2 ม.ค. 2022 เวลา 09:00 • ปรัชญา
ทำดีได้ มีไหน ทำชั่วได้ได้ดีมีถมไป ..เรื่องนี้ ถ้าจิตใจเราไม่ทะเยอทะยาน ไม่มีความอิจฉาริษยา ทิฐิมานะเยี่ยงนี้คงไม่เกิด คำพูดเช่นนี้ เหมือนคนตาบอด มองไม่เห็น อวิชชาความไม่รู้ปกคลุมจิตแล้ว ลึกลงไป คำว่า ดีนั้นคืออะไร เค้าย่อมไม่รู้จัก แยกแยะเหตุผลอะไรเลย ดีก็ไม่รู้ ชั่วก็ไม่รู้ ทำไปตามสัญชาตญาณ ที่อารมณ์ปรุงแต่งให้ อารมณ์ที่ส่งเสริมให้สร้างกรรม เรียกร้องหากรรม อยากกระทำตามสิ่งที่อารมณ์ปรุงแต่งในกายตน โดยที่จะไม่สติระลึกอะไรควรกระทำไม่ควรกระทำ เหมือนคนที่โลภ หิวกระหายตลอดเวลา หิวลาภ หิวยศฐานบรรดาศักดิ์ หิวทรัพย์สมบัติเงินทอง ย่อมมองไม่เห็นใครดีเท่าตนเอง เชื่อมั่นในสิ่งที่อารมณ์ส่งให้ เสาะแสวงหาแต่กรรม ไม่เคยมาทบทวนกายใจของตน อารมณ์ต่างๆ ล้วนเป็นกรรม
เห็นผู้อื่นมีก็อยากมี อยากได้อยากมี ได้มาแล้วก็แสวงหาอีก ทะเยอทะยานต่อไปอีก มุ่งมั่นจมอยู่ในอารมณ์ที่ส่งเสริมให้มีกรรมมากขึ้น อยากยิ่งใหญ่ ใหญ่โต ที่สุด ..ก็ไม่สิ้นสุด ไม่รู้จักคำว่าพอ พึงพอใจ จมเฝ้าอยู่กับทรัพย์สมบัติ ทรัพย์สินเงินทอง จะหามาได้อย่างไร ไม่สนใจ ขอให้ได้มา ใครจะเดือดร้อน ไม่เคยนำพามาคิดในจิตในใจ เหยียบย่ำไปเพื่อจะได้วัตถุปัจจัย ไม่สนใจศีลธรรม บุญกุศลบารมี ชีวิตจึงมีกรรมบันดาลไปตามกรรม เพราะไม่เคยคิดพิจารณาดีชั่วอะไรเลย มาแบบไม่รู้จักดีชั่ว ไปแบบไม่รู้จักชั่วที่ตนกระทำ สังขารกรรมเปรตอสุรกายเป็นที่พักพิงแน่นอน
โฆษณา