ภาษาไทกะเลิง หรือ กะเลิง เป็นภาษาที่คนอาจจะไม่ค่อยรู้จัก หรือ เคยได้ยินมาก่อน
ส่วนใหญจะพบอยู่ที่จังหวัดสกลนคร นครพนม
และ มุกดาหาร
ภาษากะเลิงจัดอยู่ในภาษาศาสตร์กลุ่ม
ตระกูลออสโตรเอเชียติก (Astro-Asiatic)
หมวดภาษามอญ-เขมร (Mon-Kkmer)
พูดภาษากะเลิง มาตั้งแต่เด็ก ก็เพิ่งจะมารู้นี่แหละ
ว่าภาษามีรากฐานมาจากมอญ-เขมร คิดว่ามาจากภาษาลาวมาโดยตลอด
เราเป็นคนจังหวัดมุกดาหาร อาศัยอยู่ที่อําเภอ
คําชะอีค่ะ ภาษาที่พูดก็คือภาษากะเลิง ที่นี่มีหมู่บ้านที่พูดภาษากะเลิงอยู่ทั้งหมด 4 หมู่บ้าน
เราคิดว่าคนไทยไม่ค่อยรู้จักภาษากะเลิง หรือไม่
เคยได้ยินคนพูดภาษานี้มาก่อน เลยอยากจะนํามาเผยแพร่ ให้ทุกคนได้รู้กัน
ตัวอย่างภาษากะเลิง
จะเขียนเป็นภาษาไทยก่อน แล้วก็ตามด้วย
ภาษากะเลิง
หัวใจ - หัวเจ๋ย
ไปไหน - ไปเส๋ย, ไปสิเด๋ย, ไปพิสัง
ใคร - เผ๋ย
ไฟ - ไพ
ข้าม - ขว่าม, ข่าม
ท้องฟ้า - เทิงพ้า
พระอาทิตย์ - ตะเว็น
พระจันทร์
เดือน, อีเกิ้ง (คํานี้คนไม่ค่อยใช้แล้ว)
หาย - เหี้ย
กรรไกร - มีดตัด
นํ้า - นํ่า
นํ้าโค๊ก - นํ้าคก
เถาวัลย์ - เคือ
✨พวกผลไม้ หรืออะไรที่เป็นผล
จะพูดขึ้นต้นด้วยคําว่า 'หมาก'
มะพร้าว - หมากพ้าว
มะม่วง - หมากม่วง
มะเขือเทศ - หมากเขือเคือ
มะเขือพวง - หมากแขว้ง
เมตร, เม็ด - มิด
นก - นุก
มด - มุด
หมก - หมุก
แพะ - แบ้
อันนี้แค่ตัวอย่างคําพูดบางส่วนนะคะ
ภาษากะเลิง จะมีคําศัพท์ที่แตกต่างจากสําเนียงอีสานของคนอื่นๆ อยู่มาก
พูดกับคนอีสานด้วยกัน บางครั้งเขาก็ฟังไม่ค่อยออก
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
