“ลุงไม่อยากมีลูกชายแล้ว” อินศรพูดขึ้น
“อย่างงั้นรึขอรับ แต่ข้าอยากเป็นลูกชายของท่านลุง” เทวทิณณ์พูดออกไป อย่างไม่ยอมเช่นกัน
“เทวทิณณ์!! ต่อล้อต่อเถียงกับผู้ใหญ่มันไม่ดีนะลูก” ติณณาพูดปราม
“ใช่!!…ไยเจ้าถึงพูดเช่นนี้ เป็นลูกข้ามันไม่ดีรึอย่างไร ถึงได้อยากไปเป็นลูกของผู้อื่น” เทวาพูดขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ อินศรที่ได้ยินยิ่งขมวดคิ้วขึ้นไปมากกว่าเดิม เพราะรู้สึกว่า ความเข้าใจของเขากับสหายจักไม่ตรงกัน
“ข้าคือสหายหาใช่ผู้อื่นไม่!! แล้วเจ้า เจ้าเทวทิณณ์ หากเจ้าอยากมาเป็นลูกข้า ข้าก็มิได้ว่าอันใด ข้ารับเจ้าเป็นลูกได้ แต่หากอยากมาเป็นอย่างอื่น เห็นทีว่าข้าหารับได้ไม่” อินศรพูดย้ำด้วยความหวงลูก
“อ้าว!!...สหาย ไยเจ้าพูดเช่นนี้ ข้ามีลูกเพียงผู้เดียว หากข้ายกให้เจ้า ข้าจักทำเช่นไรเล่า” เทวาหันไปถามสหายของตน
“โอ๊ยยยย...เจ้าไปถามลูกชายของเจ้าเอาเองเถิด” อินศรบอกปัดเพื่อนของตน เพื่อตัดปัญหา แล้วเลิกสนใจสองพ่อลูกคู่นี้ หันไปสนใจลูกและเมียที่นั่งอยู่ข้างๆ ตนแทน
“ข้าอยากเป็นลูกเขยของท่านลุง ลูกเขยที่จักต้องดูแลอันธิกาในวันข้างหน้า ผู้ที่จักช่วยรักษาร่างกายของนางให้หายดี มิใช่เป็นเพียงลูกชายที่เป็นพี่ชายของอันธิกาเท่านั้น” เทวทิณณ์โต้ขึ้นมาอีกครั้ง
“ท่านพี่!!!...เหตุใดท่านถึงพูดเช่นนั้น” อันธิกาพูดขึ้น
“เทวทิณณ์หุบปากเสีย!!!” เทวาพูดขึ้น
“ข้าพูดจริง!! ท่านพ่อ!! ท่านลุง!! ข้าขอเป็นผู้ดูแลอันธิกาเอง ข้าจักยอมทำตามทุกอย่าง”
“แต่ข้ามิยอม!!!” อันธิกาโต้ขึ้น
“ลุงรู้ว่าเจ้าเป็นห่วงน้อง แต่การที่เจ้าจักทำเช่นนั้น มันอันตรายเกินไป และข้าได้เลือกผู้ที่จักมาทำหน้าที่นี้แล้ว” อินศรพูดขึ้น
“ใครอย่างงั้นรึท่านลุง!!! ผู้ที่ท่านเลือก มันคือใคร!!!” เทวทิณณ์พูดออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อทุกสิ่งไม่ได้เป็นไปอย่างที่เขาคิด
“เทวทิณณ์หยุดพูดวาจาสามหาวได้แล้ว!!! หากเจ้ายังทำตัวเช่นนี้ เห็นทีข้าคงต้องคิดใหม่เสียแล้ว ว่าควรให้เจ้าอยู่ใกล้อันธิกาหรือไม่” เทวาพูดขึ้น
“ท่านพ่อ!!!…” เทวทิณณ์เรียกพ่อของตนออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ “อย่างนั้น ข้าขอตัวก่อนขอรับท่านลุงท่านป้า แต่ข้าขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลย ว่าข้ามิยอมแน่ๆ ” ว่าเสร็จเทวทิณณ์ก็หันหลังเดินจากไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวทันที ทำเอาคนที่เหลือที่นั่งกันอยู่ในนี้เงียบเป็นเป่าสากเลย
“อินศรข้าขอโทษเจ้าแทนลูกชายของข้าด้วย จริงๆ เจ้าเทวทิณณ์ปกติแล้วมิได้มีนิสัยเช่นนี้” เทวาพูดขึ้น
“ไม่เป็นไร ลูกของเจ้ากำลังอยู่ในวัยคึกคะนอง ยังไม่รู้จักหักห้ามอารมณ์ของตน ข้าเข้าใจ ข้าเข้าใจ”
“ท่านอินศร พิมพิกา จักเป็นไปได้หรือไม่ ที่จักให้เจ้าเทวทิณณ์เป็นคู่หมายแล้วรับหน้าที่สำคัญดูแลอันธิกาแทนผู้ที่ท่านเลือกไว้ ข้ารู้ว่าเทวทิณณ์รู้สึกเช่นไรกับอันธิกา และตัวข้าเองก็เอ็นดูนางมาก ข้าเองก็อยากได้นางมาเป็นลูกสาว” ติณณาพูดขึ้น
“ใช่! ตัวข้าก็รักลูกเจ้าเหมือนลูกแท้ๆ เห็นมาตั้งแต่เกิด จักเป็นไปไม่ได้เลยรึ ที่เจ้าจักให้ทั้งคู่เป็นคู่หมายกัน” เทวาช่วยภริยาพูดอีกแรง
อินศรกับพิมพิกาที่ได้ฟังก็เริ่มคิดหนัก พวกเขาทั้งคู่ได้แต่มองหน้ากันแล้วถอนหายใจออกมาอย่างปลงตก มิใช่ว่าไม่รู้ พวกเขารู้ เพียงแต่ยังไม่กล้าเสี่ยงให้เทวทิณณ์ทำหน้าที่สำคัญนี้
“ไว้ข้าจักคิดเรื่องนี้ดูอีกที เจ้ารู้ใช่รึไม่ ว่าร่างกายของอันธิกาอ่อนแอ ด้วยต้องพิษที่ร้ายแรงมาตั้งแต่กำเนิด การสมรสครั้งนี้ มิใช่เพียงแค่สมรสธรรมดาๆ เท่านั้น แต่สามีของนางต้องรักษานางด้วยอิทธิฤทธิ์ทั้งหมดที่มี หากพลังไม่แข็งแกร่งพอ พิษนั้นจะตีกลับเข้าตัวของผู้ที่รักษาได้”
“ข้ารู้ๆ แต่ก็อีกหลายเพลามิใช่รึ กว่าจักถึงวันนั้น ข้าว่าเทวทิณณ์ก็น่าจักมีอิทธิฤทธิ์แข็งแกร่งพอแล้ว ทุกวันนี้ ข้าเห็นเทวทิณณ์หมั่นฝึกตนอยู่ตลอดเพลา” เทวาพูดขึ้น อย่างเห็นใจลูกชาย และก็เข้าใจเพื่อนของตน
“เจ้าลองเก็บไปคิดดูก่อนเถิดหนา ลูกข้ามิใช่คนไม่ดี ข้าคิดว่าลูกของข้าก็เป็นตัวเลือกที่ดีผู้หนึ่ง”
“เฮ้อออ...ก็ได้ๆ ข้าจักเก็บไปคิดดู” อินศรถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ อย่างปลงตก แล้วตอบรับกลับไป
“แต่ข้ามิยอม!!! ข้ามิยอมตบแต่งกับท่านพี่หรอกหนา”
“ทำไมล่ะลูก ลูกไม่ชอบพี่เขารึ? ” พิมพิกาถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ เพราะดูๆ แล้ว ที่ผ่านมาอันธิกาก็ออกจะสนใจในตัวของเทวทิณณ์จะตายไป
“ไม่ใช่มิชอบ…แต่ข้าไม่อยากให้ท่านพี่ต้องมาบาดเจ็บเพราะข้า” อันธิกาก้มหน้าตอบกลับไปอย่างอ้อมแอ้ม
“เจ้าอย่าได้คิดแทนเจ้าเทวทิณณ์เลย มันอยากทำหน้าที่นี้จักตาย เจ้าก็เห็นไม่ใช่รึ” เทวาพูดขึ้น
“แต่ข้า…” อันธิกายังไม่ทันได้พูดอะไรออกไป อินศรก็พูดขัดขึ้น
“เอาละๆ ลูกมิต้องคิดมากไป เพลานั้นมันยังมาไม่ถึง เดี๋ยวพ่อจักเป็นผู้เลือกเองว่าเทวทิณณ์นั้นเหมาะสม ที่จักมาทำหน้าที่นี้รึไม่”
“เจ้าค่ะ ท่านพ่อ”
หลังจากที่ผู้ใหญ่พูดคุยเรื่องเครียดกันจบ ก็แยกย้ายกันกลับไป พ่อกับแม่ของฉัน ก็เดินมาส่งฉันที่เตียงหินในห้องห้องหนึ่ง ที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องหับของเด็กสาวคนนี้
“นอนเถิดหนา วันนี้ลูกเล่นซนเหนื่อยมามากพอแล้ว เดี๋ยวจะเจ็บไข้ได้ป่วยเอา” ว่าจบพ่อก็จูบลงมาที่หน้าผากของฉัน
แม่นั่งลงบนเตียงหินแล้วดึงผ้าขึ้นมาห่มตัวให้ฉัน พวกท่านนั่งกล่อมฉัน จนตาของฉันค่อยๆ หนักอึ้งและปิดลง เมื่อพวกท่านทั้งสองเห็นว่าฉันนอนหลับแล้ว จึงค่อยๆ เดินจากไป
จะบอกยังไงดีล่ะ ฉันที่อยู่ในร่างของเด็กน้อยคนนี้ นั่งฟังสิ่งที่พวกเขาพูดคุยกัน จึงได้รู้ว่า ตอนนี้ฉันน่าจะอายุ 1000 ปีแล้ว คือง่ายๆ 100ปี ของที่นี่ เท่ากับหนึ่งขวบปีของโลกเรา ช่างนานแท้...พวกท่านบอกว่า เมื่อฉันอายุครบ18 ปี หรือ1800ปี ฉันจะต้องเข้าพิธีสมรสกับใครสักคน เพื่อต่อดวงชะตาของตัวเอง เนื่องจากว่าตั้งแต่เกิดมาฉันนั้นต้องพิษปริศนาซึ่งไม่รู้ว่ามันมาจากไหน แต่มันติดตัวของฉันมาตั้งแต่เกิด
เมื่อฉันอายุครบ18 ปี พิษนั้นจะกำเริบ จนกว่าฉันจะตาย วิธีรักษามีเพียงวิธีเดียว คือ ฉันต้องแต่งงานหรือสมรส กับผู้ชายคนหนึ่ง เพื่อให้เขาช่วยถอนพิษด้วยร่างกายหรือการเข้าหอ พิษล้างด้วยพิษ เขาจะพ่นพิษเข้ามาในตัวของฉันและพิษของฉันก็จะไปอยู่ในร่างกายของเขา เขาต้องกำจัดพิษของฉันในร่างของตัวเองให้หมด แล้วคลายหัวเชื้อพิษออกมา ก่อนที่เขาจะมาดึงเอาพิษของตัวเองที่อยู่ในร่างกายของฉันออกไปอีกที ถ้าเขาไม่มีอิทธิฤทธิ์มากพอที่จะกำจัดพิษของฉันได้ เขาก็จะตายด้วยพิษที่อยู่ในร่างกาย เป็นอะไรที่งุนงงและซับซ้อนมาก ตอนฉันฟัง ฉันก็ได้แต่คิดว่า...อีหยังวะ….เออเอากับฉันสิ พอเรื่องมาถึงตอนนี้ ฉันก็ยังคิดสรุปไม่ได้ว่าให้ฉันมารับรู้เรื่องพวกนี้ทำไม และเมื่อไหร่ฉันถึงจะได้ตื่น และออกไปจากที่นี่สักที….ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ในใจอยู่นั้น
“ก๊อบบบ แก๊บบบบ ก๊อบบบบ” อยู่ดีๆ ก็มีเสียงเหมือนถุงขนมก๊อบแก๊บดังเข้ามาในหูของฉันเป็นระยะๆ และยังคงดังขึ้นมาเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่องในความเงียบ….เสียงนั้นมันมาจากที่ไหนวะ ในถ้ำหินนี้ก็ไม่น่าจะใช่ ที่นี่มันไม่มีถุงขนมนี่หว่า…....
อ่านต่อเพิ่มเติม <มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก>
📍ตอนที่ ๒๖ อดีตที่ซ้อนทับ📍 ได้ที่เว็บไซด์👇🏻👇🏻👇🏻
ReadAWrite รี้ดอะไร้ต์ 👉🏻 https://www.readawrite.com/c/cf41a775f43cb0e28dfdd70075f9f39f?page_no=1
Fictionlog ฟิกชั่นล็อก 👉🏻 https://fictionlog.co/c/6199013d4d4ff0001c8f81ac
📌ฝากติดตามผลงานของพวกเราด้วยนะคะ 😘 ปล่อยให้อ่านฟรีทุกวันอังคาร และวันศุกร์ และจะกลับมาติดเหรียญเหมือนเดิม หลังจากวันนั้นในอีกสามวันข้างหน้า ไปตามอ่านได้ตามเว็บไซด์ที่ได้แจ้งไว้ด้านบนเลยนะคะ
อ่านแล้วเป็นยังไงมาพูดคุยกันได้นะจ๊ะ 🥰 และติดตามเพิ่มเติมได้ที่เฟซบุ๊ก 👉🏻 https://www.facebook.com/pkm.tongchan
#มหาภัยพิบัติ7วันล้างโลก
#กัมปนาทต้องจันทร์
#pkmtongchan
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
