23 ม.ค. 2022 เวลา 01:24 • ปรัชญา
“การละนันทิ”
🍃 ภพแม้ชั่วขณะดีดนิ้วมือก็ยังน่ารังเกียจ
🍃 ผู้เข้าไปหา เป็นผู้ไม่หลุดพ้น
ผู้ไม่เข้าไปหา ย่อมเป็นผู้หลุดพ้น
ถ้าราคะในรูปธาตุ ในเวทนาธาตุ
ในสัญญาธาตุ ในสังขารธาตุ ในวิญญาณธาตุ
เป็นสิ่งที่ภิกษุละได้แล้ว
เพราะละราคะได้ อารมณ์สำหรับวิญญาณ ก็ขาดลง
ที่ตั้งของวิญญาณก็ไม่มี
วิญญาณอันไม่มีที่ตั้งนั้นก็ไม่งอกงาม
หลุดพ้นไป เพราะไม่ถูกปรุงแต่ง
เพราะหลุดพ้นไปก็ตั้งมั่น
เพราะตั้งมั่นก็ยินดีในตนเอง
เพราะยินดีในตนเองก็ไม่หวั่นไหว
เมื่อไม่หวั่นไหวก็ปรินิพพานเฉพาะตน
ย่อมรู้ชัดว่า “ชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำได้ทำสำเร็จแล้ว
กิจอื่นที่จะต้องทำเพื่อความเป็นอย่างนี้ มิได้มีอีก”
🍃 จิตมีตัณหา เรียกว่าอยู่สองคน
จิตไม่มีตัณหา เรียกว่าอยู่คนเดียว
🍃 พรหมจรรย์นี้ อันบุคคลย่อมประพฤติ
เพื่อการละขาดซึ่งภพ
สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใด
กล่าวความหลุดพ้นจากภพว่า มีได้เพราะภพ
ท่านกล่าวว่า สมณะหรือพราหมณ์ทั้งปวงนั้น มิใช่ผู้หลุดพ้นจากภพ
ถึงแม้สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใด
กล่าวความออกไปได้จากภพว่า มีได้เพราะวิภพ (ไม่มีภพ)
ท่านกล่าวว่า สมณะหรือพราหมณ์ทั้งปวงนั้น ก็ยังสลัดภพออกไปไม่ได้
ก็ทุกข์นี้มีขึ้น
เพราะอาศัยซึ่งอุปธิทั้งปวง
เพราะความสิ้นไปแห่งอุปาทานทั้งปวง
ความเกิดขึ้นแห่งทุกข์จึงไม่มี
🍃 สิ้นนันทิ สิ้นราคะ ก็สิ้นทุกข์
ภิกษุเห็นจักษุอันไม่เที่ยงนั่นแล ว่าไม่เที่ยง
ความเห็นเช่นนั้น เป็น สัมมาทิฏฐิ(การเห็นอยู่โดยถูกต้อง) ของเธอนั้น
เมื่อเห็นอยู่โดยถูกต้อง ย่อมเบื่อหน่าย
เพราะความสิ้นไปแห่งนันทิ
จึงมีความสิ้นไปแห่งราคะ
เพราะความสิ้นไปแห่งราคะ
จึงมีความสิ้นไปแห่งนันทิ
เพราะความสิ้นไปแห่งนันทิและราคะ
กล่าวได้ว่า “จิตหลุดพ้นแล้วด้วยดี” ดังนี้
🍃 ความดับทุกข์มี
เพราะความดับไปแห่งความเพลิน (นันทิ)
รูป ที่เห็นด้วย ตา ก็ดี
เสียง ที่ฟังด้วย หู ก็ดี
กลิ่น ที่ดมด้วย จมูก ก็ดี
รส ที่ลิ้มด้วย ลิ้น ก็ดี
โผฏฐัพพะ ที่สัมผัสด้วย กาย ก็ดี
ธรรมารมณ์ ที่รู้แจ้งด้วย ใจ ก็ดี
อันเป็นสิ่งที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่ น่าพอใจ
เป็นที่ยวนตายวนใจให้รัก
เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยอยู่แห่งความใคร่
เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัดย้อมใจ มีอยู่
ภิกษุย่อมไม่เพลิดเพลิน ไม่พร่ำสรรเสริญ
ไม่เมาหมกซึ่งอารมณ์ มีรูปเป็นต้นนั้น
เมื่อภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่พร่ำสรรเสริญ
ไม่เมาหมก ซึ่งอารมณ์ มีรูปเป็นต้นนั้นอยู่
นันทิ (ความเพลิน) ย่อมดับไป
ท่านกล่าวว่า “ความดับไม่มีเหลือของทุกข์มีได้
เพราะความดับไม่เหลือของความเพลิน”
.
รับฟังรายละเอียดเพิ่มเติมได้ใน Podcast ▶️
โฆษณา