สมัยเด็ก ๆ พอถึงช่วงหน้าร้อน คุณพ่อชอบพาแม่ และลูก ๆ ทั้ง 3 คนไปเที่ยวทะเลกัน ที่ที่ไปบ่อยที่สุดคือ " บ า ง แ ส น " เพราะสมัยก่อนโน้นนน บางแสนคือสถานพักตากอากาศที่ใกล้ที่สุด และโก้หรูที่สุด และอีกอย่างก็เป็นเพราะที่ทำงานของแม่ใจดีสร้างบ้านพักตากอากาศไว้ให้พนักงานไปพักผ่อนวันหยุดฟรี ๆ พวกเราเลยโชคดีได้ไปกันบ่อย ๆ พอโรงเรียนปิดเทอมใหญ่ประมาณช่วงเดือนเมษา พ่อจึงมักพาเรานั่งรถโฟล์คเต่าขับปุเลง ๆ ไปเที่ยวทะเลกัน
จำได้ว่า. . .
พอเข้าเขตจังหวัดชลบุรีปั๊บ พวกเราสามคนพี่น้องจะคอยจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างรถตาแทบไม่กระพริบ และทันทีที่เห็นน้ำทะเลสีฟ้าสดใสโผล่แวบ ๆ ออกมาจากสุมทุมพุ่มไม้ข้างทาง เราก็จะร้องตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจว่า
"ถึงทะเลแล้ว ไชโย!"
เมื่อไปถึงบ้านพัก เรามักไม่รอช้า รีบเปลี่ยนชุดลงเล่นน้ำทะเลทันที ไม่ว่าแดดจะร้อนลมจะแรงแค่ไหนก็ไม่สน ขึ้นจากน้ำทะเลก็มาเล่นทราย สร้างบ้าน สร้างปราสาท นู่นนี่นั่นไปเรื่อยเปื่อยตามแต่จินตนาการจะพาไป เบื่อเล่นทรายก็ลงไปเล่นน้ำทะเลต่อ ตกเย็นแม่ก็จะเข้าครัวเตรียมทำอาหารอร่อย ๆ ให้เรากิน เป็นช่วงเวลาที่อบอุ่น และมีความสุขที่สุด นึกถึงอดีตทีไร ภาพความสุขสนุกสนานครั้งที่พ่อกับแม่ยังแข็งแรง และขับรถพาเราไปเที่ยวบ่อย ๆ ในช่วงวันหยุดยาว ๆ ก็ยังแจ่มชัดในความทรงจำอยู่เสมอ
น่าเสียดายที่เมื่อโตขึ้น เรามัวแต่ทุ่มเทเวลาส่วนใหญ่ให้กับเรื่องส่วนตัวต่าง ๆ การเรียน การทำงาน และครอบครัวของตัวเอง ฯลฯ ทำให้ไม่ค่อยได้พาพ่อกับแม่ไปเที่ยวหรือทำกิจกรรมที่ท่านชอบเหมือนอย่างที่ท่านทุ่มเททำเพื่อเรา ด้วยความไม่รู้ และประมาทกับชีวิต ทำให้คิดว่าพ่อกับแม่ยังแข็งแรง และคงจะอยู่กับเราอีกนาน ลืมคิดไปว่าถึงแม้จะอยู่นานก็จริง แต่ถ้าสุขภาพไม่อำนวย การจะพาท่านไปไหนต่อไหนคงทำให้ทรมานมากกว่าสนุกสนานเพลิดเพลิน
คงจะดีไม่น้อยนะคะ ถ้าพ่อแม่ของเรามีภาพความทรงจำที่ลูก ๆ พาไปเที่ยวยังที่ต่าง ๆ แล้วเข้าครัวทำอาหารให้ท่าน โดยที่ท่านตักกินเองอย่างเอร็ดอร่อยเก็บไว้ในความทรงจำมาก ๆ ไม่ใช่มีแต่ภาพบั้นปลายชีวิตที่ลูกต้องตักอาหารสำหรับคนป่วยป้อนใส่ปากในขณะที่ท่านนั่งบนรถเข็นหรือนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล
แม้ว่าภาพที่ว่านี้จะแสดงถึงความรัก และความห่วงใยที่ท่านคงจะประทับใจก็จริง แต่ว่าถ้าเลือกได้ พ่อแม่ทุกคนคงอยากมีภาพความสุขสนุกสนานกับลูกเก็บตุนไว้เยอะ ๆ มากกว่า เพราะในวัยชราหากว่าความทรงจำค่อย ๆ เลือนหายไป
อย่างน้อยภาพความสุขที่เก็บเอาไว้
จะได้มีมากพอที่จะเหลือสักใบ
ในวันสุดท้ายของชีวิต. . .
#รดน้ำหัวใจ[ด้วยความทรงจำ]
• • • • •
อุษาวดี สินธุเสน
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
ที่มา : หนังสือ "คิดเป็นโลกเปลี่ยน"
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
