-1-
ข้าพเจ้าพาลูกชายคนเล็ก ข้าวฟ่าง วัย 4 ขวบไปรถไฟใต้ดิน เรากำลังจะไปเดินห้าง ทันใดนั้นสายตาข้าพเจ้าเหลือบเห็นเพื่อนรัก สิงห์ ข้าพเจ้าไม่ได้พบเขามาหลายปีแล้ว แต่เราสนิทกันรักกันมาก สมัยที่เรียนหนังสือ เราอยู่ในหอพักห้องเดียวกัน
เขาทักข้าพเจ้าก่อน "อ้าว! ไอ้เวร มาทำอะไรที่นี่วะ?"
"พาลูกไปเที่ยวว่ะ มึงล่ะ ไอ้เหี้ย หายหัวไปนานเลย มึงยังไม่ตายอีกหรือวะ"
เขาหัวเราะ "ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ยังไม่ตายว่ะ ไอ้สัตว์ ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึงมาก ไอ้เวร"
"เออ! แล้วนี่มึงแต่งงานแล้วยังเนี่ย?"
"แต่งแล้ว มีลูกสองคน"
"ไอ้เหี้ย ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างมึงมีคนเอาด้วย"
"ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! กูก็สงสัยเหมือนกัน"
รถไฟถึงสถานีของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าบอกเพื่อนรัก "ไปละ แล้วว่างๆ ค่อยนัดกินข้าวกัน คราวนี้มึงอย่าเบี้ยวล่ะ ไอ้เหี้ย"
ข้าพเจ้าบอกลูก "ข้าวฟ่าง ลาคุณลุงซิลูก"
ลูกชายตัวเล็กยกมือไหว้เพื่อนของข้าพเจ้า พูดเสียงดังไปทั้งขบวนรถว่า "สวัสดีครับ ลุงเหี้ย"
-2-
ระหว่างทางเดินห้าง ข้าพเจ้าบอกลูก "ข้าวฟ่างจะพูดคำหยาบกับลุงเขาไม่ได้นะ"
"อ้าว! แล้วทำไมพ่อจึงใช้คำหยาบกับเพื่อนล่ะ?"
"คนซี้กันไม่เป็นไร"
"ซี้คืออะไร พ่อ?"
"ซี้แปลว่าตาย เพื่อนซี้ก็คือเพื่อนตาย เป็นเพื่อนรัก เวลาเราเจอเพื่อนที่รักมากๆ ใช้คำว่าเหี้ย สัตว์ แสดงความสนิทสนม เข้าใจมั้ยลูก?"
"ไม่เข้าใจ เพราะพ่อก็รักแม่ สนิทสนมกับแม่ แต่ทำไม่ไม่เรียกแม่ด้วยคำพวกนี้ล่ะ?"
"พ่อยังไม่อยากซี้จ้ะ"
"ผมไม่เข้าใจ"
"เรื่องมันยาวจ้ะ ลูกเอ๋ย วันนึงลูกจะเข้าใจว่า กฎต่างๆ ในโลกใช้กับภรรยาไม่ได้"
สวัสดีวันพุธ ขอให้มีความสุขโดยถ้วนหน้ากันนะ
เล่าใหม่จากขำขันที่ได้ยินมา จะรวมในนวนิยายขำขันตุลาคม ปีนี้
[ติดตามข้อเขียนของ วินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวันที่เพจ https://bit.ly/3amiAvG และ blockdit.com]
- 42
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
