เรื่องเล่าที่ 7 มาร์ติน บูเบอร์
ตอนที่ 2 ซี่รี่ส์สุนทรียสนทนา
ที่มา http://hrod11nida.blogspot.com/2013/05/martinbuber-essay-i-thou-i-it-i-thou-i.html
มาร์ติน บูเบอร์ นักปรัชญาชาวยิว เกิด ณ ประเทศออสเตรีย ในวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ปีคริสตศักราช 1878 ในครอบครัวยิวออโทดอกซ์ พ่อแม่ของเขาแยกทางกันเมื่อเขาอายุได้เพียง 3 ขวบ เขาจึงต้องอาศัยอยู่กับปู่ของเขา นามว่า โซโลมอน บูเบอร์ ช่วงชีวิตวัยเด็กของมาร์ติน บูเบอร์ เติบโตขึ้นมาโดยได้รับการศึกษาและเลี้ยงดูจากปู่นั่นเอง ซึ่งเป็นช่วงเวลาสำคัญที่ทำให้มาร์ติน บูเบอร์ ได้อ่านและเรียนรู้เกี่ยวกับ Talmud หรือคัมภีร์โบราณของศาสนายิว และเรื่องราวอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับศาสนายิว ที่บ้านนี้เอง บูเบอร์ต้องพูดภาษา ยิดดิชหรือภาษาเยอรมันผสมฮีบรู จนเมื่อมาร์ติน บูเบอร์ อายุได้ 14 ปี เขาจึงกลับไปอยู่กับพ่อที่ประเทศยูเครนฃ
ถึงแม้ว่า มาร์ติน บูเบอร์ จะมีเชื้อสายของกษัตริย์เดวิด ตามคัมภีร์ไบเบิลของศาสนายิว แต่ วิกฤติทางความคิดเห็นส่วนตัวของบูเบอร์ที่มีต่อศาสนา ส่งผลให้บูเบอร์หันหลังให้ศาสนายิว เขาเริ่มอ่านผลงานของ Immanuel Kant, Kierkegaard และ Nietzsche ซึ่งกลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้บูเบอร์สนใจศึกษาหาความรู้ด้านปรัชญาอย่างจริงจัง
ในปีคริสตศักราช 1896 บูเบอร์เข้าเรียนด้านปรัชญา, ประวัติศาสตร์ศิลป์, เยอรมันศึกษา และภาษาโบราณที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย
ในปีคริสตศักราช 1898 บูเบอร์เข้าร่วมกลุ่มเคลื่อนไหวที่เรียกกันว่า Zionist เป็นกลุ่มที่ต้องการก่อตั้งประเทศให้กับชนชาติยิว ในปีถัดมา เขาได้พบกับ Paula Winkler นักเขียนของกลุ่มZionist ที่ไม่ใช่ชาวยิว ซึ่งต่อมา คือ ภรรยาของบูเบอร์ และเธอได้เข้ารีตมานับถือศาสนายิวในภายหลัง
ปีคริสตศักราช 1923 บูเบอร์เขียนบทความ ที่ชื่อ Ich und Du ทำให้เขาเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ต่อมาแปลเป็นภาษาอังกฤษโดยใช้ชื่อว่า I and Thou และในอีกสองปีต่อมา เขาได้เริ่มแปลฮีบรูไบเบิลหรือคัมภีร์ไบเบิลของศาสนายิวให้เป็นภาษาเยอรมัน
ปีคริสตศักราช 1930 บูเบอร์ได้รับการแต่งตั้งเป็นศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์ในมหาวิทยาลัย Goethe University Frankfurt ซึ่งอยู่ที่เมืองแฟรงค์เฟริต และลาออกในทันทีที่ฮิตเลอร์ขึ้นสู่อำนาจในเยอรมันในปีคริสตศักราช 1933 เขาเป็นผู้ก่อตั้งสำนักงานการศึกษาผู้ใหญ่ชาวยิว ซึ่งยิ่งทำให้เขามีความขัดแย้งกับทางการเยอรมันที่พยายามกีดกันชาวยิวไม่ให้ได้รับการศึกษา
บูเบอร์ออกจากเยอรมันปีคริสตศักราช 1938 ไปลงหลักปักฐานที่เมืองเยรูซาเล็ม ปาเลสไตน์ ภายหลัง คือ ประเทศอิสราเอล ได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านปรัชญา สอนวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ในมหาวิทยาลัยฮีบรู
ภรรยาของบูเบอร์เสียชีวิตลงในปีคริสตศักราช 1958 และตัวเขาเองก็จากโลกนี้ไปในปี คริสตศักราช 1965 ณ บ้านของเขาเองที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ กรุงเยรูซาเล็ม
มาร์ติน บูเบอร์ เขียนบทความที่รู้จักกันดีชื่อ Ich und Du หรือ I and Thou ซึ่งให้ความสนใจต่อความสัมพันธ์ที่บุคคลมีต่อคนอื่น โดยอธิบายไว้ 2 ลักษณะ คือ “I - It” หรือ“ตัวเรา-มัน” คือ ความสัมพันธ์ซึ่งบุคคลมองคนอื่นในฐานะที่เป็นวัตถุ เป็นแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีการคงอยู่สามารถมองเห็น วัดได้ เช่น สูง - ต่ำ ดำ - ขาว อ้วน – ผอม เป็นต้น และมองแต่ในมุมที่จะใช้เป็นเครื่องมือแสวงหาประโยชน์สำหรับตนหรือตนเองจะจัดการได้ตามต้องการ โดยบางครั้ง ตนเองยังกลับคิดว่าที่ทำไปนั้น คือ การทำเพื่อตัวเขาเอง และความสัมพันธ์อีกแบบหนึ่งคือแบบ “I - Thou” ซึ่งบุคคลมองบุคคลอื่นในฐานะที่เป็นมนุษย์ผู้มีจุดหมายและมีคุณค่าความหมายของตนเอง เขาเป็นเช่นตัวเรามีความต้องการเฉพาะของตนเอง มีจิตวิญญาณ พัฒนาได้ด้วยตัวเขาเอง
มาร์ติน บูเบอร์ เห็นว่า วงการธุรกิจ รัฐบาล หรือแม้แต่การศึกษาในปัจจุบันปฏิบัติต่อมนุษย์เยี่ยงวัตถุ คือ มองแบบ “I - It” จึงทำให้ความเป็นมนุษย์ถูกลดทอนคุณค่าลง มนุษย์จึงต่างจ้องทำลายทำร้ายกันและกัน และแสวงหาประโยชน์จากมนุษย์ด้วยกันอย่างเห็นแก่ตัว เพราะไม่ได้มองคนอื่นแบบ “I - Thou”
มาร์ติน บูเบอร์ เสนอว่า ความสัมพันธ์ระหว่างครูและนักเรียนควรเป็นความสัมพันธ์แบบ “I - Thou” เพราะสัมพันธภาพระหว่างครูและนักเรียนเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ถึงแม้ทั้งสองฝ่ายจะมีความแตกต่างกันในระดับความรู้ แต่ทั้งครูและนักเรียนต่างก็มีศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน การมีความสัมพันธ์แบบ “I - Thou” เพื่อจะได้มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน มีความเห็นอกเห็นใจกัน แบ่งปันความรู้ ความรู้สึก แรงบันดาลใจระหว่างกัน และต่างฝ่ายต่างก็เป็นทั้งครูและนักเรียนไปพร้อมๆ กัน และความสัมพันธ์เช่นนี้ บูเบอร์ เห็นว่า ควรปรากฏอยู่ในการศึกษาทุกระดับและในสังคมส่วนรวมด้วย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
