มหาสุขาวตีวยูหสูตร
วรรค ๑๒ พระรัศมีแผ่ไปในสกล
รับสั่งกับพระอานนท์ว่า รัศมีอันโชตนารุ่งเรืองของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธอมิตายุสะนั้น เป็นเอกยอดยิ่งพระพุทธเจ้าทั้งปวง ในทิศทั้งสิบมิอาจเทียบได้ รัศมีนั้นแผ่ทั่วไปในพุทธเกษตรจำนวนเท่าเม็ดทรายแห่งคงคานทีเบื้องบูรพา ทักษิณ ประจิมอุดร ทั้งสี่ทิศ อีกทิศาเบื้องบน เบื้องล่างก็เช่นกัน นี้รัศมีรอบพระเศียรแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวงนั้น บ้างก็มีปริมณฑลหนึ่ง สอง สาม สี่โยชน์ บ้างก็ร้อย พัน หมื่นโกฏิโยชน์ รัศมีแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวงนั้น รุ่งเรืองไปถึงพุทธเกษตรหนึ่งแห่งบ้าง สองแห่งบ้าง ร้อยพันพุทธเกษตรบ้าง
แต่มีเพียงพระอมิตายุสพุทธเจ้าที่มีรัศมีรุ่งเรืองไปถึงพุทธเกษตรจำนวนอมิตะคือประมาณไม่ได้ อนันตะคือหาขอบเขตมิได้ และอสงไขยคือคำนวณไม่ได้ อันรัศมีแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวงนั้น จะรุ่งเรืองไปไกลหรือใกล้ นั้นเนื่องด้วยการบำเพ็ญมรรค ในบุพชาติกุศลแห่งปณิธาน มีความใหญ่เล็กต่างกัน เมื่อสมัยที่กระทำซึ่งความเป็นพระพุทธะแล้ว จึงได้เสวยแต่พระองค์เอง อันเป็นการกระทำที่อิสระ จักใช้อุบายใดเสกสรรมิได้
พระอมิตายุสอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น มีรัศมีรุ่งเรืองงดงามวิเศษกว่ารัศมีแห่งดวงสุริยันแลจันทรา พันโกฏิหมื่นเท่า เป็นพระผู้รุ่งเรืองที่สุด และเป็นราชาแห่งพุทธะ ด้วยเหตุฉะนี้จึงมีพระนามว่า อมิตายุสพุทธะ บ้างมีพระนามว่า อมิตาภพุทธะอัสมาปตประภาอนาวรณประภาอดุลยประภา บ้างก็มีพระนามว่า ปรัชญาญาณประภา นิตยประภาส วิศุทธิประภา เกษมประภา วิมุตติประภา ผาสุกประภา ชยสุริยจันทรประภา อจินไตยประภา เป็นต้น อันรัศมีที่รุ่งเรืองนี้ ได้ฉายส่องไปยังโลกธาตุทั้งปวง
ในทศทิศบรรดาสรรพสัตว์ในโลกธาตุนั้น ที่ได้พบรัศมีนี้แล้ว ย่อมมีมลทินที่ดับไป ความดีงามจักเกิดมีขึ้นกายและจิต จักศานติอ่อนโยน หากอยู่ในอบายภูมิสาม เสวยทุกขเวทนาอย่างที่สุด เมื่อได้พบรัศมี ความทุกข์ทั้งปวงจักยุติ เมื่อสิ้นชีพไปจักลุถึงความหลุดพ้น ทั้งสิ้นหากมีสรรพสัตว์ได้ยินกุศลวิเศษของรัศมีแล้ว ได้สรรเสริญอยู่ทุกวันคืนด้วยจิตตั้งมั่น มิขาดสิ้น ก็ย่อมไปอุบัติยังพุทธเกษตรแห่งนั้นได้สมใจปรารถนา
พระวิศวภัทร แปล
Aputi.com ภาพ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
