[ผู้สังเกตการณ์] ก็อดฟาเธอร์คนสุดท้ายของนิวยอร์ก จอห์น ก็อตติ เป็นเรื่องจริงที่ตรงไปตรงมาที่สุด ถ่ายทอดเรื่องราวของเจ้าพ่อมาเฟียอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนระดับตำนาน

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

ผู้สังเกตการณ์

•

3 เม.ย. 2022 เวลา 11:24 • หนังสือ

ก็อดฟาเธอร์คนสุดท้ายของนิวยอร์ก จอห์น ก็อตติ

เป็นเรื่องจริงที่ตรงไปตรงมาที่สุด ถ่ายทอดเรื่องราวของเจ้าพ่อมาเฟียอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนระดับตำนาน

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

กับชีวิตหลังบ้านที่สะท้อนตัวตนผ่านความรักลูกรักเมียกับศักดิ์ศรีมาเฟีย จนวันสุดท้ายที่ลาจากโลกนี้ไป

ใน "เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย This Family of Mine"

ในหนังสือบอกเล่าเรื่องราว ไล่เรียงความเป็นมา พลิกปูมปม หลายฉากหลายตอนที่ถูกบิดเบือนตามหน้าสื่อ ข่าวหนือสือพิมพ์ ที่นำเสนอไปนั้น และบางเรื่องราวที่ไม่เคยมีใครรู้ นอกจากคนในครอบครัว

เรื่องราวกว่าครึ่งศตวรรษของชีวิตคนที่ถูกกำหนดมาเพื่อเป็นสุดยอดเจ้าพ่อ

มาเฟียที่เคยได้รับการขนานนามว่าเป็น "จอมโจรโรบินฮู้ดยุคใหม่"

จากปลายปากกาของลูกสาวคนเล็กของเขา

วิคตอเรีย ก็อตติ

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

วิคตอเรีย ก็อตติ เปิดเผยเรื่องราวชีวิต ตัวตนของผู้เป็นพ่อ จอห์น ก็อตติ ในหนังสือเล่มนี้ผ่านมุมมองของคนที่มีพ่อ สามี และน้องชายเป็นคนในวงการมาเฟีย

จากมุมมองของคนหลังบ้านมาเฟีย ความรู้สึกต่าง ๆ สิ่งที่เธอรู้เห็นและเป็น ผลกระทบจากการที่คนในครอบครัวทำอาชีพที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามกับกฎหมายฝ่ายดี

มาเฟียที่เราเคยรับรู้ หรือเคยเห็นผ่านหนัง ผ่านละคร ส่วนมากก็จะเป็นคนรวยที่มีอิทธิพล มีลูกน้องเดินตามเป็นพรวน ใช้ชีวิตหรูหรา

แต่ไม่ใช่กับชีวิตของ จอ์หน ก็อตติ แน่นอน

เครดิตภาพ: Pixabay

เขาผ่านชีวิตในวัยเด็กที่เรียกได้ว่า ทุกข์ยาก ลำบาก ขัดสนสุด ๆ

"พ่อของฉันนอนคุดคู้อยู่กับพี่ชาย น้องชายอีก 6 คน ที่ต่างต้องเบียดเสียดยัดเยียดอยู่ในห้องเดียวกัน กับที่นอน 2 หลังในอพาร์ทเม้นท์เก่า ๆ แบบ 3 ห้องนอน

เวลานั้นเป็นฤดูหนาว หนาวจนจับขั้วหัวใจ แต่ไม่มีเด็กคนไหนในครอบครัวก็อตติได้สวมเสื้อผ้าพอจะกันความหนาวได้ ทั้งเด็กชาย 7 คนและเด็กหญิงอีก 4 คนอายุไล่ตั้งแต่ 5 ขวบถึง 16 ปี

พ่อเล่าว่ายังจำได้ดีถึงความหนาวเหน็บ เจ็บกระดูกที่มาพร้อมกับท้องฟ้าอันมืดมิดว่างเปล่า ในค่ำคืนนั้น

เครดิตภาพ : Pixabay

เพราะพวกเขาถูกตำรวจท้องถิ่น 2 นายกับนายอำเภอจากการเคหะแห่งชาติพากันเข้ามาขับไล่ครอบครัวที่สิ้นไร้ไม้ตอก 13 ชีวิตก่อนจะถึงเทศกาลคริสต์มาสเพียงสัปดาห์เดียวเท่านั้น

ถึงค่าเช่าห้องจะน้อยนิดแต่ปู่ก็ไม่มีปัญญาหามาจ่าย !

พวกเขาระหกระเหเร่ร่อน เป็นคนจรจัด อยู่ในสภาพเช่นนี้หลายปี เปลี่ยนที่อยู่ไปเรื่อย ๆ และมีครั้งหนึ่งที่ต้องไปอาศัยอยู่ในโบสถ์ที่ให้ความช่วยเหลือสตรีตกยาก

พ่อบอกว่า "ปกติย่าเป็นคนทระนง แต่เพื่อความอยู่รอดของลูก ๆ ย่าจำใจต้องทำ"

ตอนนั้นจอห์น ก็อตติ อายุแค่ 12 ขวบ แต่ก็ต้องออกไปหางานทำนอกบ้านแล้ว

วิคตอเรียเล่าว่า พ่อของเธอนั้น มีพ่อที่ไม่เอาไหน เป็นคนขี้เกียจ ขี้เหล้า เป็นนักพนัน แถมเจ้าชู้ด้วย พ่อเกลียดปู่มาก ปู่ทำร้ายจิตใจย่า ซ้ำยังทำร้ายจิตใจและร่างกายของลูก ๆ ตลอดเวลา

จอห์นและพี่น้องของเขาต่างก็เคยถูกปู่ทำร้ายร่างกาย บางครั้งก็หนักถึงขั้นตาปูดตาบวม ต้องหยุดเรียน

ส่วนย่าก็เคยตรอมใจ เป็นโรคซึมเศร้า ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลหลายเดือน และนั่นทำให้ จอห์น ก็อตติ และพี่ ๆ น้อง ๆ ต้องแยกย้ายกันไปอยู่กับญาติ ๆ และไปอยู่สถานสงเคราะห์ รอจนกว่า แม่หายป่วย และมารับกลับ

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

ถึงปู่จะร้ายยังไง ย่าก็ให้อภัยทุกครั้ง และทุกคนก็กลับมาเป็นครอบครัว อยู่ด้วยกัน และก็ต้องทนมือทนไม้ เป็นที่ระบายอารมณ์ให้ปู่ต่อไป

จนพ่อของเธอโตพอที่จะสู้กลับ ครั้งหนึ่งที่พ่อของเธอทนจนทนไม่ไหวแล้ว เขาสู้กับปู่ เพราะปู่ซ้อมน้องสาวของเขาและจับขังไว้ ส่วนย่าก็ไม่กล้าช่วยอะไร พ่อตะโกนถามย่าว่า

"แม่ปล่อยให้พ่อทุบตีทำร้ายลูก ๆ ของตัวเองได้ยังไง"

จอห์น ก็อตติ เริ่มไม่กลับบ้าน และไปหางานทำที่บาร์ คบเพื่อนนักเลง ผันชีวิตตัวเองไปเป็นนักเลงในบาร์ เรียนรู้วิธีหาเงิน ในวิถีอันธพาล เขาเริ่มมีพรรคพวก และมีอิทธิพลจากความมีน้ำใจที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น ๆ

นี่แค่บทที่ 1 นะคะ อ่านแล้วบีบหัวใจมาก ๆ แต่ก็ทำให้เราเข้าใจชีวิตของผู้ชายที่ชื่อ จอห์น ก็อตติ เจ้าพ่อมาเฟียอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียนคนสุดท้ายของนิวยอร์ก

New York city

ส่วนในบทที่ 2 วิคตอเรียเล่าถึงชีวิตในวัยเด็กของคุณแม่ (แม่ชื่อวิคตอเรีย เหมือนกัน)

และคุณยายคือ "เฟย์" ชีวิตในวัยเด็กของคุณแม่นั้นก็น่าสงสารไม่แพ้กับชีวิตในวัยเด็กของพ่อ อาจจะน่าสงสารมากกว่าด้วยซ้ำ

เธอเกิดมาโดยที่ทั้งพ่อและแม่ยังไม่พร้อมที่จะมีลูก

ตอนนั้นคุณตาคุณยายอายุยังไม่ถึง 18 แม้ทั้งสองคนจะรักกันมากแค่ไหน แต่

ครอบครัวของคุณตาก็ไม่ยอมรับคุณยาย แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เฟย์ตั้งท้อง

ถึงอย่างนั้นครอบครัวของคุณตาก็ไม่ยอมรับ พ่อแม่ของเฟย์ก็รับไม่ได้ คุณตาก็เป็นลูกแหง่ ขี้ขลาด

เฟย์จึงถูกส่งไปอยู่สถานสงเคราะห์ อุ้มท้อง และคลอดลูกลำพัง

ส่วนคุณตาแต่งงานกับผู้หญิงที่พ่อแม่เขาเห็นสมควร

วิคตอเรียเล่าว่า แม่มักจะรู้สึกสับสน รับไม่ได้กับการเกิดมาของตัวเอง เธออายที่จะเล่าให้ใคร ๆ ฟัง ว่าเธอเป็นลูกที่พ่อแม่ไม่ต้องการ

คุณยายส่งแม่ไปอยู่โรงเรียนประจำ

วันหนึ่งตอนคุณแม่อายุแปดขวบ เธอค้นเจอแฟ้มประวัติของตัวเองที่ห้องธุรการ ในนั้นมีชื่อพ่อ แม่ และที่อยู่

เธอจึงแอบหนีออกมา หวังจะไปหาพ่อ โดยขึ้นรถเมล์สองทอด ไปจนถึงลองไอส์แลนด์ซิตี้

ที่หน้าบ้านคุณตา ไปยืนกดกริ่งหน้าบ้าน มีผู้หญิงอ้วนมาเปิดประตู เธอบอกว่า "หนูอยากเจอพ่อ" แต่ผู้หญิงอ้วนคนนั้นขู่เธอว่า จะแจ้งตำรวจมาจับเธอ

สิ่งที่ทำร้ายจิตใจดวงน้อยของเธอที่สุดคือ คุณตาแค่แง้มม่านหน้าต่างจากห้องนอนบนชั้นสองของบ้านออกมามอง แล้วก็ปิดมันใส่หน้าเธอ เขาไม่แม้แต่จะลงมาหาเธอ !!!!

"แม่เดินออกมาตรงถนนอย่างเคว้งคว้าง แต่แล้วเมื่อเงยหน้าขึ้นไปที่หน้าต่าง แม่ก็เห็นเขา เขารูปหล่อ ผมดกดำเต็มศีรษะ และมีดวงตาสีน้ำตาลที่เยียบเย็นเรากับด้านมืดของดวงจันทร์ ตายืนเท้าสะเอวอยู่ตรงนั้น และมองมาที่แม่ด้วยสีหน้าว่างเปล่า เฉยเมย ตาไม่ทำอะไรเลยจริง ๆ เขายืนอยู่ตรงนั้นมองลงมาที่แม่เพียงครู่เดียวก็หันหลังไปจากหน้าต่าง แล้วก็หายตัวไปเหมือนกับคลื่นที่ซัดหายไปในทะเล"

สวนสาธารณะ

แม่จึงเดินไปเรื่อย ๆ และหลงทางอยู่ในสวนสาธารณะเซ็นทรัลพาร์ค กลางดึกคนเดียว โชคยังดีที่เจ้าหน้าที่ตำรวจมาเจอเธอ

และพาแม่กลับไปที่บ้านคุณยาย และแน่นอน คุณยายก็ไม่อยู่บ้าน เมื่อคุณยายกลับมาถึงบ้านก็เมาจนไม่ได้สติ

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

ส่วนในบทต่อ ๆ ไปก็จะเป็นชีวิตในช่วงวัยรุ่นสร้างตัว วัยทำงาน ชีวิตของลูก ๆ และอีกหลากหลายเรื่องราว ของจอห์น ก็อตติ

กว่าจะเป็นเจ้าพ่อระดับตำนานนั้น ชีวิตเขาและครอบครัว ผ่านความทุกข์ยากลำบาก เกือบเอาชีวิตไม่รอดก็หลายครั้ง

ความรักโรแมนติกแบบหนุ่มสาวของพ่อและแม่ ที่กว่าจะได้ครองคู่กันนั้นก็มีอุปสรรคขวากหนาม ยิ่งกว่าละครหลังข่าว

ทั้งคู่เลิกกันไปในระหว่างที่แม่ของเธอท้องลูกคนแรก และกว่าจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันนั้นก็ดราม่า โรแมนติก และแสนเศร้า

จอห์น ก็อตติ ถึงจะมีพ่อที่เป็นไอ้ขี้เหล้า ไม่รับผิดชอบต่อครอบครัว แต่เขาตรงกันข้ามกับพ่อ เขารักครอบครัวลูกเมีย แบบพระเอกคลั่งรักเลยละ เขายอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ภรรยาของเขาสบายใจ

มีครั้งหนึ่งที่ภรรยาของเขาโกรธเขามาก เขาไม่รู้จะง้อยังไง แต่จำได้ว่า เธอเคยบอกว่าอยากเลี้ยงหมาพุดเดิ้ล พาหมาไปเดินเล่นแบบสาวสังคมชั้นสูงเขาทำกัน

จอห์นซื้อลูกหมาพันธุ์ทางมาง้อเธอ โดยบอกว่านี่คือพุดเดิ้ล และเธอก็เชื่อ และหายโกรธเขา

แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อเธอพาหมาไปที่ร้านตัดขน ความจริงก็ปรากฏ เมื่อช่างตัดขนหมาซุบซิบกันว่า "จะตัดขนยังไง ในเมื่อนี่ไม่ใช่หมาพุดเดิ้ล"

คืออ่านมาถึงตรงนี้ คิดภาพออกเลยว่า อารมณ์นั้นแม่ของเธอจะเป็นยังไง 555

ทั้งอาย ทั้งแค้น แต่ก็แสนรัก

จอห์นรักและผูกพันกับเจ้าหมาตัวนี้มาก

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

ในวันเด็กวิคตอเรีย ไม่เคยรู้เลยว่า พ่อของเธอเป็นมาเฟีย เพราะพ่อแม่ของเธอบอกว่า พ่อทำงานสร้างตึก เวลาพ่อโดนจับติดคุก แม่ก็บอกกับเธอว่า พ่อไปทำงาน

จนวันหนึ่ง เธอโดนเพื่อนที่โรงเรียนบูลลี่ และบอกกับเธอว่า พ่อของเธอเป็นคนไม่ดี เป็นมาเฟีย และตอนนี้เขาอยู่ในคุก

หัวใจของเธอแตกสลาย เมื่อกลับมาถามแม่ แม่จึงเล่าความจริงให้เธอฟัง และหลังจากนั้นเธอก็ได้มีโอกาสเดินทางไปเยี่ยมพ่อที่เรือนจำ

จอห์น ก็อตติ เป็นคนฉลาดมาก ถึงจะเรียนหนังสือมาน้อย แต่ประสบการณ์ชีวิตนั้นมากกว่าอายุ และเขาเป็นคนมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แม้แต่ตอนอยู่ในคุก เขาก็ยังสร้างพรรคพวกได้เพิ่มอีกหลายคน

ในหนังสือเล่มนี้ เราจะไม่ได้เห็นฉากการต่อสู้ การนองเลือด เทคนิคเล่นเหลี่ยมกันแบบในหนังมาเฟียหรอกนะคะ

ส่วนมากจะเป็นชีวิตของครอบครัว ความรักสามัคคีกันในครอบครัว ซึ่งจอห์น ก็อตติ เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก

เขาย้ำนักย้ำหนาว่า ในทุกเย็นวันอาทิตย์ สมาชิกทุกคนจะต้องมานั่งล้อมวงรับประทานอาหารพร้อมหน้ากัน แม้ในวันสุดท้ายก่อนจากไป เขาก็ยังฝากให้วิคตอเรียสานต่อธรรมเนียมปฏิบัตินี้ของครอบครัวต่อไป

เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

ชีวิตจริงยิ่งกว่าละครของครอบครัวมาเฟีย ก็อดฟาเธอร์คนสุดท้ายของนิวยอร์ก รวมอยู่ในหนังสือเล่มนี้ครบถ้วนบริบูรณ์

This Family of Mine เรื่องเล่าลูกสาวมาเฟีย

Victoria Gotti : เขียน

ฝน ลีสินสวัสดิ์ : แปล

ราคา : 295 บาท

จำนวน : 408 หน้า

แนวหนังสือ : นวนิยายอังกฤษ

พิมพ์ครั้งที่ 1 : กันยายน 2558

สำนักพิมพ์ : โพสต์บุ๊กส์

ถ้าอ่านหนังสือแล้วไม่จุใจ ไปดูหนังกันต่อค่ะ

เรื่องราวชีวิตของ John Gotti เคยสร้างเป็นภาพยนตร์ด้วยนะคะ