองคือฝ้ายและสิ่งทอที่ 2.3% เท่านั้น
โรงกลั่นน้ำมันและก๊าซธรรมชาติที่สร้างในสมัยของ Niyazov (Source: https://www.hydrocarbonengineering.com)
แน่นอนว่าธุรกิจทั้งสองอยู่ในการควบคุมของรัฐบาล 100% แต่หลังจากได้รับอิสรภาพ Niyazov ได้ทำการพัฒนาอุตสาหกรรมเหล่านี้ โดยเฉพาะการสร้างโรงกลั่นน้ำมัน และโรงงานเคมีภัณฑ์ ทำให้จากประเทศที่ส่งออกเพียงน้ำมันดิบ เติร์กเมนิสถานสามารถส่งออกผลิตภัณฑ์น้ำมันและก๊าซธรรมชาติที่มีมูลค่าสูงได้ และในปัจจุบันมีการสร้างท่อลำเลียงก๊าซธรรมชาติจากเติร์กเมนิสถาน มายังประเทศอินเดีย ปากีสถาน และจีนเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
และในเมื่อมีก๊าซธรรมชาติมากมายขนาดนี้ ทางท่านผู้นำเลยประกาศในปี 1991 ว่า ตั้งแต่ปี 1991-2001 น้ำประปา ไฟฟ้า และก๊าซหุงต้มจะเป็นของฟรีสำหรับประชาชนทุกคน ซึ่งนโยบายนี้ได้รับการยืดมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงปี 2018 ที่มีการยกเลิกนโยบายนี้อย่างถาวร นับว่าเป็นเวลายาวนานถึง 37 ปี ที่เติร์กเมนิสถานเป็นประเทศเดียวในโลกที่ประชาชนไม่ต้องจ่ายค่าสาธารณูปโภคเลย
เป็นเวลายาวนานถึง 37 ปี ที่เติร์กเมนิสถานเป็นประเทศเดียวในโลกที่ประชาชนไม่ต้องจ่ายค่าสาธารณูปโภคเลย (Source: https://business.com.tm)
ปฏิวัติชีวิตประชาชน : ปิดโรงพยาบาลทั่วประเทศ
ประเทศที่เป็นเผด็จการ ไม่ใช่ว่าจะไม่มีสิ่งบันเทิงเริงใจ แน่นอนว่าเติร์กเมนิสถานมีสถานีโทรทัศน์เป็นของตนเอง แต่ก็เหมือนกับเกาหลีเหนือ สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถูกควบคุมโดยรัฐบาล ที่มักจะออกข่าวเกี่ยวกับภารกิจของท่านผู้นำ ความดีความชอบต่าง ๆ ที่ท่านผู้นำทำ พูดง่าย ๆ คือโทรทัศน์ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการโปรโมทลัทธิบูชาบุคคลนั่นเอง ส่วนรายการอื่น ๆ ก็มักจะพูดถึงข่าวสารบ้านเมืองที่ทุกเรื่องล้วนถูกควบคุมโดยหน่วยงานของรัฐบาลเท่านั้น
สถานีโทรทัศน์ของเติร์กเมนิสถาน ซึ่งมี 7 ช่อง ซึ่งถูกควบคุมโดยรัฐบาลทั้งหมด (Source: https://tm.hronikatm.com)
อีกอย่างที่มักจะมีการถ่ายทอดสดคือเวลาที่ท่านผู้นำประชุมสภา หรือให้โอวาทในโอกาสต่าง ๆ ซึ่งภาพที่เห็นคือสมาชิกในที่ประชุมจะอยู่ในชุดเต็มยศ พร้อมกับสมุดจดในมือ และบันทึกสิ่งที่ท่านผู้นำกล่าวอย่างขมักเขม้น เหมือนกับเป็นคำสอนที่สำคัญที่สุดที่พวกเขาจะได้ยินในชีวิตนี้
ส่วนอินเตอร์เนท ตอนแรกไม่ได้มีการควบคุมการใช้งานมากนัก แต่ในปี 2001 ร้านอินเตอร์เนททั่วประเทศถูกสั่งปิด ผู้ให้บริการทางอินเตอร์เนทเหลือเพียงเจ้าเดียวเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นเจ้าของรัฐบาล ทำให้ในปี 2005 ก่อนที่ Niyazov จะเสียชีวิต ประชาชนชาวเติร์กเมนิสถานเพียง 1% เท่านั้น ที่มีโอกาสเข้าถึงการใช้งานอินเตอร์เนท
อินเตอร์เนทถูกมองว่าเป็นสิ่ง "แปลกปลอม" ในสมัยของ Niyazov
แต่สองเรื่องแรกอาจจะฟังดูไม่แปลก สำหรับประเทศที่ปกครองแบบเผด็จการ มาฟังเรื่องสุดขั้วอื่นกันบ้างดีกว่า
เริ่มจากในเดือนมีนาคม 2004 ท่านผู้นำเกิดมีความคิดประหลาด โดยมีคำสั่งให้ไล่พนักงานสาธารณสุข 15000 คนทั่วประเทศออก ทั้งแพทย์ พยาบาล และคนดูแลผู้สูงอายุ และถัดมาในปี 2005 โรงพยาบาลทั่วประเทศถูกสั่งให้ปิดตัวลง โดยท่านผู้นำกล่าวว่า "ถ้าใครอยากมาพบแพทย์ ให้เดินทางเข้ามาที่เมืองหลวง Ashgabat" นั่นทำให้ระบบสาธารณสุขที่ย่ำแย่อยู่แล้วยิ่งแย่ลงไปอีก และก่อให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วประเทศ ส่วนแพทย์และพยาบาลที่ปกติแล้วจะต้องทำการสาบานตนเพื่อจรรยาบรรณทางการแพทย์ก่อนเข้าทำงาน กลับถูกสั่งให้สาบานตนต่อท่านผู้นำแทน
อีก 1 ปีถัดมาในปี 2006 1 ใน 3 ของคนชราในเติร์กเมนิสถาน ถูกยกเลิกเงินบำนาญโดยไม่มีการบอกกล่าวมาก่อน ในขณะที่คนชราอีกกว่า 200,000 คนถูกลดเงินบำนาญ ซ้ำร้ายยังมีการสั่งให้จ่ายเงินบำนาญที่ได้รับในเวลาสองปีก่อนหน้าคืนรัฐบาลทั้งหมด คนชรามากมายต้องกลายมาเป็นคนเร่ร่อนข้างทาง ใครที่ไม่สามารถจ่ายเงินคืนได้ก็ถูกยึดทรัพย์สินไปอย่างทารุณ
คนชราหลายคนในเติร์กเมนิสถาน กลายมาเป็นคนไร้บ้าน เนื่องจากเงินบำนาญโดนยกเลิกในสมัยของ Niyazov (Source: https://www.rferl.org)
นอกจากนี้ยังมีการออกกฎหมายและข้อบังคับประหลาด ๆ ออกมาอีกมากมาย เช่น
ให้ทำการกำจัดสุนัขออกไปจากเมืองหลวง Ashgabat ทั้งหมด เพราะว่าสุนัข “มีกลิ่นที่ไม่ค่อยน่าพึงประสงค์นัก” ซึ่งเรื่องตลกคือประธานาธิบดีคนปัจจุบันของประเทศ เป็นคนที่รักสุนัขมาก และนอกจากจะอนุญาตให้สามารถเลี้ยงสุนัขในเมืองหลวงได้แล้ว ท่านผู้นำยังได้สร้างอนุสาวรีย์สุนัขทองคำไว้กลางเมืองอีกด้วย โดยสุนัขพันธุ์นี้เป็นพันธุ์พื้นเมืองชื่อ Alabai และถูกกำหนดให้เป็นมรดกของชาติอย่างหนึ่ง
อนุสาวรีย์สุนัขทองคำกลางเมือง Ashgabat ที่สร้างโดยประธานาธิบดีคนปัจจุบัน (Source: CNN)
ห้ามมีการแสดงโอเปร่า บัลเล่ต์ หรือละครสัตว์ในประเทศเด็ดขาด เนื่องจากว่าเป็นสิ่งที่ดู “ไม่มีความเป็นเติร์กเมนิสถาน”
ห้ามมีการทำการลิปซิงค์ (Lip Sync) ในการแสดงคอนเสิร์ตทุกประเภท รวมถึงในงานแสดงดนตรีต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงกลางแจ้ง ในโทรทัศน์ หรือแม้กระทั่งในงานแต่งงานส่วนตัว ดนตรีที่แสดงจะต้องเป็นดนตรีสดเท่านั้น ห้ามมีการเปิดเทปบันทึกเสียงเด็ดขาด (ดังนั้นอาชีพที่ไม่น่าตกงานในประเทศนี้น่าจะเป็นนักดนตรีนี่เอง) โดยท่านผู้นำให้เหตุผลว่าการใช้เทปบันทึกเสียง จะทำให้ศิลปะทางดนตรีอันทรงคุณค่าต้องสูญสลายไป
การแสดงดนตรีในเติร์กเมนิสถานจะต้องเป็นการแสดงสดเท่านั้น (Source: https://thecentralasia.com)
ห้ามนักข่าว และพิธีกรในโทรทัศน์ แต่งหน้าออกโทรทัศน์ เนื่องจากว่าสตรีชาวเติร์กเมนิสถาน มีความงามตามธรรมชาติอยู่แล้ว (ข่าวร้ายสำหรับบริษัทผลิตเครื่องสำอางค์)
ไม่อนุญาตให้ผู้ชายชาวเติร์กเมนิสถานไว้หนวดเครา หรือไว้ผมยาว (ข่าวดีของร้านตัดผม) แต่ในปัจจุบันกฎนี้ได้ถูกยกเลิกไปแล้ว
ในยุคของ Niyazov ชายชาวเติร์กเมนิสถานถูกห้ามไม่ให้ไว้หนวดเครา หรือผมยาว (Source: Pinterest)
ไม่อนุญาตให้ชาวเติร์กเมนิสถานใส่ฟันปลอม โดยท่านผู้นำบอกว่า ในสมัยที่ท่านเป็นเด็ก ท่านเห็นสุนัขเคี้ยวกระดูกทุกวัน ซึ่งนั่นทำให้ฟันของสุนัขแข็งแรง ดังนั้นถ้าอยากมีฟันที่แข็งแรง ก็ขอให้ไปแทะกระดูกซะ ทำให้ชาวเติร์กเมนิสถานที่มีฟันปลอม ต้องไปเปลี่ยนฟันปลอมให้เป็นสีขาวแทน (ข่าวดีสำหรับทันตแพทย์)
นอกจากจะมีการเปลี่ยนชื่อเดือน วัน ถนนหนทาง ตามชื่อสมาชิกในครอบครัวแล้ว คำว่า “ขนมปัง” ในภาษาเติร์กมัน ก็เปลี่ยนเป็นคำว่า Gurbansoltan ซึ่งเป็นชื่อของแม่ Niyazov นั่นเอง
อนุสาวรีย์ Gurbansoltan แม่ของ Niyazov ซึ่งชื่อของเธอกลายมาเป็นชื่อเดือนเมษายน และเป็นชื่อเรียกแทนคำว่า "ขนมปัง" (Source: Wikipedia)
ในปี 1997 หลังจากที่ต้องเลิกบุหรี่ เนื่องจากอาการโรคหัวใจกำเริบ ท่านผู้นำสั่งให้เจ้าหน้าที่ในรัฐบาลทุกคนเลิกบุหรี่ และออกกฎห้ามสูบบุหรี่ในสถานที่สาธารณะในเวลาต่อมา โดยมีค่าปรับสูงถึง 50 ดอลล่าร์ ซึ่งเท่ากับเงินเดือนเดือนหนึ่งของประชากรส่วนใหญ่เลยทีเดียว (ข่าวดีสำหรับสุขภาพของชาวเติร์กเมนิสถาน ข่าวร้ายสำหรับบริษัทบุหรี่)
ห้ามขับรถพวงมาลัยขวาในประเทศ แม้ว่ารถคันนั้นจะได้รับการดัดแปลงมาเป็นรถพวงมาลัยซ้ายแล้วก็ตาม เพราะอาจจะทำให้เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย (ข่าวร้ายสำหรับบริษัทนำเข้ารถหรู)
Saparmurat Niyazov (Source: Pinterest)
ปฏิวัติธรรมชาติ : ทะเสสาบเทียมอันแห้งเหือด
เนื่องจากว่าพื้นที่ส่วนมากของเติร์กเมนิสถานเป็นทะเลทราย ทำให้น้ำเป็นสิ่งขาดแคลน ท่านผู้นำเลยมีไอเดียในการสร้างป่าและทะเลสาบขึ้น เพื่อให้ประเทศดูร่มรื่นและ “สุนทรีย์” มากยิ่งขึ้น
The Gate of Hell หรือประตูสู่นรก ซึ่งตั้งอยู่ในทะเลทราย Karakum หนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเติร์กเมนิสถาน (Source: Pinterest)
หนึ่งในโครงการใหญ่คือการสร้างทะเลสาบเทียม Altyn Asyr ขึ้นในทะเลทราย Karakum ทางตอนเหนือของประเทศ โดยมีวิธีการคือการขุดคลองจากแม่น้ำสายหลักสองสายของประเทศ ผ่านทะเลทราย เพื่อให้ไหลลงมาที่ทะเลสาบแห่งนี้ การก่อสร้างเริ่มต้นขึ้นในปี 1999 โดยมีงบประมาณในการก่อสร้างมากถึง 4.5 พันล้านดอลล่าร์ ซึ่งสุดท้ายบานปลายกลายเป็น 6 พันล้านดอลล่าร์
การขุดคลองเชื่อมแม่น้ำ มายังทะเลสาบในปี 2005 (Source: https://en.trend.az)
ปัญหาคือ ตำแหน่งของทะเลสาบนั้นตั้งอยู่ใจกลางทะเลทราย ทำให้น้ำจากแม่น้ำทั้งสองต้องเดินทางผ่านดินแดงแห้งแล้งที่ในเวลากลางวันอาจจะมีอุณหภูมิสูงถึง 50 องศาเซลเซียส ซึ่งนักวิชาการต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า น้ำในคลองเหล่านั้นจะระเหยไปก่อนที่จะเดินทางมาถึงทะเลสาบอย่างแน่นอน
ทะเลสาบแห่งนี้สร้างเสร็จในระยะแรกในปี 2009 และก็เป็นอย่างที่นักวิชาการพูด ทะเลสาบแห่งนี้ตื้นเขิน น้ำจากแม่น้ำทั้งสองเดินทางมาแทบจะไม่ถึง และปัจจุบันทะเลสาบแห่งนี้ก็ถูกปล่อยให้แห้งเหือดไปตามกาลเวลา
ทะเลสาบ Altyn Asyr ในปัจจุบัน ซึ่งมีปริมาณน้ำน้อยมาก (Source: https://www.thethirdpole.net)
นอกจากจะไม่ได้ประโยชน์อะไรแล้ว ชาวนาชาวไร่ที่อาศัยอยู่หลังจุดที่แม่น้ำโดนดึงน้ำไป ก็ต้องประสบปัญหาภัยแล้งและการขาดแคลนน้ำอีกต่างหาก
อีกหนึ่งโครงการใหญ่คือการปลูกป่า โดยท่านผู้นำได้กล่าวไว้ว่าการปลูกป่า จะช่วยให้ภูมิอากาศอันร้อนระอุของเติร์กเมนิสถานนั้นเย็นลงได้ Niyazov สั่งให้มีการปลูกต้นไม้เป็นพื้นที่ 1000 ตารางกิโลเมตร นอกเมืองหลวง Ashgabat โดยต้นไม้ที่เลือกปลูกคือต้นสน Archa ที่มีชื่อเสียงเรื่องอายุยืนยาว โดยท่านผู้นำบอกไว้ว่า ป่าแห่งนี้จะเป็นป่าที่จะอยู่ไปอีกเป็นพันพันปี
โครงการปลูกป่ารอบเมือง Ashgabat เพื่อลดอุณหภูมิของประเทศลง (Source: https://www.haberler.com)
ปัจจุบันต้นสนเหล่านี้ยังคงตั้งตระหง่าน แต่หลายต้นก็เริ่มตายไปเนื่องจากทนสภาพอากาศไม่ไหว คงต้องรอดูอนาคตกันต่อไปว่าป่าพันปีของท่านผู้นำนั้น จะเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ เพราะในตอนนี้ประธานาธิบดีคนใหม่ของประเทศก็ยังสนับสนุนโครงการนี้อยู่ แต่อย่าลืมว่าการทำให้ต้นสนเหล่านี้มีชีวิตรอด จะต้องใช้น้ำปริมาณมากขนาดไหน ในประเทศที่ประชากรเกือบ 30% ยังไม่สามารถเข้าถึงแหล่งน้ำสะอาดได้
ปัจจุบันต้นสนหลายต้นยังคงตั้งตระหง่านอยู่ ในดินแดนอันแห้งแล้งนี้ (Source: https://business.com.tm)
ปฏิวัติสุขภาพ : ทางเดินแห่งสุขภาพ
และเพื่อเป็นการรักษาสุขภาพของประชาชน (เพราะท่านได้สั่งปิดโรงพยาบาลนอกกรุง Ashgabat ไปหมดแล้ว) ท่านผู้นำยังมีแนวคิดบรรเจิดอีกอย่าง โดยการสร้างสิ่งที่เรียกว่า “ทางเดินแห่งสุขภาพ (Walk of Health)” ขึ้น
ช่วงหนึ่งของทางเดิน Walk of Health (Source: https://eisernerhans.com)
ทางเดินแห่งนี้เป็นทางเดินสร้างจากคอนกรีต มีความยาวทั้งสิ้น 37 กิโลเมตร ขึ้นลงไปตามภูเขา Kopet Dag ใกล้ ๆ กับเมือง Ashgabat โดยมีวัตถุประสงค์คือเพื่อใช้เป็นสถานที่ออกกำลังกายสำหรับประชาชน โดยเจ้าหน้าที่รัฐบาลทุกคนจะต้องเดินในเส้นทางนี้อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพื่อเป็นตัวอย่างอันดี และท่านผู้นำยังแนะนำให้ประชาชนทั่วไปมาเดินที่เส้นทางนี้อย่างน้อยปีละครั้งด้วยเช่นกัน
ทุกปี ท่านผู้นำจะมาปล่อยตัวเหล่าบรรดาคณะรัฐบาล เพื่อทำการเดินในเส้นทางนี้ จากนั้นตัวเองจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ เพื่อไปรอรับพวกเขาอีกครั้งที่จุดสิ้นสุดของทางเดิน พร้อมทั้งคอยตำหนิผู้ที่เดินไม่ไหว เดินช้า หรือเดินไม่ถึง โดยท่านผู้นำอ้างว่าท่านเป็นโรคหัวใจ เลยไม่สามารถเข้าร่วมในการเดินได้
เส้นทางเดิน Walk of Health ที่จะไต่ขึ้นไปบนเขา Kopet Dag ระยะทาง 37 กิโลเมตร (Source: https://www.advantour.com)
สุดท้ายมีแพทย์หลายคนออกมาบอกว่าการเดินในเส้นทางที่ไม่มีร่มเงา ในเวลากลางวันแสก ๆ แบบนี้ จะมีแต่ได้ผลร้ายมากกว่าผลเสีย ทำให้ในที่สุดทางการเติร์กเมนิสถานจึงต้องปลูกต้นไม้เพื่อให้ร่มเงาแก่ผู้ที่มา “ออกกำลังกาย” ซึ่งก็คงไม่มีผลอะไรต่อท่านผู้นำมากนัก เพราะยังไงท่านก็ยังนั่งเฮลิคอปเตอร์อยู่ดี
ปฏิวัติการศึกษา : หนังสือแห่งจิตวิญญาณ
แม้ว่าอัตราการรู้หนังสือของประชากรชาวเติร์กเมนิสถานจะสูงถึง 97% แต่ถ้าดูในรายละเอียดจะพบว่าระบบการศึกษาของประเทศนี้ไม่เหมือนที่อื่น เพราะท่านผู้นำสั่งให้ลดการศึกษาระดับมัธยมจาก 6 ปี เหลือเพียง 5 ปี ซึ่งองค์กรทั่วโลกต่างวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นการจงใจทำให้ประชาชนไม่มีความรู้ เพื่อป้องกันการต่อต้านรัฐบาลนั่นเอง
และนอกจากจะปิดโรงพยาบาลทั่วประเทศแล้ว ท่านผู้นำยังสั่งให้ปิดห้องสมุดทั่วประเทศด้วยเช่นกัน เหลือไว้เพียงแต่ห้องสมุดใน Ashgabat โดยกล่าวไว้ว่าหนังสือที่สำคัญที่สุดในโลกมีเพียง 2 เล่มคือคัมภีร์อัลกุรอ่าน และหนังสือ Ruhnama ที่ท่านผู้นำเป็นผู้แต่งเอง และยังไงคนในชนบทก็อ่านหนังสือไม่ออกอยู่ดี
หนังสือ Ruhnama หรือหนังสือแห่งจิตวิญญาณที่ท่านผู้นำเป็นผู้แต่งเอง (Source: Wikipedia)
หนังสือ Ruhnama แปลตรง ๆ ว่าหนังสือแห่งจิตวิญญาณ ซึ่งมีประวัติความเป็นมาคือ อยู่มาวันหนึ่ง ท่านผู้นำ Niyazov ได้รับสารจากบรรพบุรุษชาวเติร์กมันว่า เขาจะต้องเป็นผู้นำชาวเติร์กเมนิสถาน ไปสู่ “หนทางทองแห่งชีวิต” ดังนั้นท่านผู้นำจึงเขียนหนังสือขึ้นมา 2 เล่ม เล่มแรกเป็นการกล่าวถึงคุณงามความดีที่ชาวเตริ์กเมนิสถานพึงกระทำ รวมไปถึงประวัติศาสตร์ของชาวเติร์กมัน (ซึ่งนักประวัติศาสตร์บอกว่าส่วนใหญ่ล้วนถูกบิดเบือน) และที่จะขาดไม่ได้คือชีวิตของท่านผู้นำว่าเป็นเด็กกำพร้า และความพยายามที่จะปลดปล่อยประเทศให้เป็นอิสระจากสหภาพโซเวียต
ส่วนเล่มที่ 2 จะเป็นการกล่าวว่าหนังสือ Ruhnama มีฐานะเทียบเท่ากับคัมภีร์อัลกุรอ่าน ควรค่าแก่การเคารพ และควรค่าแก่ท่องจำ
คำพูดที่โด่งดังมากจากหนังสือเล่มนี้คือ "ถ้าชายใด ทำให้ภรรยาหรือลูกสาวของตนเองโกรธ ชายผู้นั้นไม่ใช่ชาวเติร์กมันแน่นอน เพราะชายชาวเติร์กมันเป็นคนใจดีโดยเนื้อแท้ไปจนถึงจิตวิญญาณ"
หนึ่งในเนื้อหาของหนังสือ Ruhnama คือการท่องบทปฏิญาณตน ที่ชาวเติร์กเมนิสถานจะต้องท่องให้ขึ้นใจ (Source: https://www.dvfilm.ch)
สรุปแล้วคือหนังสือ Ruhnama เป็นหนังสือที่ทำขึ้นเพื่อโปรโมทลัทธิบูชาตัวบุคคลของ Niyazov นั่นเอง และหนังสือเล่มนี้ก็ถูกบรรจุเข้าไปในหลักสูตรการศึกษาของเติร์กเมนิสถานตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงมหาวิทยาลัย นักเรียนทุกคนจะต้องศึกษาหนังสือเล่มนี้อย่างละเอียด จนถึงขั้นท่องจำได้ มีการจัดสอนวิชา Ruhnama ในโรงเรียนโดยเฉพาะ โดยเด็กนักเรียนชั้นประถมและมัธยมจะต้องเรียนวิชานี้ 2-4 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ และเพิ่มเป็น 4-8 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในระดับมหาวิทยาลัย วิชาประวัติศาสตร์ที่ถูกสอนในสถานศึกษาล้วนอ้างอิงมาจากหนังสือ Ruhnama ทั้งสิ้น
มีการกำหนดชั่วโมงเรียนวิชา Ruhnama อย่างจริงจังในทุกระดับชั้นการศึกษา (Source: BBC)
ยิ่งไปกว่านั้น การสอบเข้ารับราชการ หรือแม้กระทั่งสอบใบขับขี่ จะต้องมีการสอบวิชา Ruhnama ด้วยเช่นกัน มีการตั้งคณะ “Ruhnama ศึกษา” ในมหาวิทยาลัย มีการศึกษาค้นคว้าทางวิชาการมากมายเพื่อสนับสนุนหนังสือเล่มนี้ เรียกได้ว่าหนังสือที่เขียนโดยคนคนหนึ่ง ได้รับการเชิดชูประดุจกับเป็นสิ่งสำคัญของชนชาติเติร์กมันเลยทีเดียว
หนังสือ Ruhnama ที่ได้รับการเชิดชูว่าเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่าภาคภูมิใจของชาติ (Source: BBC)
และเพื่อเป็นการเชิดชูหนังสือเล่มนี้ให้ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก มีการสร้างอนุสาวรีย์หนังสือ Ruhnama สูง 20 ฟุต กลางเมือง Ashgabat ซึ่งจะเปิดออก พร้อมการแสดงแสง สี เสียงทุกวันเวลา 2 ทุ่ม และที่หลุดโลกไปมากที่สุดคือในเดือนเมษายน 2005 มีการส่งหนังสือ Ruhnama ขึ้นไปกับยานอวกาศของรัสเซีย เพื่อไปโคจรรอบโลก โดย Niyazov บอกว่าเป็นการกระทำ เพื่อให้ชาวโลกทุกคน ได้มีโอกาสได้รับพรจากหนังสือเล่มนี้
อนุสาวรีย์หนังสือ Ruhnama สูง 20 ฟุต กลางเมือง Ashgabat (Source: Pinterest)
ถ้าใครอยากอ่าน ไม่ต้องกังวลว่าจะอ่านไม่รู้เรื่อง เพราะหนังสือ Ruhnama ได้รับการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ กว่า 50 ภาษาทั่วโลก ซึ่งส่วนมากเป็นการแปลเพื่อเอาใจ Niyazov เพื่อที่จะสามารถทำธุรกิจในประเทศเติร์กเมนิสถานได้ และถ้านั่นยังไม่จูงใจพอ ท่านผู้นำสัญญาว่า ใครอ่านหนังสือเล่มนี้ครบ 3 รอบ จะได้ขึ้นสวรรค์ไปอยู่กับพระเจ้าอย่างแน่นอน เพราะเขาได้ไปทำสัญญากับพระเจ้าในเรื่องนี้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
สุดท้ายสำหรับใครที่จบการศึกษาจากต่างประเทศ ปริญญาและใบจบการศึกษาต่าง ๆ ไม่สามารถนำมาใช้สมัครงานที่ประเทศนี้ได้ เนื่องจากรัฐบาลเติร์กเมนิสถานปฏิเสธที่จะยอมรับการศึกษาจากต่างประเทศ ทั้งนี้เพื่อเป็นการป้องกันปัญหาสมองไหล ดังนั้นใครที่ตัดสินใจที่จะไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ก็ต้องทำใจไว้ว่าอาจจะไม่สามารถกลับมาทำงานที่เติร์กเมนิสถานได้อีก
อนุสาวรีย์หนังสือ Ruhnama ที่จะเปิดออกทุกวันเวลา 20.00 เพื่อเป็นการแสดง แสง สี เสียง (Source: https://www.dvfilm.ch/
ปฏิวัติเมืองหลวง : หินอ่อน และกล้องวงจรปิด
สิ่งสำคัญ อีกสิ่งหนึ่งที่ท่านผู้นำทิ้งไว้ให้กับคนรุ่นหลัง คือเมืองหลวง Ashgabat ซึ่งได้รับการพัฒนาและสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ผู้มาเยือนต่างก็ตกตะลึงกับความอลังการณ์ และสถาปัตยกรรมอันใหญ่โตมากมาย ตึกกว่า 563 แห่งสร้างจากหินอ่อนนำเข้าจากอิตาลี ทำให้ Ashgabat เป็นเมืองที่มีตึกที่สร้างจากหินอ่อนมากที่สุดในโลก โดยอาคารเหล่านั้นเชื่อมถึงกันด้วยถนนสี่เลนส์แสนกว้างขวาง พร้อมสะพานข้ามแยก มีสวนสาธารณะขนาดใหญ่โต และน้ำพุสวยงามมากมายทั่วเมือง เปรียบเสมือนดั่งเมืองในอุดมคติ
เมือง Ashgabat เมืองหลวงของเติร์กเมนิสถาน ที่มีตึกกว่า 500 แห่งที่สร้างจากหินอ่อน (Source: Pinterest)
แต่ถ้ามองลงไปในรายละเอียดดีดีจะเห็นว่า ถนนสี่เลนส์นั้นมีรถวิ่งน้อยมาก สวนสาธารณะก็ไม่ค่อยมีคน สนามหญ้ากว้างใหญ่ไม่มีใครมาปูเสื่อนั่งปิกนิค ไม่มีใครวิ่งออกกำลังกาย คนส่วนมากเพียงแค่เดินผ่านสวนสวยเหล่านี้ไปเท่านั้น ส่วนบรรดาตึกต่าง ๆ ที่แม้จะดูอลังการณ์ แต่กลับดูเงียบเชียบ อึมครึม
นั่นเป็นเพราะสิ่งก่อสร้างเหล่านี้ ถูกสร้างตามเมืองในอุดมคติของท่านผู้นำเท่านั้น คนจำนวนมากใน Ashgabat ถูกไล่ที่ให้ออกไปอยู่นอกเมือง และมีสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก ในขณะที่ในเมืองใหม่จะเป็นที่อยู่ของผู้ที่ทำงานให้กับรัฐบาลและชาวต่างชาติเท่านั้น
ถนนสี่เลนส์ใน Ashgabat ที่มีรถวิ่งน้อยมาก (Source: Pinterest)
ตึกมากมายถูกสร้างขึ้นเพื่อสนองความต้องการส่วนตัวจากรายได้มากมายที่ได้มาจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ ตึกใน Ashgabat หลายแห่งถูกสร้างแต่กลับไม่ถูกใช้งาน นอกจากหอคอยแห่งความเป็นกลางที่มีรูปปั้นของท่านผู้นำที่จะหมุนตามทิศทางของพระอาทิตย์ ยังมีเสาธงสูง 113 เมตร ที่สูงเป็นอันดับ 5 ของโลก อนุสาวรีย์อิสรภาพ และมีการสร้าง Presidential Palace ขนาดใหญ่โต เพื่อใช้เป็นที่ทำงานของท่านประธานาธิบดี เพื่อความสมเกียรติอีกด้วย
Presidential Palace ที่ทำงานของท่านประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถาน (Source: Pinterest)
มีการสร้างมัสยิดขนาดใหญ่ที่ตั้งชื่อตามท่านผู้นำว่า Türkmenbaşy Ruhy Mosque ซึ่งสร้างขึ้นในปี 2002-2004 ด้วยงบประมาณกว่า 100 ล้านดอลล่าร์ ใกล้ ๆ กับ Ashgabat พร้อมเสาตระหง่านสี่เสา สูง 91 เมตร ตามปี 1991 ที่ประเทศเติร์กเมนิสถานได้รับอิสรภาพจากสหภาพโซเวียต
มัสยิดขนาดใหญ่ที่ตั้งชื่อตามท่านผู้นำว่า Türkmenbaşy Ruhy Mosque งบประมาณ 100 ล้านดอลล่าร์ (Source: Pinterest)
และที่จะขาดไม่ได้คือในปี 2004 ท่านผู้นำมีแนวคิดที่จะให้ประชาชนชาวเติร์กเมนิสถานได้มีประสบการณ์ความเย็นกันบ้าง เลยมีการสั่งให้สร้าง Ice Palace หรือพระราชวังน้ำแข็งขึ้นที่สามารถจุคนได้ 1000 คน ใจกลางประเทศที่ร้อนระอุ และมีพื้นที่เป็นทะเลทราย โดยโครงการนี้มีสนนราคาถึง 21.5 ล้านดอลล่าร์
ท่านผู้นำกล่าวว่า "เด็ก ๆ ของเราจะได้ฝึกเล่นสกีกัน" และท่านยังแนะนำอีกว่าสมาชิกของคณะรัฐบาลควรจะต้องเล่นสเกตอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้งตอน 7 โมงเช้า อีกหนึ่งความพยายามในการพัฒนาสุขภาพของประชาชนชาวเติร์กเมนิสถาน (แบบแปลก ๆ) ปัจจุบันจาก Ice Palace กลายมาเป็นสนามกีฬาหน้าหนาวที่ด้านในมีสนาม Hockey ระดับมาตรฐานโลก ในประเทศที่แทบจะไม่มีใครเคยเห็นหิมะเลยด้วยซ้ำ
แม้จะดูโหรงเหรง ไม่มีคน แต่สิ่งที่ Ashgabat ไม่ขาดคือกล้องวงจรปิด ที่มีอยู่ทั่วทุกแห่งหน เป็นการเตือนว่ารัฐบาลกำลังจ้องมองทุกคนอยู่ตลอดเวลา และยังมีการเสริมกำลัง ด้วยกองทัพตำรวจที่มีอยู่ทั่วทุกที่เช่นกัน แสดงให้เห็นเลยว่าภายใต้ภาพเมืองอุดมคติอันสวยงาม จริง ๆ แล้วประชาชนกลับถูกจับตามองดูอยู่ตลอดเวลา นักท่องเที่ยวที่มาเยือน Ashgabat ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า Ashgabat เป็นเมืองที่แปลก และการถ่ายภาพจะทำแบบสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ เพราะอาจจะมีปัญหากับทางการได้
สนามกีฬาหน้าหนาวที่กรุง Ashgabat (Source: https://www.skyscrapercity.com)
ปฏิวัติการต่างประเทศ : วางตัวเป็นกลาง
ประเทศเติร์กเมนิสถานประกาศตัวอย่างชัดเจนว่าจะวางตัวเป็นกลาง และไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด โดยเข้าร่วมเป็นสมาชิกขององค์การสหประชาชาติ (UN) เท่านั้น ส่วนการเข้าร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศเครือรัฐเอกราชสหภาพโซเวียต (CIS) ก็เป็นเพียงการเข้าร่วมเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจเท่านั้น ไม่มีการร่วมมือด้านทหารแต่อย่างใด
Arch of Neutrality หรืออนุสาวรีย์แห่งความเป็นกลางในกลางกรุง Ashgabat (Source: thousandwonders.net)
ในปัจจุบันประเทศน้องใหม่แห่งนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับทั้งสหรัฐอเมริกา และสหภาพยุโรป รวมไปถึงประเทศจีนและอินเดีย ที่ยังคงต้องพึ่งพาก๊าซธรรมชาติจากเติร์กเมนิสถานอยู่
Sapamurat Niyazov และ Vladimir Putin (Source: Pinterest)
โดนลอบฆ่า
การปกครองแบบนี้ แน่นอนว่าจะต้องมีคนไม่พอใจอย่างแน่นอน แม้จะมีการพยายามกำจัดคู่แข่งทางการเมืองหรือผู้ที่ “คิดต่าง” อยู่เสมอ ก็ย่อมที่จะต้องมีคนหลุดรอดมาได้
เดือนพฤศจิกายน 2002 ในขณะที่ Niyazov เดินทางจากบ้านไปทำงานที่ Presidential Palace รถของท่านผู้นำโดนซุ่มยิง ซึ่งโชคดี (หรือร้าย) ที่เขารอดชีวิตมาได้ และได้สั่งให้มีการสืบสวนเรื่องนี้ทันที มีบุคคลสำคัญในคณะรัฐบาลมากมายโดนจับเช่น Boris Şyhmyradow อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ ซึ่งมีการถ่ายทอดสดการไต่สวนคดีนี้ให้กับประชาชนทั่วประเทศได้รับชม ซึ่งผลคือเขาโดนจำคุกตลอดชีวิต ซึ่งสื่อต่างชาติหลายคนเชื่อว่าการกระทำในครั้งนี้เป็นการจัดฉากโดยรัฐบาลเองเพื่อกำจัดศัตรูทางการเมืองบางคน
Boris Şyhmyradow หนึ่งในผู้ที่โดนกล่าวหาว่าอยู่เบื้องหลังแผนการลอบฆ่าท่านผู้นำในปี 2002 (Source: Wikipedia)
ในปี 2004 มีใบปลิว ปลิวว่อนไปทั่วเมือง Ashgabat เรียกร้องให้มีการทำรัฐประหารและล้มระบอบการปกครองของ Niyazov มีการพยายามหาตัวการที่บังอาจกล้ามาทำอะไรเช่นนี้ แต่ปรากฏว่าไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถหาตัวการได้ จนสุดท้ายท่านผู้นำจึงจัดให้มีการถ่ายทอดสดขึ้น พร้อมทั้งประกาศไล่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ Ashir Atayev ออกกลางการถ่ายทอดสดเลยทีเดียว
โดยคำกล่าวของท่านผู้นำนั้นยังคงเป็นที่จดจำในเติร์กเมนิสถานมาจนถึงทุกวันนี้ โดยคำกล่าวนั้นมีใจความประมาณว่า "จริง ๆ แล้วคุณไม่ได้ทำประโยชน์ใดใด หรือทำอะไรที่จะพยายามป้องกันการก่ออาชญากรรมเลยแม้แต่นิดเดียว เป็นไปได้ยังไงที่ตลอด 2 เดือนคุณปล่อยให้ผู้ก่อการร้ายป่วนเมืองอยู่ได้ คนอย่างคุณยังไม่มีค่าแม้แต่โคเปค (หน่วยเงินท้องถิ่น) เดียวเลย"
เหตุการณ์สองเหตุการณ์นี้ เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้มีการติดกล้องวงจรปิดเพิ่มขึ้นในเมือง Ashgabat เหมือนในปัจจุบันนั่นเอง
Saparmurat Niyazov ถูกลอบสังหาร 2 ครั้ง ในปี 2002 และ 2004 (Source: Pinterest)
ความตาย
แต่ไม่ว่าจะยิ่งใหญ่แค่ไหน ก็ไม่มีใครหนีความตายไปได้ ในเดือนธันวาคม 2006 ประธานาธิบดี Saparmurat Niyazov เสียชีวิตด้วยอาหารหัวใจวายเฉียบพลัน ด้วยวัย 66 ปี
Saparmurat Niyazov เสียชีวิตด้วยอาหารหัวใจวายเฉียบพลัน ในปี 2006 (Source: Reuters)
หลังการเสียชีวิต เติร์กเมนิสถาน อยู่ในภาวะสุญญากาศทันที เนื่องจาก Niyazov ไม่ได้วางตัวบุคคลที่จะมาเป็นประธานาธิบดีคนต่อไป ซึ่งตามรัฐธรรมนูญของเติร์กเมนิสถานกำหนดไว้ว่า คนต่อไปที่จะดำรงตำแหน่งผู้นำประเทศคือ Öwezgeldi Ataýew ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานรัฐสภา (Chairman of the National Assembly) ในขณะนั้น
แต่ Ataýew กลับถูกออกหมายจับในข้อหาละเมิดสิทธิมนุษยชน โดยถูกกล่าวหาว่าล่วงละเมิดสะใภ้ของเขาเอง และผู้ที่ได้รับเลือกให้มาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีชั่วคราวคนต่อไปแทนคือ Gurbanguly Berdimuhamedow รองนายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ผู้เคยทำอาชีพเป็นทันตแพทย์มาก่อน ส่วน Ataýew ก็จบชีวิตตนเองด้วยการฆ่าตัวตายขณะถูกคุมขัง
Gurbanguly Berdimuhamedow ผู้ที่ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีชั่วคราว (Source: Alchetron)
ทางรัฐบาลจัดให้มีการเลือกตั้งขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ 2007 โดยการเลือกตั้งครั้งนี้มีผู้ลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีมากถึง 6 คน แต่ทั้ง 6 คนนั้นมาจากพรรคการเมืองเดียวกันทั้งหมด ส่วนพรรคคู่แข่งที่สมาชิกพรรคส่วนมากโดนเนรเทศอยู่ต่างประเทศก็พยายามส่งคนมาลงสมัครชิงตำแหน่งเช่นเดียวกัน แต่กลับถูกตัดสิทธิ์ไปด้วยเหตุผลที่ไม่อาจอธิบายได้
ผลสรุปการเลือกตั้งในครั้งนี้ Gurbanguly Berdimuhamedow ชนะไปด้วยคะแนนท่วมท้นถึง 89% และดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของประเทศเติร์กเมนิสถานเป็นคนที่ 2 มาจนถึงปัจจุบัน
ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow ผู้ชื่นชอบสุนัขและม้าเป็นชีวิตจิตใจ และดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 2 ของเติร์กเมนิสถาน (Source: https://cyclingtips.com)
สิ่งที่เหลืออยู่
เหมือนกับประเทศเผด็จการทั่วไป ร่างของ Niyazov ถูกดองและนำไปไว้ในโลงศพเปิด เพื่อให้คนมาเคารพ ประชาชนหลายคนร้องไห้อย่างบ้าคลั่งที่ท่านผู้นำที่พวกเขาเคารพรักได้เสียชีวิตไปแล้ว หลายคนพยายามโผกอดโลงศพ และหลายคนถึงกับเป็นลม และเมื่อพิธีการทุกอย่างเสร็จสิ้น ร่างของเขาก็ถูกฝังไว้ที่มัสยิด Turkmenbashi นั่นเอง
ร่างของ Niyazov ถูกดองและนำไปไว้ในโลงศพเปิด เพื่อให้คนมาเคารพ (Source: Reuters)
หลังจากการเสียชีวิต องค์กรทางสิทธิมนุษยชนแห่งหนึ่งชื่อว่า Global Witness ได้ประเมินไว้ว่า Niyazov มีเงินสดและทรัพย์สินมากกว่า 3 พันล้านดอลล่าร์ โดยเงินประมาณ 1.8-2.6 พันล้านดอลล่าร์ถูกฝากไว้ที่ธนาคาร Deutsche Bank ในประเทศเยอรมัน ซึ่งในปัจจุบันไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดว่าเงินเหล่านี้ถูกกระจายไปที่ไหนบ้าง
ส่วนเรื่องที่คนพูดถึงน้อยมากเกี่ยวกับท่านผู้นำคือเรื่องครอบครัว Niyazov มีภรรยาชื่อ Muza ลูกชายชื่อ Murat และลูกสาวชื่อ Irina ซึ่งในปัจจุบัน ทั้งสามคนต่างก็อาศัยอยู่ต่างประเทศ และไม่ได้มีส่วนร่วมในการเมืองของประเทศแต่อย่างใด
ประชาชนชาวเติร์กเมนิสถานต่างออกมาไว้อาลัยให้กับการตายของท่านผู้นำ (Source: Reuters)
เติร์กเมนิสถาน ณ ปัจจุบัน
Gurbanguly Berdimuhamedow หลังจากขึ้นรับตำแหน่งได้พยายามที่จะปฏิรูประบบต่าง ๆ ของประเทศ มีการผ่อนปรนให้เปิดห้องสมุด และโรงพยาบาลทั่วประเทศได้ อนุสาวรีย์ของ Niyazov ที่หมุนเข้าหาดวงอาทิตย์ตลอดเวลา ถูกย้ายไปไว้นอกเมืองในบริเวณห่างไกล เนื้อหาจากหนังสือ Rukhnama ถูกถอดออกจากการสอบใบขับขี่และการสอบรับราชการ
ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow นำคณะรัฐมนตรีขี่จักรยานเพื่อสุขภาพของประชาชน (Source: https://cyclingtips.com)
แต่โดยรวมประเทศก็ยังคงถูกปกครองแบบเผด็จการเบ็ดเสร็จอยู่ดี คู่แข่งทางการเมืองยังคงไม่สามารถเดินทางกลับมายังประเทศได้ และสื่อต่าง ๆ ในประเทศก็ยังคงถูกควบคุมอย่างหนัก
สิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่คือการลัทธิบูชาตัวบุคคล Berdimuhamedow ยังคงใช้สื่อในการโปรโมทตัวเอง รูปของประธานาธิบดี Saparmurat Niyazov ตามสถานที่ต่างๆ ถูกแทนที่ด้วยรูปของประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow แทนแถมยังเป็นการโปรโมทแบบแปลก ๆ ที่ในฐานะคนนอก จะต้องมองเห็นเป็นเรื่องตลกอย่างแน่นอน เช่น การที่เขาเป็นคนแข็งแรงสามารถยกน้ำหนัก (ที่ดูยังไงก็เป็นของปลอม) ได้ การที่เขามีความสามารถในการขับรถดริฟท์ มีความสามารถในการขี่จักรยานไปยิงปืนไปได้ ความสามารถในการขี่ม้า (ซึ่งมีครั้งหนึ่ง ท่านผู้นำเกิดล้มไม่เป็นท่าคาการถ่ายทอดสด) หรือความสามารถในการร้องเพลงแร้ปร่วมกับหลานชาย ซึ่งสิ่งเหล่านี้อยากให้ทุกคนลองไปดูในวีดีโอคลิบเอาเองนะครับ
ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow ยกน้ำหนัก (Source: Youtube)
วีดีโอคลิบตอนที่ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow ยกน้ำหนัก https://www.youtube.com/watch?v=d0Pduhdgkjk
วีดีโอคลิบตอนที่ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow ทำกิจกรรมและโชว์ความสามารถต่าง ๆ อย่างขี่ม้าและร้องเพลง
วีดีโอคลิบตอนที่ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow โชว์ความสามารถในการขี่จักรยานไปยิงปืนไป
วีดีโอคลิบตอนที่ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow ดริฟท์รถรอบ Gate of Hell https://www.youtube.com/watch?v=KYiYi8-wCx0
ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow โชว์ความสามารถด้านการร้องเพลงกลางรายการโทรทัศน์ (Source: TIMES)
ล่าสุดในปี 2018 รถทุกคันในเมืองหลวงจะต้องเป็นสีขาวเท่านั้น เพราะท่านผู้นำบอกว่าสีขาวเป็นสีนำโชค ใครที่ขับรถสีอื่นจะถูกบังคับให้ไปทาสีใหม่ มิเช่นนั้นรถก็จะถูกยึดแทน ดังนั้นนโยบายสุดเพี้ยน ก็ยังคงมีอยู่วันยังค่ำนั่นเอง
ประธานาธิบดี Gurbanguly Berdimuhamedow โชว์ความสามารถด้านการดริฟท์รถ (Source: https://eurasianet.org)
นอกจากนี้เมืองหลวง Ashgabat ก็ถูกต่อเติมด้วยอาคารสถานที่มากขึ้น ทั้งโรงละคนโอเปร่า (ที่ตอนนี้ไม่ถูกห้ามแล้ว) สถานที่จัดงานแต่งงานขนาดใหญ่ หรือชิงช้าสวรรค์ในร่มที่ใหญ่ที่สุดในโลก รวมถึงสนามบินนานาชาติที่แทบจะไม่มีสายการบินไหนบินมาลง
ชิงช้าสวรรค์ในร่มที่ใหญ่ที่สุดในโลก ใจกลางกรุง Ashgabat (Source: Pinterest)
ส่วนชีวิตความเป็นอยู่ของคนก็ยังคงเหมือนเดิม ชีวิตประชาชนถูกควบคุมอย่างหนัก และในปี 2018 รัฐบาลเริ่มที่จะเก็บค่าน้ำ ค่าไฟ และค่าแก้สจากประชาชนแล้ว ซึ่งเป็นสิ่งที่ประชาชนหลายคนไม่มีเงินพอที่จะมาจ่ายได้ สร้างความวุ่นวายไปทั่วประเทศ และตอนนี้ Berdimuhamedow ก็กำลังเตรียมลูกชายวัย 39 ปี ชื่อมีชื่อว่า Serpar ในการรับตำแหน่งประธานาธิบดีคนต่อไปเรียบร้อยแล้ว
Serpar Berdimuhamedow ลูกชายของ Gurbanguly Berdimuhamedow ที่กำลังถูกฝึกให้ขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีคนต่อไป (Source: https://novastan.org)
บทสรุป
จากนโยบายประหลาด และการปกครองแบบเบ็ดเสร็จของ Niyazov ทำให้ประเทศเติร์กเมนิสถาน ยังคงไม่พัฒนาไปอย่างที่ควรจะเป็น เงินมากมายจากน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ ถูกแจกจ่ายไปถึงคนในคณะรัฐบาลเพียงไม่กี่คน ในขณะที่ประชาชนทั่วไปกลับได้ประโยชน์น้อยมาก
Saparmurat Niyazov ผู้ปกครองประเทศแบบเบ็ดเสร็จตั้งแต่ปี 1991-2006 (Source: BBC)
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามีหลายอย่างที่ประธานาธิบดี Saparmurat Niyazov ทำ แล้วทำให้เศรษฐกิจของประเทศเติบโต ไม่ว่าจะเป็นการสร้างโรงงานสิ่งทอ ทำให้เกิดอุตสาหกรรมสิ่งทอขึ้นเป็นครั้งแรกในประเทศ รวมถึงโรงกลั่นน้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ และการพัฒนาถนนหนทางต่าง ๆ และที่สำคัญคือการให้ประชาชนใช้น้ำ ไฟฟ้า และก๊าซหุงต้มได้ฟรี
ลัทธิบูชาตัวบุคคลถูกนำมาใช้ เพื่อให้ประชาชนมีความรู้สึกว่า สิ่งที่ท่านผู้นำพูดคือสิ่งที่ถูก และควรปฏิบัติตาม แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าคนเหล่านี้สามารถเข้าถึงสื่อภายนอกได้อย่างสะดวก พวกเขาก็จะเห็นว่าสิ่งที่ท่านผู้นำของพวกเขาทำนั้นไร้ประโยชน์ และปิดกั้นพวกเขามากขนาดไหน
อนุสาวรีย์ Niyazov ยังคงมีอยู่ทั่วประเทศ มาจนถึงปัจจุบันนี้ (Source: Pinterest)
และจากการไปอ่านบทความของคนที่ไปท่องเที่ยวในประเทศนี้หลายคน ประชาชนทั่วไปก็ไม่ได้พอใจในตัวรัฐบาลมากนัก อย่างเรื่องของวัน เดือน ที่เปลี่ยนไปตามชื่อที่ท่านผู้นำต้องการนั้น สุดท้ายก็ไม่ได้มีการนำมาใช้อย่างจริงจังในชีวิตประจำวัน หลายคนก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเดือนอะไร ชื่ออะไรกันแน่ และในปี 2008 ชื่อวันและเดือนก็ถูกเปลี่ยนกลับมาเหมือนเดิมแล้ว
แต่สิ่งที่ Niyazov ฉลาดคือการซื้อใจเหล่าบรรดาตำรวจและทหารด้วยตำแหน่งและเงินมากมาย ทำให้แม้ว่าประชาชนจะอยากล้มล้างท่านผู้นำมากแค่ไหน กองกำลังต่าง ๆ พร้อมอาวุธครบมือก็พร้อมที่จะปกป้องท่านผู้นำอยู่เสมอ อย่างน้อยก็ตอนที่พวกเขายังได้รับผลประโยชน์อยู่ ซึ่งการกระทำแบบนี้เป็นสิ่งที่เราเห็นได้ในหลาย ๆ ประเทศในปัจจุบัน ก็ต้องมาดูกันว่า ประเทศที่มีเงินรายได้มหาศาลกับประชากร 5-6 ล้าน จะเป็นอย่างไรต่อไปในอนาคต
Saparmurat Niyazov : เผด็จการสติหลุด กับนโยบายสุดเพี้ยน (Source: Pinterest)
สุดท้ายสิ่งที่เราน่าจะเรียนรู้ได้จากเรื่องราวของ Niyazov ก็คือ ผู้นำที่ทำอะไรที่ไม่เข้าท่าอาจจะไม่ทำให้ประชาชนในประเทศถึงกับตาย แต่ก็ไม่เจริญเท่าที่ควรจะเป็นอย่างแน่นอน ลองนึกดูว่าถ้าเติร์กเมนิสถานที่มีรายได้มหาศาลจากทรัพยากรธรรมชาติ มีผู้นำที่ดี และมีคุณธรรม พวกเขาจะเจริญมากแค่ไหน ดังนั้นเราก็ควรจะมีผู้นำที่เก่งและทำอะไรเข้าท่า เพื่อให้ประเทศพัฒนาได้อย่างเต็มศักยภาพ เพื่อให้ประชาชนผู้จ่ายภาษีมีความสุขมากที่สุดนั่นเอง
หนุ่มสาวชาวเติร์กเมนิสถาน (Source: Pinterest)
จบไปแล้วนะครับกับเรื่องราวของ Saparmurat Niyazov หวังว่าทุกคนคงจะชอบกันนะครับ จริง ๆ เรื่องราวของคน ๆ นี้มีอีกมากมาย แต่ผมเลือกเฉพาะเรื่องที่ผมคิดว่าน่าสนใจมาเล่าให้ฟังกัน ครั้งหน้า Kang's Journal จะพาไปท่องโลกประวัติศาสตร์ผ่านชีวิตของใคร หรือเหตุการณ์อะไรอีก อย่าลืมติดตามกันด้วยนะครับ
ที่มา:
Podcast:
- Do Go On Ep 29 "Former Turkmenistan President Saparmurat Niyazov and His crazy Antics"
- Mistakes Were Made EP22 "Saparmurat Niyazov: The Turkmenistan Dictator"
- 64
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
